Эчтәлеккә күчү

Йозеф Хайнц (олысы)

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/Йозеф Хайнц (олысы) latin yazuında])
алман. Joseph Heintz der Ältere
Сурәт
Ватандашлык  Швейцария[1]
Германия[1]
Туу датасы 11 июнь 1564(1564-06-11)[2][3][1]
Туу урыны Базел, Швейцария[4]
Үлем датасы 15 октябрь 1609(1609-10-15)[5][6][7][…] (45 яшь)
Үлем урыны Прага, Изге Рум империясе[3][8]
Ире яки хатыны Regina Heintz[d][9]
Балалар Хайнц Младший, Йозеф[d][10]
Һөнәр төре рәссам, мигъмар, дизайнер, сынлы сәнгать эшлеклесе
Эш урыны Рудольф II[d]
Башкарган вазыйфа придворный художник[d]
Активлык урыны Прага һәм Аугсбург
Эшчәнлек еллары 1593[11]
Спонсор Рудольф II[d]
Сәнгать юнәлеше барокко в живописи[d]
Сурәтләнә Portrait of Painter Josef Heintz[d]
Әсәрләр җыентыгы АКШ Милли сәнгать галереясе[d], Шевитсә милли тасвирый сәнгать музее[d], Музей истории искусств[d], Национальный музей в Варшаве[d], Баварские государственные собрания картин[d], Венгерская национальная галерея[d], Музей изобразительных искусств[d], Бернский художественный музей[d], Институт искусств Стерлинга и Франсин Кларк[d], Художественный музей Принстонского университета[d], Museum of John Paul II Collection[d], Southampton City Art Gallery[d], Музей Гетти[d], Музей Бойманса-ван Бёнингена[d][12], Германский национальный музей[d], Musea Brugge[d][11] һәм Государственный музей искусств[d]
Автор буларак авторлык хокуклары халәте автор хокукларына иялек вакыты тәмам[d]
Файлы артиста по адресу Frick Art Research Library[d]
Commons Creator бите Joseph Heintz d. Ä.
 Йозеф Хайнц Викиҗыентыкта

Йозеф Хайнц (олысы) (немец телендә: Joseph Heintz der Ältere; 1564 елның 11 июнендә чукындырылган, Базель1609 елның 15 октябре, Прага) — Швейцария рәсем ясаучысы, живописец һәм архитектор. «Рудольфинец» — Прагада император Рудольф II Габсбургның сарай яны рәссамы булып эшләгән.

Йозеф Хайнц Швейцариядә, Базельдә туган һәм укыган. Иртә белемен әтисе живописец һәм архитектор-ташчыдан алган. Аның живопись остасы фараз ителгәнчә Ганс Бок булган (язучы, шагыйрь һәм дипломат Ганс Бок белән бутамаска). Ганс Гольбейн-кечесенең әсәрләреннән күчермәләр ясаган. 1584—1589 елларда Йозеф Хайнц Римда торган һәм эшләгән (Венециядә уздырган 1587-1588 еллардан тыш), анда ул Ханс фон Аахен өйрәнчеге булган[13].Йозеф Хайнц. Италиядә Хайнц Римда немец һәм нидерланд рәссамнары түгәрәгенә «Күчмә кошлар», яки «Бент» (нидерланд телендә: bent — клуб, туплама, нидерланд телендә: Bent vogels — күчмә кошлар яки нидерланд телендә: Bentvueghels — «каурый кошлары») кушылган. Ул шулай ук антик сәнгатьне өйрәнгән һәм Рафаэль, Микеланджело һәм Полидоро да Караваджо кебек Итальян Яңарышы чоры рәссамнар картиналарыннан күчермәләр ясаган. 1587 елда ул Флоренциядә һәм Венециядә Тинторетто, Тициан һәм Паоло Веронезе картиналарыннан күчермәләр ясап сәяхәт иткән[14].

Ир туган һәм кыз туган белән автопортрет. 1596. Киндер тукыма, май. Берн, Швейцария

1591 елдан бирле Прагада Изге Рим империясе императоры Рудольф II Габсбург сарай яны рәссамы вазыйфасында торган. 1598 елдан 1609 елга кадәр алмашып Прагада һәм Аугсбургта торган. Аугсбургта шулай ук бу шәһәрдә барокко стилендә торган «Корал йорты»ның (Augsburger Zeughaus) фасадын эшләп архитектор булып эшләгән. Ул шулай ук әтисе фикерләрендә һәм Рим, Венеция һәм Ломбардиянең хәзерге заман архитектурасында нигезләнеп Аугсбургның яңа таможнясының көнчыгыш фасадын проектлаган. 1602 елда император аңа дворян званиесен биргән.

