Иван Васильев (патологоанатом)

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/Иван Васильев (патологоанатом) latin yazuında])
Иван Васильев
Туган 24 июнь 1879 ел
Әстерхан
Үлгән 26 июнь 1949 ел (70 яшь)
Казан
Яшәгән урын Карл Маркс урамы[1]
Әлма-матер Казан университеты
Эш бирүче Казан дәүләт медицина университеты
Гыйльми дәрәҗә: медицина фәннәре докторы
Гыйльми исем: профессор

Иван Петрович Васильев (1879 - 1949) - Совет патологоанатомы, медицина докторы, профессор, РСФСРның мактаулы галиме, Татар АССРының мактаулы галиме (1940, 1940) [2].

Биография[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

1879 елның 24 июнендә Әстерхан шәһәрендә рус армиясе офицеры гаиләсендә туган. 1899 елда Әстерханда гимназияне тәмамлый. Шуннан соң Казан университетының медицина факультетына укырга керә, 1904 елда кызыл диплом белән тәмамлый. Патологик анатомия белән өченче курста кызыксына башлый. Бу тема буенча аның фәнни җитәкчесе профессор Николай Любимов була.

1904-1911 елларда ул Казан университетының медицина факультетында укыта. 1911 - 1920 елларда - Саратов университетында да укытучы була.

1913 елның 15 маенда ул профессор Фидор Чистович җитәкчелегендә язган диссертациясен уңышлы яклап, медицина докторы булуга ирешә. 1915-1916 елларда Саратов өлкәсе земство вакытлыча бактериологик лабораториясе белән идарә итә.

1918 елда ул профессор итеп сайлана.

1920-1923 елларда Әстерхан дәүләт медицина институтының патологик анатомия бүлеге мөдире булып эшли. Аннары 1923 - 1949 елларда Казан медицина институтының патологик анатомия кафедрасын җитәкли. Шулай ук, 1949 елга кадәр, ул Казан институтының алдынгы медицина тикшеренүләре бүлегендә укыта.

Фәнни эшчәнлеге[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Ул яман шешләрнең, йогышлы һәм йөрәк-кан тамырлары авыруларының патоморфологиясен өйрәнә, бу темаларга берничә хезмәт язган.

Аның үпкә яман шеш авыруы турындагы хезмәтләре аеруча кызыклы, бүгенге көндә дә актуаль проблема. 1908 елда Васильев үпкә һәм бронхиаль яман шеш авыруларының гистогенезын тикшергәндә, бронх һәм үпкә паренхимасының төрле эпителияләреннән әлеге яман шешнең килеп чыгышын раслый.

1916-нчы елда ул Канада бальзамындагы бүлекләр беткәч, амилоидны дифференциацияләү өчен оригиналь ысул тәкъдим итә. Ул 1930-нчы еллар башында илдәге медицина университетлары профессорлары арасында беренчеләрдән булып органопатологиядән патологик анатомияне укытуның нозологик принцибына күчә.

Бөек Ватан сугышы һәм сугыштан соңгы чорда ул мылтыктан яраланган күкрәк читлеге турында ике фәнни хезмәт яза (аларның берсе - А. Абрикосов һәм Е. Галицкая белән берлектә).

Васильевның фәнни күзәтүе астында 6 докторлык һәм 7 кандидатлык диссертациясе язылды. Ул 38 фәнни хезмәт язган, шул исәптән 8 монография.

Сочинениеләре[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Пневмонияне һәм бронхитны юкка чыгару доктринасы белән бәйле. (докторлык диссертациясе, 1913)
  • Фибринозны юкка чыгаручы бронхитның патологик анатомиясенә (1918)

Адреслары[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Казанда:

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Сылтамалар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]