Кызыл Мең Өй мәгарәләре

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/Кызыл Мең Өй мәгарәләре latin yazuında])
Кызыл Мең Өй мәгарәләре
Сурәт
Дәүләт  Кытай[1]
Административ-территориаль берәмлек Шеңҗан-Уйгыр автономияле районы
Каталог коды 41
Мирас статусы Кытайның сакланган һәйкәлләре[d] һәм Бөтендөнья мирасы объекты өлеше[d]
Мәйдан 1798,48 һектар,
9849,17 һектар
Карта
 Кызыл Мең Өй мәгарәләре Викиҗыентыкта

Кызыл мәгарәләре (традицион Кытай иероглифлары белән: 克孜爾千佛洞, гадиләштерелгән Кытай иероглифлары белән:克孜尔千佛洞; Уйгур телендә: قىزىل مىڭ ئۆي ) — Кытайда, Шеңҗанда, Аксу Префектурасында, Байченг Даирәсендә Кызыл шәһәре янында (克孜尔乡, Kèzī'ěr Xiāng), таш кыялардан киселгән Буддачылык мәгарәләр тупланмасы. Урын Музат елгасының төньяк ярында Кучадан 65 километрда (юл буйлап 75 км да) урнашкан.[2][3] Бу даирә Ефәк Юлында коммерция хабы булган.[4] Мәгарәләр Үзәк Азия сәнгатендә һәм Ефәк Юлы Буддачылык тапшырылуында әһәмиятле рольгә ия һәм Кытайда үсеше 3-енче һәм 8-енче гасырлар арасында булган иң иртә төп Буддачылык мәгарә комплексы дип әйтелә.[4]

Кызыл мәгарәләре үз типларында иң иртәләре һәм аларның моделе көнчыгышрак Буддачылык мәгарәләре төзелешендә кабул ителгән булган. Урын өчен башка исем Миң-ой (明屋, "Мең Йорт") булган, гәрчә бу төшенчә хәзер күбесенчә көнчыгышта Шорчук өчен кулланыла.[5] Кызыл Мәгарәләре 2014 елда UNESCO Дөнья Мирасы Исемлегендә Ефәк Юллары:Чанг'ан-Тяншань коридорының юллар челтәренең дөнья мирасы урыны өлеше буларак язылган булган.[6]

Мәгарәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Кызыл Мәгарәләр комплексы борынгы Тохар Куча патшалыгы белән ассоциацияләнгән Буддачылык мәгарә урыннарының иң зурысы, һәм шулай ук Шеңҗанда иң зурысы. Якындагы башка мәшһүр урыннар Кызылгаһа мәгарәләре, Комтура мәгарәләре, Субашы гыйбадәтханәсе һәм Симсим мәгарәләре.[7][8] Кызыл Мәгарәләре "Кытайда иң иртә гротлар чагылышы".[9] Мәгарәләр барлыкка китерелгән вакытта Кучада ортодокс Сарвастивадин Хинаяна Буддачылык тарафдарлары булган, гәрчә иртә һәм азчылык Дһармагупта булуы билгеләнгән булган.[10] Гадирәк шакмак мәгарәләр Дһармагупта тарафыннан безнең эраның 4-енче гасырыннан яки иртәрәк нигезләнгән булырга мөмкин, шул ук вакытта безнең эраның 6-нчы гасырдан чәчәк аткан "үзәк багана" мәгарәләр Сарвастивадин мәктәбе белән ассоциацияләнергә мөмкин.[10]

Гомуми күзәтү[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Кызылда кыяда киселгән 2 км озынлыктагы көнчыгыштан көнбатышка таба сузылган 236 мәгарә гыйбадәтханәсе бар.[2] Шуларның 135-e һаман да чагыштырмача сакланып калган.[11] Иң иртә мәгарәләр даталанган, өлешчә радиоактив күмер даталавына карап якынча 300 елга карый дип фараз ителә.[12]Күпчелек өйрәнүчеләр ышануынча мәгарәләр мөгаен якынча 8-енче гасыр башында Танг йогынтысы даирәгә килеп җиткәннән соң калдырылган булган.[13] Кызылда Тохар телләрендә язылган документлар табылган булган һәм берничә мәгарәдә берничә хөкемдар исемнәре белән Тохар һәм Санскрит язмалары бар. Мәгарәләрнең күбесендә үзәк багана дизайны, пилигримнар шунда Будданы керткән нишаны керткән үзәк багана тирәли йөриләр, ул ступа чагылышы. Башка төр мәгарәләр бар: шакмак мәгарәләр, “колоссаль сурәтләр” белән мәгарәләр һәм монах бүлмәләре (кути). Мәгарәләрнең якынча өчтән икесе кутилар, алар монахларның яшәү фатирлары һәм саклау йортлары һәм бу мәгарәләрдә фрескалар юк.[8] Хронология бәхәс темасы булып кала.[14][8]

"Үзәк багана" мәгарә структурасы[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Типик "үзәк багана" дизайнында пилигримнар Будда сыны өчен нишаны керткән үзәк багана тирәли йөриләр, ул ступа чагылышы. Планда булган шулай аталган "үзәк багана" чынлыкта бер дә багана түгел, ә мәгарә артында таш кыя, аңа әйләнеп йөрүне рөхсәт иткән әйләнә коридор борауланган булган.[15] “Үзәк багана” алдында урнашкан зур пулат һәм аның артында кечерәк арткы пулат һәм яннарда бу урыннары тоташтыра торган ике тоннель-сыман коридор. Алгы пулатта интерьер игътибар үзәгендә булган өч үлчәмле Будда сурәте урнаштырылган, шулай да, бу сыннарның берсе дә Кызылда сакланып калмаган.[16] Арткы пулатта фреска яки зур сын формасында һәм кайвакыт икесенең комбинациясе Паринирвана сәхнәсе. "Үзәк багана" мөгаен планы төньяк Бактриядә Кара- тепе структурасына карый.[17]

"Үзәк багана" мәгарәләрендә сурәтләр программасы гадәттә билгеле корылыш буенча: төп базның стеналарында Будда вәгазьләре, түшәмдә Джатакаларга карый торган ромбоид виньеталар, үзәк нишада Индрасала Мәгарәсе сәхнәсе. Коридорның арткы бүлмәсендә Паринирванага карый торган сәхнәләр, һәм соңыннан чыгу өстендә Тусита Күгенә карый торган сурәт һәм киләчәк Будда Майтрейя.[18]

Өйрәнү[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Кызыл Мәгарәләре беренче мәртәбә Отани экспедициясе тарафыннан ачылган һәм өйрәнелгән булган, бу Тессин Ватанабе-сан (渡辺哲信) һәм Кенью Хори-сан (堀賢雄) җитәкчелеге астында Япон экспедиция, Граф Отани-сан тарафыннан финансланган, әмма асаба җир тетрәве булып экспедиция дүрт ай өйрәнүдән соң тиз китәргә мәҗбүр булган.[19][20] Кызыл мәгарәләре шуннан соң Герман Турфан экспедицияләре (1905 декабре - 1907, 6 июль) җитәкчесе Альберт Грюнведель әфәнде тарафыннан өйрәнелгән булган.[21] Альберт фон Ле Кок шулай ук өченче Герман экспедициясе өлеше булган һәм Альберт Грюнведель юнәлеше астында булган, әмма бары тик 1906 елның июнена кадәр калган, шул вакытта ул каты авырганга күрә Британия Һиндстанына китәргә мәҗбүр булган.[22] Мәгарәләр фото сурәткә төшерелгән булган, рәсемнәр ясалган булган һәм фрескаларның зур өлешләре Германиягә җибәрелгән булган.[23][22] Грюнведель сурәтләрнең күп өлешен алып куйган, әмма шулай эшләгәнгә һәм кисеп алганга һәм сурәт ясауга кадәр археологик дәрәҗәсен саклап калу өчен күчермәләр калдырган, чөнки алар транспортировка вакытында җимерелергә мөмкин дип курыккан.[24] Ул сурәтләрнең шактый төгәл күчермәләр ясау өчен киндер кулланган булган. Мәсәлән, Грюндведель Рәссамнар Мәгарәсендә (207) сугышчылар белән бик кызык фресканы табу турында әйтә. Аны алырга ниятләнеп ул башта төгәл рәсем ясаган. Әмма рәсем ясалганнан соң, алып кую вакытында фреска берничә in-situ фрагменттан башка өлешләргә таралган һәм югалтылган булган.[25] Барысы бергә Өченче Герман Экспедициясе күп сурәтләр алган һәм Берлинга 120 диярлек фреска такталарын җибәргән.[26] Грүнведел өйрәнүләрнең нәтиҗәләрен 1912 елда Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch Turkistan, Bericht über archäologische Arbeiten von 1906 bis 1907 bei Kuča, Qarašahr und in der Oase Turfan-та нәшер иткән.[22]

Грүнведель Кызыл мәгарәләре Буддачылык сәнгате үсешен аңлауда әһәмиятле икәнен ачкан һәм шулай ук кайбер Көнбатыш сәнгать йогынтыларын фараз иткән:

Еллар буена мин Буддачылык сәнгате үсеше өчен ышанычлы тезиска омтылдым һәм беренче чиратта империя Римының сәнгате Ерак Көнчыгышка барып җиткән борынгы маршрутның юлын табарга омтылдым. Мин монда күргән нәрсә минем иң вәхши хыяллардан тыш барды. Минем күчермәләр ясар өчен җитәрлек куллар булса иде, [чөнки] монда Кызылда якынча 300 мәгарә, аларның кайберләрендә фрескалар, аларның барысы да борынгы һәм камил." |Грүнведел хаты, 1906, 2 апрель.[27]}} 1907 елның январендә Кучада булган Франция өйрәнүчесе Поль Пельо әфәнде һәм аның фотографы Шарль Нуэтт Кызылда Герман миссиясеннән соң 1907 елның 1 сентябреннән берничә көн булган һәм Шарль Нуэтт күп матур һәм мәгълүмати фотосурәт төшергән.[28][29][30]

Альберт фон Ле Кок Кызылга һәм тирәли даирәләргә 1913–1914 елларда Герман Экспедициясен җитәкләп кайткан, күп сурәтләрне, шул исәптән Грюнведель урында калдырганнарны алган, әмма гомумән алдан килүчесенә караганда әзрәк күчермәләр алган.[26][31]

Даталау схемалары[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Альберт Грүнведел һәм Герман мәктәбе[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Герман мәктәбе буенча даталау схемасы[32][33]
I стадия
"Гандһара"
II стадия
"Сасанид"
Һиппокампи мәгарәсе (118 мәгарә, фреска).
Һиппокампи мәгарәсе (118 мәгарә, фреска).
Һиппокампи мәгарәсе (118 мәгарә, план)
Һиппокампи мәгарәсе (118 мәгарә, план)
Буддага тәкъдим итүче сәүдәгәр, 38 мәгарә
Буддага тәкъдим итүче сәүдәгәр, 38 мәгарә
Музыкантлар Мәгарәсе (38), Кызыл
Музыкантлар Мәгарәсе (38), Кызыл
б.э. 500-600 елы:
Мәгарәләр 207, 118, 76, 117, 77, 212, 83, 84
безнең эраның 600-650 елы:
Мәгарәләр 67, 198, 199, 110, 129, 114, 38, 205, 224, 7, 206, 13
Якынча безнең эраның 650 елы:
Мәгарәләр 8, 219, 3, 4, 63, 58, 178, 175, 181
Безнең эраның 650 елыннан соң:
Мәгарәләр 123, 185, 184, 188

Альберт Грүнведел 1912 елда структура схемасын тәкъдим иткән ул 20-нче гасыр буйлап әһәмияткә ия булып калган. Ул ике сәнгать мәктәбе билгеләмәсендә нигезләнгән, "Стиль 1" һәм "Стиль 2".[32] "Һинд-Иран" дип сыйфатланган 1 стиль Гандһара Сәнгатеннән килеп чыккан һәм фрескаларда караңгы киноварь фоннар һәм яшел һәм әфлисун төс схемалары һәм табигый төсмерләр хас һәм архитектурада гөмбәз түшәмнәр белән шакмак мәгарәләр тенденциясе бар.[32][33] 2 стиль Сасанид сәнгатеннән килеп чыккан һәм бриллиант яшел-зәңгәр пигментлар арасында көчле контраст белән хаслана.[32] Архитектур яктан 2 стиль мәгарәләрендә әйләнеп йөрү өчен әйләнә коридор белән әйләнгән үзәк ступа багана бар. Грүнведель буенча 2 стиль безнең эраның 8-енче гасырына кадәр булган. Грүнведелдән соң Альберт фон Ле Кок һәм Эрнст Вальдшмидт мәгарәләрдә табылган эпиграфик язмаларга нигезләнеп даталар тәкъдим иткәннәр. Алар 1 стильне 500 елдан 600 елга кадәр даталарга тәкъдим иткән һәм 2 стильне безнең эраның 600 елыннан 650 елы белән даталау тәкъдим иткән. Бу хронологик күрсәтмәләр 1980-енче елларына кадәр 20-нче гасыр буена шактый әһәмияткә ия булып калганнар.[32]

Углерод 14 даталавы буенча хәзерге фаразлар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Еллар буена төрле нәтиҗә кимәлләре белән төрле радио-углерод анализы маташулары ясалган булган, әмма төп эффект беренче мәгарәләрнең даталарын безнең эрага кадәр якынча 300 елына этү һәм стильләр һәм төс схемалары буенча Германия төркемләштерүенә чакыру.[32] 1979 елда Кытай институты (文物保护科学技术研究所, Wenwu baohu kexue jishu yanjiusuo) 63, 47, 13 мәгарәләргә углерод сынавы үткәргән.[34]

Су Баи[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Су Баи (1981) буенча даталау схемасы [33][32]
I стадия
"Башлангыч стадия"
б.э. 310 елы +-80
б.э. 350 елы +-60
II стадия
"Чәчәк ату стадиясе"
б.э. 395 елы +-65
б.э. 465 елы +-65
III стадия
"Бөлү стадиясе"
б.э. 545 елы +-75
б.э. 685 елы +-65
Мәгарәләр 38, 47, 6, 80, 13 Мәгарәләр 77, 17, 171, 104, 139, 119, 35, 36, 92, 118, 39, 49, 14 Мәгарәләр 201, 70, 148, 234, 187, 185, 182, 183, 181, 189, 190, 172, 8, 107B, 107A, 180, 197
Хуо һәм Ванг (1993)[32][33]
I стадия
безнең эраның 200-350 елы
II стадия
безнең эраның 350-500 елы
III стадия
безнең эраның 500-700 елы
Мәгарәләр 118, 92, 77, 47, 48, 117, 161, 196, 224, 17, 104 Мәгарәләр 38, 76, 83, 84, 114, 13, 32, 171, 172 Мәгарәләр 110, 57, 212, 81, 184, 188, 199, 207, 8, 205, 99, 4, 123, 206, 178

1979–1981 елларда Пекин Университетыннан (北京大学历史系考古教研室, Beijing daxue lishi xi kaogu jiaoyanshi) Су Баи (宿白) 47, 3, 38, 6, 171, 17, 190, 8 мәгарәләренең әһәмиятле углерод сынавы кампаниясен эшләгән.[34] Бу даталарга һәм мәгарә архитектура анализларына (гадирәктән катлаулыракка) нигезләнеп Су Баи йогынты ясый торган датировка схемасын тәкъдим иткән һәм беренче мәгарәләрнең мәгълүматын якынча безнең эраның 300 елы дип даталаган.[33]

Хуо һәм Ванг[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

1989–1993 елларда Хуо һәм Ванг (中国社会科学院考古研究所, Zhongguo shehui kexueyuan kaogu yanjiusuo) түбәндәге мәгарәләрнең датировкасын сынаганнар: 224, 76, 4, 8, 34, 68, 77, 98, 104, 114, 117, 118, 119, 125, 129, 135, 162, 171, 180, 189, 196, 198, 206, 212, 219, 227, 27, 39, 48, 60, 69, 84, 91, 92, 99, 123, 139, 161, 165, 178, 207.[34] Алар элек Су Баи тәкъдим иткән хронология белән әһәмияткә ия аермалар булган хронологияне тәкъдим иткән.[33]

Нагоя Университетының (日本名古屋大学) Япон командалары 1995, 1997, 1998 һәм 2011 елларда түбәндәге мәгарәләрне сынаган: 8, 171, 224, 13, 67, 76, 77, 92, 205.[34]

Күп нәтиҗәләр килештермәгән булып, кайвакыт хәттә капма-каршы булып кала, һәм соралган тарихи период Углерод 14 даталавының билгесезлек чигенә бәйле рәвештә мәгарәләрнең мәгънәле сегментациясен тәэмин итәр өчен шактый кыска.[35] Кызыл мәгарәләре өчен күпчелек кыска Углерод мәгълүматы 68% мөмкин булу дәрәҗәсенә карый (1σ), ул әһәмияткә ия билгесезлек дәрәҗәсе дигән сүз һәм мәгълүмат стандарт археологик практика таләп иткәнчә 95% мөмкин булу дәрәҗәсенә (2σ) яраштырылгач,[36] шуннан соң иң иртә һәм иң соң даталар арасында вакыт диапазоны озын булып китә (якынча 200 елдан 300 елга кадәр),[37] мәгарәләр арасында шәхси чагыштырулар мәгънәсез.[38] Хәзер күпчелек өйрәнүчеләр углерод датировкасы белән бергә сәнгать һәм архитектура анализын 2001 елда Мэрилин Мартин Рай тәкъдим иткәнчә ышанычлы номенклатурага якынлашу ысулы буларак кулланалар.[33]

Мәгарәләр, фрескалар һәм архитектура[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Брахми язмасында 2-нче гасыр Санскрит Буддачылык тексты, Миң-ой, Кызыл Мәгарәләре. Беренче юл: "... [pa]kasah tasmad asma(d)vipaksapratipaksas...". Углерод датировкасы б.э. 130 елы (б.э. 80–230 еллар), Кушан патшасы Канишка хөкеменә карый.

1906 елда Альберт Грүнведел Герман экспедициясе Кызыл Мәгарәләрен өйрәнгән. Грүнведель җитәкчелеге астында эшләгән Альберт фон Ле Кок 1906 елның июнендә сәламәтлек белән проблемаларга күрә китәргә мәҗбүр булган.[22] Грүнведель гомуми рәвештә фрескаларны әһәмиятле дип саналганнарын алганга кадәр фотога төшергән һәм күчермәләрен ясаган.[22] Алынган фрагментларның күпчелеге хәзер Берлинда, Даһлемда Азия Сәнгате Музеенда (элек Һиндстан Сәнгате Музее).[39] Башка өйрәнүчеләр хәзер Россия, Япония, Корея һәм Америка Кушма Штатлары музейларында булган фреска фрагментларын алган. Гәрчә урын җимерелгән һәм таланган булса да, стена сурәтләренең якынча 5000 квадрат метры калган.[40] Бу фрескаларда күбесенчә Джатака хикәяләре, аваданалар һәм Будда риваятьләре сурәтләнгән, һәм Сарвастивадаларның Хинаяна мәктәбе традициясе сәнгать чагылышы булып тора.[2] Углерод сынавы һәм стилистик анализ Кызылда сурәтләрдә өч төп период билгеләргә ярдәм иткән, ул безнең эраның 300 елыннан 650 елына кадәр периодны колачлый.[41] Кызыл сәнгате Тарим Бассеинында Көнбатыш сәнгать мәктәбенә карый, һәм күбесенчә Гандһарадан һәм Иран дөньясыннан йогынты күрсәтә, бигрәк тә Эфталитлардан йогынты, әмма Көнчыгыш Азиядән түгел.[42][43][44][45] Кызыл Мәгарәләренә Алманнар төрле исемнәр кушкан һәм Кытайлар тарафыннан аерым номерлар кушылган булган. Рай тарафыннан туры килү таблицасы ясалган булган.[46] Хәзер 90–17 дән 90–24-гә кадәр номерлы кайбер бик иртә чор мәгарәләр 1990-ынчы еллардан бирле кыяның аскы өлешләрендә үзәк үзәнгә керүдә табылган булган. Бу мәгарәләр квадрат яки турыпочмаклы мичкә аркалы түшәмнәр белән әмма бизәлешсез.[47]

Гомуми хасиятләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Кызылда фрескаларның аерылып тора торган хасияте ул Әфганстанда lapis lazuli-дан алынган кыйммәтле ультрамарин пигментны да кертеп зәңгәр пигментларның киңәйтелгән кулланышы. Регионның сәнгатенең Эрнст Вальдшмидт тарафыннан төркемләштерүендә өч аерылып тора торган период бар:[2] Беренче фазадан фрескаларның хасияте кызыл пигментларны куллану, ә икенче фазадан булганнарда мул итеп зәңгәр төсмерләр кулланыла.[13] Иртәрәк сурәтләрдә күбрәк Грек-Һинд яки Гандһара йогынтылары чагылган, шул ук вакытта икенчеләрендә (Сасанид) йогынтылары күрсәтелгән.[12] Соңрак мәгарәләрдә әзрәк риваятьләр һәм/яки джатакалар кебек күренә, аларны күпсанлы кечкенә Буддаларның кабатлана торган дизайннары алмаштыра (шулай аталган мең Будда мотивы), яки нимблар белән утыручы Буддалар.[2] Беренче ике фазалар сурәтләрендә Кытай элементлары юк.[13] Соңгы фаза, Төрки-Кытай периодына күбесенчә Турфан даирәсендә шәһид булырга мөмкин, әмма Кызылда бары тик ике мәгарәдә Танг Кытай йогынтысы бар. Кызыл фрескаларның башка хасиятләре күп мәгарәләрнең төп бүлмәнең аркалы түшәмнәрендә бриллиант формасындагы блокларга бүленеш. Бу бриллиант-формасындагы блокларда аркалы түшәмнәрдә Буддачылык сәхнәләре сурәтләнгән, бер-берсенең өстендә сәхнәләрнең сөйләм дәвамлыгын күрсәтер өчен.[2]

Буяу пигментлары[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Кызыл мәгарәләренең пигментлары рентген нурланышы дифракция анализы тарафыннан анализланган булган. Кызыллар беренче чиратта киноварь һәм кызыл курган, бүген алар күбесенчә төссезләнгән һәм кызыл охра. Зәңгәр пигментлар lapis lazuli-дан. Яшел пигментлар атакамит кебек бакыр гидроксия хлорид минералларыннан. Көрән-кара пигментлар PbO2, кызыл кургаш оксидлашуыннан алынган. Ак пигментлар күбесенчә гипстан алынган.[9]

Стиль периодлары[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

1933 елда Ле Кок һәм Вальдшмидт тарафыннан формальләштерелгән стильләрнең киң классификациясе,[48] гомумән кабул ителгән булган.[49] Беренче стиль "Һинд-Иран I стиле" дип атала һәм анда барлык иртә мәгарәләр нәзек тонга тон сурәтләр белән капланган, көрән, әфлисун һәм яшелләрне кулланып. "Һинд-Иран" атамасы киң Һиндстаннан йогынтыны билгели, ул Кызылда беренче мәгарә сурәтләрендә доминант Иран сәнгате белән комбинацияләнгән.[48] Бу стильнең төп чагылдыра торган мәгарәләре Диңгез аты мәгарәсе (118 мәгарә), Рәссамнар мәгарәсе (207 мәгарә), Тавис мәгарәсе (76 мәгарә), Артык буялган мәгарә (117 мәгарә), Сыннар мәгарәсе (77 мәгарә) һәм Диңгезчеләр мәгарәсе (112 мәгарә). Хәзинә мәгарәсе (83, 84 мәгарәсе) хәзерге булып таныла, әмма ул “Махсус Стиль” булып аталган бераз шәхси стильдә.[48] Беренче стиль бары тик Кызылда бар, бер генә мәгарә якындагы Комтурада: Гөмбәз белән мәгарә.[48] Икенче стиль "Һинд-Иран II стиле" дип атала, һәм Кызылның күпчелек башка мәгарәләрен колачлый, алар көчле контрастлы төсләрне һәм көчле сызык буялышларны кулланалар, көрән, әфлисун һәм яшел төсләр кулланыла һәм бигрәк тә тере lapis-lazuli зәңгәр төс кулланыла. "Һинд-Иран" атамасы янә киң Һиндстаннан сәнгать йогынтысына ишарә итә, ул Үзәк Азия һәм Иран дөньясыннан әһәмиятле йогынтылар белән кушылган.[48] Бу стиль дәвам итеп өч киң периодка бүленгән.[48] Соңыннан, өченче Уйгыр-Кытай стиле Кызылда бары тик ике мәгарәдә бар.

