Нигамананда Парамаһанса

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/Нигамананда Парамаһанса latin yazuında])
Парамаһанса Шримад Свами Нигамананда Сарасвати Дэва.

Свами Нигамананда Парамаһанса (туганда исеме Налиниканта Чаттопадһьяй; 1880 елның 18 августы[1] – 1935 елның 29 ноябре[2]) ул Көнчыгыш Һиндстанда Һинду садгуруы, йоги һәм мистик.[3][4][5][6] Ул Шакти культы белән ассоциацияләнә һәм тантраның, Ведантаның, Йоганың һәм Бхакти-йоганың камил рухи остазы буларак карала.[7][8][9][10][11] Аның тарафдарлары аңа яраткан тхакурасына буларак табынганнар. Нигамананда Надиа районында Кутабпур авылчыгында Бенгали Брамин гаиләсендә туган (хәзерге вакытта Бангладешның Меһерпур районы). Ул Ади Шанкараның санньясисы булган. Санньяси буларак билгеләвеннән соң, ул Парибраджакачарья Шримат Свами Нигамананда Сарасвати Дэва буларак мәгълүм булган.[2] Нигамананда дүрт төрле садһанада: тантра, гъян, йога һәм премада сиддһига (камиллек) ия булган.[12][13] Тәҗрибәләрендә нигезләнеп, ул Бенгаль теле биш китап язган: Браһмачарья Садһана (ब्रह्मचर्य साधन), Йоги Гуру (योगिगुरु), Гьяни Гуру (ज्ञानीगुरु), Тантрика Гуру (तांत्रिकगुरु), һәм Премик Гуру (प्रेमिकगुरु).[14][15][16] Нигамананда игълан ителгәнчә Нирвикальпа Самадхи халәтен кичергән.[17]

Сарасвата Матхадан киткәннән соң, Нигамананда тормышының соңгы ундүрт елын Пурида үткәргән. Дурга Чаран Моһанти, мәктәп укучысы аны Ничала Кутирда 1930 елда очраткан һәм аны садгуру дип таныган.[18] Моһанти Нигамананданың өйрәнчеге булган һәм Нигаманаданың ныгуы Нилачала Сарасвата Сангһа өчен китаплар язган һәм Нигамананданың Бенгали китапларын Одиа теленә тәрҗемә иткән. Моһандиның илһамландыруы белән Ориссада 100-дән артык ашрам эшли. Моһанти Нигамананданың юлламасын 1985 елның 7 декабрендә үлеменә кадәр таратуын дәвам иткән.

Тормыш[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Балачак, белем алуы һәм хезмәт тормышы (1880–1901)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

कुतबपुर - Кутабпур (Гурудһам), Свами Нигамананданың Надиа районы янында туу урыны.

Туганда аның әтисе Бһубан Моһанның теләге һәм әтисенең гуруы Свами Бһаскарананда Сарасвати теләге буенча Нигамананданың исеме Налиниканта булган (নলিনীকান্ত, ନଳିନୀକାନ୍ତ, नलिनीकान्त – моның мәгънәсе: лотос, су),[19].[20] Унөч яшендә (1893 ел) Налиниканта әнисен Маникья Сундари Дэвины ваба авыруына күрә югалткан, бу аны депрессиягә этәргән.[21][22] 1894-95 елларда ул студент премиясенә имтихан биргән һәм Меһерпур Югары Уку Йортында укыган. 1895 елда ул Бангладеш Инженерлык һәм Технология Университетына кергән. 1897 елда аның әтисе аңа Һалисаһардан унөч яшьлек кызга өйләнергә кушкан. Ул өйрәнүен Рани Рашмони утарында Динаҗпур районында хезмәткә кергән.[23] Бһадро ахырында, 1901 (өйләнүдән соң якынча биш елдан соң) ул Ассамда, Нараянпурда, Заминдари утарында хезмәт иткәндә,[2][21][24] Налиниканда өстәл янында басып торучы һәм карап торучы хатынының күләгә сурәтен күргән, шул ук вакытта ул башка урында Кутабпурда (Налиникантаның авылында) булган. Ул Кутабпурга тикшерер өчен барган һәм ул манзара алдыннан гына үлгән дип белгән. Ул уңышсыз рәвештә хатынына оккульт фәне аша ирешергә теләгән.[25]

