Лев Толстой: юрамалар арасында аерма
{{Викикитап|Лев Толстой}} |
Төзәтмә аңлатмасы юк |
||
| Юл номеры - 46: | Юл номеры - 46: | ||
==Әдәбият== |
==Әдәбият== |
||
| ⚫ | |||
* [http://www.feb-web.ru/feb/tolstoy/ ЭНИ «Лев Толстой» ] в Фундаментальной электронной библиотеке «Русская литература и фольклор». |
* [http://www.feb-web.ru/feb/tolstoy/ ЭНИ «Лев Толстой» ] в Фундаментальной электронной библиотеке «Русская литература и фольклор». |
||
* [http://www.magister.msk.ru/library/tolstoy/tolstoy.htm Сочинения Л. Н. Толстого] и статьи о нём. |
* [http://www.magister.msk.ru/library/tolstoy/tolstoy.htm Сочинения Л. Н. Толстого] и статьи о нём. |
||
| Юл номеры - 53: | Юл номеры - 54: | ||
== Шулай ук карагыз == |
== Шулай ук карагыз == |
||
{{Портал|Шәхесләр}} |
{{Портал|Шәхесләр}} |
||
| ⚫ | |||
== Искәрмәләр == |
== Искәрмәләр == |
||
{{Reflist}} |
{{Reflist}} |
||
10 май 2017, 11:31 юрамасы
| Лев Николаевич Толстой | |
|---|---|
 | |
| Туган телдә исем | рус. Толсто́й Лев Никола́евич |
| Әйтелеш | |
| Туган | 9 сентябрь 1828 Русия империясе, Тула губерниясе, Ясная Поляна |
| Үлгән | 20 ноябрь 1910 (82 яшь) Рәсәй империясе, Тамбов губерниясе, Астапово |
| Үлем сәбәбе | пневмония |
| Күмү урыны | Якты Алан[d] |
| Яшәгән урын | Япеев урамы, Казан[1] Дзержинский урамы, 11/2, Казан[1] Толстой урамы, 25/68[1][2] Җомга урамы[d], Мәскәү[3] Лев Толстой урамы[d], Мәскәү[3] Акча тыкрыгы[d], Мәскәү[3] |
| Милләт | рус |
| Ватандашлыгы |  / Россия империясе |
| Әлма-матер | Казан Император университеты |
| Һөнәре | язучы-прозаик, публицист, фәлсәфәче |
| Эш бирүче | Санкт-Петербург фәннәр академиясе[d] |
| Җефет | София Толстая[d][4] |
| Балалар | Сергей Львович Толстой[d], Татьяна Львовна Сухотина-Толстая[d], Илья Львович Толстой[d], Лев Львович Толстой[d][5], Мария Львовна Толстая[d], Андрей Львович Толстой[d], Михаил Львович Толстой[d] һәм Александра Львовна Толстая[d] |
| Ата-ана | |
| Кардәшләр | Мария Николаевна Толстая[d] һәм Толстой, Николай Николаевич[d] |
 | |
 | |
Лев Никола́евич Толсто́й (1828—1910) — рус язучылары һәм фикер йөртүчеләре арасында иң күренеклесе. Мәгърифәтче, публицист, фәлсәфәче, аның фикерләре яңа әхлакый юнәлешнең – толстойчылыкның нигезен тәшкил итә.
Севастополь оборонасының катнашучысы. Аурупа һуманизмына зур тәэсир иткән.
1899 елда Толстой "Воскресение" романын яза, анда ул православие руханиләрен кискен тәнкыйтьли. Шул роман өчен Рус Православие Чиркәве 1901 елда Толстойны Чиркәүдән аерып куа.
Толстойның иң танылган әсәрләре: романнар «Война и мир», «Анна Каренина», «Воскресение», «Детство», «Отрочество», «Юность», хикәяләр – «Казаки», «Смерть Ивана Ильича», «Крейцерова соната», «Хаджи-Мурат», очерклар «Севастопольские рассказы», драмалар «Живой труп» һәм «Власть тьмы», дини-фәлсәфә әсәрләре – «Исповедь», «В чём моя вера?».
Кызыклы фактлар
- Лев Толстой вегетарианчылык белән шөгыльләнде.
- Лев Толстой гомернең соңгы елларында үзен мөселман итеп санарга сораган хатлар язган иде[6].
Өзекләр
|
Гыйлеме булганнары бүлешергә теләсә, ачлар шундук канәгәть булачак дип уйларлык иде. Әммә гыйлем ияләренең белемне тарату эшендә хәл нык аерыла икән. Туклар ни бирергә белми, башта берсен, соңыннан икенчесен карап-карый, ачлар исә, үз ачлыкларына карамастан, аларга тәкъдим ителгәненнән борынларын тарта. Ник шулай? Мин фәкать өч сәбәбен генә күрәм: беренчесе - тукларның ачны ашатырга түгел, ә билгеле, үзләре өчен файдалы булган килеш җайга салырга теләүләре; икенчесе - ачлар үзләрен тукландырган әйбер урынына хәттә этләр дә ашамаган калдыкларын бирүләре; өченчесе исә - тукларның хәттә үзләре уйлаганынча тук урынына фәкать кабартылган булуларында, һәм аларның ризыклары да шәп булмавында...