Беренче Һинд-Иран стиле: нәзек "әфлисун һәм яшел" рәсемнәр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Кызылда беренче чор басып торучы Буддасы (безнең эраның 300-395 елы). Тохар B язмасында шулай дип язылган:

Se pañäkte saṅketavattse ṣarsa papaiykau
"Бу Будда Шанкетава кулы белән буяп ясалган".[50][51][52][53]
Еш кына үткәндә безнең эраның 7-нче гасырына карый дип әйтелә,[50] әмма хәзер безнең эраның 245-340 елы белән углерод ярдәмендә даталана.[54]

Тарим Бассеинында халык иң күп булган оазис булган Куча Патшалыгы Төньяк Ефәк Юлында стратегик позиция биләп торган, ул аңа муллык китергән һәм бай сәүдә һәм мәдәният үзәге иткән.[55] Куча Ефәк Юлы икътисадының өлеше булган һәм Согдиана һәм Бактрияне кертеп Үзәк Азиянең башка өлешләре белән контактта булган һәм шулай итеп шулай ук Һиндстан, Иран һәм Кытайның яр буе даирәләре белән.[56] Иртә зиярәт кылучылар мәгълүм, мәсәлән Маэс Титанус.[57] Безнең эраның 2-нче гасырыннан бирле Хань Династиясе һәм Кушан Империясе алкышлары астында күпсанлы бөек Буддачылык миссионерлары Тарим Бассеины аша Кытайга юлларында узганнар, мәсәлән, Парфян Ан Шигао, Юэчжи Локаксема һәм Жи Цян яки Һиндле Чу Шо-фу (竺朔佛).[58] Мәдәният чәчәк аткан һәм Кашмирдан Буддист кешесе һәм Патшаның кыз туганы, Куча принцессасы улы булган Куча монахы һәм тәрҗемәчесе Кумараджива (безнең эраның 344-413 елы) тарафыннан Һинд Санскрит язмалары тәрҗемә ителгән булган.[58][55] Кайвакыт "Беренче Һинд-Иран стиле" дип аталган 1-енче стиль Һиндстаннан һәм Үзәк Азиядән йогынтыны билгели һәм безнең эраның 300-енче елдан 500-енче елга кадәр периодны колачлый һәм зур Һиндстан тәме булып әфлисун һәм яшел төсмерләре белән Гандһара темалары белән хасиятләнә: хатын-кыз биючеләр һәм музыкантлар еш тулы күкрәкләре белән ялангач яки ярым ялангач.[59][60] Бу рәсемнәрнең сәнгате шактый чистартылган һәм Кызылның "классик" сәнгать периодын колачлый: төсмерләр нәзек, сызыклар нечкә һәм элегант, төсләр текстура һәм күләм сизүен бирү өчен прогрессив рәвештә кушыла.[61] Төньяк Әфганстанда Бамиян Буддалары гомуми рәвештә Кызыл Мәгарәләренең алдан килүчеләре дип таныла.[62] Период ахырына Гандһара сәнгате йогынтысы Эфталитлар астында Бактрия һәм, Куча даирәсе сәяси берләшүе дәвамлыгы булып таныла, ул 480 елдан 560 елга кадәр дәвам иткән, яки шуннан соң берничә ун ел соңрак.[63]

1 период: "Классик" иртә стиль (безнең эраның якынча 300-400 елы)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Кызылда иң иртә рәсемнәр "классик" стадиягә карый. Аларның стиле бик элегант һәм "буяу манерасында", скульптура күләмен чагылдырыр өчен катлаулы күләгәләр ясавы белән. Сызыклар камил һәм нечкә, төсләр нечкә итеп кушыла.[64] Бу стиль шулай ук Һинд хасиятле һәм Гандһарага яки Кашмирга карый дип фараз итәргә була.[64] Бу иртә стильнең мисалы булып Диңгез Аты Мәгарәсе (118 мәгарә) тора, һәм ул аерым мәктәпне формалаштырырга мөмкин. Бу дәвам иткән стадиянең стиле белән контрастта, моны Сыннар Мәгарәсе базы панельләрендә күрергә мөмкин, мәсәлән, "Көтүче Нанда"да, ул калынрак, интенсив төсләр кулланыла (әмма һаман бары тик көрәннәр, яшелләр һәм әфлисун төсләре), калынрак сызыклар һәм гадирәк үрнәкләр.[64]

Иртә рәсемнәр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Һинд Брахми язмасыннан килеп чыкканны кулланып Инд-Аурупа теле Тохар телендә иртә язмалар такталарда иртә сурәтләрдә кулланыла, моны Кесон түшәмле мәгарә өстендә мәгарә (171 мәгарә),[50] яки Ниша Мәгарәсе (27 мәгарә).[65]

Иң иртә буялган мәгарәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Дзин Династиясе (безнең эраның 265-316 еллары) Кытай хроникалары буенча Кучада безнең эраның 3-енче гасырына инде мең Будда ступасы булган.[67][68]

Кызылда иң иртә буялган мәгарәләр булып Диңгез Аты мәгарәсе (118 мәгарә) һәм C һәм B Хәзинә Мәгарәләре (тәңгәл килгән рәвештә 83 һәм 84 мәгарә) фараз ителә.[69] Өч мәгарәнең мөгаен иң элеккесе 118 мәгарә үзәк үзәннең тирән эчендә урнашкан.[70] 83 һәм 84 мәгарә шул ук үзәннең керүендә урнашкан. Бу мәгарәләр гади архитектур корылышка һәм ачык Һинд стилендә сурәтләргә ия.[69] Кучадан аксөяк яки бай Тохар бүләк бирүчеләре туникалар кигән булган, кайвакыт тугъры сурәтләренең янында тезләнеп күрсәтелгән.[71]

"Диңгез Аты Мәгарәсе" (118 мәгарә, безнең эраның 300-350 елы)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Диңгез Аты Мәгарәсенә (118 мәгарә) 1906-1907 ел Өченче Алман экспедицияләре һәм 1907 ел Пол Пельоның Француз экспедициясе зиярәт кылган һәм фотосурәт алган.[21] Фрескаларның зур өлешләре алынган һәм Германиягә җибәрелгән булган, бигрәк тә фон Ле Кок тарафыннан 1914 елда, ул лунеталарны һәм арканың яннарын алган.[23]

Мәгарә турыпочмаклы бүлмәдән (3.6×4.8 метр) гыйбарәт керү озын якта һәм аның түшәме трансверсаль мичкәсыман арканы формалаштыра.[69] Ишек аша кереп булган мәгарә алдында тигез киң ачык пространство бар, мөгаен ул сурәтләр белән бизәлгән һәм пирамидаль түбә калдыклары белән.[69] Ике бүлмә 1 метр калынлыктагы стена белән аерылган.[23] Бу төр аркалы мәгарә өчен модельне Бактриядә Кара Тепеда табарга мөмкин, ул безнең эраның 2-нче гасырыннан 3-енче гасырына кадәр даталана.[69]

Төп базның арткы стенасының уртасында зур сурәт тора (киңлеге 3,42 м һәм биеклеге 2,16 м), анда ярдәмчеләре белән Патша идентификацияләнмәгән сәхнәсе, мөгаен "Күк сараенда сәләт һәм музыка" (天宫伎乐).[69] Фигураларның мөнәсәбәтләре һәм позалары безнең эраның 3-енче – 4-енче гасыр Нагарджунаконда рельефларына охшаш.[69] Патша аның тирәли күпсанлы ярдәмчелләр утырып, бигрәк тә чишенгән диярлек хатын аның сулында утырып үзәктә утырган.[23] Алар үзәк розетта дизайны белән авыр түгәрәк алкалар кигән.[23] Битләрнең модельләре Гандһарада Хаддада сыннарга охшаш.[23] Сурәт биш дәвам итүче бизәкле чикләр кысаларында Рим сәнгатенә охшаш натуралистик йөзем агачы элементлары белән маһир итеп ясалган.[69]

Фрескаларның төсләре көрәннең төрле төсмерләре, өстеннән бераз яшелсу, әмма зәңгәр юк, ул шулай аталган "әфлисун һәм яшел" стильне билгели.[69] Түшәмнең үзәгендә Кояш һәм Ай, ике монах һәм тырнакларында кеше фигурасы белән кош мотивлары.[69] Түшәмнең яннарында бриллиант формасындагы таулар, алар тирәли кеше, хайван, күл һәм агач натуралистик мотивлары, мөгаен Якын Көнчыгыш дизайны, ул гомумән Кызылда соңрак мәгарәләрдә кабул ителгән булган.[69] Ян стеналарда түшәмнән аерылган фантастик хайваннар төркеме.[69] Гомуми стиль иртә дип фараз итәргә була һәм мөгаен Кашмирдан һәм Бамиянда 24 мәгарәдән алынган.[69]

Түшәм чикләрендә лунетталарда бизәкле Буддист сәхнәләре күрсәтелгән.[23] Уң лунеттаны идентификацияләргә авыр, әмма ул патшаны яки сугышчы фигурасына бөгелүче Бодһисаттваны чагылдыра дип фараз итәргә мөмкин.[23] Аскы өлештә сарай сәхнәсе, кушеткадагы фигура дэваталар белән уратылган.[23] Сул лунеттада Тусита Күгендә киләчәк Будда Майтрейя күрсәтелгән.[23] Моның астында төрле Нагалар, тугърылар фигуралары һәм хайваннар белән уратылган Сумеру Тавы сурәте.[23]

Тезләнүче тугърыларның кечкенә фигуралары, туникаларда, якынча 40 сантиметр биеклектә, кайберәүләре хәнҗәр белән коралланган, арткы стена фресканың сул һәм уң почмакларына каршы урнашкан: мөгаен безнең эраның 4-енче гасыр аксөяк һәм бай Куча бүләк бирүчеләре.[71] Бүләк бирүчеләрнең берсе өч янып таручы хушбуй таякчыгы тота. Ул чикле һәм өскә бөгелгән, якасыз һәм җиңнәре тар булган туникага киенгән.[71] Тездән бераз өстәрәк җитә торган туника билбаулы. Штаннар шул ук төстә һәм шул ук чиккә ия.[71] Ул табаны астында хач-сыман бәйләнешләр белән соры ботинкалар кигән.[71] Арттагы фигура венок һәм кадильница-сыман нәрсә тота, тар җиңле кара билбаулы куртка кигән, ул тирәли кызыл чик белән тәэмин ителгән һәм киң яшел күлмәк кигән.[71] Аларның чәче уртага кадәр туры итеп киселгән, бу шул вакыт Кытай Дзин Шу хроникаларында Куча кешеләрнеке дип язылган чәч алу стиле.[71][72] Төп фресканың сул почмагына каршы тезләнүче монах, ул кызыл күлмәк кигән һәм охра чәчле, ул чүкеч белән церемониаль чүлмәкне формалаштыра, шул ук вакытта аның артында башка якта бүләк бирүчеләргә охшаш туника кигән рәссам, әмма аның башы гына калган.[73]



"Хәзинә Мәгарәсе C" (83 мәгарә, безнең эраның 300-350 елы)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

83 мәгарә (C хәзинә мәгарәсе) үзәк үзәнгә керүдә дүрт "Хәзинә мәгарәсе" (82, 83, 84, 85) компакт төркеме. Ул чагыштырмача кечкенә шакмак мәгарә (3.6×3.6 м), уртада мөгаен сын яки ступа өчен подиум.[69] Биредә түшәм җимерелгән, әмма мөгаен гөмбәз формалаштырган.[69][74]

Арткы стенада яхшы сакланган Джатака кыйссасы сәхнәсе, бу Дивьяваданадан Рудраяна Риваяте, патша Рудраяна нечкә шәлләрдән һәм бизәкләрдән тыш ялангач Патшабикә Чандрапрабһаның биюен карый. Бию вакытында патша аның хатыны тиздән үләчәк дигән юрама ала һәм ул аны Буддачылык монахинясы булырга сорый.[75][76][69] Фигураларның стиле һәм мөнәсәбәтләре гомумән Һиндле, мәсәлән, биюченең Трибһанга позициясе яки Патшаның ничек утырганы. Патша кигән диадемасының җилпәнүче тасмалары шулай да, Иран патша символизмыннан алынган.[74]

Бу мәгарәләрдә, рәсемнәрнең кысалары, бигрәк тә йөзем детальләре мөгаен безнең эраның беренче гасыр Рим сәнгатеннән алынган.[69] Бу мәгарә 84 мәгарәдән бераз иртәрәк булырга мөмкин.[69] Фреска Берлинга Грүнведел тарафыннан җибәрелгән булган (Ref: MIK III 8443).[69]

Бу рәсемнәр нечкә һәм нәзек: күләмнәр күләгәләр һәм төсләр градацияләре белән, ә кинәт сызык чиге белән билгеләнә. Шуның өстеннән, "пумаланың рәсем өстеннән өстенлеге бар".[74]

"B хәзинә мәгарәсе" (84 мәгарә, безнең эраның 300-350 елы)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

84 мәгарә (B хәзинә мәгарәсе) шакмак, мөгаен гөмбәзле мәгарә (4×4 м, биредә түшәм шулай ук җимерелгән булган) булган, ул Кызылда иртәрәк, гадирәк мәгарә структурасы мисалы, ул шулай ук Бамианнан мәгълүм (24 мәгарә).[69] 84 мәгарәләрдә рәсемнәрнең килеп чыгышы Һиндле булып күренә, мөгаен Кашмирдан.[69] Аларда Будда тирәли басып торган кеше төркемнәре күрсәтелгән, алар йә утырган, йә баскан килеш.[69] Урнаштыруның тирәнлеге шактый сай, фигуралар грациоз кисеп ясалган торслар белән. Битләр түгәрәк һәм кабарынкы.[69] Райз 84 мәгарә өчен 4-енче гасырның беренче яртысы датасын тәкъдим итә.[69] Барлык сурәтләр Берлинга Грүнведел тарафыннан җибәрелгән булган.[69]

Бу ике мәгарә 82 мәгарә белән кушылган, бизәлмәгән виһара шулай ук безнең эраның 300-350 елы белән даталана,[69] һәм 85 мәгарә, кечкенә хәрабә хәлендә мәгарә.[69]


"Тавис мәгарәсе" (76 мәгарә, якынча безнең эраның 400 елы)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

"Тавис Мәгарәсе" (Алман телендә Pfauenhöhle)[77] шулай ук иртә мәгарә, гәрчә ул безнең эраның 400 елыннан бераз соңрак даталанса да, һәм алдагы урнашканы "Сыннар мәгарәсе" (77 мәгарә), үзәк үзәннән бераз гына тышта икенче таш чыгуда.[78] Ул углерод ярдәмендә безнең эраның 4-енче гасырыннан 5-енче гасырына кадәр даталана.[79] Ул "бөтен Кызыл циклында иң танылган Һиндчә" дип әйтелә.[80] Рәсемнәрдә Гандһара сәнгате һәм Аджанта мәгарәләре фрескалары кайтавазы.[80]

Төп пулаттан алдан аркалы түбәсе җимерелгән турыпочмаклы вестибюль бара.[81] Төп пулатның гөмбәзле түшәме бар Бамиянның иртә мәгарәләрендә, һәм Кызылда 83 һәм 84 мәгарәләрендә күренгән инновация.[81][82] Мәгарәнең алпулатында күпсанлы Будда потлары һәм шулай ук бизәлгән агач урындыклар һәм түбән күрсәтү өстәлләре табылган булган.[83]

Төп пулатның үзәгендә зур подиум бар, анда мөгаен Будда белән ассоциацияләнгән төп потлар торган.[81] Мәгарәнең архитектурасы иртәрәк мәгарәләр белән чагыштырып караганда билгеле үсеш күрсәтә, әмма “үзәк багана” мәгарә структурасына караганда алдан бара.[81][82] Берничә рәсемдә Будданың тормышы иллюстрацияләнгән. Грүнведел килгәндә бары тик төп базның сул ягы күбесенчә җимерелмәгән булып калган. Стенаның өске өлеше Будданың дүрт әһәмиятле моментын күрсәтә, шул ук вакытта күк күзәтүчеләре өстә балконда торалар: 1) Сиддһартаның тууы һәм Будда ялангач һәм инде биек булган беренче Өч Адым, 2) Сарай тышында Дүрт Күренеш, 3) карт хатыннарга әверелдерелгән Мара кызларын вәсвәсә кылу һәм 4) Мара һөҗүме.[81][84][85] Урта рәт тулысынча диярлек җимерелгән булган, гәрчә Дәгъва Итүче Будданың сәхнәләрен танырга була.[86] Панельләр 5 -тән 9-га кадәр номерлана ала, әмма 5-енче һәм 9-ынчысы янәшә стеналар өстеннән баручы ярым-панельләр булып тора.[86] Панельләрнең берсендә Рәссамнар Мәгарәсеннән булганнарга охшаш солдатлар.[86] Стенаның астында : 10) Паринирвана, 11) тугърылар Будданың табутка куелуына каравы, 11) Табутында Будда һәм 12) Будда Кремациясе.[86][81][85] Фресканың өске өлешен Грүнведел алып куйган һәм панельләр итеп Германиягә җибәргән, кайберәүләре һаман да Һинд Сәнгате Музеенда саклана.[81]

Алдан баручы панельләрдә Будда тормышының төрле вакыйгаларның тәкъдим ителүе Гандһара мисалларына, мәсәлән, Сикри ступага охшаш, гәрчә Тавис Мәгарәсендә панельләр җентекле хронологик корылышы өчен билгеле.[18] Охшаш тип тасвирлама панельләре шулай ук Андһрада табылган булган.[18]

Баз өстендә гөмбәз сигез пар сегменттан тора, алар тавис каурыйлары арасында очучы апсара белән тутырылган. Гөмбәз тирәли үткәннең күпсанлы деваталары һәм Буддалары сурәтләнгән.[81]

Сәнгать тарихчысы Бенджамин Роуленд буенча, калган фрагментларның берсен комментарлаганда "кылыч тоткан фигуралар төркеме танып була торган Һинд этник типларында".[80] Ишек стенасында монахларның һәм бер Куча бүләк бирүченең рәсемнәре, барысы да Брахми язмалары ярлыклары белән.[87][88] Кызыл сәнгатендә аңлатучы ярлыклар еш бүләк бирүчеләр рәсемнәренә өстәлгән булган.[89] Киресенчә, мондый ярлыклар тасвирлау тәкъдим итүләре өчен беркайчан да кулланылмаган булган.[89]


"Диңгезчеләр мәгарәсе" (212 мәгарә, якынча безнең эраның 400 елы)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

"Диңгезчеләр Мәгарәсе" (Höhle der Seereise) Риес тарафыннан стилистик анализ нигезендә иртә 5-енче гасыр белән даталана.[91] Углерод даталары шактый соңрак, якынча безнең эраның 561-637 елы.[92] Мәгарәдә яктыртылуга төрле юллар турында озын сөйләү дәвамлыклары булган.[91] Панельләрнең күбесе Даһлем Музеенда.[91] "Диңгезчеләр Мәгарәсе"ндә сурәтләрнең эчтәлегене Һинд чыгышлы икәне ачык билгеле, аеруча Гандһара, прототиплары.[93]

"Румакама" рәссамы (Румакама, "Римнан берәү"),[94] мәгарәдә Санскрит язмасында очрый.[92] Фресканың уң ягында язылган язмада шулай дип язылган:

"Бу сурәт ясалганнан соң Румакамадан (Сүрия) килгән берәү рәссам Манибһадра аста шул түгәрәкләрне ясаган".[95][96]

Санскритта "Румакама" язмасы.

Грүнведел буенча "түгәрәкләр (мандалани) һичшиксез фольгадан һәм кеше баш сөякләреннән ясалган кырыйларга карый", болар классик acanthus яфраклары һәм Буддачылык баш сөякләре, алар фресканың эчке чиге буенча ясалган.[97]

Румакама яки Ромакам сүзе Кызыл сурәтләрендә һәм шулай ук соңрак Тибет документларында очрый һәм Рим Империясеннән яки Византия Империясеннән килгән рәссамга карый.[98]


Диңгезчеләр мәгарәсе. Классик acanthus яфраклары һәм Буддачылык баш сөякләре “Румакама” эшләгән 212 мәгарәдә фресканың аскы ягы буйлап ясалган.
Диңгезчеләр мәгарәсе. Классик acanthus яфраклары һәм Буддачылык баш сөякләре “Румакама” эшләгән 212 мәгарәдә фресканың аскы ягы буйлап ясалган.

2 Период: Рельефлырак стиль белән "Яңа мәктәп" (безнең эраның якынча 400-500 еллары)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Беренче Периодның икенче яртысында яңа рәсем ясау техникалары. Сулда: 212 мәгарәнең "классик" детале. Уңда: 77 мәгарәдә рельефлырак стиль. Шулай да, төс палитрасы (көрән, әфлисун, яшел) шул ук булып кала.[64]

Кызылда сын күләмен чагылдырыр өчен акыллы күләгә белән аеруча элегант һәм төсле булган иң иртә "классик" стиль сурәтләрдән ияреп,[64] Сыннар мәгарәсендә яңа стиль пәйда була, "Көтүче Нанда" кебек эшләр белән, ул рельефлырак, интенсив төсләр кулланыла (әмма һаман да көрәннәр, яшелләр һәм әфлисун төсләр белән чикләнгән), сызыклар калынрак һәм калыплар гадирәк, "төсле рәсем" кебек әйберләр.[64][99] Бу стиль Кушаннар астында эллинистик, Иран һәм Һинд йогынтылары кушылмасыннан алынган һәм аның төп барлыкка китерү үзәге Бамиян, ул "Үзәк Азиядә монахлар биләмәсе өчен ата-ана монастыре төре" булып киткән.[100] Стильдә эволюция сурәтләнгән төп темаларда үзгәреш белән беррәттән бара. Классик периодта Будда тормышының кыйсса периоды һәм күпсанлы Джатака хикәяләре үзәк сәхнәне алган. Хәзер төп ассызыклау Будданың вәгазьләрендә, алар типик рәвештә төп базны колачлый һәм Будданың үлеме вакыйгалары һәм Паринирвана сурәтләнгән ян һәм арткы коридорлар пәйда була.[101][102] Рай Кызылда эчке эволюциянең билгеләре күп булмыйча (бигрәк тә иртә стадияләрдә) кинәт стильләр юрамаларын башка төбәкләрдән кинәт яңа төркем рәссамнар килүенә күрә дип әйтә, алар үз сәнгать телләрен һәм техникаларын алып килгән.[103] Бу период шулай ук озын туникаларда киенгән һәм югары ботинкаларда кыска хәнҗәрләр белән рәссамнарның үз портретлары белән билгеләнә, мәсәлән, Сыннар Мәгарәсе рәссамы яки берничә "Рәссамнар мәгарәсе" рәссамнары, еш кына Санскритта үз идентификацияләүче ярлыклар белән.[104][105] Рәссамнарның киенү стиле һәм төре еш Сасанид буларак тасвирланган булган,[106] әмма күптән түгел Дилберҗин Тепе, Балалык Тепе яки Бамианда эфталит сыннарына охшалыкка күрә һәм Эфталитлар шул периодта Тарим Бассеинын якынча гасыр дәвамында контрольдә тотканга күрә күбрәк Эфталит дип тәкъдим ителгән булган.[45][107]

"Сыннар мәгарәсе" (77 мәгарә, безнең эраның 375-400 елы)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

"Сыннар Мәгарәсе"[64] (Statuenhöhle) "Тавислар Мәгарәсе"нә якын (76 мәгарә) урнашкан гаять зур мәгарә булган. Ул төп базында нишасыз "колоссаль сурәт мәгарәсе", әмма аның Будда сыны торган колоссаль подиумы басып торып калган.[64] Атипик дизайнда, арткы коридор шактый зур һәм төп баздан киңрәк, киңлеге 8,70 метр, биеклеге 5,10 метр.[64] Кызылда бары тик җиде башка "Колоссаль сурәт мәгарәсе" мәгълүм 47, 48, 70, 136, 139 һәм 146 мәгарәне кертеп.[108] Анда гигант Будда сурәтен сыйдырыр өчен бик биек төп баз, базның биеклеге якынча 5 метрга җитә һәм кайвакыт 16,5 метр биеклектә (мәсәлән, 47 мәгарәдә), һәм шулай ук шактый биек арткы бүлмә (еш якынча 5–6 метр биеклектә).[108]

Мәгарәнең күпсанлы сыннары балчык һәм саламнан ясалган, көчәйтү өчен чәч җепселләре һәм еш безнең эраның 6-нчы гасыры белән даталана,[109] әмма күбрәк углерод даталарына бәйле рәвештә безнең эраның 375-400 елы белән даталана.[92][110][111][79] Сыннарның күбесе ябыштырылган элементлардан эшләнгән, аларда Санскрит исемнәре, алар мөгаен һөнәр ияләре һәм хуҗалары исемнәре.[109]

Мәгарә "үзәк багана" мәгарәсе, әмма 6 метр пигы булган арканы формалаштырган төп базның түбәсе бөтенесе җимерелгән булган. Төп базның стеналарында берничә сурәт калган: алар берничә рәттә оештырылган Будда вәгазьләре булган, һәрбер бу сурәтләрнең үлчәме - киңлеге 1,34 м һәм биеклеге 96 см. Вәгазь сурәтләре "саф Гандһара стиле"ндә.[112] Аларның стиле "Рәссамнар Мәгарәсенә (207 мәгарә)" якын, һәм, Грүнведел буенча алар "шул ук кул белән эшләнгәнгә охшаган".[112][113] Альберт Грүнведел ике мәгарәне дә шул ук "I стадия" периодына (безнең эраның 500-600 елы) караган дип күрсәткән.[32][33]

Бик нечкә рәсемнең берничә нечкә итеп ясалган фрагментлары безгә кадәр барып җиткән, алар Сыннар Мәгарәсенә карый.[114] Грүнведел базда бары тик өч рәсем калган дип аңлаткан, барысы да Будда вәгазе сәхнәләре:

1) Базның уң стенасында, Грүнведел "Будда алдында җиңел аскы киемдә яшь" белән вәгазь рәсемен тасвирлаган, ул хәзер "Нанда көтүчесе" буларак мәгълүм рәсемгә карый, ул Сыннар Мәгарәсеннән килеп чыккан булганы мәгълүм.[112]
2) Кыршы урнашуда, сул стенада, Грүнведел вәгазь сәхнәсен тасвирлаган, анда Будданың "бары тик табаннары гына калган", ул Шарль Нуэтт 1907 елда in-situ фотога төшерелгән панельгә карый.[112]
3) Соңыннан Грүнведел бары тик "тезләнгән табынучы" гына калган вәгазь сәхнәсен тасвирлаган, ул тезләнгән Ваджрапанига карый, аның Сыннар Мәгарәсеннән килеп чыкканы мәгълүм.[112] Төп баздан бу панельләрнең стиле коридор аркаларының һәм аскы коридорның чистартылган "классик" стиленнән билгеле аерылып тора. Алар мөгаен башка сәнгать мәктәпләре һәм башка рәссамнар тарафыннан эшләнгән. Базда рәсемнәр кабарынкырак, "Көтүче Нанда"да кебек интенсив төсләр, калынрак сызыклар һәм гадирәк калыплар куллана.[64] Базда рәсемнәрнең төсләре гәрчә интенсиврак булса да, һаман да көрәннәр, яшелләр һәм әфлисун төсләр белән чикләнгән.[64] Зур күзләр һәм киң күз кабаклары соң Кушан Империясе эшләренә охшаш.[64] Рәсемнәрнең бу яңа типлары Кучада шул вакыт тирәсендә яңа күренекле стильнең пәйда булуын фараз итәргә мөмкинчелек бирә.[64] Буяу чокырын тоткан рәссам, аның киемнәре "Рәссамнар Мәгарәсе"ндәге рәссамнарга “нәкъ туры килүе” (кафтан, ботинкалар...) мәгарәнең фрескаларында күреп була.[104][105] Элек сул коридорның алгы очында, беренче сын артында булган рәсем хәзер Эрмитаж Музеенда.[115] Шул ук киемнәрдә тагын ике тугъры шулай ук арткы коридорда урнашкан булган.[112] Сыннарның берсе бүленгән өлкәләре белән махсус панцирьда кеше, ул саклаучы буларак торган (мөгаен Ваджрапани) төп базда колоссаль Буддадан сул якта.[64] Бу төр панцирь берничә гасыр дәвамында Ефәк Юлының Төньяк сегмент сәнгатендә кулланылган булган һәм соңыннан Кытайда превалент булып киткән.[116] Баш ул тәҗрибә өстәве.[117] Кучаны безнең эраның 383-385 елларда вакытлыча яулап алган Элеккеге Цин Династиясенең Императоры Фу Цзян (як. 357–385) җибәргән Кытай генералы Лю Гуанг Куча солдатларының көчле панцирен билгеләп узган, Сасанид илһамы белән кольчуга һәм ламеллар броня тибы, аны шулай ук Кызыл Мәгарәләрендәге рәсемнәрдә күреп була:[55]

Алар атлары һәм уклары белән маһир булган, һәм кыска һәм озын сөңгеләр белән яхшы булган. Аларның панцире кольчуга кебек; хәттә берәү атса да, [ук] эчкә үтә алмый. |Кытай Генералы Лю Гуанг биографиясе [55]


Ян коридорлар структур рәвештә бик катлаулы һәм хәзерге көнгә кадәр күренеп тора торган булып кала. Һәр коридорның тышкы стенасы буйлап түбәп платформа бара, анда рәт сыннар күрсәтелгән, алар артында туникада һәм ботинкаларда сынны кертеп фрескалар. Алар өстендә һәр коридор өстендә биек арка, көньяк якта лунетта белән җиһазландырылган һәм озынлыгы буена балюстрада артында дэваталар рәтләре белән, алар Будда Майтрейя тирәли торалар, һәм алар өстендә Диңгез аты Мәгарәсе (118 мәгарә) аркасында кебек ромб лосанж монахлар, хайваннар, агачлар һәм буалар белән пейзажлар.[64][118][119]

Паринирвана Будда өстендә бай бизәлгән апсаралар, коридорның арткы стенасы.

