Борис Астауров
| Борис Астауров | |
|---|---|
| Туган | 14 (27) октябрь 1904 яки 27 октябрь 1904[1] Мәскәү, Россия империясе[2] |
| Үлгән | 21 июнь 1974[1] (69 яшь) Мәскәү, СССР |
| Күмү урыны | Новодевичье зираты[d] |
| Ватандашлыгы |  СССР |
| Әлма-матер | Мәскәү дәүләт университеты |
| Һөнәре | биолог, бөҗәкбелгеч |
| Гыйльми дәрәҗә: | биология фәннәре докторы[d] |
 | |
| Фән өлкәсе: | биология һәм генетика |
| Гыйльми дәрәҗә: | биология фәннәре докторы[d] |
БорисЛьво́вич Астау́ров ( 14 октябрь (27), 1904, Мәскәү - 21 июнь, 1974, Мәскәү ) - совет биологы (цитогенетик, эмбриолог-экспериментатор), СССР Фәннәр академиясе академикгы (1966 елның 1 июленән; 1958 елдан әгъза-корреспонденты).
Биографиясе[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
1927 елда ул Мәскәү дәүләт университетын тәмамлый, 1927-1930 елларда Фәннәр академиясенең табигый җитештерүче көчләр комиссиясендә эшли.
1955 елда ул " Өч йөз хатына " кул куйды.
1966 - 1972 елларда - Н. И. Вавилов исемендәге ВОГиС президенты.
1967 елдан Б. Л. Астауров Үсеш биологиясе институтына (аның инициативасы буенча яңартылган Кольцов эксперименталь биология институты) җитәкчелек итә.
Б. Л. Астауровка эксперименталь генетика һәм үсеш биологиясе өлкәсендәге фәнни әсәрләр җыелмасы буенча И. И. Мечников исемендәге алтын медаль тапшырыла (1970).
Астауров эксперименталь рәвештә төр билгеләре мирасында ядрәнең зур ролен раслый һәм беренче тапкыр тут ефәк күбәләгендә 100% бер җенестәге затны максатлы рәвештә алу ысулларын эшли, шул рәвешле җенесне җайга салу теориясенә нигез сала. Борис Лвович беренче булып ефәк күбәләгендә рентген нурлары һәм гамма нурлары китереп чыгарган мутацияне күзәтә. Б. Б.Л. Астауровның һәм аның хезмәттәшләренең ясалма партеногенез методларын эшләүдә ирешкән искиткеч уңышлары үсеш биологиясенең берничә актуаль проблемаларын чишәргә якынлашырга мөмкинлек бирделәр, һәм шулай ук ефәкчелек сәнәгатендә кулланылдылар [3] .
Төп хезмәтләре[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- {{Книга|автор=Астауров Б. Л.|год=1974|тираж=4600|isbn=|серия=|страниц=360|столбцы=|страницы=|том=|издательство=Наука|часть=|место=М.|издание=|ответственный=Отв. ред. акад. АН БССР
- Астауров Б. Л. Партеногенез, андрогенез и полиплоидия / АН СССР, Институт биологии развития имени Н. К. Кольцова РАН. — Наука, 1977. — 344 с.
- Астауров Б. Л. Проблемы общей биологии и генетики. — Наука, 1979. — 290 с.
Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- ↑ 1,0 1,1 http://sdei.senckenberg.de/biographies/information.php?id=888
- ↑ 2,0 2,1 Астауров Борис Львович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / мөхәррир А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ ИБР РАН / История Института
Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- Ротт H. H., Детлаф Т. А., Верейская В. Н. Борис Львович Астауров (К 60-летию со дня рождения) // Цитология. 1965. Т. 7, № 1. С. 133 (библиогр.)
- Борис Львович Астауров. 1904—1974. — Наука, 1972. — 68 с. — (Материалы к биобиблиографии ученых СССР. Серия биологических наук. Генетика; Вып. 2).
- / Под ред. Д. К. Беляева и В. И. Иванова; АН СССР. — Наука, 1980. — 152 с.
- Борис Львович Астауров: Очерки, воспоминания, письма, материалы. — Наука, 2004. — 428, [32] с. — (Ученые России. Очерки, воспоминания, материалы).
- Богданов Ю. Ф. Очерки о биологах второй половины XX века. — КМК, 2012. — 508 с. — ISBN 978-5-87317-806-3.
Сылтамалар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- [ Астауров Борис Львович] — ЗСЭ
- Номер журнала Природа No 10, 2004 г., посвященный Б. Л. Астаурову.
- С. Г. Инге-Вечтомов, Н. П. Бочков Выдающийся генетик и гражданин. К 100-летию со дня рождения академика Б. Л. Астаурова. // Вестник Российской академии наук, том 74, № 9, с. 837—842 (2004).
- Профиль Бориса Львовича Астаурова на официальном сайте РАН
- Биографические сведения на сайте «Летопись Московского университета»