Әйләнү ноктасы[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Хатынын югалтканга кадәр, Налиниканта үлемне ахыр чик дип күргән. Хатынын югалту аны үлемнән соң булу бар дигән фикергә китергән.[26] Налиниканта бу сорау белән шашынган булган. Аның өйрәнүе аны Мадраска (хәзер Ченнаи) Адьяр Теософия Җәмгыятендә теософияне өйрәнүгә китергән.[27] Медиум аша ул хатыны белән сөйләшә алуга ирешкән, әмма канәгать калмаган. Аның җәмгыятьтә бәхәсләре аны вафат хатынын очратырга мөмкинчелекне биргән һәм “үлемнән соң тормыш”ның чын фәлсәфәсенә өйрәтә алган йогины эзләүгә китергән.

Рухи тәҗрибә (1902–1905)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

"Налиниканта" Нигаманандадан соң 1904 елда (Бикрам Саматның 11-енче Вадрасында) аскетизм алган һәм Нигамананда дип аталган булган.[18]

Миңа юләр кебек тән өчен әз кайгыртып Ходай һәм “гуру”га ирешер өчен йөрергә туры килде. Ходай бер мизгелгә дә миңа ярдәм итәр өчен иңмәгән булган. Мин гуруны очраткан һәм аның алкышларын алган көндә хәлләр минем уңайга борылды. Шуңа кадәр, гәрчә мин төрле практикалар үти торган булсам да, алар бернинди нәтиҗәгә китермәгәннәр. Мин гурудэв(остаз) астында булгач, мин нинди генә практикалар үтәсәм дә, алар уңышлы булды. Шулай итеп рухи садһана өчен гуру алкышы бик әһәмиятле. - СВАМИ НИГАМАНАНДА[28][29][30]

Бер көнне Налиниканта бриллиант аура белән садху турында төш күргән. Ул уянган һәм аның янында басып торучы садһуны күргән. Садһу аңа мантра язылган bael яфрагын биргән. Налиниканда күпләрне анда нәрсә язылган дип укырга ярдәм итәргә сораган. Соңыннан ул Бирбһум районы, Тарапитһның мәшһүр Бамахепаны очраткан.[21][22][31] Налиниканта Бамахепадан (Шишья) инициациясен алган һәм мантрасын 21 көн дәвамында җырларга кушылган булган.[32] Бамахепа җитәкчелеге астында аның хатыны формасында Тара Дэвиның физик даршанына ия булган.[22][33] Бу даршан аны тагын бер сергә китергән. Ул Тара Дэвиның тәненнән чыгып аның белән сөйләшүен күргән. Бу серне чишәр өчен, Бамакшепа Ведантик гурудан Адвайта белеменә ия булырга киңәш иткән. 1902 елда ул Ведантик гуруны эзләгән.[21] Ул Сатчидананда Сарасватины Һиндстанның Раджастхан штатында Пушкар изге урынында очраткан. Ул Сатичдананда Сарасвати аңа төшендә Тара Алиһәсе мантрасын биргән садһу икәнен аңлый. Налиниканта аның Шишьясы (өйрәнчеге) булган,[34][35] һәм Брахма (формасыз берәү буларак Ходай), Брахма сутралар һәм Веданта турында өйрәнгән. Ул Сатчидананда тарафыннан ваз кичүгә кабул ителгән булган һәм шул принцип буенча исемен Нигаманандага үзгәрткән.[36]

Сатчидананда дини урыннарның дүрт дини оешмасына (Чар Дһам)га юнәлткән, чөнки Һиндулар бу табыну урыннарын изге дип тотканнар.[37] Бу дини сәфәрләрдән соң ул ашрамга кайткан.