Хәзер шулай ук күренә торган арткы коридор шактый гадәти булмаган, аның аркасы өч буйга яссылык формалаштырган, аларда карталар колодасы кебек дэваталар сыннары.[64][119] Арткы стена буйлап эскәмиядә Паринирвана сәхнәсендә колоссаль бөгелүче Будда сурәте торган, Будда өстеннән элегант очучы дэваталар.[64][118] Эскәмиядә утыруы хатын-кыз сыннары калдыклары һәм аларның аякларында ир кеше – фил бюсты күренә.[118] Бу мәгарәдә рәсемнәр стиле, аеруча ян һәм арткы коридорларда бик элегант һәм “рәссамнарча”, скульптура күләмен чагылдырыр өчен нечкә итеп ясалган күләгәләр белән.[64] Ул Диңгез аты мәгарәсенә (118 мәгарә) шактый охшаган һәм шул ук мәктәпкә карарга мөмкин.[64] Бу чистартылган стиль базда панельләр стиле белән контрастта, күпкә рельефлырак булган "Көтүче Нанда"да интенсив төсләр (көрән, яшел һәм әфлисун), калынрак сызыклар һәм гадирәк калыплар кулланыла.[64] Бу аерма "Сыннар Мәгарәсе" ике иртә стиль арасында күчеш булуын фараз итәргә мөмкинчелек бирә.[64] Соңрак мәгарәләр, мәсәлән, Музыкантлар Мәгарәсе хәттә башка стильгә ишарә итә, биредә тән формаларын интенсив зәңгәр пигментлар кулланылышы белән сызыкларын күрсәтү өчен безнең эраны 4-енче гасыры Көнбатыш сәнгате илһамландырган тере төсләр кулланыла.[64]


"Рәссамнар Мәгарәсе" (207 мәгарә, безнең эраның 478-536 елы белән даталана)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

General decorative content and layout of the main chamber with Призматик гөмбәз белән төп пулатның гомуми декоратив эчтәлеге һәм корылышы, рәссамнарның урнашуы Альберт Грүнведел тарафыннан 1912 елда язылганча.[92] Бу мәгарә хәзер рәсем калдыкларсыз диярлек: уң стенада берничә рәсем Германиядә Даһлем Музеена җибәрелгән булган;[5][123] сул стенада рәсемнәр 1912 елда шактый сакланган хәлдә булган һәм (үзәк өске панельдән кала) урында калган, әмма алар бүген фрагментар һәм вандалларча җимерелгән булган.[124]

[[File:Kizil Cave of the Painters, Group around the Buddha and upper frieze (reconstruction from black and white original).jpg|thumb|Рәссамнар Мәгарәсендә (уң стенаның үзәк өсте) төп аркалы пулатта Будда тирәли төркем һәм аның өстеннән классик Рим стилендә фриз. Будда белән сәхнәнең таҗы булып төшләр, төргәкләр һәм классик яфраклар белән фриз тора, ул җиңел итеп Рим стенасын бизи алган" "Рәссамнар Мәгарәсе" (Malerhöhle, 画家窟, 207 Мәгарә)[125] Кызылда иң иртә мәгарәләрнең берсе һәм иң матуры.[126] Мәгарәдә базның арткы стенасына каршы Будда сыны булган һәм аның тирәли мичкәсыман аркалы хастаханә булган.[126] Төп базда һәр як стенада тугыз дәгъва итүче Будда.[126]

Мәгарәнең исеме фрескалар янында торучы һәм буяу капеллалары һәм пумалалар тотучы рәссамнарның күпсанлы автопортретлардан килеп чыккан.[126] Берничә рәссамның ярлыклары бар, мәсәлән Санскритта (Гупта язмасы) язылган ярлык: "Тутука рәсеме" (Читракара Тутукасья) сорау өстендә уйлаучы рәссам янында.[127] "Читракара" Тохарча түгел, әмма Санскритча (һәм соңрак Һинди телендә चित्रकला) "рәссам/рәсем" дигән сүз.[128][129][130][131] Кызыл сәнгатендә бүләк бирүчеләр идентификацияләүче ярлыклар еш тасвирлаучы сәхнәләргә түгел, ә рәсемнәргә өстәлгән булган.[89]

Бу рәсемнәр өчен палеография, стилистик һәм углерод даталавы комбинациясе ярдәмендә якынча безнең эраның 500 елы датасы бирелә.[126] Кайбер стилистик элементларның көчле классик йогынтысы бар, мәсәлән, Будда сәхнәләре өстендә стеналар өстендә Рим стилендәге фризлар.[132]

Рәссамнар Мәгарәсендә, Кызылда кайбер башка мәгарәләрдә кебек, уң ягында өч яка белән һәм уникаль чәч тарашлар белән кешеләр сурәтләнгән. Башка билге булып кылычлар өчен ике нокталы асып кую системасы тора, ул мөгаен Эфталит инновациясе һәм алар тарафыннан контрольдә тоткан территорияләрдә кертелгән булган.[45] Бу рәсемнәр мөгаен төбәктә эфталитлар хөкеме вакытында якынча безнең эраның 480-550 елында ясалган булган.[45][107] Кызыл Мәгарәләрендә Гандһара сәнгате йогынтысы якынча безнең эраның 500 елы белән даталана һәм даирәдә Эфталитлар астында Бактрия һәм Куча сәяси берләшүе нәтиҗәсе дип таныла.[63]

Рәссамнар Мәгарәләре рәсемнәре безнең эраның 478-536 елы белән углерод ярдәмендә даталанган.[92]1912 елда Альберт Грүнведел "Сыннар Мәгарәсе"нең фрескалары "Рәссамнар Мәгарәсенең шул ук рәссамнары тарафыннан эшләнгән булган", һәм алар "саф Гандһара стиле"ндә булган.[133] Шулай ук Сыннар Мәгарәсендә автопортрет рәссамы буяу чокыры тота һәм киемнәре "Рәссамнар Мәгарәсе" рәссамнарына “төгәл тәңгәл” килә (кафтан, ботинкалар...).[104][105] Кызыл рәссамнарының кием стиле еш Сасанид буларак тасвирлана,[106] әмма хәзер күбрәк Эфталит буларак таныла, чөнки Бамиан, Дилберҗин Тепе яки Балалык Тепе сыннары белән охшашлыклар бар.[45][107] Грүнведел ике мәгарәне дә "I Стадия" чорына (безнең эраның 500-600 елы) карый дип фараз иткән.[32][33]

Төп базда 18 Будда вәгазе сәхнәсе бар.[134] Нишада мөгаен Будданың монументаль сыны һәм Индрасала Мәгарәсе хикәясенә караган рәсемнәр.[134] Түшәм призматик, Бамиан архитектура тибын кабатлый.[134] Уң коридорда Реликвияләр Сугышына һәм Будданың реликвияләр өләшүенә карый, шуларның берсендә атларда коралланган сугышчылар.[134] Коридор артында фрескалар 1912 елда булмаган диярлек. Бары тик берничә эз калган, фараз иткәнчә Паринирвана сәхнәләре.[134] Сул коридорда Будда тәгълиматын тезләнүче патша гаиләсенә тапшыруының матур фрескасы, тышкы стенада аның алдында фреска юк диярлек.[134]

Рәссамнар Мәгарәсе рәсемнәре һәм 5-енче – 6-нчы гасыр Дилберҗин Тепе һәм Пенҗикентныкылар арасында охшашлыклар билгеләнгән булган.[135]

60 Мәгарә: "Иң зур Мәгарә"[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

60 Мәгарә, шулай ук "Иң зур Мәгарә" дип атала, ул берничә период дәвамында киңәйтелгән мәгарә, һәм һаман да Классик Беренче Период чистартылган стиленә караган берничә рәсем булган, шул ук вакытта рәсемнәрнең күпчелеге соңрак Икенче Периодтан.[139] Мәгарә патша бүләк бирүчеләре портреты өчен мәгълүм, алар характеристик рәвештә Брахми язмасында ярлык белән бара.[139] Бу Беренче Стильдә патша бүләк итүчеләрнең рәсемдә мөгаен беренче сурәтләнеше, шул ук вакытта алар икенче период вакытында бик еш очрый.[139] Рәсем стиле Рәссамнар Мәгарәсендә (207 Мәгарә) күренгәнгә бик охшаш.[139] Ир бүләк итүче кешенең чәчтарашы Рәссамнар Мәгарәсендә мәшһүр рәссамныкына шактый охшаш.[139] Мәгарә шулай ук түгәрәк кыса шарчыкларында Сасанид стилендәге үрдәкләр булуы белән билгеле, Үзәк Азиядә киң таралган мотив, ул Афрасиабтан Үзәк Азия илчесе киеменнән мәгълүм.[140] Бу мотив мөгаен патша бүләк итүче портретларына караганда соңрак буялган булган.[139]

Икенче Һинд-Иран стиле: көчле контрастта "зәңгәр һәм яшел" рәсемнәр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

[[File:Cave 188, lunette, Central Asian foreigner.jpg|thumb| Майтрейяга табынучы Үзәк Азия чит ил кешесе, 188 Мәгарә]] Берничә урта стадия белән "Икенче Инд-Иран стиле" эволюцияләгән, ул шул вакытта Сасанид Империясе һәм Эфталитлар биләгән Көнчыгыш Иран сферасы йогынтысы белән, көчле Согдия мәдәни элементлары белән Һиндстаннан даими йогынтыны чагылдырган.[42] Эфталитлар сәяси көчләрен якынча 550 елда Сасанидлар һәм Көнбатыш Төркиләр тарафыннан җиңелгәннән соң югалтканнар, әмма алар ярым-бәйсез князьлекләргә бүленеп озак вакыт тәэсир иткәннәр.[141][142] Кытайдан Сасанид Империясенә һәм Византия Империясенә яңа Ефәк Юлы үзәгендә Согдия шул вакытта бик бай булып киткән.[143]

Үзәк Азия стилистик элементлары[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Бу стиль көчле Һинд-Согдия элементлар белән хаслана, алар шул периодта интенсив Согд-Тохар сәүдә белән алып киленгән булган, аның йогынтысы Согд текстиль элементлары белән Үзәк Азия кафтаннарында һәм шулай ук күп фигураларда озын Согдия кылычларында күренә.[60] Башка характеристик Согд элементлары ул энҗе медальоннарда хайваннар, мәсәлән, үрдәкләр.[60] Һинд-Иран йогынтысы шулай ук мифологик фигураларда, мәсәлән, томшыгында еланнар белән Гаруда кошында, җил Ходае Вайю, Кояш Ходае Адитья һәм Ай Ходае Чандра.[60]

Көчле итеп капма-каршы "Зәңгәр һәм яшел" төсләренең кулланылышы, Үзәк Азиядән lapis lazuli зәңгәр пигментларын кертү һәм контурлар өчен сызык ясау ярдәмендә эшләнгән һәм шул стиль өчен характеристик.[42][61] Мисалы Музыкантлар Мәгарәсе булган бу стильдә, тән формаларын сызу өчен тере төсләр һәм Ligne claire кинәт сызыклар кулланыла, мөгаен ул безнең эраның 4-енче гасыр Көнбатыш сәнгате белән илһамландырылган һәм иртәрәк период Кызыл мәгарәләре стиленнән бик аерылып тора, ул киресенчә бик элегант һәм “нәфис сәнгатьчә” , нюанс төсләр һәм тәннәрнең скульптур күләмен ассызыклау өчен катлаулы күләгәләр белән һәм мөгаен ул төрле сәнгать тамырларына күрсәтә.[64] Бу рәсемнәрдә һаман Көнчыгыш-Азия йогынтысы күренми.[42]



1 период: Баштагы күчеш стиль[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Беренче период кыска интервал күчеш стиленнән тора, анда рәсемнәр субтиль һәм шактый нюанслы булып кала, әмма зәңгәр пигментлар очрый башлый. Шәйтан C Мәгарәсе (198 Мәгарә) һәм Шәйтан A Мәгарәсе (199 Мәгарә), һәм шулай ук Баскычлар белән мәгарә (110 мәгарә) һәм кайвакыт Кызыл гөмбәзле A мәгарәсе (67 мәгарә) бу яңа стильдә беренче период булып таныла.[42]



2 период: төп стилистик период[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

"Музыкантлар мәгарәсе" (38 Мәгарә)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Рай буенча "Музыкантлар Мәгарәсе"[144] мөгаен Кызылда "үзәк багана" мәгарәләренең иң элеккегесе, безнең эраның 4-енче гасыр уртасы белән даталана һәм аның иконографиясе иң элеккегеләр арасында.[145] Су Баи тарафыннан углерод даталавы безнең эраның 310 +/-80 һәм безнең эраның 350 +/-60 арасында датаны бирә (ягъни максималь диапазон безнең эраның 230-410 еллары).[15][41][59] Хуо һәм Ванг мәгарәне Икенче Периодка карый дип күрсәткән, аңа 4-енче гасыр уртасыннан 5-енче гасыр ахырына кадәр дата бирелгән булган (якынча безнең эраның 350-499 еллары).[15] Традицион Герман даталавы мәгарәне безнең эраның 600-650 елларына карый дип фараз иткән һәм аны соңрак "Зәңгәр-яшел стиль" мисалы итеп тәкъдим иткән, ул хронологик рәвештә "Әфлисун-яшел стиле" төркеменең варисы дип әйтелә.[15]

Планда булган "үзәк багана" чынлыкта багана түгел, ә бары тик мәгарә артында таш, аңа әйләнеп йөрергә мөмкинчелек биргән түгәрәк коридор борауланган булган.[15] Будда сынын кую өчен "үзәк багана"да ниша бар һәм шулай ук төп керүнең һәр ягында ике ниша һәм арткы коридорда ниша бар.[15] Үзәк нишада мөгаен Индрасала Мәгарәсендә медитацияләүче Будда сурәтләнгән, артта тау арткы фон бизәлеше, Кызылда кабатланучы үзәк тема.[15] Тусита Күгендә киләчәкнең Буддасы Майтрейя чыгу ишегенең матур фрескасында сурәтләнгән.[15] Структур рәвештә, мәгарә якынча гади булып кала, чөнки аның алдан килүче бүлмәсе яки вестибюле юк.[15]

Рәсемнәрнең стиле Гандһара сәнгатеннән һәм Кашмирдан Матхура сәнгатеннән һәм иртә Гупта сәнгатеннән алынган һәм Рим сәнгате һәм Пальмира сәнгатеннән шаккатыргыч йогынтылар бар.[15][145] Шул вакыт тирәсендә Куча һәм Кашмир арасында Кумараджива кабат-кабат сәяхәт итүе мәгълүм һәм ул башкалар арасында бу сәнгатьне тапшыруда оста булырга мөмкин булган.[15] Мәгарәнең структур прототибы булып мөгаен Бактриядә Кара Тепе булырга мөмкин булган.[145] Рәсемнәрнең яссы, яхшы сызыкланган өслекләре Рим Opus sectile техникасына охшаш ул безнең эраның 331-359 елына кадәр чәчәк аткан.[15]

14 Мәгарә: Үзәк Азия сәүдәгәрләре[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

14–19 мәгарәләр төркеме. 14 кечкенә мәгарә көнбатышка урнашкан һәм 17 мәгарә төркем үзәгендә. Башка мәгарәләр виһаралар, декорацияләрсез.

Аркалы түшәм белән кечкенә һәм шакмак диярлек бүлмә (2,17×2,17 метр), Рай тарафыннан "Музыкантлар Мәгарәсе"ннән соңрак дип таныла һәм безнең эраның 4-енче гасыр ахырыннан безнең эраның 5-енче гасыр башы белән даталана.[78][149] Мәгарәнең күп дизайннары бар, анда юлларда төрле куркынычларга юлыгучы, мәсәлән, караңгыда югалып Аждаһа Патша Маби тарафыннан коткарыла торган Үзәк Азия сәүдәгәрләре күрсәтелгән.[150] 14 мәгарә кайбер фигуралар тарафыннан киелә торган кием стильләре өчен әһәмиятле тарихи маркер булып таныла.[149]

17 Мәгарә: Тохар патшалыгы (якынча безнең эраның 500 елы)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Тохар патша гаиләсе (Патша, Патшабикә һәм яшь блондин Патшазадә), Кызыл, 17 Мәгарә (керү стенасы, аскы сул панель). Эрмитаж Музее.[151][152][153][154]

17 Мәгарә (Бодхисаттва Аркасы Мәгарәсе) 8 мәгарәдән уң якта өстә 14 мәгарә янында урнашкан зур "үзәк багана".[155] Ул 14-енчедән алып 19-ынчыга кадәр мәгарәләр төркеменең мөгаен төп мәгарәсе булган, аңа шулай ук берничә бизәлмәгән яшәү фатирлары яки виһаралар керә һәм дини хезмәтләргә багышланган булган. Су Баи 17 мәгарәне 14 мәгарә белән икенче стадия белән (безнең эраның 395-465 елы -+65) даталый. Луо һәм Ванг аны безнең эраның 465 +-65 елы белән даталый.[111] Рай стилистик тануларга таянып 17 мәгарәне якынча 500 елга карый дип фаразлый.[156] Ул кечкенә, бик төсле, шакмак баз белән (3.80×3.90 метр) “үзәк багана” мәгарәсе, аның түшәме аркалы, ике ян коридор белән үзәк багана һәм арткы бүлмәсе бар.[155] Бу мәгарәләр мөгаен якындагы виһаралар өчен дога кылу урыннары булган.[78]

17 Мәгарәдә,[157] керү стенасының аскы сул панелендә Патша гаиләсе очрый, ул Патшадан, Патшабикәдән һәм ике яшь патшазадәдән тора. Алар белән монахлар һәм кафтанда кешеләр. Рельеф хәзер Эрмитаж Музеенда.[151] Патша Сасанид тибындагы патша тасмалары белән таҗ кигән һәм өч кат галосы бар.[154] Ул кечкенә бриллиант бизәлешләре белән озын ак кафтан һәм озын ботинкалар кигән. Аның уң кулы күкрәге алдында хушбуй лампасын тота [154] һәм ул акинакес кылычын һәм сул кулында кызыл сумканы тота.[154][158] Беренче ботинка артында рыцарьның озын кылычының ахыры күренә.[154] Патша Кучаның Тохар патшасы буларак идентификацияләнә.[153] Аның Патшабикәсе озын күлмәк кигән һәм аның ике уллары патшазадәләр бизәкле кафтан кигән һәм аксыл чәчле.[154]

Сәнгать тарихчысы Бенджамин Роуланд буенча Кызылда портретлар "Тохарлар кыяфәте буенча монгол түгел, ә күбрәк аурупалылар, ак тәнле, зәңгәр күзле, блондин яки җирән чәчле һәм рыцарьларның һәм аларның хатыннарының Көнбатыш йогынтысы бар" икәнен күрсәтә.[159] Кытайлар Куча патшаларын "白" префиксын өстәп атаганнар, моның мәгънәсе "ак", бу мөгаен Кучалыларның ак кыяфәтенә ишарә итә.[160] Безнең эраның 645 елында Кытай Монахы Хуанзанг "алар ефәк һәм бизәкле киемнәр кияләр" икәнен билгеләп узган.[161] Бу мәгарәдә шулай ук юлларында төрле куркынычларга юлыга торган, мәсәлән, караңгыда югалган һәм Маби Аждаһа Патшасы тарафыннан коткарылган Үзәк Азия сәүдәгәрләре күрсәтелгән. Башкасы яхшы сәүдәгәр Сабу (萨缚) хикәясе, ул караңгыда югалган 500 сәүдәгәр төркеменә юлны күрсәтер өчен кулларын утка тыгып факеллар итеп куллана һәм аларны уңышлы коткара. Хикәя сәүдәгәрләр Үзәк Азия киемнәрендә һәм дөяләр белән һәм Сабның Бодхисаттва атрибутлары булган күптөрле рәсемнәрдә очрый.[150]


"Уналты кылыч тотучылар мәгарәсе" (8 мәгарә, безнең эраның 432-538 елы)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

"Уналты кылыч тотучылар мәгарәсе" ("Höhle der Schwertträger", 十六带剑者窟) кафтаннар кигән кылыч һәм хәнҗәр белән кешеләрне күрсәтүче фрескалар белән мәшһүр мәгарә. Бу фрескалар безнең эраның 432-538 елы белән углерод ярдәмендә даталана.[54] Кылычлы кешеләр шулай ук "Тохар бүләк бирүчеләре" дип фараз ителә.

Бүләк итүчеләрнең милләте яки этносы интерпретацияләре төрле. Кайбер авторлар раслаганча бүләк бирүчеләр чынлап та Тохарлар алар иң көнчыгыш Һинд-Аурупа телендә Тохар телендә сөйләшкән.[162] Бу тезис буенча фрескаларда бүләк итүчеләр Һинд-Аурупа тибында, Иран стилендәге киемнәр кигән һәм кызыл чәчле.[162]

Яңарак интерпретация булып кылыч тотучыларның чынлыкта Эфталитлар булуы, алар Тарим Бассеинын нәкъ рәсемнәр эшләнгән вакытта безнең эраның 490 елдан алып 560 елына кадәр биләгән.[45] Куча аеруча безнең эраның 502 елы һәм 556 елы арасында доминионның өлеше булган.[163] Бүләк итүчеләрнең кием стиле, иконографиясе һәм физиономиясе Эфталитлар көч үзәге Тохаристан (Бактрия) рәсемнәрдә сурәтләнгәннәргә шактый охшаш, Балалык тепе яки Диберҗин Тепе кебек урыннарда.[45] Аеруча бер бөгелгән лацкан белән куртка Эфталит йогынтысы нәтиҗәсе булып таныла, шул ук вакытта традицион Куча курткаларының ике лацканы булган.[164] Хәзерге вакытта, академиклар арасында иң превалент караш булып эфталитларның башта Төрки чыгышлы булулары тора.[165]

Охшаш бүләк бирүчеләрне Комтура Мәгарәләрендә күреп була.

