Дебай-Фалькенһаген эффекты

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/Дебай-Фалькенһаген эффекты latin yazuında])

Куелган көчәнешнең ешлыгы бик югары булганда электролит эремәсенең үткәрүчәнлеге артуы Дэбай-Фалькенһаген эффекты буларак мәгълүм.[1][2] Су-p-диоксан һәм метанол-толуэн системаларының импедансын үлчәү Фалькенһаген фаразларын 1929 елда раслаган.[3]

Шулай ук карарга мөмкин[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. Glasstone, S. (2008). An Introduction to Electrochemistry. Maurice Press. ISBN 1-4437-2294-4. https://books.google.com/books?id=IqoFUdrziTcC&pg=PA101.  p. 101 Dispersion of conductance at high frequencies
  2. P. Debye, H. Falkenhagen, Phys. Z., 29, 212; 401 (1928)
  3. Anderson, J.E. (1994). «The Debye-Falkenhagen effect: experimental fact or friction?». Journal of Non-Crystalline Solids 172-174 (Part 2): 1190–1194. DOI:10.1016/0022-3093(94)90642-4.