Эчтәлеккә күчү

Владимир Палладин

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/Владимир Палладин latin yazuında])
Владимир Палладин
Туган 11 (23) июль 1859
Мәскәү, Россия империясе[1]
Үлгән 3 февраль 1922(1922-02-03)[1] (62 яшь)
Санкт-Петербург, РСФСР[d][1]
Күмү урыны Смоленск праваслау зираты[d]
Ватандашлыгы Россия империясе
Әлма-матер 1 нче Мәскәү гимназиясе[d][2] һәм Мәскәү университетының физика-математика факультеты[d][3]
Һөнәре тереклек химиячесе, ботаник, профессор, химик
Эш бирүче Харьков милли университеты[d][4], Варшау үнивирситите[d][4], Санкт-Петербург дәүләт университеты[4][5] һәм Бестужев курслары[d][4]
Балалар Палладин, Александр Владимирович[d]
Гыйльми дәрәҗә: докторлык дәрәҗәсе[d][3] һәм магистр[d][3]

 Владимир Палладин Викиҗыентыкта

Владимир Иванович Палладин (1859 елның 11 (23) июле, Мәскәү — 1922 елның 3 феврале, Петроград) — рус ботанигы һәм биохимигы, Петербург Фәннәр академиясе академигы (1914, 1905 елдан әгъза-корреспонденты). Үсемлекләр физиологлары һәм биохимиклары мәктәбенә нигез салучы (С. П. Костычев, Н. А. Максимов, Д. А. Сабинин, С. Д. Львов, Н. Н. Иванов, С. М. Манская һ. б.). 1946—1962 елларда УССР Фәннәр академиясе президенты биохимик А. В. Палладинның әтисе.

Мәскәү шәһәренең 1 нче гимназиясендә укый, аннары Мәскәү университетына физика-математика факультетының табигый бүлегенә укырга керә. К. А. Тимирязева һәм И. Н. Горожанкин укучысы. 1883 елда университетны тәмамлый, «Күзәнәк тышчаның һәм крахмал ашлыкның эчке төзелеше һәм калынлаштыру ысулы турында»гы чыгарылыш эше өчен алтын медаль ала. Профессорлар исеменә әзерлек өчен калдырыла.

1886 елда — инспектор ярдәмчесе һәм ботаника һәм алман теле укытучысы, ә 1887 елда Яңа Александриядә Авыл хуҗалыгы һәм урманчылык институтында ботаника профессоры итеп билгеләнә. Шул ук елны «Үсемлекләр өчен кислород әһәмияте» ботаника магистры дәрәҗәсенә диссертация яклаган.

1889 елда «Үсемлекләрдә аксым матдәләре таркалуга кислород йогынтысы» темасына докторлык диссертациясен яклый һәм үсемлекләрнең анатомия һәм физиологиясе кафедрасы буенча экстраординар профессор итеп билгеләнә. Анатомия һәм үсемлекләр физиологиясе кафедрасына нигез салучы һәм беренче җитәкчесе (1889—1897).

1901 елдан — профессор, Петербург университетының үсемлекләр физиологиясе кафедрасы мөдире; 1904 елдан — Югары Бестужев курсларында ботаника кафедрасы мөдире. Брокгауз һәм Ефрон энциклопедиясе өчен үсемлекләр физиологиясе буенча берничә мәкалә яза.

1907 елда Уппсаль университеты (Швеция Паладинга медицина докторы дәрәҗәсен) бирә (honoris causa).

1917 елдан 1920 елга кадәр Харьковта һәм Кырымда була, Таврика университетында эшли, Никита ботаника бакчасы директоры вазыйфасына билгеләнә.

Оксидаз һәм дегидрогеназ системасы үткәргән ферментатив процесслар җыелмасы буларак үсемлек сулышы теориясенә нигез салучыларның берсе. Палладин сүзләре буенча, сулышның беренче этабында су һәм углеводларның анаеробик таркалуы һәм водородны йөртүче һәм акцептор булып хезмәт итүче сулыш хромогеннары торгызылуы була, икенчесендә — һава кислороды шул вакытта сулыш пигментларына әверелгән хромогеннарны оксидлаштыра. Ферментлар барлыкка килү процессларын һәм аларның эшчәнлеген координацияләүне өйрәнә[6].

Беренче хезмәте — «О внутреннем строении и способе утолщения клеточной оболочки и крахмального зерна» («Учён. зап. Моск. ун-та. записках Московского университета». — 1884. — Вып. 4. — С. 1—65.

  • Палладин В. И., проф. Физиология растений / С 5 портретами и 182 рисунками в тексте. — 6-е изд. — СПб.: Изд. А. С. Суворина, 1911. — X + 356 с.
  • Физиология растений. — 9-е изд. — М.— Л., 1924
  • Микробиология в сельском хозяйстве. — Л., 1924
  • Дыхание растений и его отношение к процессам превращения вещества и энергии в растениях // Записки АН СССР, сер. 8. — 1930. — Т. 37. — № 3
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Палладин Владимир Иванович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / мөхәррир А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
  2. Сытин А. К. Дмитрий Иванович Литвинов: материалы к биографии, Dimitri Ivanovich Litvinov: Materials for a Biography // Историко-биологические исследования — 2014. — ISSN 2076-8176; 2500-1221
  3. 3,0 3,1 3,2 Фокин С. И., Завойская Н. Е. Владимир Тимофеевич Шевяков (1859–1930): изучение простейших Неаполитанского залива. История длиною в жизнь. Часть I. В Российской империи, Wladimir Timopheyevitch Schewiakoff (1859–1930): Investigation of Protists of the Gulf of Naples. A Life Long Story. Part I. In the Russian Empire // Историко-биологические исследования — 2016. — ISSN 2076-8176; 2500-1221
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Бубырева В. А., Гельтман Д. В. В.Л. Комаров и Санкт-Петербургский университет, Vladimir L. Komarov and St. Petersburg University // Историко-биологические исследования — 2020. — ISSN 2076-8176; 2500-1221doi:10.24411/2076-8176-2020-14004
  5. Рихтер Я. А., Рихтер Т. Я. «Теперь работа, прежде всего работа особенно нужна для России…» (А.А. Рихтер в 1917–1923 годы в Пермском университете), “Now Work, First of All, Work is Especially Needed for Russia…” (A.A. Richter at Perm University in 1917–1923) // Историко-биологические исследования — 2020. — ISSN 2076-8176; 2500-1221doi:10.24411/2076-8176-2020-11000
  6. Палладин, Владимир Иванович // Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978.
  • Фролова Л. А. Владимир Иванович Палладин. — М., 1986. — (Научно-биографическая литература).
  • Жуков К. С. Разделы I, II, III // Дом академиков. История и судьбы. — СПб: Сохраненная культура, 2016. — С. 10—129. — 380 с. — ISBN 78-5-9908957-9-9.