"Уналты кылыч тотучылар мәгарәсе"ндә уналты кылычлы кешеләр фрескалары үзәк багана тирәли латераль сул һәм уң коридорда урнашкан, ул тугърылар йөрешен күрсәтә.[166] Төп бүлмәнең яннарын утыручы Буддалар тирәли панельләр били, шул ук вакытта арка чыгучы ялкыннар белән кечкенә Буддалар мириадасы белән бизәлгән.[166]


Үзәк багана артында арткы бүлмәне формалаштыручы арткы коридор яннан керү өчен ике коридор белән мичкәсыман турыпочмаклы бүлмә булып тора. Ул күп манзаралары фрескалар белән бизәлгән реликвияләрне өләшүне күрсәтүче фрескаларны кертеп, атларда һәм филләрдә баручы панцирьларда солдатлар белән (планда β).[166][167] Арка музыка коралларын тотучы очучы апсаралар белән бай бизәлгән. Арткы стенада Будданың ял итүче Паринирванада Будда һәм аның өстендә аспсаралар сурәте бар. Фрескалар 1907 елның сентябрендә Шарль Нуэтт тарафыннан in-situ аклы-каралы итеп фото сурәткә төшерелгән, әмма соңрак аларның барысы Германиягә фон Ле Кок тарафыннан алып кителгән булган. Күптән түгел генә Азия Сәнгате Музее өчен арткы коридорның янә корылышы төзелгән булган.[168]


181 Мәгарә: Кечкенә Үзәндә Биек Урында Мәгарә[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Кечкенә Үзәндә Биек Урында Мәгарә (181 Мәгарә), шулай ук "Иң Биек Мәгарә" дип атала,[169] Альберт Грүнведел тарафыннан кечкенә ерымның аеруча кызык мәгарәсе дип тасвирлана.[170] Ул мәгарә ерымның уң ягында биек урнашкан дип аңлата, бу фрескалар гадәти иконокластик вандализмнан сакланып калуына ишарә итә: битләр аеруча яхшы сакланган.[170] Шулай ук фрескаларда бизәлеш өчен алтын фольгалар кулланылмаган булган, бу урлау мөмкинчелеген киметкән.[170] Грүнведел рәсемнәрендә мәгарәнең фрескаларын иллюстрацияли, анда ул мәгарәне рәсми исеме буенча атый: Hochliegende Höhle der 2. Schlucht ("2-нче Үзәндә Биек Урында Мәгарә"),[171] ул 181 мәгарә өчен Алман исеме.[172]

Грүнведел мәгарәнең структурасы аеруча сирәк дип аңлата, чөнки ул мичкә-сыман мәгарә түгел: аның урынына түшәм чатыр формасына ия.[173] Чатыр-сыман түшәмнең якларының яссылыгы Грүнведелнең түшәм рәсемнәрен зур панельләрдә җиңел алып куюның сәбәбе булган, моны мичкә-сыман түшәмнең көчле кисеп ясалган өслегендә эшләргә мөмкин түгел иде.[170] Чатыр-сыман түшәм чигендә һәр якта җиде бизәкле патшазадә рәте.[170]

Ян стенада Будда вәгазенең шактый тавышлы сәхнәләре урнашкан, алардан сигездән әзе түгел, төрле киемнәрдә күпсанлы ярдәмчеләр белән.[174] Керү стенасында ике якта да Тохар бүләк итүчеләре һәм монахлар.[170] Керү өстендә тирәли Дэвапутралар белән Майтрейяның гадәти рәсеме.[170] Ян коридорларда Джатака хикәяләре рәсемнәре, шул ук вакытта ниша артында арткы коридорда өстеннән Илаһлар очып Будданың Паринирванасын күрсәтер өчен эскәмия яки пьедестал булган.[170] Каршы стенада Будда Кремациясе сәхнәсе булган.[170] Грүнведел фрескаларның күбесен Германиягә җибәргән.[170]

Мәгарәдә 164 см биеклектәге Дхьянасананың башсыз агач сыны табылган булган.[175]

Түшәмнең фрескалары һәм рәсемнәре гадәттә 181 мәгарәгә карый дип фараз ителә,[176][177] әмма кайбер авторлар аның урынына аларны 178 мәгарәгә карый дип әйтәләр.[178] Шул буталуга өстәп фон Ле Кок 1924 елда түшәмдәге рәсемнәр мичкәсыман аркалы 184 мәгарәдән килгән дип язган, һәм ул 1906-1907 елларда фрескаларны алып куюны башкарган Грүнведел арканы ялгыш "чатыр-сыман" дип тасвирлаган.[179] 181 мәгарәгә керү авыр булган һәм ул беркайчан да буялмаган булган дип расланган булган.[180][181]

2 период (соңгы фаза, безнең эраның 500-700 елы)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

3-енче фаза безнең эраның 6-нчы гасыр уртасыннан безнең эраның 7-нче гасыр башына кадәр периодны колачлый. Бу периодтан углерод сынавы безнең эраның 545 +/-75 елыннан безнең эраның 685 +/-65 елына кадәр диапазонны бирә (ягъни максимум безнең эраның 470-750 диапазонын бирә).[59] Майя Мәгарәсе (224 номер) бу периодтан иң мәшһүр мәгарәләрнең берсе. Тарихи, бу период рәсемнәре Төрки экспансиягә каравына охшаш, бу 552 елда Роуран Каганатына каршы фетнәдән һәм аларның шуннан соң территориаль экспансиясеннән соң.[41] Бу фрескаларда кайбер солдатларның панцирь стилендә күренә, аеруча аларның груша сыман шлемнарында.[41] Бөек контраст белән тере төсләр кулланыла, кайвакыт табигый булмаган һәм кычкыручы ысулда. Рәссамның палитрасына күп lapis lazuli кертелгән.[42] Тән төсе яки чәч төсе еш шактый табигый.[42] Арткы фоннарда еш чәчәкләр, җимешләр яки яфраклар күп. Бизәкләр еш экстравагант.[42] Янә, бу рәсемнәрдә Көнчыгыш Азия йогынтысы күренми.[42]

Майя Мәгарәсе (Өченче комплекс, 224 мәгарә, якынча безнең эраның 550-600 елы)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

"III Корылма"ның Майя Мәгарәсе (224 Мәгарә) Өченче Периодның иң мәшһүр мәгарәләренең берсе. Ул якынча безнең эраның 550-600 елы белән даталана һәм безнең эраның 552 елда Төркиләрнең Роуран Каганатына каршы фетнәсе һәм шуннан соң Төркиләр экспансиясеннән соң вакытка карый .[183] Кайбер фрескаларда сурәтләнгән рыцарьларның шлемнары характеристик Төрки типтагы сегментлы шлемнар дип әйтелә.[183][184]

Будданың Кремациясендә Траурның мәшһүр фрескасы (224) Майя Мәгарәсендә очрый, мәгарәнең арткы узуыннан, этник костюмнарда төрле фигуралар белән.[185] Траурдагы булганнар арасында өч кеше маңгай тәннәрен яки күкрәкләрен пычаклар белән кискәннәр, бу Скифлар тарафыннан практикалана торган үзеңә үзең зыян китерү.[185] Траурдагы булганнарның берсе Төрки дип фараз ителә.[186][187]

Майя Мәгарәсе (Икенче комплекс, 205 мәгарә, безнең эраның 6-нчы гасыры)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

"II Корылма" Майя Мәгарәсе (205 мәгарә) углерод ярдәмендә 6-нчы гасырдан 7-енче гасырга кадәр даталанган булган.[79] Мәгарәдә Кучаның патшасы Анантаварма Санскрит телендә язмаларда искә алына. Ул ике коралланган ярдәмче белән күрсәтелгән.[189]

"Кучаның бөек патшасы (махараджа) Илмонисның хатын, багышлауны һәм кечкенә мускус тартмасын күргәч, ул Буддага ихтирам күрсәткән." Альберт Грүнведел тәрҗемәсе.[189]

Якындагы фрескаларда хатыны белән патшазадә пәйда була, ул якындагы язмаларда киләчәк патша Тоттика һәм аның принцессасы Сваямпрабһа буларак искә алына.[190]

Бу мәгарә язмаларда табылган хөкемдарларның исемнәренә, аеруча Тоттика Патшасы һәм аның хатыны Сваямпрабһа (Санскрит исеме) исемнәренә таянып шактый төгәл безнең эраның 6-нчы гасырының ахыры белән даталана, ул шулай ук Суварнапушпа (безнең эраның 600 елыннан 625 елына кадәр хөкем иткән) һәм аның улы Суварнадэва белән Кызыл гөмбәзле Мәгарә стеналарында язмаларда пәйда була.[191] Эпиграфия Рәссамнар Мәгарәсеннән соңрак даталарны фараз итәргә мөмкинчелек бирә, аның борынгырак язмасы "рәссам Тутука" турында.[192]

Кызыл гөмбәзле 67 мәгарә: күбрәк патша багышлаулары[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Якындагы башка мәгарәдә Кызыл гөмбәзле A мәгарәсе (67 мәгарә) шулай ук патшабикәне һәм патшаны кертеп, алар арасында Суварнапушпа (безнең эраның 600-625 еллары) һәм аның улы Суварнадэва (безнең эраның 625-648 елларында хөкем иткән) бүләк итүчеләр исемлеге китерелгән.[190][196][197] Язмаларга шулай Тоттика Патшасы һәм аның хатыны Сваямпрабһа (Санскрит исеме) исемнәре китерелгән, алар Икенче Төркемнең Майя Мәгарәсендә (205 мәгарә) шулай ук пәйда була, бу ике мәгарәнең вакыт буенча якынлыгын фараз итәргә мөмкинчелек бирә.[191] Эпиграфиядә шулай ук Рәссамнар Мәгарәсеннән соңрак даталар тәкъдим ителә, иң борынгы язма "Тутука рәссамы" булып.[192]

Бик борынгы кулъязмалар, шул исәптән Санскрит турында иң борынгы мәгълүм булган кулъязмаларның берсе табылган китапханә булган Кызыл гөмбәзле мәгарә.[27]

69 Мәгарә: Куча патшасына багышлау һәм аның портреты (ышанычлы итеп безнең эраның 600-647 елы белән даталана)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Кучаның Патшасы Суварнапушпа (тарихи мәгълүм, безнең эраның 600-625 елларына хөкем иткән), 69 Мәгарә, Кызыл.

Бу периодта Кызыл Мәгарәләрендә бердәнбер ышанычлы даталау бар: 69 Мәгарәдә Куча патша пары рәсеме бар, патшаның галосында түбәндәге язма: "Суварнапушпа һәм аның Улына багышлап төзелгән гыйбадәтханә", Суварнапушпа 600 ел һәм 625 ел арасында хөкем иткән һәм Кытай чыганаклары буенча аның өч улы безнең эраның 647 елына кадәр үлгән.[199][200][201] Безнең эраның 630 елында Кучага килгәндә, Кытай монахы Сюанзанг Кучаның Хинаяна патшасы һәм Суварнапушпаның улы һәм дәвамчысы Суварнадэваның алкышларын алган.[202]

Сюанзанг Кучаның (屈支国 qūzhīguó, "Танг Династиясенең Көнбатыш Төбәкләр Игъланында" "大唐西域记") хасиятләрендә күп детальләрне тасвирлаган һәм мөгаен Кызылга зиярәт кылган:[203][204]
1) "Язу стиле кайбер аермалар белән Һиндле"
2) "Алар ефәк һәм чигүле бизәкләр белән киемнәр кияләр. Алар чәчләрен кисәләр һәм (башлары өстеннән) агымлы каплау кияләр
3) "Куча ("屈支" qūzhī) расасы патшасы"[205]
4) "Илдә биш мең һәм күбрәк өйрәнчекләр белән якынча бер йөз монастырь (saṅghārāma) бар. Болар Сарвастивадасның (Шво-йиһ-тсай-ю-по) Кече Арба мәктәбенә карый. Аларның доктринасы (Сутралар тәгълиматы) һәм аларның дисциплина кагыйдәләре (Винайя принциплары) Һиндстанныкы кебек һәм аларны укучылар шул ук (оригиналларны) кулланалар."
5) "Бу сахра шәһәрдән якынча 40 ли төньякка арада тау авышлыгында якын торучы ике монастырь бар".[92]

Бу вакыйгалар безнең эраның 648 ел Кучага каршы Танг кампаниясеннән бераз алданрак булган.[202]

3 период: соңгы хикәя эволюциясе[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Кызылда соңгы стадия Икенче Һинд-Иран Стилендә 3 период.[48] Чәчәк атуның ахырына Кызыл гөмбәзле үзәк баганалы мәгарә, ниша һәм әйләнү өчен коридор белән, әмма Илаһлар белән бизәлгән мәһабәт гөмбәз таҗы белән кубик диярлек төп базлы “үзәк багана” пәйда булуына шәһид булган.[207] Рәсем стиле бик камил һәм шулай ук төбәктә кайбер башка мәгарәләрдә, мәсәлән, Комтурада күренергә мөмкин. Иконография шулай ук эволюцияләгән, Галәм Буддасы бөтен урында булучы һәм мәһабәт булган, еш кечерәк Буддаларның мириада эманацияләре белән әйләндерелеп алынган.[207] Бу мәгарәнең аерылып торган һәм бик камил төренең тибы 123 мәгарә, "Балдак тотучы күгәрченнәр белән мәгарә".[208] Ул соңгы хикәя эволюциясен чагылдыра, анда Галәми Будданың фигуралары доминант, шул ук вакытта икенчел фигуралар кечерәк роль алалар.[209]

"Боҗра тотучы күгәрченнәр белән мәгарә" (123 мәгарә)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Азия Сәнгате Музеенда реконструкцияләнгәнчә Боҗра Тотучы Күгәрченнәр Мәгарәсе (реконструкция).[168]
План

"Боҗра тотучы күгәрченнәр мәгарәсе"ндә (123 мәгарә) ниша һәм әйләнү өчен коридор, әмма Илаһлар белән бизәлгән мәһабәт гөмбәз белән таҗланган хасиятле булмаган кубик төп баз белән "үзәк багана" тибы булган.[207][210] Төп баз багана алдында арткы стенаны формалаштырып, шакмак вестибюль яки төп залны (3.42×3.42 метр) формалаштыра, вестибюль бизәлгән гөмбәз белән әйләндерелгән. Басып торучы Илаһлар белән бизәлгән гөмбәз прототибы Бамиан мәгарәләрендә С төркемендә бар.[211] Аны шулай ук төбәктә кайбер башка мәгарәләрдә, мәсәлән Комтурада күреп була.

Мәгарә "венок тотучы очучы казлар" (яки боҗра) мисалы өчен шулай аталган. Бу мисал шулай ук 69 Мәгарәсеннән мәгълүм, ул тарихи идентификацияләнгән патша язмасы һәм тасвирламасы өчен безнең эраның 625-647 елы белән даталана. Бу билгегә күрә 123 мәгарә шул ук период белән даталанырга мөмкин.[212]

Будданың ике монументаль сурәте төп базның ике ягын били. Аларның күпсанлы утыручы яки басып торучы Буддалар белән тутырылган тулы тән "мандорла" галолары бар.[213] Бу монументаль сурәтләр Шравастида Шакьямуни Будданың икенче Бөек Могъҗизасын чагылдыра .[208] Аннан мириада Буддалар эманацияли, һәрберсе лотоста басып тора, бу “Дивьявадана”да китерелгән Шравастида тирән медитация нәтиҗәсе.[208] Бөек Могъҗизаның бу аңлавы Сарвастивадин һәм Муласарвастивадин арасында аеруча билгеле.[208] Ике монументаль Будда кайберәүләре ак тәнле, кайберәүләре кара тәнле ярдәмчеләр белән һәм Ваджрапани белән уратылган.[208]

Ян коридорда шулай ук охшаш Будда сурәтләре бар, әмма бу юлы Будда тирәли өстәмә бизәлгән төркем белән, ул боҗра тотучы күгәрченнәр рәте белән тутырылган, бу мәгарәгә исемне биргән.[213] Барлык Будда сурәтләре күпсанлы ярдәмчеләр Дэваталар һәм Ваджрапанилар белән уратылган.[213]

Боҗра тотучы күгәрченнәр, 123 мәгарә

Рәсемнәр Европага күбесенчә Альберт фон Ле Кокның Үзәк Азиягә дүртенче Патша Пруссия экспедициясе тарафыннан китерелгән.[214] Мәгарә Берлинда 1928 ел тирәли төзекләндерелгән булган, әмма сугыш вакытында зыян күргән.[215] Ул Азия Сәнгате Музее өчен янә төзекләндерелгән булган.[168] Стенаның сул ягында рәсем in-situ кала һәм шактый зыян күргән.[216][217]

Бу мәгарә аеруча аерылып торган һәм камил, я архитектура һәм бизәү төшенчәләрендә һәм Кызылда башка мәгарәләрнең мэйнстримыннан аерылып тора. Марианна Ялдыз аны "Синцзянның Табышмакларының Берсе" дип атаган.[219] Типик булмаган рәвештә, керү өстеннән хикәя сәхнәләре урнаштырылган, ян стенада монументаль басып торучы Буддалар икенче позицияне алып тора. Бу көнчыгышка таба Гансуда популяр булып киткән план.[209] Соңгы хикәя эволюциясендә мәгарә Будда фигурасын зурлый һәм икенчел фигураларга һәм хикәяләргә кечерәк рольне бирә.[209]


Өченче периодның башка мәгарәләре[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Үзәк Мәгарә (186 Мәгарә), Ахырдан Өченче Мәгарә (184 Мәгарә) һәм Алдан Өченче Мәгарә (187 Мәгарә) шулай ук бу өченче периодның вәкилләре дип таныла.[48]

Уйгыр-Кытай Стиле (Безнең эраның 8-енче-9-ынчы гасыры)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Пипада уйнаучы апсара. Танг Династиясе.

Шулай ук "өченче стиль" дип тасвирланган 4-енче период Кытай рәсеменнән көчле йогынтыны кабул итә, Танг династиясенең сәнгать активлыгы һәм экспансиясе нәтиҗәсе.[220] Турфаннан Хотанга кадәр бөтен Тарим Бассеины белән Куча цивилизациясе, Безнең эраның 648 ел Кытай җәза явыннан тар-мар ителгән, ул Кучаның Һинд һәм Иран стильләренең ахырын куйган.[221] Танг Династиясе экспедиция корпусының җитәкләгән Көнчыгыш Төрки генерал Ашина Ше'ер унбер мең Куча яшәүчеләренең башларын чабып җәза бирергә кушкан. "Ул биш бөек шәһәрчекне җимергән һәм алар белән күп мириада ир кешене һәм хатынны... көнбатышның җирләре куркыныч белән тартып алынган булган."[222]

Кызылда ике мәгарәнең Танг периоды сәнгате бар: 43 мәгарә һәм 229 мәгарә.[223] Якындагы Комтура һәм Турфанда хәзер Кытай стильләре доминант булган.[221]

Безнең эраның 670 елында Тибет Империясе Тарим Бассеинының күпчелеген Хотан, Куча, Карашаһр һәм Кашгарны кертеп яулап алганнар, алар аны 692 елда Кытайлар контрольне кире алганчы тотканнар.[224]

Безнең эраның 753 елында Тарим Бассеинының төньяк өлеше Турфанда нигезләнгән Уйгур Каганатының төньяк өлеше төркиләр тарафыннан яулап алынган булган.[224][225] Яңа Тибет яулап алуы безнең эраның 790 елында булган.[224] Безнең эраның 900 елына даирә Мөселман доминантлыгы астында булган.[224]

Текстлар һәм язмалар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Мәхәббәт поэмасы[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Тохарлардан мәгълүм булган күпчелек текстлар дини, бердәнбер чыгарылма булып Кызылда табылган һәм якынча безнең эраның 600 елы белән даталанган (B-496 кулъязмасы) Тохар В телендә мәгълүм мәхәббәт шигыре тора:[226]

Тохар B кулъязмасы B-496
Тәрҗемә
Транслитерация Язма
(Тохар язмасы)

I.
... шулай да мең еллар буена, Сез хикәяне сөйләрсез Аны (...) Мин игълан итәм,
Моңа кадәр миңа синнән газизрәк кеше булмаган; шулай ук моннан соң минем өчен синнән газизрәк кеше булмаячак.
Сезгә Мәхәббәт, Сезгә наз—тормыш булганның барысының тормышы—һәм алар ахырга тормыш дәвам иткәр кадәр килмәячәк.
III.
Шулай итеп мин һәрвакыт уйлыйм: "Мин яхшы яшәячәкмен, бөтен тормышымны, бер сөйгәнем белән: көчсез, ялганлаусыз."
Бары тик Карма Ходае бу минем уемны белгән; шулай итеп ул ызгышны провокацияләгән; ул йөрәгемне шуннан өзгән;
Ул аларны еракка җитәкләгән; мине өзгән; мине барлык сагышларда катнашырга мәҗбур иткән һәм югалган һәм башкаларга кайгыртучанлыкны алып киттең.
... тормышымны, рухымны, йөрәгемне көннән-көн...[227][228][229][230]

II.
(...) Yaltse pikwala (...) watäṃ weṃt no
Mā ñi cisa noṣ śomo ñem wnolme lāre tāka mā ra postaṃ cisa lāre mäsketär-ñ.
Ciṣṣe laraumñe ciṣṣe ārtañye pelke kalttarr śolämpa ṣṣe mā te stālle śol-wärñai.
III.
Taiysu pälskanoym sanai ṣaryompa śāyau karttse-śaulu-wärñai snai tserekwa snai nāte.
Yāmor-ñīkte ṣe cau ñi palskāne śarsa tusa ysaly ersate ciṣy araś ñi sälkāte,
Wāya ci lauke tsyāra ñiś wetke klyautka-ñ pāke po läklentas ciṣe tsārwo, sampāte.
(...) Śaul palsk araśñi, kom kom[227][228]

Тохар B Мәхәббәт Шигыре, B496 кулъязмасы (ике фрагментның берсе).

"Кызыл китапханәсе"[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Кызыл китапханәсендә Санскритта яки Тохар B телендә язылган: "Һинд театры буенча хәзер мәгълүм булган иң борынгы күчермәләрнең" кайберәүләре булган: Санскрит әдәбиятында Натака дип аталган бу әдәбият, проза һәм шигырь аралаш, музыка һәм пантомима шулай сәхнә күрсәтмәләре тәэмин иткән, шулай итеп мөнәсәбәтләрне һәм тавышларны үзгәртүне бөтен пьесаны уйный ала. Бу пьесалар Бианвен дип аталган Кытай “трансформация текстлары” яки “җырлау мәсәлләре” килеп чыгышында тора.[231]

Кызыл турында 13-енче гасыр Тибет документы[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Кызыл Мәгарәләренең Тибет картасы (безнең эраның 13-енче гасыры)

Кызыл Мәгарәләренең Герман табучыларының берсе Альберт Грүнведел, Санкт-Петербургата Кучага һәм Кызыл Мәгарәләренә карый торган 13-енче гасыр Тибет текстын тапкан ул мәгарәләрне Тантрик Буддачылык перспективасыннан тасвирлый.[232] Тибет тексты буенча кайбер мәгарәләрдә рәсемнәр югары ранглы монах Анандаварман ярдәмендә “Мендре” исемле Тохар (Тһогар) патшасы (мөгаен Мандһатр) тарафыннан ясалган булган. Патша Һиндле рәссам Нараваһанадаттага һәм өйрәнчекләре белән Сүрия рәссамы Прияратнага мәгарәләрне буярга кушкан.[2] Күрше Хотан патшалары Виджаявардһана һәм Мурлимин урынга рәссамнарны җибәреп шулай ук башка мәгарәне буяу белән ярдәм иткән.

Мендре дип аталган Тһогар патшасы яки "Фарсы" (По-ло-си), яки Анандаварманың Будда тарафдарлары өчен бу мәгарәләрдә рәсемнәре булган, соңыннан Сүриядән өйрәнчекләре белән килгән Прияратна, шулай ук (Култорт) яки Нигантхастан килгән рәссам Митрадатта һәм Нараваһанадатта тарафыннан буялган булган. Мендре патшасы Кытай императорыннан Амитабһа сурәтен кабул иткән һәм алкышлы җиргә (Сукһавати) киткән. Әйткән анты буенча Кытай императоры улы Мир-ли кальгасына киткән һәм мәгарәләрне Буддага табыну (Будда-Култулар) өчен эшләгән.|Альберт Грүнведел Тибет тексты тәрҗемәсе.[233]

Буддачылык галиме Терамото Энга башка төрле тәрҗемәне биргән:
Кытайда, Шеңҗанда, Куця Даирәсендә Кызыл Мәгарәлре алдында Кумараджива сыны.

Персия (Полоси) патшасы Мендре яки Тухара (覩货罗, Тохаристан) патшалары Анандаварма.[234] бу мәгарәләрдә Будданың барлык тарафдарлары өчен сурәтләр буялган булган, аларны Нигантһас табыну урыныннан килгән рәссам Митрадатта һәм шулай ук Нараваһанадатта эшләгән, соңыннан өйрәнчекләре белән Сүриядән (“Румакама”, “Рим Империясе”ннән) килгән Прияратна эшләгән. Мендре Патшасы һәм Тухара Патшасы Амитабһа реликвияләрен кабул иткән һәм алкышланган җиргә (Сукһавати) киткән. Даһуангфа (大黄发王) исемле Тухара Патшасының улы Мир-ли шәһәренә килгән, Калачакрадан барлык Җайна-Нигантһаларга чыгыш ясаган һәм барлык мәгарәләрне Будда табынуы өчен эшләгән.|Терамото Энга Тибет тексты тәрҗемәсе (фрагмент).[235]

Сам ван Шаик тарафыннан күптән булмаган тәрҗемә буенча, текст түбәндәгечә булырга тиеш:

Буддистлар арасында Мен-дре яки Полоси яки Анандаварма дип аталган Тохар (Тһо-гар) патшасы булган. Аңа мәгарәләрне реставраторлар һәм рәссамнар буяган: "ялангачлар" (Нигантһас) җирләреннән Митрадатта, Нараваһанадатта; Ромакамнан (Византия Империясе) Прияратна; һәм реставрация буенча башка белгечләр. Патша Ргья-сер һәм Патша Мен-дреның тәннәре Амитабһа тарафыннан алынган булган һәм ул балку җиренә киткән. Дога көченә күрә бөек патша Ргья-серның улы Мир-ли кальгасына килгәч барлык "ялангачлар" (Нигантһалар) Калачакра тарафдарлары тарафыннан үтерелгән булган һәм барлык мәгарәләр Буддачылык тарафдарларныкы булган.|Сам ван Шаик тәрҗемәсе.[94]}}

Сам ван Шаик буенча, "Мендре" Һинд-Грек патшасы Менандер, яки Буддачылык чыганакларныкы мифик патша Манадһатр булырга мөмкин булган;[236] "Полоси" патша Прасенаҗит өчен Кытай аббревиатурасы булырга мөмкин булган; "Ромакам" Византия Империясе булырга мөмкин булган; "ялангачлар" Нигантһалар булачак.[94]

Тибет телендә "Тһо-гар" "Тһод-кар" дигән ил Тохаристанга (борынгы Бактрия) карый.[237][238][239]

Йогынтылар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Могао Мәгарәсе 288, Балконда Дэваталар, Көнбатыш Вей периоды

Кызыл Мәгарәләре "Кытайда иң элек чагылышы булган гротлар".[9] Кызыл Мәгарәләре мөгаен Дунһуангта, Могао Мәгарәләрендә , Төньяк Лианг династиясе вакытында (безнең эраның 421-439 елы) һәм шуннан соң Кытайда рәсем сәнгатенә йогынты ясаган.[240]

Тарихчы Дэниэл С.Воһ буенча:

Кытайга Буддачылыкның тапшырылуының Куча төбәгендә әһәмиятен һәм Кумараджива кебек тәрҗемәчеләр хәрәкәте турында шәһадәтне исәпкә алып, Кызыл сәнгате (һәм мөгаен рәссамнары) Дунһуанг янында Могао Мәгарәсе комплексына һәм дәвам итеп Ефәк Юлы буенча йогынтысын фараз итәргә була. Сакланып калган Дунһуанг мәгарәләре (бишенче гасырының башыннан даталана) рәсемнәрдә Кызылда булганга охшаш үзенчәлекле "Үзәк Азия" хасиятләрен күрсәтә. Кызылда һәм Могаода сурәтләнгән темалар арасында шаккатыргыч охшаш мода булып "Галәм Буддасы"ныкы тора, аның киеме феноменаль дөнья белән сурәтләрне күрсәтә.[92]

Җимерү, вандализм, сүтү һәм туризм[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

20-енче гасыр вандализмы: Рәссамнар Мәгарәсенең сул стенасында фрескалар (207 мәгарә) урында 1912 елда Герман өйрәнүчесе Альберт Грүнведел тарафыннан үзәк өске панельдан башка фотога төшерелгән һәм калдырылган булган (аклы-каралы фотография), әмма калганы in-situ вандалларча җимерелгән булган һәм 2019 елга тулаем җимерелгән булган (төсле фотография), бары тик фигурасыз өлешләре калып. Бу вандализм соңгы гасыр дәверендә булган.