Ашрамга кайткач, Сачидананда Нигамананданың дини сәфәрләрен караган һәм шулай дип әйткән: "Улым! Син күп сәфәр кылгансың һәм белем һәм тәҗрибә туплагансың. Мин сине өйрәтергә тиеш бөтен нәрсә үтәлгән, әмма син хәзер минем тәгълиматны практикага куярга тиеш. Син үзең өчен булуыңның хакыйкате тәҗрибәсенә ия булырга тиеш һәм бу бары тик тырышлык һәм йогик принципларны үтәү аша башкарылырга мөмкин. Шулай итеп син бу сызыкта тиешле идарә тәэмин итә торган гуруны эзләргә тиеш.[38]

Гауһати (Ассам)-Камакһйя Калкулыгы: Бу Нигамананда Нирвикальпа Самадхи (निर्बिकल्प समाधि) тәҗрибәсенә ия булган урын һәм 2012 елда бу урын Ассам хөкүмәте тарафыннан идентификацияләнә.[39]

Янә Нигамананда гуруны эзләргә киткән. 1903 елда ул йога остазын очраткан, ул аны “Сумеру Дасҗи” (башкачарак ул Кут Хуми Лал Сингх яки Кутһуми буларак мәгълүм) дип атаган. Нигамананда аны өйрәнчек итеп кабул иткән. Дасның идарәсе астында ул Йоганы өйрәнгән.[40] Авыр практикадан соң 1904 елның Поуш аенда Нигамананда Савикальпа Самадхины (йоги тән турында аңын югалтып шәхси идентиклыгын саклап калып трансценденталь аңына ия булган транс). Шуннан соң тиздән Нигамананда Нирвикальпа халәтен кичерергә теләгән – бу Ассамда Гуваһатида Нилачал Калкулыгында Камакшья Гыйбадәтханәсендә иң алдынгы йогик самадхи.[21][41][42] Нигамананда тарафдарлары ышануы буенча ул нәкъ самадхи ысулы белән кергән һәм тәненә “Мин остаз яки гуру” яшәү аңы белән кайткан һәм йогада ул тәнендә гуруының Ведик белемен күргән һәм практик рәвештә аңлаган.[43][44][45][46]

(Свами Нигаманада "Нирвикальпа самдхи" тәҗрибәсенә ия булган урын табылган булган. Ассам губернаторы Җанаки Баллав Патнаик 2012 елның 20 декабрендә Гуваһатида, Камакһья Калкулыгында Нилачал Калкулыгында Свами Нигамананданың Нирбикальпа Сидһи Стһалын инаугурацияләгән.[47][48]) 1904 елда, ул Кашида (хәзер ул Варанаси буларак мәгълүм), шул вакытта башка төштә Аннапурна Алиһәсе пәйда булган һәм аңа аның белеме формасыз Ходайга чикләнгән һәм шуннан ары чыкмаган һәм бармаганын әйткән,[49] шулай итеп ул һаман тәмам булмаган.[50] Ул аның чакыруын кабул иткән һәм Гоури дэвига (сиддһа йогинига) бһава садһананы өйрәнер өчен сәфәр кылган. Гоури дэви аны өйрәнчек итеп кабул иткән һәм аңа Бхактины яки премны (илаһи мәхәббәт уенының мәңге табигатен) бһава садһанада Ходайның трансформациясе буларак физик дөньяны аңлар өчен өйрәткән.[51][52] Нигамананданың гуруны озак һәм дәвамлы эзләве аның киләчәк өйрәнчекләренең аны эзләвенә охшаган булган.[53][54][55]

Парамаһанса буларак танылу (1904)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

