Исәнбаевлар йорты
| Исәнбаевлар йорты | |
 | |
| Дәүләт |
 Россия |
|---|---|
| Административ-территориаль берәмлек | Казан |
| Мирас статусы | Төбәк әһәмиятендәге Россия мәдәни мирас объекты[d] |
 | |
 Исәнбаевлар йорты Викиҗыентыкта | |
Исанбаевлар йорты - Казандагы тарихи бина, Иске Татар Слободасында, Каюм Насыри урамында урнашкан, 33 нче йорт. XIX гасыр ахырында төзелгән. Төбәк әһәмиятендәге мәдәни мирас объекты[1].
Тарих[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
1856 елдан кечкенә генә участок күрше Апанай мәчете мөәзине Мостафа Исәнбаевка карый, анда исән калган йорт 1880 елда төзелгән. 1889 елда бу милекне аның улы Ибраһим мирас итеп алган, ул шул ук мәчетнең мөззине була. Йорт 2012-2013 елларда С. Ю. Исхакова һәм О. A. Андреева проекты буенча («Татинвестгражданпроект»)[2] яңартылган. Хәзерге вакытта йортта көндәлек тормышның кечкенә музее урнашкан[3]
Архитектура[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
Бина халык архитектурасы традицияләрендә төзелгән. Планда турыпочмаклы формага ия булган йорт Насыйри урамының кызыл сызыгына карый. Йорт агач, кирпеч ярымподвалдагы, ике катлы түбә астында, шәхси фасадта фронтонга ия. Урам фасадында өч тәрәзә бар. Хуҗалык функциясе булган ярымподвал тәрәзәләре түбән, җир янында, аларның декоры юк. Төп, торак йорт матур бизәлгән: тәрәзә яңаклары киселгән чемәрләр белән бизәлгән, йортның стеналары һәм почмаклары "чыршы" рәвешле тышланган. Моннан тыш, кәрниз, шулай ук мезонинда кечкенә тәрәзә яңагы резьба белән бизәлгән. Декорацияләр куелган фриз гадәттән тыш урнаштырылган. Бу рус агач архитектурасындагы "кызыл тактага" охшаган[4][5] . Реставрациядән соң, моңарчы коңгырт тон белән буялган йорт, почмакларында һәм фронтонда "чыршы" нең ачык төсләренә - яшел һәм кызыл төсләр ала[3]
Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- ↑ Жилой дом, кон. XIX века. Объекты культурного наследия Республики Татарстан: Казань. Иллюстрированный каталог гл. ред. Тарунов А. М.— М.: НИИЦентр, 2018.— С. 644.— 984 с.— ISBN 978-5-902156-43-7.
- ↑ Жилой дом, кон. XIX века // Объекты культурного наследия Республики Татарстан: Казань. Иллюстрированный каталог / гл. ред. Тарунов А. М.. — М.: НИИЦентр, 2018. — С. 644. — 984 с. — ISBN 978-5-902156-43-7.
- ↑ 3,0 3,1 Главатских, Анна Памятники деревянного зодчества. Прогулка по старой Казани. АиФ Казань (12 мая 2014). Дата обращения: 22 июня 2020.
- ↑ Жилой дом, кон. XIX века // Объекты культурного наследия Республики Татарстан: Казань. Иллюстрированный каталог / гл. ред. Тарунов А. М.. — М.: НИИЦентр, 2018. — С. 644. — 984 с. — ISBN 978-5-902156-43-7.
- ↑ Жилой дом, начало ХХ в.. Центр культурного наследия Татарстана. Дата обращения: 22 июня 2020.
Сылтамалар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- Жилой дом, начало ХХ в.. әлеге чыганактан 2020-09-25 архивланды. 2020-06-22 тикшерелгән.