Безнең эраның 4-енче һәм 8-енче гасырлар арасында төзелеше һәм бизәлешеннән бирле Кызыл Мәгарәләре төрле дини вандализм һәм җимерелүнең периодларына дучар булган.[241] Әлбәттә, Көнбатыш археологлары 20-нче гасыр башында иң яхшы сакланып калган сәнгать эшләрнең массив калыпларын эшләве белән җитәкчелек иткән.[241] Колониаль карашларыннан башка, аларның фараз ителгән мотивацияләрнең берсе Ислам иконоклазмына күрә сәнгать эшләрен вандализмнан һәм хәзинә талаучыларның ерткычлыгыннан саклау булган.[242] Сүтелгән панельларның күпчелеге Германиягә, Берлинга, Һинд Сәнгате Музеена җибәрелгән булган, әмма ироник һәм трагик рәвештә иң яхшы очракларда бары тик фотографияләр һәм рәсемнәр калып Икенче Бөтендөнья Сугышы җимерелүләрендә югалган булган.[81] Фрескаларның шактый өлеше Берлинда Советлар тарафыннан алынган булган һәм шуннан соң Эрмитаж Музеена җибәрелгән булган.[243][152][153][154]

Соңрак вакытта Кызыл Гвардия урынның җимерелүенә шулай ук өлеш керткән, әмма урынның 2005 елда туристик максатлар өчен трансформациясе күп мәгарәләрнең җимерелүенә һәм археологик белемнең тиешсез югалтуына китергән.[241] Хәзерге вакытта, мәгарәләрнең берсе дә җимерелүсез калмаган дип әйтергә мөмкин, әмма калганы мәһабәт булып күренә.[244][242]

Саклау һәм туристик мөрәҗәгате өчен төп модификацияләр белән 1912 һәм 2015 елда 1–17 Мәгарәләр.

Төп Кызыл мәгарәләре[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Мәгарәләргә исемнәре беренче мәртәбә төрле шәхси хасиятләренә таянып Алман телендә Альберт Грүнведел тарафыннан бирелгән булган. Бу исемнәрнең күбесе Инглиз телендә калган. Соңрак кытайлар тарафыннан мәгарәләрнең көнбатыштан көнчыгышка таба географик позициясенә нигезләнеп нумерация системасы кертелгән булган.

Кызыл панорамасы, 1-енче мәгарәдән алып 235 –енче мәгарәгә кадәр, "тау артында" (后山, Хоушань) булган 201-231-енче мәгарәләрдән башка. Өченче Герман Экспедициясе, 1906-1907.[8]
Кызыл панорамасы, 1-енче мәгарәдән алып 235 –енче мәгарәгә кадәр, "тау артында" (后山, Хоушань) булган 201-231-енче мәгарәләрдән башка. Өченче Герман Экспедициясе, 1906-1907.[8]
Кытай
номеры/исем
Алман исеме[245] Инглиз исеме Комментарийлар/ стилистик период
(Рай, 2019)[78]
C14 даталавы
(Су Баи, 1983)
C14 даталавы
(Хуо һәм Ванг, 1993)
Урнашу Мәгарә Рәсемнәр План
"Group West of the Valley" (Үзәннең Көнбатыш Төркеме) (谷西 Guxi Гуси, 1-80 мәгарәләр)
1
1-38 Мәгарәләр
1-38 Мәгарәләр
2
"克孜尔石窟第2窟"
壁炉窟C, D, E
Höhlengruppe mit der Kamin C, D, E[246] Cave Group with the Chimney C, D, E “Морҗа белән мәгарә төркеме” C, D, E
3
壁炉窟B
Höhlengruppe mit der Kamin B[246] Cave Group with the Chimney B Морҗа белән Мәгарә Төркеме B
4
壁炉窟A
Höhlengruppe mit der Kamin A[246] Cave Group with the Chimney A Морҗа белән А мәгарә төркеме б.э. 570 +-65[79]
4 мәгарәдә Грүнведел рәсемнең күчермәсен ясый, Кызыл (1906-1907).
4 мәгарәдә Грүнведел рәсемнең күчермәсен ясый, Кызыл (1906-1907).
7
绘画地坪窟
Höhle mit dem Freskoboden Cave with the Fresco floor Фрескалы идән белән мәгарә
7 мәгарә (урнашуы)
7 мәгарә (урнашуы)
7 мәгарә, уң коридорның ахыры
7 мәгарә, уң коридорның ахыры
8
十六带剑者窟
Höhle der sechzehn Schwertträgger[247] Cave of the Sixteen Swordbearers Уналты Кылыч тотучыларның мәгарәсе б.э. 432–538 еллары б.э. 640 елы +38-50[79]
13 13 мәгарә
1-38 мәгарә
1-38 мәгарә
13 мәгарә, Кызыл
13 мәгарә, Кызыл
14 14 мәгарә[78] 4-енче гасырның уртасыннан ахырына кадәр.[149] безнең эраның 395 елыннан +-65 465 +-65 елына кадәр.[111]
1-38 мәгарәләр
1-38 мәгарәләр
17
菩萨顶窟
Höhle mit dem Bodhisattvagewölbe[248]
Also: Höhle mit dem Bodhisattva-Plafond
Cave of the Bodhisattva Vault Боддхисаттва Аркасы Мәгарәсе б.э. 395 елы +-65 -тән б.э. 465 елы +-65-на кадәр.[111] б.э. 465 елы +-65[79]
Cave 17, location
Cave 17, location
Tocharian Royal family, Cave 17
Tocharian Royal family, Cave 17
Тохар патша гаиләсе, 17 мәгарә
Кызыл, 17 мәгарә (план)
Кызыл, 17 мәгарә (план)
25, 25A, 25B, 25C 龛窟 Ниша мәгарәләре Кечкенә иртә мәгарәләр, формада якынча кубик һәм үлчәмнәре буенча якынча 1×1×1 метр
6-30 мәгарәләр
6-30 мәгарәләр
25 ниша мәгарәләре
25 ниша мәгарәләре
27
壁龛窟
Nischenhöhle[249] Cave of the Niche Ниша Мәгарәсе
Cave of the Niche (inside view), Ниша Мәгарәсе (эчтән күренеш)
Cave of the Niche (inside view), Ниша Мәгарәсе (эчтән күренеш)
27 мәгарә, керү стена фрескасы
27 мәгарә, керү стена фрескасы
Cave of the Niche, Kizil (plan), Ниша Мәгарәсе, Кызыл (план)
Cave of the Niche, Kizil (plan), Ниша Мәгарәсе, Кызыл (план)
30 30 Мәгарә
1-38 Мәгарәләр, Кызыл.
1-38 Мәгарәләр, Кызыл.
33 33 Мәгарә
33 Мәгарә, Кызыл
33 Мәгарә, Кызыл
34
思惟日神窟
Höhle mit dem meditierenden Sonnengott Cave with meditating Sun God “Медитацияләүче Кояш Ходае белән мәгарә”[149] Безнең эраның якынча 400 елы.[156]
34 мәгарә (урнашуы)
34 мәгарә (урнашуы)
34 мәгарә, фреска
34 мәгарә, фреска
36, 37
禅房B, D
Das Sogenannte Kloster[250]
/Kloster mit der Treppe, B und A.[172]
The So-called Cloister Cave “Шулай аталган монастырь мәгарәсе” б.э. 395 елы +-65 –дан б.э. 465 елы +-65 елга кадәр.[111]
34–40 мәгарәләр, Кызыл
34–40 мәгарәләр, Кызыл
36, 37 мәгарәләр, Кызыл
36, 37 мәгарәләр, Кызыл
Cloister Cave, Kizil, Монастырь Мәгарәсе, Кызыл
Cloister Cave, Kizil, Монастырь Мәгарәсе, Кызыл
38
伎乐窟
Höhle mit dem Musikerchor[251] Cave of the Musicians Музыкантлар мәгарәсе Безнең эраның 4-енче гасыр уртасы. Мөгаен иң иртә "үзәк багана" мәгарәсе.[145] беңнең эраның 310 елы +-80[41][59] 4-енче гасыр уртасы-5-енче гасыр ахыры.[79]
38 Мәгарә, Кызыл
38 Мәгарә, Кызыл
39 39 Мәгарә, шакмак мәгарә б.э. 395 елы +-65-тән б.э. 465 елы +-65-га кадәр.[111]
39 мәгарә
39 мәгарә
40 Бизәлешсез, виһара мәгарәсе, 40 мәгарә
40 мәгарә
40 мәгарә
41, 42, 43
41, 42, 43 мәгарәләр, Кызыл Мәгарәләре
41, 42, 43 мәгарәләр, Кызыл Мәгарәләре
44, 45, 46, 46a Саклау мәгарәләре.[252]
46, 47, 48 мәгарәләр, Кызыл Мәгарәләре
46, 47, 48 мәгарәләр, Кызыл Мәгарәләре
47 Kultstatten Colossal Image Cave (Cave 47) Колоссаль Сурәт Мәгарәсе (47 мәгарә) [145] Якынча 10 метр биеклектәге колоссаль басып торучы Будда "үзәк багана" каршында торган.[253] Ян стеналарны алты кат бизкләр бизп торган (беренче кат стукко сыннар белән һәм башка катлар рәсемнәр белән).[253] Мәгарәдә Паринирвана сәхнәсе белән бик зур арткы бүлмә бар.[253] Кызылда мөгаен иң борынгы "колоссаль сурәт мәгарәсе".[253] б.э. 310 елы +-80-дан б.э. 350 +-60-га кадәр.[111] Безнең эраның 350 елы +/-60.[79]
47 мәгарә, Кызыл
47 мәгарә, Кызыл
47 мәгарә фрескасы, Кызыл
47 мәгарә фрескасы, Кызыл
48 48 мәгарә[254] Башка иртә "колоссаль сурәт мәгарәсе", шулай да 47 мәгарәдән кечкенәрәк. Безнең эраның 350-400 елы.[255] Безнең эраның 350 елы +/-60.[79]
File:Cave 48, entrance.
File:Cave 48, entrance.
48 мәгарә, арткы коридор, алгы стена
48 мәгарә, арткы коридор, алгы стена
48 мәгарә планы, Кызыл
48 мәгарә планы, Кызыл
? Bibliothek Library, Китапханә
36-67 мәгарәләр (Алман идентификациясе)
36-67 мәгарәләр (Алман идентификациясе)
Bibliothek, KIzil
Bibliothek, KIzil
58
戴盔者窟
Höhle der Behelmten Cave of the Helmeted Men, Шлемлы Кеше Мәгарәсе
36-67 мәгарәләр (Алман идентификациясе)
36-67 мәгарәләр (Алман идентификациясе)

58-60 мәгарәләр
58-60 мәгарәләр
58 мәгарә, Кызыл
58 мәгарә, Кызыл
58 мәгарә, фреска детальләре иллюстрациясе
58 мәгарә, фреска детальләре иллюстрациясе
58 мәгарә, план
58 мәгарә, план
60
最大窟
Grösste Höhle Largest Cave (Cave 60) Иң зур мәгарә (60 мәгарә) Безнең эраның 422-529 еллары[92]
60 мәгарә, Кызыл
60 мәгарә, Кызыл
60 мәгарә, план, Кызыл
60 мәгарә, план, Кызыл
最大窟上方的窟 Cave above the largest cave Иң зур мәгарә өстеннән мәгарә center]Махакашьяпа, углерод ярдәмендә безнең эраның 422-529 елы белән даталана
63
迦叶窟
Kāśiapa Höhle[256] Kāśiapa Cave, Кашьяпа Мәгарәсе
36-67 мәгарәләр (Алман идентификациясе)
36-67 мәгарәләр (Алман идентификациясе)
63 мәгарә
63 мәгарә
63 мәгарә фрескасы
63 мәгарә фрескасы
Kasyapa cave, Kizil; Кашьяпа мәгарәсе, Кызыл
Kasyapa cave, Kizil; Кашьяпа мәгарәсе, Кызыл
66
红穹窿顶窟B
Rotkuppelhöhle B[257] Red-domed Cave B; Кызыл гөмбәзле В мәгарәсе Виһара яшәү урыны
66-67 мәгарәләр
66-67 мәгарәләр
62-70 мәгарәләр
62-70 мәгарәләр
66-67 мәгарәләр, ал
66-67 мәгарәләр, ал
67
红色穹窿顶窟A
Rotkuppelhöhle A[257] Red-domed Cave A; Кызыл гөмбәзле А мәгарәсе Суварнапушпаны (безнең эраның 600-625 елларда хөкем иткән) һәм аның улы Суварнадэваны кертеп алты патша һәм патшабикәне кертеп бүләк итүчеләр исемлеге искә төшерелгән язмалар.[190]
新 1
(克孜尔石窟新1窟)
New cave 1 (between caves 68 and 69); Яңа 1 мәгарә (68 һәм 69 мәгарә арасында).[258][259]
66-70 мәгарәләр
66-70 мәгарәләр
69 69 мәгарә “Суварнапоуса тарафыннан Улы Алкышы өчен төзелгән Гыйбадәтханә” язмасы белән Патша Суварнапуса һәм аның Патшабикәсе фрескасы, безнең эраның 600-647 елы белән даталана, чөнки патша Кытай чыганаклары ннан мәгълүм.[260]
King Suvarnapusa and his Queen in Cave 69 (dated 600-647 CE per Chinese sources). 69 мәгарәдә Патша Суварнапуса һәм аның Патшабикәсе (Кытай чыганакларыннан безнең эраның 600-647 елы белән даталана).
King Suvarnapusa and his Queen in Cave 69 (dated 600-647 CE per Chinese sources). 69 мәгарәдә Патша Суварнапуса һәм аның Патшабикәсе (Кытай чыганакларыннан безнең эраның 600-647 елы белән даталана).
70 70 мәгарә A "Colossal image cave" Колоссаль сурәт мәгарәсе
70 мәгарә, Кызыл
70 мәгарә, Кызыл
76
孔雀窟
Pfauenhöhle[77] Peacock Cave Тавис Мәгарәсе Безнең эраның якынча 400 елы.[78] безнең эраның 4-енче гасыр уртасы-безнең эраның 5-енче гасыр ахыры.[79]
Peacock Cave (location); Тавис Мәгарәсе (урашуы)
Peacock Cave (location); Тавис Мәгарәсе (урашуы)
Тавис Мәгарәсе түшәме
Тавис Мәгарәсе түшәме
Тавис Мәгарәсе планы (76 мәгарә)
Тавис Мәгарәсе планы (76 мәгарә)
77
塑像群窟
Höhle der Statuen[261]
also
Figuren Höhle[262]
Cave of the Statues Сыннар Мәгарәсе[263] Безнең эраның 375-400 елы.[110] Безнең эраның 395 елы +-65-ннан безнең эраның 465 елы +-65-га кадәр.[111] 3-енче гасырдан 4-енче гасыр уртасына кадәр.[79]
77 мәгарә (урнашуы)
77 мәгарә (урнашуы)
80
地狱油锅窟
Höllentopfthöhle Hell's Pot Cave Тәмугъ Чүлмәге Мәгарәсе Безнең 310 ел +-80 –дан безнең эраның 350 елы +-60-га кадәр.[111]
80 мәгарә (урнашуы)
80 мәгарә (урнашуы)
80 мәгарә, Будда нишасы тирәли стена
80 мәгарә, Будда нишасы тирәли стена
80 мәгарә, Будда нишасы өстеннән лунетта.
80 мәгарә, Будда нишасы өстеннән лунетта.
"Group Inside the Valley" (谷内 Gunei, Caves 81-135) Үзән эчендә Төркем, Гуней, 81-135 мәгарәләр
81 81 мәгарә безнең эраның 6-нчы-7-енче гасыры.[79]
81 мәгарә (урнашуы)
81 мәгарә (урнашуы)
82
宝藏窟D, E
Schatzhöhle D, E Treasure Caves D, E; D,E хәзинә мәгарәләре Безнең эраның 300-350 елы. Бизәлмәгән виһара.[69]
82 мәгарә (урнашуы)
82 мәгарә (урнашуы)
Treasure Caves, Kizil; Хәзинәләр Мәгарәсе, Кызыл
Treasure Caves, Kizil; Хәзинәләр Мәгарәсе, Кызыл
83
财宝窟C
Schatzhöhle C Cave 83 (Treasure Cave C); 83 мәгарә (С Хәзинә Мәгарәсе) Безнең эраның 300-350 елы. Кызылда иң борынгы бизәлгән мәгарәләрнең берсе.[264] 4-енче гасыр уртасы – безнең эраның 5-енче гасыр ахыры.[79]
82-85 мәгарәләр
82-85 мәгарәләр

82, 83, 84, 85 мәгарәләр
82, 83, 84, 85 мәгарәләр
83 мәгарә һәм фреска
83 мәгарә һәм фреска
84
财宝窟B
Schatzhöhle B Cave 84 (Treasure Cave B); 84 Мәгарә (В Хәзинә Мәгарәсе) Безнең эраның 300-350 елы. Кызылда иң борынгы бизәлгән мәгарәләрнең берсе.[264] 4-енче гасыр уртасы-безнең эраның 5-енче гасыр ахыры.[79]
B Хәзинә Мәгарәсе (84 Мәгарә), 3D.
B Хәзинә Мәгарәсе (84 Мәгарә), 3D.
85
宝藏窟A
Schatzhöhle A Treasure Cave A; А Хәзинә Мәгарәсе Безнең эраның 300-350 еллары. [69] 2-енче период кечкенә мичкәсыман аркалы мәгарә.[265]
85 мәгарә, керү
85 мәгарә, керү
Cave 85 мәгарә, түшәм
Cave 85 мәгарә, түшәм
92
雌猴窟
Höhle mit der Äffin Cave of the Female Ape; Ана Маймыл Мәгарәсе безнең эраның 395 елы +-65 –ннан безнең эраның 465 елы +-65-га кадәр.[111] 3-енче-4-енче гасыр уртасы.[79]
92-105 мәгарә
92-105 мәгарә
92 мәгарә
92 мәгарә
Ана Маймыл мәгарәсе (деталь)
Ана Маймыл мәгарәсе (деталь)
Ана Маймыл Мәгарәсе (план)
Ана Маймыл Мәгарәсе (план)
99 99
99 мәгарә керүе
99 мәгарә керүе
төп түшәм нишасының яны, 99 мәгарә
төп түшәм нишасының яны, 99 мәгарә
100 100
100 мәгарә, уң як стена
100 мәгарә, уң як стена
104 104 мәгарә
104 мәгарә керүе
104 мәгарә керүе
104 мәгарә, бүләк бирүче
104 мәгарә, бүләк бирүче
110
阶梯窟
Treppenhöhle Cave with the Steps (Cave 110); Баскычлар белән Мәгарә (110 Мәгарә) Будда тормышы турында фрескаларның иң тулы тупланмасы.[266] Безнең эраның 6-нчы-7-енче гасыры.[79]
108-121 мәгарәләр
108-121 мәгарәләр
110 мәгарә, Кызыл
110 мәгарә, Кызыл
Вәгазь сәхнәсе
Вәгазь сәхнәсе
114
法轮窟
Höhle mit dem Gebetmühle[267] Дога Тәгәрмәче белән Мәгарә (114 Мәгарә)[156] Безнең эраның якынча 400 елы.[268] Безнең эраның 355 елы (+50/-100)[268]
114 мәгарә
114 мәгарә
Аждаһа-Патша Маби сәүдәгәрләрне коткара, Кызыл 114 мәгарәсе
Аждаһа-Патша Маби сәүдәгәрләрне коткара, Кызыл 114 мәгарәсе
Дога Тәгәрмәче Мәгарәсе (план)
Дога Тәгәрмәче Мәгарәсе (план)
116
壁画重层窟旁小窟
Kleine Höhle neben der übermalten Höhle Small Cave near the Overpainted Cave; Артык буялган мәгарә янында кечкенә мәгарә
116 мәгарә (BDce-909 искәрмә)
116 мәгарә (BDce-909 искәрмә)
Артык Буялган Мәгарә өстендә Кечкенә Мәгарә (план)
Артык Буялган Мәгарә өстендә Кечкенә Мәгарә (план)
117
壁画重层窟
Übermalte Höhle Overpainted Cave; Артык буялган мәгарә 3-енче гасырдан-4-енче гасыр уртасына кадәр.[79]
117 мәгарә
117 мәгарә
Артык буялган мәгарә (117 мәгарә), Кызыл
Артык буялган мәгарә (117 мәгарә), Кызыл
118
海马窟
Hippokampen Höhle[71] Cave of the Hippocampi; Диңгез аты мәгарәсе[269] Безнең эраның 300-350 елы.[264] Безнең эраның 395 елы +-65-дан безнең эраның 465 CE +-65 елына кадәр.[111] 3-енче-безнең эраның 4-енче гасыр уртасы. Кызылда иң борынгы бизәлгән мәгарәләрнең берсе.[79]
118 мәгарәгә керү
118 мәгарәгә керү
Диңгез аты Мәгарәсе (план)
Диңгез аты Мәгарәсе (план)
123
衔环飞鸽窟
Höhle mit dem ringtragenden Tauben (Höhle 24)[270] Cave of the Ring-bearing Doves; Боҗра тотучы күгәрченнәр Мәгарәсе Даһлем Музее буенча 5-енче – 6-нчы гасыр.[210] Безнең эраның 620 елы +60-80[79]
123 мәгарә (урнашуы)
123 мәгарә (урнашуы)
123 мәгарә керүе
123 мәгарә керүе
129
小穹窿顶窟
Kleine Kuppelhöhle (Höhle 23) Small Domed Cave; Кечкенә Гөмбәзле Мәгарә
129-150 мәгарәләр
129-150 мәгарәләр
129 мәгарә, Кызыл
129 мәгарә, Кызыл
129 мәгарә, гөмбәз детале
129 мәгарә, гөмбәз детале
Бартус буенча Кечкенә Гөмбәзле Мәгарә (129 мәгарә)
Бартус буенча Кечкенә Гөмбәзле Мәгарә (129 мәгарә)
135 135 Гөмбәз белән мәгарә. Хәзер гөмбәзнең яртысы җимерелгән.[271]
135 мәгарә, Кызыл
135 мәгарә, Кызыл
"Group East of the Valley" (谷东 Gudong, Caves 136–201; Үзәннең Көнчыгыш Төркеме, Гудонг, 136-201 мәгарәләр)
136 136 мәгарә A "colossal image cave"; Колоссаль сурәт мәгарәсе
Caves 123–149, Kizil.
Caves 123–149, Kizil.

133–139 мәгарәләр, Кызыл.
133–139 мәгарәләр, Кызыл.
136 мәгарә, Кызыл
136 мәгарә, Кызыл
139 139 мәгарә 77 мәгарәгә охшаш "колоссаль сурәт мәгарәсе".[272][273]
139 мәгарә, Кызыл
139 мәгарә, Кызыл
146 146 Мәгарә A "colossal image cave". Колоссаль сурәт мәгарәсе.[108]
Cave of the Zebu Cart, Kizil
Cave of the Zebu Cart, Kizil

Cave of the Zebu Cart (German identification); Зебу Арбасы Мәгарәсе (Алман идентификациясе)
Cave of the Zebu Cart (German identification); Зебу Арбасы Мәгарәсе (Алман идентификациясе)
146 мәгарә, Кызыл
146 мәгарә, Кызыл
149 A
印度瘤牛车窟
Höhle mit dem Zebuwagen[274] Cave of the Zebu Cart (149 A, now lost); Зебу арбасы мәгарәсе (149 А, хәзер югалтылган) [275]
149 мәгарә, Кызыл
149 мәгарә, Кызыл
Зебу арбасы мәгарәсе (Зебу арбасы фрескасы)
Зебу арбасы мәгарәсе (Зебу арбасы фрескасы)
Зебу арбасы мәгарәсе (план)
Зебу арбасы мәгарәсе (план)
154 154 "Колоссаль сурәт мәгарәсе", 139 мәгарәгә охшаш.[273]
153-190 мәгарәләр
153-190 мәгарәләр
154 мәгарә, Кызыл
154 мәгарә, Кызыл
163 163
5, 4, 3, 2 Авышлы Түшәм Мәгарәләре (165–168 мәгарәләр)
5, 4, 3, 2 Авышлы Түшәм Мәгарәләре (165–168 мәгарәләр)
163 мәгарә, уң коридор ахыры
163 мәгарә, уң коридор ахыры
165-168
套头顶窟5, 4, 3, 2
Casetten Höhle 5, 4, 3, 2 Кронштейнлы Түшәмле 5, 4, 3, 2 мәгарәләр
167 мәгарә, түшәм
167 мәгарә, түшәм
Кызыл, 3 кронштейнлы мәгарәнең кронштейнлы түшәм (167 мәгарә)
Кызыл, 3 кронштейнлы мәгарәнең кронштейнлы түшәм (167 мәгарә)
171 Höhle über Kassettenhöhlen Кронштейнлы Түшәмле Мәгарә өстендә Мәгарә (171) Күп рәсемнәре калган мичкә-сыман аркалы үзәк баганалы мәгарә.[276] Безнең эраның 395 елы +-65-ннан безнең эраның 465 +-65-га кадәр.[111] 4-енче гасыр уртасы- безнең эраның 5-енче гасыр ахыры.[79]
158-174 Мәгарәләр
158-174 Мәгарәләр

167-172 Мәгарәләр
167-172 Мәгарәләр
Керү өстеннән түшәм һәм лунетта, 171 мәгарә
Керү өстеннән түшәм һәм лунетта, 171 мәгарә
171 мәгарә, Кызыл
171 мәгарә, Кызыл
172
172 мәгарә фрескасы
172 мәгарә фрескасы
172 мәгарә, Кызыл
172 мәгарә, Кызыл
Кечкенә Ерым (175–191 мәгарәләр) Kleine Schlucht
175
诱惑窟
Versuchungs Höhle Вәсвәсә Мәгарәсе (175) Мичкә-сыман үзәк-багана мәгарәсе.[277]
Caves 175–180, Kizil
Caves 175–180, Kizil