1904 елда Нигамананда Аллаһабадта Кумбһ Меланы күрер өчен барган һәм шул даирәдә аның остазы Сачидананд Шрингери Матханың Шанкарачарьясы булганын күргән. Ул Шанкарачарьяны (маһант яки өлкәнне) күтәрелгән тәхеттә, гуруын да кертеп 125 садһу арасында күргән. Аны күреп Нигамананда беренче чиратта гуруына хөрмәт күрсәтү өчен барган һәм шуннан соң югары дәрәҗә маһантка барган. Садһулар "маһанант"ка беренче чиратта хөрмәт күрсәтмәве белән борчылганнар, әмма җавап итеп Нигамананда шундый язманы цитаталаган: "Mannatha shri jagannatha madguru shri jagadguru madatma sarvabhutatma tasmai shri gurave namaha (मन्नाथ श्री जगन्नाथ मदगुरु श्री जगदगुरु मदात्मा सर्वभूतात्मा तस्मै श्री गुरवे नमः)", моның мәгънәсе, "Минем гуруым бөтен дөньяда иң олысы, шулай итеп мин беренче чиратта гуруыма ихтирам күрсәтер идем".[56][57][58] Нигамананда шуннан соң садһу җыелышына 'Гуру'ы (Шри Сачидананд Сарасвати) һәм 'Җагадгуру' (Шри Шанкачарья)" арасында аерма юк дип аңлаткан.[59][60] Җагадгуру Шанкарачарья аның җавабын алган һәм Нигамананданы рухи яктыртылуы булган берәү дип таныган.[61] Җагадгуру аңа "парамаһанса" титулын биргән һәм ул "Парибраджакачарай Парамаһанса Шри Мад Свами Нигамананда Сарасвати Дэва" (परिब्राजकचार्य परमहंस श्री मद स्वामी निगमानंद सरस्वती देव) буларак мәгълүм булган.[62][63][64]

Үлеме (1935)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Нигамананда тормышының соңгы ундүрт көнен Пурида уздырган.[65] Ул Калькуттада 1935 елның 29 ноябрендә үлгән.[2] Нигамананда тарафдарлары аның хәтерен хөрмәт итәләр һәм ел саен конгрегацияләргә һәм башка церемониаль чараларга (саммилани) җыелалар.[66] Аның Һалисаһарда ашрамы,[2][67][68] Җорһатта Сарасвата Матһа (элек Шанти Ашрам) һәм Сундарбаннар дини сәфәр кылу урыны булып торалар.[69][70]

Миссиясе[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Нигамананданың миссиясе Һинд диненең рухи нигезе санатана дһарма (सनातन धर्म)ны тарату, кешеләр арасында "белем өчен хокук"ны (सत् शिक्षा बिश्तार) тарату, характер төзүне ассызыклап рухи әдәбиятны нәшер итү һәм эчтә яши торган Ходайга хезмәт мөнәсәбәте белән "барлык мәхлукатларга хезмәт итү" (नर देहे नारायण सेवा)тора.[71] Бу максатларны аңлау өчен ул тугърыларны "идеаль гаилә тормышын алып барырга" (आदर्श गृहस्थ जीवन गठन), рухи ассоциацияләрнең куәтен (संघ शक्ति प्रतिष्ठा) комбинацияләргә һәм "өйрәнчекләр арасында рухи хисләрне уртаклашырга" (भाव बिनिमय) булган.[72][73]

Җаягуру (जयगुरु ଜୟଗୁରୁ জয়গুরু)[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Өстә күрсәтелгән максатларга ирешер өчен ул тормышның барлык юлларының ир затларны һәм хатын-кыз затларны инициацияләгән һәм аларга аларның рухи практикаларын өйрәткән. Алар тулаем табыну, дога кылу һәм медитация башкармыйча дини агым юнәлешеннән азат булганнар. Ул өйрәнчекләрен өч яки күбрәк сангһа төркемнәрендә периодик рәвештә җыелып рухи тәҗрибәләрен алмашынырга һәм "җаягуру"ны (जयगुरु ଜୟଗୁରୁ) җырларга өнди,[74] бу ул уйлап чыгарган секта булмаган сүз, аның мәгънәсе "Остазның дан, Остаздан дан һәм Остаз өчен дан". Ул аларны рухи китапларны укырга һәм матха һәм ашрамнарны дөрес тоту һәм рухи илһамланган идеаль йорт хуҗасы тормышын алып барырга өйрәткән. Ул өйрәнчекләрне Ходайның яки Гуруның даны "җаягуру" сүзе аша тәҗрибә ителә дип өйрәткән. Берәү Илаһка бу исем аша, чөнки Ходай ул Гуру яки Галәмнең Остазы булып тора. Теләсә-нинди сектада яки ышануда булган кешеләр бу исемне дини тормышларында прогрессына бернинди куркынычсыз кабул итә алалар.[75]

