Андрей Ракович
| Җенес | ир-ат |
|---|---|
| Ватандашлык |
.svg){kind=small} Россия |
| Туу датасы | 29 июль (10 август) 1815 |
| Үлем датасы | 28 март (9 апрель) 1866 (50 яшь) |
| Һөнәр төре | рәссам |
| Эш урыны | Икенче Казан ирләр гимназиясе |
| Әлма-матер | Император сынлы сәнгать академиясе[d] |
| Автор буларак авторлык хокуклары халәте | автор хокукларына иялек вакыты тәмам[d] |
 Андрей Ракович Викиҗыентыкта | |
Андрей Николаевич Ракович (29 июль (10 август) 1815 — 28 март (9 апрель) 1886) — рус рәссамы, рәсем ясаучы, литограф.
Император сәнгать академиясенә 1824 елның 20 сентябрендә кабул ителә — М.Н. Воробьев укучысы. 1836 елда академияне класлы рәссам исеме белән тәмамлый, гәрчә «Вид Полицейского моста» картинасы өчен икенче дәрәҗәдәге көмеш медаль алса да.
Хезмәтен Петербург Төзелеш комитетында башлый, ә 1839 елда Сембер гимназиясенә рәсем, сызу һәм чисталык укытучысы итеп билгеләнә; ике елдан соң 2-нче Казан гимназиясендә укыта башлый, ә тагын ике елдан соң Казан университетында рәсем һәм сәнгать укытучысы итеп билгеләнә.
1844 елда ул «Художественного обозрения Казанской губернии» төзегән өчен бриллиант йөзек белән бүләкләнә һәм педагогик процессны өйрәнү өчен Санкт-Петербургка һәм Мәскәүгә командировкага җибәрелә. 1845 елда «Краткий опыт линейной перспективы» төзи, аны Казан университеты ректоры аша Россия империясенең уку йортлары өчен җитәкчелек сыйфатында раслау предметына карау өчен сәнгать Академиясенә тәкъдим итә; эшләп бетергәннән соң ул «Краткое руководство к линейному черчению» буларак басыла. 1845 елда «Собор Святых Петра и Павла в Казани» картинасы өчен Ракович академик исемен ала[1].
1860 елда Сәнгать академиясе күргәзмәсендә аның «Вид церкви Усекновения главы Иоанна Предтечи в селе Коломенском» дигән картинасы тәкъдим ителә.
А. Н. Ракович. 1847 ел.
1863 елда университет уставын керткәннән соң, ул университетны калдырырга мәҗбүр була һәм урта уку йортларында укыта; 1862 елдан ук Мария хатын-кызлар училищесында рәсем укыта[2]. Бу вакытта ул француз теленнән Ш.Клеманның «Леонардо да Винчи, Рафаэль, Микеланджело» (Казан, 1863) әсәрен тәрҗемә иткән.
Третьяков галереясендә аның «Вид Казани» (1846) картинасы урнашкан[3]; кайбер эшләр Татарстан Республикасының сынлы сәнгать музеенда урнашкан.
Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- ↑ Ракович, Андрей Николаевич // Государственный Русский музей. Живопись. Каталог. — СПБ.: Palace Editions, 1998. — С. 120.
- ↑ Ракович, Андрей Николаевич // Государственный Русский музей. Живопись. Каталог. — СПБ.: Palace Editions, 1998. — С. 120.
- ↑ Государственная Третьяковская галерея. Каталог живописи XVIII — начала XX века (до 1917 года). — М.: Изобразительное искусство, 1984
Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- Русский биографический словарь : в 25-ти томах.
- Биографический словарь профессоров и преподавателей Императорского Казанского университета : За сто лет (1804—1904) : В 2 ч. / Под ред. заслуж. орд. проф. Н. П. Загоскина. Ч. 2. — С. 387—388.