Caves 175–180, Kizil
Caves 175–180, Kizil
Бартус тарафыннан кечкенә ерым мәгарәләре
Бартус тарафыннан кечкенә ерым мәгарәләре
175 мәгарә, керү.
175 мәгарә, керү.
175, 176 мәгарәләр
175, 176 мәгарәләр
176
倒数第2窟
Zweitletzte Höhle Сулдан Икенче Мәгарә
176 мәгарә, керү.
176 мәгарә, керү.
Бодһисаттва, 176 мәгарә
Бодһисаттва, 176 мәгарә
177
第4窟
Höhle 4 4 мәгарә 178 мәгарәгә ян узуы белән кечкенә коридор-сыман мәгарә
177 мәгарә,керү.
177 мәгарә,керү.
177, 178 мәгарәләр (иң зур мәгарә)
177, 178 мәгарәләр (иң зур мәгарә)
178
峡谷窟[278]
Schlucht Höhle (3. Höhle) Ерым Мәгарәсе (178 мәгарә) Алпулат белән мичкә-сыман аркалы үзәк баганалы мәгарә.[279] Әлегә бу төркемнең иң зур мәгарәсе. Бу мәгарә еш ялгыш 181 мәгарә рәсемнәренә карый дип әйтелә.[280] б.э. 695 +110-95[79]
178 мәгарә
178 мәгарә
178 мәгарә, мөһер астында икенчел ниша лунеттасы
178 мәгарә, мөһер астында икенчел ниша лунеттасы
179
日本人窟/第2窟
Japaner Höhle (2. Höhle) Japanese Cave (Cave 179); Япон Мәгарәсе (179 Мәгарә) Мичкә-сыман үзәк багана мәгарәсе.[281]
Шулай дип Грүнведел тарафыннан исем кушылган, чөнки Граф Отаниның өйрәнү такымы бу мәгарәдә эшләгән.
179 мәгарә
179 мәгарә
Бодһисаттва, 179 мәгарә (II Schlucht. II Höhle)
Бодһисаттва, 179 мәгарә (II Schlucht. II Höhle)
180
180 мәгарә, керү
180 мәгарә, керү
180 мәгарә, сул стена
180 мәгарә, сул стена
181[282]
高位窟
Hochliegende Höhle [der 2. Schlucht][245] Биек Урын Мәгарәсе [кечкенә үзәндә] "Чатыр"-аркалы үзәк багана мәгарәсе: "Базның түшәме бик сирәк типта: ул мичкә-сыман аркалы түгел, ә чатыр булып калка."[283]

Бу мәгарәнең рәсемнәре Германиягә Грүнведел тарафыннан алып кителгән булган һәм еш 178 мәгарәгә карый дип әйтелә.[280]

безнең эраның 545 елы +-75 –тан безнең эраның 685 елы +-65-ка кадәр.[111]
Caves 181-191
Caves 181-191
Бартус тарафыннан, Кечкенә Ерым Мәгарәләре, Кызыл
Бартус тарафыннан, Кечкенә Ерым Мәгарәләре, Кызыл
181 Мәгарә
181 Мәгарә
181 мәгарә янә корылышы
181 мәгарә янә корылышы
Ерым Мәгарәсе (181 мәгарә, план), Кызыл
Ерым Мәгарәсе (181 мәгарә, план), Кызыл
182
182 мәгарә
182 мәгарә
183 Кечкенә 1×1 метрга ниша мәгарәсе.[284]
183 мәгарә
183 мәгарә
184
倒数第3窟
Drittletzte Höhle Ахырдан Өченче Мәгарә (184 Мәгарә) Безнең эраның 6-нчы-7-енче гасыры.[79]
184 мәгарә
184 мәгарә
Монахлар һәм тугърылар, 184 мәгарә,Кызыл
Монахлар һәм тугърылар, 184 мәгарә,Кызыл
Теодор Бартус тарафыннан Ахырдан Өченче Мәгарә (184 Мәгарә)
Теодор Бартус тарафыннан Ахырдан Өченче Мәгарә (184 Мәгарә)
185
附属小窟
Kleiner Temple nebenan Күрше кечкенә гыйбадәтханә 1×1 метрга ниша мәгарәсе.[285]
185 мәгарә
185 мәгарә
185 мәгарә, ян рәсеме
185 мәгарә, ян рәсеме
186
中心窟
Mittlere Höhle Үзәк Мәгарә (Урта Мәгарә)
186 Мәгарә
186 Мәгарә
186 мәгарә монахлары һәм бүләк бирүчеләре (BDce-866 искәрмәсе)
186 мәгарә монахлары һәм бүләк бирүчеләре (BDce-866 искәрмәсе)
Урта Мәгарә (186 Мәгарә)
Урта Мәгарә (186 Мәгарә)
187 Кечкенә 1×1 метрга медитация чокыры
188
正数第3窟/十二立佛窟
12 Buddha Höhle (3. Höhle von vorn)[245] Будда Мәгарәсе (Алдан Өченче Мәгарә, 188 Мәгарә).[285] Басып торучы Буддалар рәтләре белән мичкә-сыман шакмак мәгарә.[286]
188 мәгарә
188 мәгарә
188 мәгарә, сулда Үзәк Азия чит кешесе белән лунетта.
188 мәгарә, сулда Үзәк Азия чит кешесе белән лунетта.
Баттус тарафыннан кечкенә ерымда алан мәгарәләр (188, 189, 190, 191 мәгарә)
Баттус тарафыннан кечкенә ерымда алан мәгарәләр (188, 189, 190, 191 мәгарә)
189
正数第2窟
2. Höhle von vorn Алдан Икенче Мәгарә
188 мәгарә
188 мәгарә
189 мәгарә рәсеме, Кызыл
189 мәгарә рәсеме, Кызыл
190
188-191 мәгарәләр
188-191 мәгарәләр
191
193
龙王窟
Nāgarāja Höhle Нагараджа мәгарәсе
192-193 мәгарәләр
192-193 мәгарәләр
193 мәгарә, Кызыл
193 мәгарә, Кызыл
Нагараджа мәгарәсе, Кызыл
Нагараджа мәгарәсе, Кызыл
198
魔鬼窟C
Teufelshöhle mit Annexen C[287] C кушылмасы белән Шәйтан Мәгарәсе (198 мәгарә) безнең эраның 6-нчы-7-енче гасыры.[79]
194-199 мәгарәләр
194-199 мәгарәләр
198-199 мәгарәләр (ал)
198-199 мәгарәләр (ал)
Тугърылар һәм монахлар, 198 мәгарә, Кызыл.
Тугърылар һәм монахлар, 198 мәгарә, Кызыл.
Кызыл, Шәйтан Мәгарәсе (план)
Кызыл, Шәйтан Мәгарәсе (план)
198 側廊
妖魔窟B
Teufelshöhle mit Annexen B[287] B кушылмасы белән Шәйтан Мәгарәсе (198 ян коридор)
Шәйтан мәгарәсе һәм кушылма арасында коридорда Илаһлар төркеме.
Шәйтан мәгарәсе һәм кушылма арасында коридорда Илаһлар төркеме.
199
魔鬼窟B
Teufelshöhle mit Annexen A[288] A кушылмасы белән Шәйтан мәгарәсе (199 мәгарә)
"Тау артында төркем" (后山 Хоушан, 202–231 мәгарәләр)
203 2.Anlage Höhle 21 203 Ут белән яшәү фатиры.
203 мәгарә (ут урыны)
203 мәгарә (ут урыны)
203 мәгарә (Грүнведел өчен 21 мәгарә)
203 мәгарә (Грүнведел өчен 21 мәгарә)
204 2.Anlage Höhle 20 204
204 мәгарә (Грүнведел өчен 20 мәгарә)
204 мәгарә (Грүнведел өчен 20 мәгарә)
205
2区佛母窟
Höhle mit der Maya, 2. Anlage (Höhle 19)[289] 2-енче нигезнең Майя Мәгарәсе (205 Мәгарә) Безнең эраның 6-нчы-7-енче гасыры.[79]
206
洗足窟
Höhle mit der Fusswaschung (Höhle 18)[290] Аяк юу Мәгарәсе (206 Мәгарә) Безнең эраның 640 елы +55-45[79]
Аяк юу Мәгарәсе (план)
Аяк юу Мәгарәсе (план)
207
画家窟
Höhle der Maler (Höhle 17)[291] Рәссамнар Мәгарәсе (207 Мәгарә) Безнең эраның 480–550 еллары.[45][107] Безнең эраның 630 елы +65-75[79]
212
航海窟
Höhle der Seereise (Höhle 11) Диңгезчеләр Мәгарәсе (212 мәгарә) Безнең эраның 5-енче гасыр башы.[78] Безнең эраның 561-637 еллары Безнең эраның 6-нчы-7-енче гасырлары.[79]
212 мәгарә (урнашуы)
212 мәгарә (урнашуы)
Монах һәм баш сөяге, 212 мәгарә, Кызыл
Монах һәм баш сөяге, 212 мәгарә, Кызыл
Диңгезчеләр Мәгарәсе, Кызыл
Диңгезчеләр Мәгарәсе, Кызыл
216
215-219 мәгарәләр
215-219 мәгарәләр
219
未生怨窟
Ajātaśatru-Höhle (Höhle 1) Аджаташатру Мәгарәсе (219 мәгарә)
219 мәгарә
219 мәгарә
Кызыл, Аджаташатру мәгарәсе фрескасы
Кызыл, Аджаташатру мәгарәсе фрескасы
Кызыл, Аджаташатру Мәгарәсе планы
Кызыл, Аджаташатру Мәгарәсе планы
222 Schakalshöhle (Höhle 7) Шакаллар Мәгарәсе (7 Мәгарә)
223 Höhle 6[292][187] 6 Мәгарә[186]
224
3区佛母窟
Höhle mit der Maya, 3. Anlage (Höhle 5)[293] 3-енче нигезнең Майя Мәгарәсе (224 Мәгарә) Безнең эраның 440 елы +95-60.[79]
224 Майя Мәгарәсе, керү өстеннән лунетта.
224 Майя Мәгарәсе, керү өстеннән лунетта.
Кызыл, 224 Майя Мәгарәсе, план
Кызыл, 224 Майя Мәгарәсе, план
225
第4窟
Höhle 4 4 Мәгарә
225 мәгарә (Грүнведел номер куйганча 4 мәгарә)
225 мәгарә (Грүнведел номер куйганча 4 мәгарә)
227
饿鬼窟
Pretahöhle (Höhle 3) Прета Мәгарәсе (3 Мәгарә) Кронштейнлы түшәм белән мәгарә, безнең эраның 7-енче гасыры.[294]
Прета Мәгарәсе, 227
Прета Мәгарәсе, 227
Кызыл, Прета Мәгарәсе, Будда нишасы өстеннән фреска
Кызыл, Прета Мәгарәсе, Будда нишасы өстеннән фреска
Прета Мәгарәсе планы
Прета Мәгарәсе планы
"Үзәннең Көнчыгыш Төркеме (2-енче өлеш)" (谷东 Gudong, Caves 232–235; Гудонг, 232-235 мәгарәләр)
232-235 232-235 Төп тау алдыннан бик көнчыгышта берничә соңрак мәгарә (шулай ук 1–201 мәгарәләр бар)
232–235 мәгарәләр, Кызыл Мәгарәләре
232–235 мәгарәләр, Кызыл Мәгарәләре
Source: Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. p. 649. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA649. 