Фәлсәфәсе һәм тәгълиматы[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Кришна Арджунага өйрәтүе вакытында Гуру һәм Илаһ турында мөнәсәбәт торында сөйли. Ул үзе турында Гуру буларак сөйләгәндә "AHAM" сүзен кулланган һәм Илаһ турында сөйләгәндә "TAT" сүзен кулланган. Ул Илаһны түбәндәге шигырендә искә алган: tat-prasadat param santim sthanam prapsyasi sasvatam Бхагавад Гита 18.62).[76]

Нигамананда Ади Шанкара культының саньясисы булган. Ул шул орденның санньясисы булып инициацияләнгәч Шанкарачарьяга күрә Веданта фәлсәфәсен өйрәнгән.[77]

Нигамананданың төп тәгълиматы булып гуру һәм истһаның идентик булуы һәм өйрәнчекләр Ади Шанкарачарьяның идеалларын (ягъни гьянның принципларын) һәм Чайтанья Махапрабхуның идеалларын (ягъни бхакти юлын) кабул итәргә тиеш. Ул Шанкарның өйрәнчекләре авыр булган һәм Ходай Гауранг башка юлны тәкъдим иткән дип күрсәткән. Нигамананда буенча Шанкар һәм Гауранг дөньяны дөрес юлдан алып барыр өчен Гьян һәм Бхактиның татлы комбинациясен тәэмин итәләр.[78] Четананда Сарасвати буенча Нигамананданың фәлсәфәсе һәм тәгълиматы монда аңлатылган:

Аватар һәм Садгуру[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Нигамананда үзен Илаһ инкарнациясе яки Аватар (अवतार) дип танымаган, гәрчә күп өйрәнчекләр аны шулай дип күз алдына китерсәләр дә.[79] Ул раслаганча инкарнация Илаһның җирдә рухи тәртипне саклау өчен эксклюзив иңүе. Гәрчә мөмкинчелеге булса да, аватар шәхесләрне гади итеп яктыртмый һәм алып бармый. Аның ярдәме белән хаклык нигезләнә һәм шәйтан көчләре җимерелә. Нигамананда Садгуру дип мөрәҗәгать итсеннәр дип теләгән (камил рухи остаз) ул туулар һәм үлемнәр дәвамында эзләү нәтиҗәсендә, Сваруп белеменә ия булган स्वरुप (хак яки мөмкинчелеге булган табигать, ягъни иң олы универсаль аң). Рухи Шәһадәт күрсәткәнчә Гаутама үзе хакыйкатьне аңлап һәм Будда булганчы күп туулар аша узарга тиеш булган.[80] Нигамананда шуннан соң Аватар һәрвакыт лиланы (илаһи уенны) рөхсәт иткән халәттә булмый.[81]

Садгуру, Дҗагадгуру һәм Илаһ[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Нигамананда буенча өйрәнчек Гуруын Җагадгуру буларак (яки Дөнья Остазы, Пурушоттама) дип кабул итәргә тиеш һәм Бгахагавад-Гита буенча Кришна раславынча гади кеше түгел:[82]

Минем тумышымны һәм гамәлләремне чынлап белгән берәү янә тумый һәм миңа ирешә – Bhagavadgeeta (4.9).[83]

Патанджалиның афоризмы фикерне киңәйтә: "Бәйләнешләре булмаган формасы турында уйлап, акыл концентрациясе ирешелә", Нигамананда өйрәнчекләренә физик формасында медитацияләргә киңәш иткән, шулай итеп аның эчендә барлык сокландыргыч сыйфатлар һәм атрибутлар автоматик рәвештә аларның булуларына һәм җаннарның модасына тапшырылыр иде.[84] Дәвам итеп, ул рухи практиканың өч модасын кулланып, бер үк вакытта Брахманның (ब्रह्म) табигатен, Параматманың (परमात्मा) табигатен (иң олы универсаль үз) һәм Бһагаванның (भगवान) (шәхси һәм универсаль Илаһ башы) табигате тәҗрибәсенә ия. Ул аның өйрәнчекләре шул ук вакытта шундый тәҗрибәгә ия булыр дип раслаган. Бу ул әйткәнчә, "өйрәнчекләрдән бердәнбер өмете булган һәм ул шуның башкарылу көнен күрәсе килгән".[85]

