Монада

Борынгы греклар монаданы билгеләү өчен әйләндереп алынган нокта кулланылганнар.

Мона́да (бор. грек. μονάς, μονάδος — берәмлек, гади зат, μόνος сүзеннән (бер)) - антик һәм классик фәлсәфә төшенчәсе. Бүленми торган һәм гади элементларга таркату алмаган әйбер, ул үзенең килеп чыгышы белән бүтән бүленми торган әйберләр белән бәйле түгел һәм аларга охшаш түгел. Башта термин Ходайны билгеләү өчен пифагорик фәлсәфәсендә кулланыла.

Төрле фәлсәфи тәгълиматларында төшенчә мәгънәсе

Джордано Бруно фәлсәфәнда

Джордано Бруно фәлсәфәсендә монада яшәешнең төп берәмлеге булып тора, аңарда матди һәм рухи, объект һәм субъект кушылыра. Иң югары субстанция «монадалар монадасы» яки Алла; ул бербөтенлык бөтен бердәнберлыкта үтәлү - «бөтен бөтендә».

Шулай ук карагыз

• Монизм
• Тәүхид
• Хенология
• Абсолют