Шулай ук карарга мөмкин[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Билгеләмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. GeoNames — 2005.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Manko Namba Walter (October 1998). «Tokharian Buddhism in Kucha: Buddhism of Indo-European Centum Speakers in Chinese Turkestan before the 10th Century C.E». Sino-Platonic Papers.
  3. Kezil Thousand-Buddha Grottoes. xinjiang.gov. әлеге чыганактан 2007-09-30 архивланды. 2021-07-25 тикшерелгән.
  4. 4,0 4,1 Kizil Thousand-Buddha Cave.
  5. 5,0 5,1 Rowland, Benjamin (1975). The art of Central Asia. New York, Crown. p. 154. https://archive.org/details/artofcentralasia00rowl/page/154/mode/2up. 
  6. Silk Roads: the Routes Network of Chang'an-Tianshan Corridor. United Nations Educational, Scientific, and Cultural Organization.
  7. (Other than Kizil)... "The nearby site of Kumtura contains over a hundred caves, forty of which contain painted murals or inscriptions. Other cave sites near Kucha include Subashi, Kizilgaha, and Simsim." in Buswell, Robert E.; Lopez, Donald S. (24 November 2013). The Princeton Dictionary of Buddhism. Princeton University Press. p. 438. ISBN 978-1-4008-4805-8. https://books.google.com/books?id=DXN2AAAAQBAJ&pg=PA438. 
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 (2006) «Archaeological Survey of Kizil: Its Groups of Caves, Districts, Chronology and Buddhist Schools». East and West 56 (4): 359–416. ISSN 0012-8376.
  9. 9,0 9,1 9,2 Li, Zuixiong (2010). "Deterioration and Treatment of Wall Paintings in Grottoes along the Silk Road in China and Related Conservation Efforts" in Conservation of Ancient Sites on the Silk Road. Los Angeles: The Getty Conservation Institute. p. 49. http://d2aohiyo3d3idm.cloudfront.net/publications/virtuallibrary/9781606060131.pdf. 
  10. 10,0 10,1 (2006) «Archaeological Survey of Kizil: Its Groups of Caves, Districts, Chronology and Buddhist Schools». East and West 56 (4). ISSN 0012-8376.
  11. Caves as Canvas: Hidden Images of Worship Along the Ancient Silk Road. Sackler Gallery. Smithsonian Institution. әлеге чыганактан 2003-01-03 архивланды. 2021-07-25 тикшерелгән.
  12. 12,0 12,1 Daniel C. Waugh. Kucha and the Kizil Caves. Silk Road Seattle. University of Washington.
  13. 13,0 13,1 13,2 Makiko Onishi, Asanobu Kitamoto. The Transmission of Buddhist Culture: The Kizil Grottoes and the Great Translator Kumārajīva.
  14. (1991) «In Support of a New Chronology for the Kizil Mural Paintings». Archives of Asian Art 44: 68–83. ISSN 0066-6637.
  15. 15,00 15,01 15,02 15,03 15,04 15,05 15,06 15,07 15,08 15,09 15,10 15,11 15,12 15,13 Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. pp. 658 ff. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA658. 
  16. Caves as Canvas: Hidden Images of Worship Along the Ancient Silk Road - Architecture, Decoration, and Function. Sackler Gallery. Smithsonian Institution. әлеге чыганактан 2003-01-03 архивланды. 2021-07-25 тикшерелгән.
  17. Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. p. 707. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA707. 
  18. 18,0 18,1 18,2 Zin, Monika (2013). "Buddhist Narrative Depictions in Andhra, Gandhara and Kucha - Similarities and Differences that Favour a Theory about a Lost a Gandharan School of Painting" in "Buddhism and Art in Gandhara and Kucha". Ryokoku University. https://www.indologie.uni-muenchen.de/personen/2_professoren/zin/publ_zin/zin_2013_narrative_depictions.pdf.  2021 елның 31 август көнендә архивланган.
  19. "It is the merit of Kenyu Hori and Tesshin Watanabe to have discovered and first examined the cave complex of Kizil. Unfortunately, the efforts and findings of this examination have been destroyed by an earthquake that scared away the Japanese scholars, which enabled the Germans to uncover, carry away and come out with the treasures of this site a short while afterwards (Klimkeit, 1988, 38)" in Fellner, Hannes A., University of Vienna. The Expeditions to Tocharistan. p. 25, note 39. https://scholar.harvard.edu/files/fellner/files/Fellner_-_The_Expeditions_to_Tocharistan.pdf. 
  20. IDP JAPANESE COLLECTIONS. әлеге чыганактан 2021-10-25 архивланды. 2021-07-25 тикшерелгән.
  21. 21,0 21,1 (2020) «Transmission of the "World": Sumeru Cosmology as Seen in Central Asian Buddhist Paintings Around 500 AD (Wanderung der "Welt": Sumeru-Kosmologie in zentralasiatischen buddhistischen Wandmalereien um 500 n. Chr.)». NTM Zeitschrift für Geschichte der Wissenschaften, Technik und Medizin 28 (3): 411–429. DOI:10.1007/s00048-020-00245-9. PMID 32504177.
  22. 22,0 22,1 22,2 22,3 22,4 Turfan Expedition. Encyclopedia Iranica. https://iranicaonline.org/articles/turfan-expeditions-2. 
  23. 23,00 23,01 23,02 23,03 23,04 23,05 23,06 23,07 23,08 23,09 23,10 Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. pp. 655–658. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA655. 
  24. Grünwedel, Albert. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1 / Page 8 (Color Image). p. 2. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0008.html.en. 
  25. Grünwedel, Albert (1912). Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1 / Page 163 (Color Image). pp. 156–157. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0163.html.en. 
  26. 26,0 26,1 Fellner, Hannes A., University of Vienna. The Expeditions to Tocharistan. p. 28. https://scholar.harvard.edu/files/fellner/files/Fellner_-_The_Expeditions_to_Tocharistan.pdf. 
  27. 27,0 27,1 Härtel, Herbert; Yaldiz, Marianne (1982). Along the Ancient Silk Routes: Central Asian Art from the West Berlin State Museums : an Exhibition Lent by the Museum Für Indische Kunst, Staatliche Museen Preussischer Kulturbesitz, Berlin, Federal Republic of Germany. Metropolitan Museum of Art. p. 41. ISBN 978-0-87099-300-8. https://books.google.com/books?id=BLuaphht8XwC&pg=PA41. 
  28. Pelliot, Paul Emile (1909). Trois Ans dans la haute Asie : vol.1 / Page 13 (Color Image). pp. 7–8. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B2-12/V-1/page/0013.html.en. 
  29. "Mission Paul Pelliot 1906-1908. Entre le 1/9/1907 et le 3/9/1907" in Réunion des Musées Nationaux-Grand Palais - Search Result.
  30. Pelliot, Paul. Trois Ans dans la haute Asie. p. 10. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/viewer/index.html?pages=VIII-5-B2-12/V-1&pos=16&lang=en. 
  31. Von Le Coq, Albert. Die Buddhistische Spätantike in Mittelasien : vol.4. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/LFB-2/V-4/thumbnail/0001-0066.html.en. 
  32. 32,00 32,01 32,02 32,03 32,04 32,05 32,06 32,07 32,08 32,09 (1991) «In Support of a New Chronology for the Kizil Mural Paintings». Archives of Asian Art 44: 68–69. ISSN 0066-6637.
  33. 33,0 33,1 33,2 33,3 33,4 33,5 33,6 33,7 33,8 Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. pp. 645 ff. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA645. 
  34. 34,0 34,1 34,2 34,3 Casalini, Alice (2015). Towards a new approach to the study of the Buddhist rock monasteries of Kuča (Xinjiang). p. 69. http://dspace.unive.it/bitstream/handle/10579/7653/834137-1187309.pdf?sequence=2. 
  35. (2006) «Archaeological Survey of Kizil: Its Groups of Caves, Districts, Chronology and Buddhist Schools». East and West 56 (4): 406–407. ISSN 0012-8376.
  36. (2006) «Archaeological Survey of Kizil: Its Groups of Caves, Districts, Chronology and Buddhist Schools». East and West 56 (4). ISSN 0012-8376.
  37. (2006) «Archaeological Survey of Kizil: Its Groups of Caves, Districts, Chronology and Buddhist Schools». East and West 56 (4). ISSN 0012-8376.
  38. Ghose, Rajeshwari (2008). Kizil on the Silk Road: Crossroads of Commerce & Meeting of Minds. Marg Publications. p. 39. ISBN 978-81-85026-85-5. https://books.google.com/books?id=PBnRFQtP7sYC. 
  39. Caves as Canvas: Hidden Images of Worship Along the Ancient Silk Road - The Rediscovery of Qizil. Smithsonian Institution. әлеге чыганактан 2003-01-03 архивланды. 2021-07-25 тикшерелгән.
  40. Kizil Thousand-Buddha Caves: Valuable Record of Buddhism Culture in Xinjiang 2012 елның 28 июль көнендә архивланган.
  41. 41,0 41,1 41,2 41,3 41,4 41,5 41,6 (2008) «The Kizil Caves as an terminus post quem of the Central and Western Asiatic pear-shape spangenhelm type helmets The David Collection helmet and its place in the evolution of multisegmented dome helmets, Historia i Świat nr 7/2018, 141-156.». Histїria I Swiat 7: 143–144.
  42. 42,0 42,1 42,2 42,3 42,4 42,5 42,6 42,7 42,8 Hertel, Herbert. Along the Ancient Silk Routes: Central Asian Art from the West Berlin State Museums. pp. 48–49. https://archive.org/details/AlongtheAncientSilkRoutesCentralAsianArtfromtheWestBerlinStateMuseums/page/n47/mode/2up. 
  43. (2001) «The Hephthalite Terracotta // Silk Road Art and Archaeology. Vol. 7. Kamakura, 2001, 187–200». Silk Road Art and Archaeology: 187–197.
  44. CHINESE-IRANIAN RELATIONS xiv. E. Iranian Art – Encyclopaedia Iranica.
  45. 45,0 45,1 45,2 45,3 45,4 45,5 45,6 45,7 (2016) «Change of suspension systems of daggers and swords in eastern Eurasia: Its relation to the Hephthalite occupation of Central Asia». ZINBUN 46: 200–202.
  46. Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. p. 649. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA649. 
  47. (2006) «Archaeological Survey of Kizil: Its Groups of Caves, Districts, Chronology and Buddhist Schools». East and West 56 (4): 395–396. ISSN 0012-8376.
  48. 48,0 48,1 48,2 48,3 48,4 48,5 48,6 48,7 Le Coq, Albert von; Waldschmidt, Ernst. Die buddhistische spätantike in Mittelasien, VII. Berlin, D. Reimer [etc.]. pp. 24–29. https://archive.org/details/diebuddhistische00leco_1/page/29/mode/1up. 
  49. "For generally accepted styles of Kucha paintings, cf. WALDSCHMIDT in LE COQ/WALDSCHMIDT 1933: 24-31." in (2015) «The Case of the "Repainted Cave" (Kizil, Cave 117)». Indo-Asiatische Zeitschrift 19. 2021 елның 31 август көнендә архивланган. архив күчермәсе (PDF), archived from the original (PDF) on 2021-08-31, retrieved 2021-07-25 
  50. 50,0 50,1 50,2 Härtel, Herbert; Yaldiz, Marianne; Kunst (Germany), Museum für Indische; N.Y.), Metropolitan Museum of Art (New York (1982). Along the Ancient Silk Routes: Central Asian Art from the West Berlin State Museums : an Exhibition Lent by the Museum Für Indische Kunst, Staatliche Museen Preussischer Kulturbesitz, Berlin, Federal Republic of Germany. Metropolitan Museum of Art. p. 107. ISBN 978-0-87099-300-8. https://books.google.com/books?id=BLuaphht8XwC&pg=PA107. 
  51. Le Coq, Albert von. Die Buddhistische Spätantike in Mittelasien : vol.5. p. 10. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/LFB-2/V-5/page-hr/0014.html.en. 
  52. A dictionary of Tocharian B.
  53. Ашока Брахмисы белән: 𑀲𑁂𑀧𑀜𑀓𑁆𑀢𑁂 𑀲𑀡𑁆𑀓𑁂𑀢𑀯𑀝𑁆𑀲𑁂 𑀱𑀭𑁆𑀲 𑀧𑀧𑁃𑀬𑁆𑀓𑁅
  54. 54,0 54,1 MIA Berlin: Turfan Collection: Kizil.
  55. 55,0 55,1 55,2 55,3 Baumer, Christoph (18 April 2018). History of Central Asia, The: 4-volume set. Bloomsbury Publishing. pp. 158 ff. ISBN 978-1-83860-868-2. https://books.google.com/books?id=DhiWDwAAQBAJ&pg=RA1-PA158. 
  56. Beckwith, 2009, xix ff бит.
  57. Grousset, René (1970). The Empire of the Steppes: A History of Central Asia. Rutgers University Press. ISBN 978-0-8135-1304-1. https://books.google.com/books?id=CHzGvqRbV_IC&pg=PA48. 
  58. 58,0 58,1 Grousset, René (1970). The Empire of the Steppes: A History of Central Asia. Rutgers University Press. pp. 49 ff. ISBN 978-0-8135-1304-1. https://books.google.com/books?id=CHzGvqRbV_IC&pg=PA49. 
  59. 59,0 59,1 59,2 59,3 (1991) «In Support of a New Chronology for the Kizil Mural Paintings». Archives of Asian Art 44. ISSN 0066-6637.
  60. 60,0 60,1 60,2 60,3 Baumer, Christoph (18 April 2018). History of Central Asia, The: 4-volume set. Bloomsbury Publishing. p. 165. ISBN 978-1-83860-868-2. https://books.google.com/books?id=DhiWDwAAQBAJ&pg=RA1-PA165. 
  61. 61,0 61,1 Härtel, Herbert; Yaldiz, Marianne (1982). Along the Ancient Silk Routes: Central Asian Art from the West Berlin State Museums : an Exhibition Lent by the Museum Für Indische Kunst, Staatliche Museen Preussischer Kulturbesitz, Berlin, Federal Republic of Germany. Metropolitan Museum of Art. p. 48. ISBN 978-0-87099-300-8. https://books.google.com/books?id=BLuaphht8XwC&pg=PA48. 
  62. "It was to the Bamian frescoes that the early style of the frescoes of Kizil -somewhat west of Kucha- was related" in Grousset, René (1970). The Empire of the Steppes: A History of Central Asia. Rutgers University Press. p. 51. ISBN 978-0-8135-1304-1. https://books.google.com/books?id=CHzGvqRbV_IC&pg=PA51. 
  63. 63,0 63,1 Kageyama quoting the research of S. Hiyama, “Study on the first-style murals of Kucha: analysis of some motifs related to the Hephthalite's period”, in (2016) «Change of suspension systems of daggers and swords in eastern Eurasia: Its relation to the Hephthalite occupation of Central Asia». ZINBUN 46.
  64. 64,00 64,01 64,02 64,03 64,04 64,05 64,06 64,07 64,08 64,09 64,10 64,11 64,12 64,13 64,14 64,15 64,16 64,17 64,18 64,19 64,20 64,21 64,22 Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. pp. 670–675. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA670. 
  65. Encyclopedia of Buddhist Art. http://arts.fgs.org.tw/fgs_arts/tw/keyword_search_detail.php?arg=FRIcD%2B1UwFVsKb1rN1nS9EFbqBz0eUYHwTCYhE0k7RvhG3yXQlusP03LAw.  2021 елның 25 октябрь көнендә архивланган. архив күчермәсе, archived from the original on 2021-10-25, retrieved 2021-07-25 
  66. Härtel, Herbert; Yaldiz, Marianne; Kunst (Germany), Museum für Indische; N.Y.), Metropolitan Museum of Art (New York (1982). Along the Ancient Silk Routes: Central Asian Art from the West Berlin State Museums : an Exhibition Lent by the Museum Für Indische Kunst, Staatliche Museen Preussischer Kulturbesitz, Berlin, Federal Republic of Germany. Metropolitan Museum of Art. p. 108. ISBN 978-0-87099-300-8. https://books.google.com/books?id=BLuaphht8XwC&pg=PA108. 
  67. Puri, Baij Nath (1987). Buddhism in Central Asia. Motilal Banarsidass Publ.. p. 80. ISBN 978-81-208-0372-5. https://books.google.com/books?id=sluKZfTrr3oC&pg=PA80. 
  68. "俗有城郭,其城三重,中有佛塔廟千所" in the account of Kucha (龜茲國) in 晉書/卷097.
  69. 69,00 69,01 69,02 69,03 69,04 69,05 69,06 69,07 69,08 69,09 69,10 69,11 69,12 69,13 69,14 69,15 69,16 69,17 69,18 69,19 69,20 69,21 69,22 69,23 69,24 69,25 69,26 69,27 69,28 69,29 Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. pp. 651 ff. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA651. 
  70. Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. p. 654. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA654. 
  71. 71,0 71,1 71,2 71,3 71,4 71,5 71,6 71,7 71,8 Grünwedel, Albert. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1 / Page 108 (Color Image). pp. 102 ff. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0108.html.en. 
  72. "男女皆翦發垂項" Куча турында язылган урында (龜茲國) "Ирләр һәм хатыннар чәчләрен уртага кадәр алынган булган" дип язылган (龜茲國) in 晉書/卷097.
  73. "Алгы фигура кыска кара аяк киемнәре, ак, охра сары төсмерле тән төсе һәм охра чәче белән тезләнүче монах. Аның алдында лота формасында яшел савыт. Сул кулы белән монах калын таякны тота, ул кул озынлыгыннан бераз зуррак, өстән савытка һәм ул таякка кечкенә кара чүкеч белән савытка бәргәләр өчен суга. Монах безнең мәгарә өчен корбан коралларын ясаган һәм бүләк иткән булганга охшаш. Бу монах артында башка якта бүләк бирүче фигураларда тезләнүче рәссам булган. Бары тик баш калдыклары калган." Grünwedel, Albert. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1 / Page 108 (Color Image). pp. 102 ff. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0108.html.en. 
  74. 74,0 74,1 74,2 Rao, Heimo and Upadhyaya. Reflections On Indian Art. pp. 142–143. https://archive.org/details/in.ernet.dli.2015.532323/page/n211/mode/2up. 
  75. Bell, Alexander Peter (2000). Didactic Narration: Jataka Iconography in Dunhuang with a Catalogue of Jataka Representations in China. LIT Verlag Münster. p. 147. ISBN 978-3-8258-5134-7. https://books.google.com/books?id=77hHrXX4COgC&pg=PA147. 
  76. Кытай телендә 优陀羡王姻缘故事 "Йоутуосян патшасының өйләнүе кыйссасы". Кыйсса Төрле Хәзинәләр Сутрасында 杂宝藏经 (一一六) 杂宝藏经卷第10优陀羡王缘(116). әлеге чыганактан 2021-02-05 архивланды. 2021-07-25 тикшерелгән.
  77. 77,0 77,1 Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1. p. 87. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/viewer/index.html?pages=VIII-5-B4-a-7/V-1&pos=93&lang=en. 
  78. 78,0 78,1 78,2 78,3 78,4 78,5 78,6 Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. p. 683. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA683. 
  79. 79,00 79,01 79,02 79,03 79,04 79,05 79,06 79,07 79,08 79,09 79,10 79,11 79,12 79,13 79,14 79,15 79,16 79,17 79,18 79,19 79,20 79,21 79,22 79,23 79,24 79,25 79,26 79,27 Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. pp. 646–647. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA646. 
  80. 80,0 80,1 80,2 Rowland, Benjamin (1975). The art of Central Asia. New York, Crown. p. 156. https://archive.org/details/artofcentralasia00rowl/page/156/mode/2up. 
  81. 81,0 81,1 81,2 81,3 81,4 81,5 81,6 81,7 81,8 Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1 / Page 93 (Color Image). pp. 87 ff. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0093.html.en. 
  82. 82,0 82,1 Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. pp. 678 ff. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA678. 
  83. (2016) «Monastic Fingerprints – Tracing Ritual Practice in the Rock Monastery of Qizil through Archaeological Evidence». Indo-Asiatische Zeitschrif: 22–38.
  84. Reconstitution in Grünwedel, Albert (1920). Alt-Kutscha. pp. 251 ff. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/LFa-21/V-1/page/0251.html.en. 
  85. 85,0 85,1 Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. pp. 679 ff. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA679. 
  86. 86,0 86,1 86,2 86,3 Grünwedel, Albert (1920). Alt-Kutscha. pp. II 10 - II 13. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/LFa-21/V-1/page/0116.html.en. 
  87. "Door wall. At the bottom of W. 4 (R.) you can see three praying monks, who were inscribed with Brâhmî inscriptions, on the corresponding point of the wall section L. also three monks and one kneeling in front of them. Donor, who holds out a basket of flowers, also here were small labels with Brahmî inscriptions." in Grünwedel, Albert. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1 / Page 97 (Color Image). p. 91. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0097.html.en. 
  88. Hiyama, Satomi. Portrait of the Royal Patronage in Kizil Cave 60 (Größte Höhle). p. 40, note 7. https://www.academia.edu/35219377. 
  89. 89,0 89,1 89,2 "In Kuchean iconographical convention, cartouches do not appear in narrative representations, but are most typically appended to the portraits of actual donors." in «Portrait of the Royal Patronage in Kizil Cave 60 (Größte Höhle)». Indo-Asiatische Zeitschrift.
  90. in-situ фрагмент өчен: [1] [2]-да
  91. 91,0 91,1 91,2 Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. pp. 681 ff. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA678. 
  92. 92,0 92,1 92,2 92,3 92,4 92,5 92,6 92,7 92,8 Kizil. Washington University.
  93. «Sanskrit literature and the Indian pictorial tradition in the paintings of Kucha». 2021 елның 25 июль көнендә архивланган. архив күчермәсе (PDF), archived from the original (PDF) on 2021-07-25, retrieved 2021-07-25 
  94. 94,0 94,1 94,2 (2020) «Fakes, Delusions, or the Real Thing? Albert Grünwedel's Maps of Shambhala». Journal of the American Oriental Society 140 (2): 278–280. DOI:10.7817/jameroriesoci.140.2.0273. ISSN 0003-0279.
  95. CHANG, YUAN ZANG. THE EVOLUTION OF EARLY CHINESE BUDDHA FIGURES. p. 70, Note 70 referencing Li Ruizhe, Cave Temple in Kucha (《龟兹石窟寺》), China Social Sciences Press, December 2015, p. 11. http://202.28.52.4/userfiles/file/%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%97%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%9E%E0%B8%99%E0%B8%98%E0%B9%8C/%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%8D%E0%B8%8D%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%AD%E0%B8%81/%E0%B8%9E%E0%B8%B8%E0%B8%97%E0%B8%98%E0%B8%A8%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%95%E0%B8%B4/2562/MCU620102IBSC05.pdf. 
  96. "уң якта шулай дип язылган: "бу рәсем ясалганнан соң, Румакамадан (Сүрия) килгән берәү, рәссам Манибһадра аста түгәрәкләрне ясаган" (1989) «South Asian Archaeology 1985: Papers from the Eighth International Conference of South Asian Archaeologists in Western Europe, Held at Moesgaard Museum, Denmark, 1-5 July 1985».
  97. Grunwedel, Albert. Alt-Kutscha : vol.1. p. II.31. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/LFa-21/V-1/page-hr/0137.html.en. 
  98. (2020) «Fakes, Delusions, or the Real Thing? Albert Grünwedel's Maps of Shambhala». Journal of the American Oriental Society 140 (2). DOI:10.7817/jameroriesoci.140.2.0273. ISSN 0003-0279.
  99. Rao, Heimo and Upadhyaya. Reflections On Indian Art. p. 44. https://archive.org/details/in.ernet.dli.2015.532323/page/n211/mode/2up. 
  100. Rao, Heimo and Upadhyaya. Reflections On Indian Art. pp. 144 ff. https://archive.org/details/in.ernet.dli.2015.532323/page/n211/mode/2up. 
  101. Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. pp. 645–680. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA645. 
  102. (2018) «Untangling the textiles in the murals». Journal of World Buddhist Cultures. 2020 елның 19 октябрь көнендә архивланган. архив күчермәсе (PDF), archived from the original (PDF) on 2020-10-19, retrieved 2021-07-25 
  103. Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. p. 668. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA668. 
  104. 104,0 104,1 104,2 Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. p. 671, note 166. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA671. 
  105. 105,0 105,1 105,2 "Тышта почмакта беренче сын һәм ишек юлы арасында башы булмаган рәссамның сурәтен күреп була, ул буяу чокырын тотып тора. Ул "Рәссамнар Мәгарәсе"ндәге рәсемнәргә төгәл туры килә торган киемдә." in Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1 / Page 99 (Color Image). p. 93. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0099.html.en. 
  106. 106,0 106,1 Grousset, René (1970). The Empire of the Steppes: A History of Central Asia. Rutgers University Press. p. 51. ISBN 978-0-8135-1304-1. https://books.google.com/books?id=CHzGvqRbV_IC&pg=PA51. 
  107. 107,0 107,1 107,2 107,3 (2014) «THE HEPHTHALITES: ICONOGRAPHICAL MATERIALS». Tyragetia 8.
  108. 108,0 108,1 108,2 阮, 荣春 (May 2015) (in zh). 佛教艺术经典第三卷佛教建筑的演进. Beijing Book Co. Inc.. p. 184. ISBN 978-7-5314-6376-4. https://books.google.com/books?id=1z3gDwAAQBAJ&pg=PT184. 
  109. 109,0 109,1 Hertel, Herbert. Along the Ancient Silk Routes: Central Asian Art from the West Berlin State Museums. pp. 70–72. https://archive.org/details/AlongtheAncientSilkRoutesCentralAsianArtfromtheWestBerlinStateMuseums/page/n71/mode/2up. 
  110. 110,0 110,1 Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. p. 678. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA678. 
  111. 111,00 111,01 111,02 111,03 111,04 111,05 111,06 111,07 111,08 111,09 111,10 111,11 111,12 Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. p. 645. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA645. 
  112. 112,0 112,1 112,2 112,3 112,4 112,5 Grünwedel, Albert (1912). Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1 / Page 98 (Color Image). pp. 92–93. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0098.html.en. 
  113. "Бу вәгазь сурәтләре саф Гандһара стилендә. Корылышында һәм детальләрендә алар Рәссамнар Мәгарәсендә ясалган сурәтләргә якын охшаш; чынлыкта алар шул ук кул белән башкарылган булганга охшаш." Grünwedel, Albert. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1 / Page 98 (Color Image). pp. 92–93. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0098.html.en. 
  114. Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. p. 673. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA673. 
  115. References BDce-695, MIK III 9044 俄立艾爾米塔什博物館藏克孜爾石窟壁畫.
  116. Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. p. 677. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA677. 
  117. Die Buddhistische Spätantike in Mittelasien : vol.1 / Page 29 (Color Image). p. 25. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/LFB-2/V-1/page/0029.html.en. 
  118. 118,0 118,1 118,2 Grünwedel, Albert (1912). Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1 / Page 97 (Color Image). pp. 91–95. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0097.html.en. 
  119. 119,0 119,1 世界佛教美術圖說大辭典. http://arts.fgs.org.tw/fgs_arts/tw/keyword_search_detail.php?arg=SkBNCLoCzwlsKb1rN1nS9kJZqx%2F8bwdOxT6PgBdw6BfhG3yXQlusP03LAw.  2021 елның 25 октябрь көнендә архивланган. архив күчермәсе, archived from the original on 2021-10-25, retrieved 2021-07-25 
  120. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1 / Page 99 (Color Image). p. 93. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0099.html.en. 
  121. As visible in the Dahlem Museum 塑像群窟——克孜尔第77号窟.
  122. 世界佛教美術圖說大辭典. әлеге чыганактан 2021-10-25 архивланды. 2021-07-25 тикшерелгән.
  123. Җимерелүләрне тасвирлаучы фотолар биредә: 西方探险队揭取了哪些克孜尔壁画——海外克孜尔壁画现状调查_古代艺术_澎湃新闻-The Paper.
  124. Photographs of the current state of the cave in 丁和|《德藏新疆壁画》系列赏析(三十):画家窟——克孜尔第207号窟.
  125. Howard, Angela; Vignato, Giuseppe (14 November 2014). Archaeological and Visual Sources of Meditation in the Ancient Monasteries of Kuča. BRILL. p. 119, note 35. ISBN 978-90-04-27939-1. https://books.google.com/books?id=LiWeBQAAQBAJ&pg=PA119. 
  126. 126,0 126,1 126,2 126,3 126,4 Hertel, Herbert (1982). Along the Ancient Silk Routes: Central Asian Art from the West Berlin State Museums. pp. 72–74. https://archive.org/details/AlongtheAncientSilkRoutesCentralAsianArtfromtheWestBerlinStateMuseums/page/n73/mode/2up. 
  127. 127,0 127,1 Härtel, Herbert; Yaldiz, Marianne; Kunst (Germany), Museum für Indische; N.Y.), Metropolitan Museum of Art (New York (1982). Along the Ancient Silk Routes: Central Asian Art from the West Berlin State Museums : an Exhibition Lent by the Museum Für Indische Kunst, Staatliche Museen Preussischer Kulturbesitz, Berlin, Federal Republic of Germany. Metropolitan Museum of Art. p. 74. ISBN 978-0-87099-300-8. https://books.google.com/books?id=BLuaphht8XwC&pg=PA74. 
  128. 128,0 128,1 Turner, R. L. (1999). A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages. Motilal Banarsidass Publishe. p. 261, entry for "Citrakara", Sanskrit and Hindu word चित्रकला. ISBN 978-81-208-1665-7. https://books.google.com/books?id=UX_AeDYzhBQC&pg=PA261. 
  129. 129,0 129,1 Тохар эквиваленты te Puñakāme paiyka "Пунакаме моны ясаган" булыр иде A dictionary of Tocharian B, "pik-" entry.
  130. 130,0 130,1 Schopen, Gregory (31 July 2014). Buddhist Nuns, Monks, and Other Worldly Matters: Recent Papers on Monastic Buddhism in India. University of Hawaii Press. p. 264. ISBN 978-0-8248-7392-9. https://books.google.com/books?id=pB7HDwAAQBAJ&pg=PA264. 
  131. 131,0 131,1 Kramrisch, Stella (30 April 1994). Exploring India's Sacred Art. Motilal Banarsidass Publishe. p. 140. ISBN 978-81-208-1208-6. https://books.google.com/books?id=bxPeWwFz9MkC&pg=PP140. 
  132. "Будда белән сәхнә тешләр, төргәкләр һәм классик яфраклар белән таҗланган, ул җиңел Рим стенасын бизи алыр иде" Boardman, John (1994). The Diffusion of Classical Art in Antiquity. Princeton University Press. pp. 150–151. ISBN 978-0-691-03680-9. https://books.google.com/books?id=-IplQgAACAAJ. 
  133. Сыннар Мәгарәсендә рәсем турында: "Бу вәгазь рәсемнәре саф Гандһара стилендә. Дизайннарында һәм детальләрендә алар Рәссамнар Мәгарәсендәгеләргә якын; чынлыкта, алар шул ук кул белән башкарылганга охшаган." Grunwedel, Albert. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1 / Page 98 (Color Image). pp. 92–93. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0098.html.en. 
  134. 134,0 134,1 134,2 134,3 134,4 134,5 134,6 134,7 Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1 / Page 162 (Color Image). pp. 156 ff. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0162.html.en. 
  135. Azarpay, Guitty (1981). Sogdian Painting. p. 50. https://archive.org/details/AZARPAYSogdianPainting1981/page/n69/mode/2up. 
  136. Hertel, Herbert. Along the Ancient Silk Routes: Central Asian Art from the West Berlin State Museums. pp. 55–56. https://archive.org/details/AlongtheAncientSilkRoutesCentralAsianArtfromtheWestBerlinStateMuseums/page/n55/mode/2up. 
  137. Rowland, Benjamin (1970). The Art of Central Asia. p. 104. https://www.scribd.com/document/291810602/The-Art-of-Central-Asia-Art-of-the-World.  2023 елның 15 гыйнвар көнендә архивланган.
  138. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1 / Page 162 (Color Image). p. 156. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0162.html.en. 
  139. 139,0 139,1 139,2 139,3 139,4 139,5 139,6 139,7 139,8 (2016) «Portrait of the Royal Patronage in Kizil Cave 60 (Größte Höhle)». Indo-Asiatische Zeitschrift 20/21: 39–50.
  140. Gasparini, Mariachiara (30 November 2019). Transcending Patterns: Silk Road Cultural and Artistic Interactions through Central Asian Textile Images. University of Hawaii Press. p. 55. ISBN 978-0-8248-7798-9. https://books.google.com/books?id=8FvGDwAAQBAJ&pg=PA55. 
  141. Baumer, Christoph (18 April 2018). History of Central Asia, The: 4-volume set. Bloomsbury Publishing. p. 99. ISBN 978-1-83860-868-2. https://books.google.com/books?id=DhiWDwAAQBAJ&pg=RA1-PA99. 
  142. Baumer, Christoph (18 April 2018). History of Central Asia, The: 4-volume set. Bloomsbury Publishing. p. 484. ISBN 978-1-83860-868-2. https://books.google.com/books?id=DhiWDwAAQBAJ&pg=RA1-PA484. 
  143. "Күчмә элиталары астында Согдиана Үзәк Азиядә авыл хуҗалыгы байлыгы һәм халыкның төп үзәге булып киткән." and paragraph on "The Shift of the Trade Routes" in Vaissière, Etienne de la (212). Oxford Handbook of Late Antiquity: 5 Central Asia and the Silk Road. Oxford University Press. pp. 144–160. https://www.academia.edu/4824639. 