Китапларның өченче төре — бу нәкъ үзебез ашаган ризык, ләкин монысы майдан тук булган үзебезгә кабул ителерлек булганы, безне кабарткан, әммә тукландырмаган. Мондыйны халыкка тәкъдим иткәнебездә дә ул аркасы белән борыла. Бу китаплар исә: Пушкин, Жуковский, Гоголь, Лермонтов, Некрасов, Тургенев, Толстой язганнары — әлбәттә тарихчыларны һәм рухият өлкәсендәге яңа барлыкка килгән язучыларныкын да онытмыйча,— соңгы 50 ел эчендә безнең язылган яңа әдәбият. Без анарга чумаган, безгә ул чын ризык булып күренә, ә ул алмый. Бу хәлне төзәтә алыр өчен, иң беренчедән - кирәкмәгән һәм зыян китерүче гамәлләрне кылуны туктатырга кирәк. Гади халыкның безнең (зыялылар) кебек үк кешеләр булын кабул итергә кирәк, фәкать алар сан ягыннан күберәк һәм дөреслеккә сизгеррәк һәм таләпчәнрәк. Халык безнең рухи һәм акыл ризыгыбызны ашамый: Жуковскийны, һәм Пушкинны, һәм Тургеневны — димәк, бу ризык — начар дип әйтмәм, әммә әһәмиятле түгел. Әһәмиятле булырлыкны табарга кирәк. Аны тапсак, ач булган һәрберәве аны кабул итәр. Алса, димәк, бу ризык - чын. Ләкин шундый ризык үзебездә дә аз — бу яктан үзебез фәкыйрь.[7] |
|
Әдәбият
- ЭНИ «Лев Толстой» в Фундаментальной электронной библиотеке «Русская литература и фольклор».
- Сочинения Л. Н. Толстого и статьи о нём.
- Сказки Толстого Льва Николаевича.
- Последняя статья Льва Николаевича Толстого.
Шулай ук карагыз
Искәрмәләр
- ↑ 1,0 1,1 1,2 http://www.иске-казан.рф/kazan-literaturnaya/113-yunosheskie-gody-l-n-tolstogo-v-kazani
- ↑ http://uag.kzn.ru/docs/OPAiKN/pdf/332
- ↑ 3,0 3,1 3,2 http://enc-dic.com/enc_moscow/Tolsto-lev-nikolaevich-2427.html
- ↑ Rodovid — 2005.
- ↑ Pas L. v. Genealogics — 2003.
- ↑ http://www.islam.ru/newmuslim/izvestn/Lev/
- ↑ Лев Толстой, «Халык өчен басмалар турында» чыгышы (рус.), 1884 ел: "Казалось бы, только пожелай делиться просвещенные, и голодные будут довольны. А в деле передачи знающим знаний выходит совсем не то. Сытые не знают, что давать, пробуют то то, то другое, и голодные, несмотря на свой голод, отворачивают носы от того, что им предлагают. Отчего это так? Я вижу только три причины: одна, что сытые не накормить хотят голодного, а хотят настроить голодного известным, для сытых выгодным образом; другая, что сытые не хотят давать того, что точно их питает, а дают только ошурки, которые и собаки не едят; третья, что сытые совсем не так сыты, как они сами воображают, а только надуты, и пища-то их самих не хороша...
Третий разряд книг — это наша самая пища, но такая, которая годится нам, сытым с жиру, которая надувает нас, но не кормит и от которой, когда мы предлагаем ее народу, он тоже отворачивается. Эти книжки это: Пушкин, Жуковский, Гоголь, Лермонтов, Некрасов, Тургенев, Толстой — с прибавлением историков и духовных новейших писателей,— наша новая литература за последнее 50-летие. Мы питаемся этим, и нам кажется, что это самая настоящая пища, а он не берет.
Чтобы поправить это дело, надо, первое, перестать делать то, что не нужно и вредно. Надо признать то, что народ есть люди такие же, как мы, только их больше нас и они требовательнее и чутче к правде. Народ не берет нашей пищи: Жуковского, и Пушкина, и Тургенева — значит, пища — не скажу дурная, но не существенная. Надо найти ту, которая существенна. Если мы найдем ее, то всякий голодный возьмет ее. Если он возьмет пищу, значит, это настоящая. Но у нас мало этой пищи — мы сами бедны."
 |
Бу мәкаләнең сыйфатын арттырыр өчен түбәндәгеләрне эшләргә кирәк?:
|