Прагада үлгән. Прагада, Кече Странада Иоанн Чукындыручы костёлы зиратында күмелгән булган. Живописецның улы Йозеф Хайнц Кечесе (1600—1678) шулай ук мәшһүр рәссам булган һәм күбесенчә Венециядә торган һәм эшләгән. Берничә дини картина ясаган, әмма аларны әтисе кебек имзалаган; элек улына караган дип фараз ителгән бу эшләрнең кайберәүләре хәзер әтисенең соң әсәрләре дип санала.

Йозеф Хайнц Олысының иҗатын гадәттә Ханс фон Аахен сәнгате һәм итальян маньеризмы белән бәйле мөнәсәбәттә карыйлар [15]. Хайнцның картиналары күбесенчә мифологик, аллегорик һәм дини темаларга карый. Якынча илле картина һәм якынча йөз эскиз һәм рәсем сакланган. Аугсбургта эшләрдән кала, Базель “Биюләр йорты”нда (Haus zum Tanz) Хайнц эше фрескалар сакланып калган. Римда ул башта күчермә ясаучы сыйфатында мәгълүм булган, аннан соң әкренләп оригиналь художество стилен формалаштырып үз темалары буенча язган. Портретист буларак ул “сәхнә” яки “дөньяви ритуалның төрле таләпләренә җавап бирүче репрезентатив портреты”ның күренекле остасы булган[16][17]. Башка “рудольфинецлар”дан аермалы буларак Йозеф Хайнц сюжет картиналарын һәм портретларын ясаган гына түгел, ә «ню» жанрына салым түләгән. “Аның шаян эротик сәнгате XVIII гасыр француз рококосы белән ассоциирланган рудольфин стиле гедонистик кәефләрен чагылдырган»[18].

  1. 1,0 1,1 1,2 SIKART — 2006.
  2. Брокгауз энциклопедиясе
  3. 3,0 3,1 Чешская национальная авторитетная база данных
  4. Deutsche Nationalbibliothek Record #118709917 // Gemeinsame Normdatei — 2012—2016.
  5. Joseph (I) Heintz
  6. Joseph (der Ältere, I.) [JH; Heinz, Josef; Ainz, Gioseffo; Enzo, Gioseffo; Hainz, Joseph (Josef) Heintz] — 2006.
  7. Benezit Dictionary of ArtistsOUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
  8. The Fine Art Archive
  9. Sandrart.net
  10. Union List of Artist Names — 2021.
  11. 11,0 11,1 https://www.museabrugge.be/collection/work/id/0000_GRO4399_III
  12. Collectie Boijmans Online — 2010.
  13. Catholic Encyclopedia (1913)/Joseph Heinz.
  14. Biography at the Getty Museum [1] 2023 елның 31 октябрь көнендә архивланган.
  15. Тананаева Л. И. Рудольфинцы: Пражский художественный центр на рубеже XVI—XVII веков. — М.: Наука, 1995. С. 175
  16. Тананаева Л. И., 1995. С. 181
  17. Власов В. Г. Рудольфинское искусство // Новый энциклопедический словарь изобразительного искусства. В 10 т. — СПб.: Азбука-Классика. — Т. VIII, 2008. — С. 306
  18. Власов В. Г. Хайнтц, Йозеф // Стили в искусстве. В 3-х т. — СПб.: Кольна. — Т. 3. — Словарь имён, 1997. — С. 461. — ISBN 5-88737-010-6
  • Jürgen Zimmer. Joseph Heintz als Architekt. In: Elias Holl und das Augsburger Rathaus. München 1985. S. 98-118.
  • Joseph Eduard Wessely. Heintz, Joseph der Ältere von. In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 11, Duncker & Humblot, Leipzig 1880. S. 663 f.
  • Jürgen Zimmer. Heintz, Joseph der Ältere von. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 8, Duncker & Humblot, Berlin 1969, ISBN 3-428-00189-3. S. 443 f.
  • Klaus Bußmann. Heinz Schilling: 1648 — Krieg und Frieden in Europa. Katalogband und zwei Textbände, Münster 1998 [Dokumentation der Europaratsausstellung zum 350-jährigen Jubiläum des Westfälischen Friedens in Münster und Osnabrück.] Münster/ Osnabrück 1998, ISBN 3-88789-127-9. S. 45.
  • Gertrud Seyboth: Augsburg — früher und heute. Presse-Druck- und Verlags-GmbH, Augsburg 1976. S. 115.