  144. Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. pp. 658–665. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA658. 
  145. 145,0 145,1 145,2 145,3 145,4 Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. p. 666. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA666. 
  146. (1991) «In Support of a New Chronology for the Kizil Mural Paintings». Archives of Asian Art 44. ISSN 0066-6637.
  147. (January 2015) «The Kizil Paintings in the Metropolitan Museum». Metropolitan Museum Journal 50: 114–135. DOI:10.1086/685676. ISSN 0077-8958.
  148. (2001) «An Attempt to Identify and Classify Scenes with a Central Buddha Depicted on Ceilings of the Kyzil Caves (Former Kingdom of Kutcha, Central Asia)». Artibus Asiae 61 (2): 305–352. DOI:10.2307/3249912.
  149. 149,0 149,1 149,2 149,3 Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. p. 691. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA691. 
  150. 150,0 150,1 (2020) «鉴赏|龟兹石窟壁画中的善与爱:看燃臂引路、杀生济众等故事_古代艺术_澎湃新闻-The Paper».
  151. 151,0 151,1 References BDce-888、889, MIK III 8875, now in the Hermitage Museum.俄立艾爾米塔什博物館藏克孜爾石窟壁畫 (zh).
  152. 152,0 152,1 Image 16 in Yaldiz, Marianne (1987) (in de). Archèaologie und Kunstgeschichte Chinesisch-Zentralasiens (Xinjiang). BRILL. p. xv. ISBN 978-90-04-07877-2. https://books.google.com/books?id=MAV83J8cA5MC&pg=PR15. 
  153. 153,0 153,1 153,2 "17 Мәгарәдә бүләк бирүчеләр сурәтләре MIK 8875 һәм MIK 8876 саннары белән күренә. Гало белән аларның берсе Куча патшасы буларак идентификацияләнергә мөмкин." in Ghose, Rajeshwari (2008). Kizil on the Silk Road: Crossroads of Commerce & Meeting of Minds. Marg Publications. p. 127, note 22. ISBN 978-81-85026-85-5. https://books.google.com/books?id=PBnRFQtP7sYC.  " MIK ( MIK 8875 )-тә Тохар бүләк бирүчеләре һәм Буддист монахлары белән панель, Икенче Бөтендөнья Сугышы вакытында юк булган һәм Ялдыз тарафыннан 2002 елда Эрмитаж Музеенда табылган булган" page 65,note 30
  154. 154,0 154,1 154,2 154,3 154,4 154,5 154,6 Le Coq, Albert von; Waldschmidt, Ernst. Die buddhistische spätantike in Mittelasien, VI. Berlin, D. Reimer [etc.]. pp. 68–70. https://archive.org/details/diebuddhistische00leco_0/page/68/mode/2up. 
  155. 155,0 155,1 Grunwedel, Albert. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1 / Page 65 (Color Image). p. 59. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0065.html.en. 
  156. 156,0 156,1 156,2 Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. p. 692. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA692. 
  157. Original descriptions only say the mural came from "the 5th cave east of the Cave of the Sixteeen Swordbearers" in Le Coq, Albert von; Waldschmidt, Ernst. Die buddhistische spätantike in Mittelasien, VI. Berlin, D. Reimer [etc.]. p. 68. https://archive.org/details/diebuddhistische00leco_0/page/68/mode/2up. , which could technically be Cave 13, but now generally thought to be Cave 17
  158. Encyclopedia of Buddhist Art. Kaohsiung: Fo Guang Shan Board. http://arts.fgs.org.tw/fgs_arts/tw/keyword_search_detail.php?arg=RUJIWexRx1VsKb1rN1nS%2F0tbqh%2F9ZxQc3iGehhUo7B33WXeLVF%2B%2FLkaeDwo.  2021 елның 25 июль көнендә архивланган. архив күчермәсе, archived from the original on 2021-07-25, retrieved 2021-07-25 
  159. Rowland, Benjamin (1975). The art of Central Asia. New York, Crown. p. 155. https://archive.org/details/artofcentralasia00rowl/page/154/mode/2up. 
  160. Puri, Baij Nath (1987). Buddhism in Central Asia. Motilal Banarsidass Publ.. p. 79. ISBN 978-81-208-0372-5. https://books.google.com/books?id=sluKZfTrr3oC&pg=PA79. 
  161. Rowland, Benjamin (1975). The art of Central Asia. New York, Crown. p. 151. https://archive.org/details/artofcentralasia00rowl/page/150/mode/2up. 
  162. 162,0 162,1 Härtel, Herbert; Yaldiz, Marianne; Kunst (Germany), Museum für Indische; N.Y.), Metropolitan Museum of Art (New York (1982). Along the Ancient Silk Routes: Central Asian Art from the West Berlin State Museums : an Exhibition Lent by the Museum Für Indische Kunst, Staatliche Museen Preussischer Kulturbesitz, Berlin, Federal Republic of Germany. Metropolitan Museum of Art. p. 168. ISBN 978-0-87099-300-8. https://books.google.com/books?id=BLuaphht8XwC&pg=PA168. 
  163. "Эфталитлар Оксус үзәнендә кешеләр өстеннән хөкемен безнең эраның 5-енче гасыры уртасында урнаштырган иделәр инде. Алар куәтләренең апогеена безнең эраның 502-556 елында җиткәннәр, шул вакытта алар җиңүче армияләрен Персиягә генә түгел, ә Каписага, Карашахр, Куча, Кашгар, Хотенга һ.б. алып барганнар. Аларның территорияләре шулай ук Таш-Курган, Вахан, Зебак, Читрал үзәнен һәм Гандһараны керткән һәм аларның башкаласы Бамианда урнашкан булган" (2012) «India and China: Interactions through Buddhism and Diplomacy: A Collection of Essays by Professor Prabodh Chandra Bagchi». DOI:10.7135/UPO9780857288219.013.
  164. "Куртканың лацканы гадәттә ике булган, әмма Куча төбәге шулай ук бер лацкан белән сурәтләнә; бу тип Тян Шань сыртының төньягында 5-енче һәм 6-нчы гасыр диапазонында яши башлаган эфталитлар йогынтысы белән бәйле" Maillard, Monique. The dictionary of art. New York : Grove's Dictionaries. p. 310. ISBN 978-1-884446-00-9. https://archive.org/details/dictionaryofart06turn/page/310/mode/2up. 
  165. "Фазар булып Эфталитларның башта Төрки чыгышлы, әмма соңрак кына Бактрия дип административ һәм мөгаен асаба телләре дип кабул итү (de la Vaissière 2007: 122) хәзер дә превалент булып тора." Rezakhani, Khodadad (2017). ReOrienting the Sasanians: East Iran in Late Antiquity. Edinburgh University Press. p. 135. ISBN 9781474400305. https://books.google.com/books?id=VjVYDwAAQBAJ&pg=PT214. 
  166. 166,0 166,1 166,2 Grünwedel, Albert. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1 / Page 56 (Color Image). pp. 50–58. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0056.html.en. 
  167. For a recent photograph of the cave :第8窟 in 公众教育. and 丝绸之路上的克孜尔石窟_洞窟.
  168. 168,0 168,1 168,2 168,3 Für die Ewigkeit eingebaut: Buddhistische Kulthöhlen aus dem Museum für Asiatische Kunst im Humboldt Forum (de-DE). әлеге чыганактан 2021-01-29 архивланды. 2021-07-25 тикшерелгән.
  169. Rhie, Marylin M. (1999). Early Buddhist Art of China and Central Asia. BRILL. p. xl. ISBN 978-90-04-12848-4. https://books.google.com/books?id=OI_ug8E83DYC&pg=RA2-SA4-PA19. 
  170. 170,00 170,01 170,02 170,03 170,04 170,05 170,06 170,07 170,08 170,09 Grünwedel, Albert (1920). Alt-Kutscha : vol.1 / Page 167 (Color Image). pp. 167 ff. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/LFa-21/V-1/page/0167.html.en. 
  171. Grünwedel, Albert (1920). Alt-Kutscha : vol.1 / Page 263 (Color Image). http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/LFa-21/V-1/page/0263.html.en. 
  172. 172,0 172,1 Yaldiz, Marianne (1987) (in de). Archèaologie und Kunstgeschichte Chinesisch-Zentralasiens (Xinjiang). BRILL. p. 26. ISBN 978-90-04-07877-2. https://books.google.com/books?id=MAV83J8cA5MC&pg=PA26. 
  173. "Die Decke ist nämlich kein Tonnengewölbe, sondern zeltförmig ansteigend" ie "The ceiling is not a barrel vault, but rather rising like a tent" in Grünwedel, Albert. Alt-Kutscha : vol.1 / Page 167 (Color Image). p. 167. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/LFa-21/V-1/page/0167.html.en. 
  174. (2006) «Two Rocks in the Buddha's Life Story». East and West 56 (4). 2021 елның 31 август көнендә архивланган.
  175. Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. p. 704. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA704. 
  176. (2006) «About Two Rocks in the Buddha's Life Story». East and West 56 (4). 2021 елның 31 август көнендә архивланган.
  177. 世界佛教美術圖說大辭典, Cave 181. http://arts.fgs.org.tw/fgs_arts/tw/keyword_search_detail.php?arg=ERVDXLgFwQBsKb1rN1nS9EFbqBv4eUYHwTCYhE0k7RjhG3yXQlusP03LAw.  2021 елның 25 июль көнендә архивланган. архив күчермәсе, archived from the original on 2021-07-25, retrieved 2021-07-25 
  178. (2009) «克孜尔石窟部分流失壁画原位考证与复原_参考网». 中国文化遗产.
  179. Von Le Coq, Albert. Die Buddhistische Spätantike in Mittelasien : vol.4 / Page 51 (Color Image). pp. 17–18. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/LFB-2/V-4/page/0051.html.en. 
  180. "將出自第178窟主室側壁的"説法圔"被定在第181窟。這幅壁畫出自德國所擬窟名"小峽谷高位窟"。"小峽谷"即指第 175 — 180 和 181 — 190 兩排洞窟之間的峽谷, 峽谷内位置最高的洞窟是第 181 窟。於是將 178 窟的壁畫定在了第 181 窟。在 1994 克孜爾谷東區岩體加固工程實施之前,第 181 窟是無法攀登的,在工程進行時我們借助工程的脚手架才進人該窟看個究竟,原來第 181 窟是個從未作過壁晝的洞窟。" in (2002) «TBD» (zh-TW). 華林.
  181. (2006) «Archaeological Survey of Kizil: Its Groups of Caves, Districts, Chronology and Buddhist Schools». East and West 56 (4). ISSN 0012-8376.
  182. Weight and thickness given for the other side, by the Dahlem Museum SMB-digital Vorgeburtenszenen (Jatakas) Buddhas. әлеге чыганактан 2021-01-31 архивланды. 2021-07-25 тикшерелгән.
  183. 183,0 183,1 183,2 183,3 (2018) «The Kizil Caves as an terminus post МИПаасquem of the Central and Western Asiatic pear-shape spangenhelm type helmets The David Collection helmet and its place in the evolution of multisegmented dome helmets, Historia i Świat nr 7/2018, 141-156.». Historia i Swiat 7: 145–148.
  184. 184,0 184,1 G, Reza Karamian; Farrokh, Kaveh; Syvänne, Ilkka; Kubik, Adam; Czerwieniec-Ivasyk, Marta; Maksymiuk, Katarzyna. Crowns, hats, turbans and helmets The headgear in Iranian history volume I: Pre-Islamic Period Edited by Katarzyna Maksymiuk & Gholamreza Karamian Siedlce-Tehran 2017. pp. 1157–1163, 1247. https://www.academia.edu/35308142. 
  185. 185,0 185,1 Le Coq, Albert von; Waldschmidt, Ernst. Die buddhistische spätantike in Mittelasien, VI. Berlin, D. Reimer [etc.]. pp. 80–81. https://archive.org/details/diebuddhistische00leco_0/page/80/mode/2up. 
  186. 186,0 186,1 186,2 (2009) «Early Turks: Male Costume in the Chinese Art Second half of the 6th – first half of the 8th cc. (Images of 'Others')». Transoxiana 14.
  187. 187,0 187,1 187,2 Grünwedel, Albert (1912). Altbuddhistische Kultstätten Chinesisch Turkistan. p. 180. https://archive.org/details/AltbuddhistischeKultstattenChinesischTurkistan1912/page/n92/mode/1up. 
  188. (2013) «Some Observations on Depictions of Early Turkic Costume (The Silk Road, 11, 2013)». The Silk Road 11.
  189. 189,0 189,1 Грүнведел аны шулай дип тәрҗемә итә "Кучаның бөек патшасы Анантаварма Илмонисның хатын, багышлауны һәм кечкенә мускус тартмасын күргәч ул Буддага ихтирамын күрсәткән." in German in Grünwedel, Albert. Alt-Kutscha archäologische und religionsgeschichtliche Forschungen an Tempera-Gemälden aus buddhistischen Höhlen der ersten acht Jahrhunderte nach Christi Geburt. p. 41. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/LFa-21/V-1/page/0041.html.en. 
  190. 190,0 190,1 190,2 (2001) «An Attempt to Identify and Classify Scenes with a Central Buddha Depicted on Ceilings of the Kyzil Caves (Former Kingdom of Kutcha, Central Asia)». Artibus Asiae 61 (2). DOI:10.2307/3249912. ISSN 0004-3648.
  191. 191,0 191,1 (2006) «Archaeological Survey of Kizil: Its Groups of Caves, Districts, Chronology and Buddhist Schools». East and West 56 (4).
  192. 192,0 192,1 Le Coq, Albert von; Waldschmidt, Ernst. Die buddhistische spätantike in Mittelasien, VII. Berlin, D. Reimer [etc.]. pp. 28–33. https://archive.org/details/diebuddhistische00leco_1/page/28/mode/2up. 
  193. Grünwedel, Albert. Alt-Kutscha. p. 41 (I29). http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/LFa-21/V-1/page/0041.html.en. 
  194. 国王名为托提卡,王后名斯瓦扬普拉芭 in 霍, 旭初 (2014). 克孜尔石窟艺术模式及其对外影响, in English in Turfan revisited: the first century of research into the arts and cultures of the Silk Road. Berlin: Reimer. http://wuming.xuefo.net/show2.asp?id=137813. 
  195. (2018) «Untangling the textiles in the murals». Journal of World Buddhist Cultures. 2020 елның 19 октябрь көнендә архивланган. архив күчермәсе (PDF), archived from the original (PDF) on 2020-10-19, retrieved 2021-07-25 
  196. Karetzky, Patricia Eichenbaum (2000). Early Buddhist Narrative Art: Illustrations of the Life of the Buddha from Central Asia to China, Korea, and Japan. University Press of America. p. 54. ISBN 978-0-7618-1671-3. https://books.google.com/books?id=9LjmXHFXju4C&pg=PA54. 
  197. Le Coq, Albert von; Waldschmidt, Ernst. Die buddhistische spätantike in Mittelasien, VII. Berlin, D. Reimer [etc.]. p. 27. https://archive.org/details/diebuddhistische00leco_1/page/26/mode/2up. 
  198. In-situ түбәндәгеләр кала: [3] in [4]
  199. "On the lunette of the front wall is painted a scene of the preaching of the Buddha in the Deer Park. On the left of the Buddha are painted the king and his wife; on the halo of the king is inscribed the dedication, which was interpreted by Pinault in his paper of 1994, 'Temple Constructed for the Benefit of Suvarnapousa by His Son' (this material is referred to in Kezier shiku neirong zonglu p. 2). From Chinese historical records it is known that this king reigned between the years 600 and 625, and his three sons died before 647: to date, this is the most accurate dating for the cave" in (2006) «Archaeological Survey of Kizil: Its Groups of Caves, Districts, Chronology and Buddhist Schools». East and West 56 (4). ISSN 0012-8376.
  200. The inscription is translated in Chinese “儿子为苏伐那·勃驶功德造寺” in 霍, 旭初 (2014). 克孜尔石窟艺术模式及其对外影响, in English in Turfan revisited: the first century of research into the arts and cultures of the Silk Road. Berlin: Reimer. http://wuming.xuefo.net/show2.asp?id=137813. 
  201. Zhu, Tianshu (2007). BUDDHAS AND BODHISATTVAS: EMANATORS AND EMANATED BEINGS IN THE BUDDHIST ART OF GANDHĀRA, CENTRAL ASIA, AND CHINA. p. 399. https://etd.ohiolink.edu/apexprod/rws_etd/send_file/send?accession=osu1182181696&disposition=inline.  2021 елның 25 июль көнендә архивланган.
  202. 202,0 202,1 Grousset, 1970, 99 бит.
  203. Beal, Samuel (2000). Si-yu-ki: Buddhist Records of the Western World : Translated from the Chinese of Hiuen Tsiang (A.D. 629). Psychology Press. p. 19. ISBN 978-0-415-24469-5. https://books.google.com/books?id=kmISY_Z7bEgC&pg=PA19. , also available in: Kingdom of K'iu-chi (Kucha or Kuche) [Chapter 2] (27 June 2018).
  204. "屈支国" in 大唐西域记/01 - 维基文库,自由的图书馆. Wikisource.
  205. "王屈支种也" in "屈支国" in 大唐西域记/01 - 维基文库,自由的图书馆. Wikisource.
  206. Zhu, Tianshu (2007). BUDDHAS AND BODHISATTVAS: EMANATORS AND EMANATED BEINGS IN THE BUDDHIST ART OF GANDHĀRA, CENTRAL ASIA, AND CHINA. p. 439. https://etd.ohiolink.edu/apexprod/rws_etd/send_file/send?accession=osu1182181696&disposition=inline.  2021 елның 25 июль көнендә архивланган.
  207. 207,0 207,1 207,2 Howard, Angela; Vignato, Giuseppe (14 November 2014). Archaeological and Visual Sources of Meditation in the Ancient Monasteries of Kuča. BRILL. pp. 128–130. ISBN 978-90-04-27939-1. https://books.google.com/books?id=LiWeBQAAQBAJ&pg=PA129. 
  208. 208,0 208,1 208,2 208,3 208,4 Howard, Angela; Vignato, Giuseppe (14 November 2014). Archaeological and Visual Sources of Meditation in the Ancient Monasteries of Kuča. BRILL. pp. 126 ff. ISBN 978-90-04-27939-1. https://books.google.com/books?id=LiWeBQAAQBAJ&pg=PA126. 
  209. 209,0 209,1 209,2 Karetzky, Patricia E. (26 April 2000). Early Buddhist Narrative Art: Illustrations of the Life of the Buddha from Central Asia to China, Korea and Japan. University Press of America. pp. 38 ff. ISBN 978-1-4617-4027-8. https://books.google.com/books?id=7YvFCwAAQBAJ&pg=PA38. 
  210. 210,0 210,1 Dalhem Museum Notice (12 April 2011).
  211. Rowland, Benjamin (1975). The art of Central Asia. New York, Crown. p. 167. https://archive.org/details/artofcentralasia00rowl/page/166/mode/2up. 
  212. (2007) «BUDDHAS AND BODHISATTVAS: EMANATORS AND EMANATED BEINGS IN THE BUDDHIST ART OF GANDHĀRA, CENTRAL ASIA, AND CHINA». 2021 елның 25 июль көнендә архивланган.
  213. 213,0 213,1 213,2 Howard, Angela; Vignato, Giuseppe (14 November 2014). Archaeological and Visual Sources of Meditation in the Ancient Monasteries of Kuča. BRILL. p. 129. ISBN 978-90-04-27939-1. https://books.google.com/books?id=LiWeBQAAQBAJ&pg=PA129. 
  214. Dalhem Museum Notice (12 April 2011).
  215. Images of reconstructed Cave 123 in 1928. әлеге чыганактан 2021-07-25 архивланды. 2021-07-25 тикшерелгән.
  216. 世界佛教美術圖說大辭典. http://arts.fgs.org.tw/fgs_arts/tw/keyword_search_detail.php?arg=QhlCDukHwlVsKb1rN1nS9EFbqBb5eUYHwTCYhE0k7B%2FhG3yXQlusP03LAw.  2021 елның 3 февраль көнендә архивланган. архив күчермәсе, archived from the original on 2021-02-03, retrieved 2021-07-25 
  217. 世界佛教美術圖說大辭典. http://arts.fgs.org.tw/fgs_arts/tw/keyword_search_detail.php?arg=RBJKVOYExQZsKb1rN1nS9EFbqBb6eUYHwTCYhE0k7B%2FhG3yXQlusP03LAw.  2021 елның 9 февраль көнендә архивланган. архив күчермәсе, archived from the original on 2021-02-09, retrieved 2021-07-25 
  218. Reference: Fig 7 ("Cave 24") and text in the note of the previous page Le Coq, Albert von; Waldschmidt, Ernst. Die buddhistische spätantike in Mittelasien, VII. Berlin, D. Reimer [etc.]. pp. 17–18. https://archive.org/details/diebuddhistische00leco_1/page/18/mode/1up. 
  219. "One of Xinjiang's Mysteries: Cave 123 in Kizil, the Cave with the Ring-Bearing Doves." by Marianne Yaldiz in Silk Road Art and Archaeology, 6, 1999/2000, 245-251
  220. (January 2015) «The Kizil Paintings in the Metropolitan Museum». Metropolitan Museum Journal 50. DOI:10.1086/685676. ISSN 0077-8958.
  221. 221,0 221,1 Rowland, Benjamin (1975). The art of Central Asia. New York, Crown. p. 169. https://archive.org/details/artofcentralasia00rowl/page/168/mode/2up. 
  222. Grousset, 1970, 100 бит.
  223. (2006) «Archaeological Survey of Kizil: Its Groups of Caves, Districts, Chronology and Buddhist Schools». East and West 56 (4). ISSN 0012-8376.
  224. 224,0 224,1 224,2 224,3 Rowland, Benjamin (1975). The art of Central Asia. New York, Crown. p. 221. https://archive.org/details/artofcentralasia00rowl/page/221/mode/2up. 
  225. Grousset, René (1970). The Empire of the Steppes: A History of Central Asia. Rutgers University Press. p. 52. ISBN 978-0-8135-1304-1. https://books.google.com/books?id=CHzGvqRbV_IC&pg=PA52. 
  226. Tocharian (p.16).
  227. 227,0 227,1 Adams, Douglas Q.; Peyrot, Michaël; Pinault, Georges-Jean; Olander, Thomas; Rasmussen, Jens Elmegård (2013). "More Thoughts on Tocharian B Prosody" in "Tocharian and Indo-European Studies vol.14". Museum Tusculanum Press. pp. 26–28. ISBN 978-87-635-4066-7. https://books.google.com/books?id=FEPjCgAAQBAJ&pg=PA27. 
  228. 228,0 228,1 Chrestomathie tokharienne: Textes et grammaire, Georges-Jean Pinault. Peeters, 2008.
  229. Language Log » Tocharian love poem.
  230. World Atlas of Poetic Traditions: Tocharian
  231. (2001) «An Attempt to Identify and Classify Scenes with a Central Buddha Depicted on Ceilings of the Kyzil Caves (Former Kingdom of Kutcha, Central Asia)». Artibus Asiae 61 (2). DOI:10.2307/3249912.
  232. (1 April 2020) «Fakes, Delusions, or the Real Thing? Albert Grunwedel's Maps of Shambhala». The Journal of the American Oriental Society 140 (2). DOI:10.7817/jameroriesoci.140.2.0273. ISSN 0003-0279.(үле сылтама)
  233. Grünwedel, Albert (1920). Alt-Kutscha. p. I10. http://dsr.nii.ac.jp/cgi-bin/toyobunko/show_page.pl?lang=en&book=LFa-21/V-1&page=0022&keyword=priyaratna. 
  234. For 覩货罗 as "Tokharistan" see (in zh) 冯承钧学术著作集中. Beijing Book Co. Inc.. June 2015. p. 175. ISBN 978-7-999099-49-9. https://books.google.com/books?id=DkLgDwAAQBAJ&pg=PT75. 
  235. Approximate translation (expertise welcome) from (1921) «The Buddhism of the Country of Shambhala according to the inscriptions in the caves of Old Kucha "古龟兹国洞窟壁文とシャンバラ国佛教"». Buddhist Studies "佛教研究".
  236. (2010) «The wall painting of Kizil Cave 118: the story of king Mandhatr as a new identification». Journal of the Japan Art History Society 59.
  237. "Халкы Греклар тарафыннан Тохарой, Тһагурой дип аталган булган; Римлылар тарафыннан Тохар; яки Тһогарии (Санскритта Тухара; Тибет телендә Тһод-кар яки Тһо-гар; Хотан телендә Ттаугара; Уйгыр телендә Твгһри; Әрмән телендә, Т'укри-к'" in Diringer, David (1948). Alphabet A Key To The History Of Mankind. p. 348. https://archive.org/details/in.ernet.dli.2015.57042/page/n349/mode/2up. 
  238. Religions and Trade: Religious Formation, Transformation and Cross-Cultural Exchange between East and West. BRILL. 2 December 2013. p. 81. ISBN 978-90-04-25530-2. https://books.google.com/books?id=AXdfAgAAQBAJ&pg=PA81. 
  239. "Безнең эраның дүртенче гасырыннан сигезенче гасырына кадәр бары тик бер төбәк (...) toγara исеме астында танылган булган. (...) Шулай итеп, ул борынгы Бактрия булган." in (1937) «Ttaugara». Bulletin of the School of Oriental Studies, University of London 8 (4). ISSN 1356-1898.
  240. (1991) «In Support of a New Chronology for the Kizil Mural Paintings». Archives of Asian Art 44. ISSN 0066-6637.
  241. 241,0 241,1 241,2 "The Kizil caves, says a modern critic, have “withstood vandalism by religious zealots, the sampling of large sections of murals by early 20th century European explorers, most notably Von le Coq, and desultory defacement by Red Guards..." Ghose, Rajeshwari (2008). Kizil on the Silk Road: Crossroads of Commerce & Meeting of Minds. Marg Publications. pp. 63–65. ISBN 978-81-85026-85-5. https://books.google.com/books?id=PBnRFQtP7sYC. 
  242. 242,0 242,1 Lopez, Donald S. (15 August 1995). Curators of the Buddha: The Study of Buddhism Under Colonialism. University of Chicago Press. pp. 88–89. ISBN 978-0-226-49308-4. https://books.google.com/books?id=gv0PxVz2desC&pg=PA89. 
  243. 俄立艾爾米塔什博物館藏克孜爾石窟壁畫 (zh).
  244. Lee, Sonya S. (March 2010). Surviving Nirvana: Death of the Buddha in Chinese Visual Culture. Hong Kong University Press. p. 148. ISBN 978-962-209-125-2. https://books.google.com/books?id=PRoAyvEv3_IC&pg=PA148. 
  245. 245,0 245,1 245,2 Yaldiz, Marianne (1987) (in de). Archèaologie und Kunstgeschichte Chinesisch-Zentralasiens (Xinjiang). BRILL. pp. 26–27. ISBN 978-90-04-07877-2. https://books.google.com/books?id=MAV83J8cA5MC&pg=PA26. 
  246. 246,0 246,1 246,2 Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1. p. 43. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/viewer/index.html?pages=VIII-5-B4-a-7/V-1&pos=49&lang=en. 
  247. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1. p. 50. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/viewer/index.html?pages=VIII-5-B4-a-7/V-1&pos=56&lang=en. 
  248. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1. p. 59. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/viewer/index.html?pages=VIII-5-B4-a-7/V-1&pos=65&lang=en. 
  249. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1 / Page 66 (Color Image). pp. 60 ff. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0066.html.en. 
  250. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1 / Page 68 (Color Image). p. 62. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0068.html.en. 
  251. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1. p. 63. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/viewer/index.html?pages=VIII-5-B4-a-7/V-1&pos=69&lang=en. 
  252. (2006) «Archaeological Survey of Kizil: Its Groups of Caves, Districts, Chronology and Buddhist Schools». East and West 56 (4). ISSN 0012-8376.
  253. 253,0 253,1 253,2 253,3 Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. pp. 666–669. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA666. 
  254. Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. p. 669. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA669. 
  255. Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. pp. 669–670. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA669. 
  256. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1 / Page 85 (Color Image). pp. 79 ff. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0085.html.en. 
  257. 257,0 257,1 Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1. p. 82. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/viewer/index.html?pages=VIII-5-B4-a-7/V-1&pos=88&lang=en. 
  258. (2006) «Archaeological Survey of Kizil: Its Groups of Caves, Districts, Chronology and Buddhist Schools». East and West 56 (4). ISSN 0012-8376.
  259. Images in 龟兹佛光·克孜尔新1窟10窟韩乐然悦目赏心古风遗韵新浪博客.
  260. (2006) «Archaeological Survey of Kizil: Its Groups of Caves, Districts, Chronology and Buddhist Schools». East and West 56 (4). ISSN 0012-8376.
  261. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1. p. 91. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/viewer/index.html?pages=VIII-5-B4-a-7/V-1&pos=97&lang=en. 
  262. Von Le Coq, Albert. Auf Hellas Spuren in Ostturkistan : vol.1 / Page 175 (Color Image). p. Plate 39. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-1-B-31/V-1/page/0175.html.en. 
  263. Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. p. 670. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA670. 
  264. 264,0 264,1 264,2 Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. p. 651. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA651. 
  265. 中国佛教协会官方网-克孜尔石窟第85窟 主室券顶及东壁 壁画局部. әлеге чыганактан 2021-07-25 архивланды. 2021-07-25 тикшерелгән.
  266. (2003) «Gandhāra and Kizil: The Buddha's Life in the Stairs Cave». Rivista degli studi orientali 77 (1/4): 115–133. ISSN 0392-4866.
  267. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1 / Page 118 (Color Image). p. 112. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0118.html.en. 
  268. 268,0 268,1 Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. p. 694. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA694. 
  269. Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2 The Eastern Chin and Sixteen Kingdoms Period in China and Tumshuk, Kucha and Karashahr in Central Asia (2 vols). BRILL. p. 655. ISBN 978-90-04-39186-4. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA655. 
  270. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1 / Page 125 (Color Image). pp. 119 ff. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0125.html.en. 
  271. Cave 135. http://arts.fgs.org.tw/fgs_arts/tw/keyword_search_detail.php?arg=F0dJDrpZwwBsKb1rN1nS8UFSoB%2F8bxQc3iGehhUo4xjzWXeLVF%2B%2FLkaeDwo.  2021 елның 25 июль көнендә архивланган. архив күчермәсе, archived from the original on 2021-07-25, retrieved 2021-07-25 
  272. Rhie, Marylin Martin (15 July 2019). Early Buddhist Art of China and Central Asia, Volume 2. p. 670, note 59. ISBN 9789004391864. https://books.google.com/books?id=ogD1DwAAQBAJ&pg=PA670. 
  273. 273,0 273,1 (2006) «Archaeological Survey of Kizil: Its Groups of Caves, Districts, Chronology and Buddhist Schools». East and West 56 (4). ISSN 0012-8376.
  274. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1 / Page 130 (Color Image). p. 124. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0130.html.en. 
  275. Kizil Caves - 149 A Database for Buddhist Cave Temples in China.
  276. 丁和|《德藏新疆壁画》系列赏析(十九):克孜尔第171号窟.
  277. 丁和|《德藏新疆壁画》系列赏析(二十):诱惑窟——克孜尔第175号窟.
  278. In situ. Рәсемнәрнең бу мәгарәгә каравы бәхәсле һәм алар аның урынына 181 мәгарәнеке булырга мөмкин 丁和|《德藏新疆壁画》系列赏析(二十一):峡谷窟——克孜尔第178号窟.
  279. 丁和|《德藏新疆壁画》系列赏析(二十一):峡谷窟——克孜尔第178号窟.
  280. 280,0 280,1 181 мәгарә киң тасвирлана by Grünwedel (1920). Башта ул аны "Ерымда Мәгарә" дип тасвирлый, ул кайвакыт шул ук исемле мәгарә дип интерпретацияләнә (Schluchthöhle, "Cave of the Ravine"), кечкенә ерымның сул ягында һәм 178 номерлы. Шулай да, Грүнведелнең тасвирламасы мәгарә ерымның “уң ягында” шактый өстә икәнлеген ачык итә (together with a map), бу 178 мәгарәне сызып ата. Алга таба, рәсемнәрендә (XXIV-XXVII), Грүнведел мәгарә фрескларга Hochliegende Höhle der 2. Schlucht карый дип ярлык бирә ([5], "Кечкенә үзәндә Биек урынның мәгарәсе"), бу ул 181 мәгарәгә биргән рәсми Алман исем (Алман номенклатурасы өчен, [6]-ны карагыз), ул чынлыкта даирәнең иң биек мәгарәсе, һәм Грүнведел аларны ачканда фрескаларның күпчелге ни өчен җимерелмәгән булганын аңлата [7]. This association is properly summarized by East and West (Volume 56, page 350): "Cave 181 ( Hochliegende Höhle der 2. Schlucht ), left side - wall , Berlin , Museum für Indische Kunst , publ .: Grünwedel 1920 : pls . 26-27"
  281. 丁和|《德藏新疆壁画》系列赏析(二十二):日本人窟——克孜尔第179号窟.
  282. (2006) «Archaeological Survey of Kizil: Its Groups of Caves, Districts, Chronology and Buddhist Schools». East and West 56 (4). ISSN 0012-8376.
  283. "Die Decke ist nämlich kein Tonnengewölbe, sondern zeltförmig ansteigend." in Grünwedel, Albert. Alt-Kutscha : vol.1 / Page 167 (Color Image). p. II56. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/LFa-21/V-1/page/0167.html.en. 
  284. "183" номер тәлинкәле сурәтләр 龟兹佛光·克孜尔谷东区_悦目赏心de古风遗韵_新浪博客.
  285. 285,0 285,1 Детальле урнашу һәм сурәтләр 龟兹佛光·克孜尔谷东区_悦目赏心de古风遗韵_新浪博客.
  286. 丁和|《德藏新疆壁画》系列赏析(二十五):正数第三窟——克孜尔第188号窟.
  287. 287,0 287,1 Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1. p. 136. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/viewer/index.html?pages=VIII-5-B4-a-7/V-1&pos=142&lang=en. 
  288. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1. p. 133. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/viewer/index.html?pages=VIII-5-B4-a-7/V-1&pos=139&lang=en. 
  289. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1. p. 162. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/viewer/index.html?pages=VIII-5-B4-a-7/V-1&pos=168&lang=en. 
  290. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1. p. 158. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/viewer/index.html?pages=VIII-5-B4-a-7/V-1&pos=164&lang=en. 
  291. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1. p. 148. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/viewer/index.html?pages=VIII-5-B4-a-7/V-1&pos=154&lang=en. 
  292. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1. p. 180. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/VIII-5-B4-a-7/V-1/page/0186.html.en. 
  293. Altbuddhistische Kultstätten in Chinesisch-Turkistan : vol.1. p. 171. http://dsr.nii.ac.jp/toyobunko/viewer/index.html?pages=VIII-5-B4-a-7/V-1&pos=177&lang=en. 
  294. Turner, Jane (Ed.). The dictionary of art. New York : Grove's Dictionaries. p. 295. ISBN 978-1-884446-00-9. https://archive.org/details/dictionaryofart06turn/page/295/mode/1up. 

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Тышкы сылтамалар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]