David Hilbert

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/David Hilbert latin yazuında])
David Hilbert
David Hilbert
David Hilbert
Tulı iseme David Hilbert
Hönäre matematik
Tuu datası 23 ğinwar 1862(1862-01-23)
Watandaşlığı Almaniä
Ülem datası 14 fevral 1943(1943-02-14) (81 yäş)
Ülem cire Göttingen, Almaniä

David Hilbert (almança David Hilbert; 1862-1943) - Almaniä matematigı, matematikanıñ küp tarmaqlarına zur öleş kertkän.

Hilbert küp fundamental' ideyälär matematika tarmaqlarına kertkän, şul isäptän invariantlar teoriäsenä, Yevklid geometriäsenä.

Funktsional' analiz nigezeneñ - Hilbert fäzaları teoriäsen icat itkän.

Tärcemäi xäle[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

1862 yılda Prussiädä (xäzerge Kaliningrad ölkäse) tuğan.

1880 yılda Wilhelm Gymnasiumnı tämamlıy, Königsberg Universitetına kerä.

1895 yılda Göttingen Universitetına kerä, Gauss, Riman eşlägän kafedrada eşli.

1910 yılda funktsional' analiz, Hilbert fäzasın buldıra.

Hilbert Albert Eynşteinğa Ğomumi çağıştırmalılıq teoriäsesen buldıru belän bulışqan.

1943 yılda suğış waqıtında Göttingen şähärendä ülgän.

Eşçänlek[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • İnvariantlar teoriäse (1885-1893)
  • Algebra sannarı teoriäse (1893-1898)
  • Geometriä nigezläre (1898—1902).
  • Dirixle mäsläge (1900—1906).
  • İntegral' tigezlämä teoriäse (1902—1912).
  • Matematik fizika (1910—1922).
  • Matematika nigezläre (1922—1939).

Hilbert tigezlämäse[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Üzleklär[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Furye tigezlämäse belän bäyläneş:

biredä

Ädäbiät[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Вейль Г. Давид Гильберт и его математическое творчество. // Математическое мышление. — М.: Наука, 1989. — С. 214—256. — ISBN 5-02-013910-6
  • Визгин В. П. Релятивистская теория тяготения (истоки и формирование. 1900—1915 гг.). — М.: Наука, 1981. 352 с.
  • Констанс Рид. Гильберт. — М.: Наука, 1977.
  • Паршин А. Н. Давид Гильберт и теория инвариантов // Историко-математические исследования. — М.: Наука, 1975. — № 20. — С. 171—197.