Рухи Ирешүләр Тәртибе[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Нигамананда буенча, үз-реализация теориясе шәхеснең үзен иң олы универсаль статусына киңәюен таләп итә. Киңәюләр турыдан-туры бары тик иң компетент саньясилар тарафыннан төгәл интеллектуаль сорау, анализ һәм тирән медитация аша мөмкин, гәрчә Мастерга хезмәт итү шундый эзләүләрдә шулай ук уңышка ачкыч булып тора.[86] Шулай да, Нигамананда күрсәткәнчә чын трансценденталь илаһи мәхәббәт һәм экстаз тиешенчә иң уңышлылар тарафыннан тәҗрибә ителергә тиеш һәм бары тик Бхагавад-Гитада Ходай Кришна игълан иткәнчә монизмның иң олы реализациясенә ия булгач:

Парабрахман яки иң олы үз белән берлек халәтенә ия булгач, һәм рухта тынычлыкка ия булгач, эзләүче бәла кичерми һәм теләкләргә ия булмый һәм барлык мәхлуклатларны бер итеп күреп ул миңа иң олы тугърылыкка ия була - Бхагавад-Гита (18.54).[87]

Монистик һәм Дуалистик Эзләүләрнең Килешүе[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Үз / Ходай реализациясе өчен төрле доктриналар таныган һәм дәгъва иткән һәм аларга ирешер өчен юллар тәкъдим иткән изгеләрдән аермалы буларак, Нигамананда берлекне һәм иң олы үзне (яки Парабрахманны-परंब्रह्म) кеше тормышының иң олы һәм хак максаты икәнен реализацияләгән.[88] Күп омтылучылар өчен юл аларны инициацияләгән камил рухи остазга (Садгуруга) чын тугърылык булып тора. Остазга шәхси хезмәт күрсәтеп һәм догалар аша алкышына ия булу, җырлау һәм гади медитация алар өчен рухи практиканың төп ысуллары булып тора. Алар дуалистик булмаган Остазлары реализацияләнгән җан (Брахмаҗнани-ब्रह्मज्ञानी) икәнлегенең дуалистик булмаган реализацияләренә ия булалар һәм аңа вакыт белән башкаларга ярдәм итәр өчен лиласында катнашканда (мәхәббәт уены-लिला)аңа интенсив мәхәббәт кичерәләр. Нигамананда Ходайга шартсыз тугърылыкны практикалаган һәм дәгъва иткән Гауранга күрсәткән юл шактый тар һәм анда Шри Кришна бердәнбер Ходай дип күрсәткән. Шул юлны киңәйтер өчен Нигамананда остазны Шри Кришнаның (яки омтылучы яраткан башка Илаһның) чагылышы дип кабул итәргә тәкъдим иткән, шул очракта юл күрсәтү үзе максат булып китә. Шул рәвешле Нигамананда Шанкарачарьяның һәм Гауранганың капма-каршы ышанулар килештергән, анда тугъры һәм Илаһның ачык күренә торган дуальлеге практикасы принципы күрсәтелгән булган. Шуның бөтенесеннән соң тугърылык һәм мәхәббәт юлында омтылучы үз эгоын адекват рәвештә тыярга һәм шулай итеп ул максатына ирешер өчен монах омтылучы белән бер рухи баскычка баса. Элеккеге очракта, тугърының шәхесе әһәмияткә алмаслык дәрәҗәгә киметелә, аның өстән Илаһ аңы куела, икескнең соңгысында омтылучының үзаңы шәхси булмаган Галәм аңында югалта..[89]

Джнаначакра[90]

Нигамананда күрсәткәнчә, гәрчә монахлык Веданта фәлсәфәсе иң олы чынлыкны шәхеснең берлеге һәм Галәм аңы шартларында караса да, ул Самкхья фәлсәфәсендә исбатланганча материаль мәхлукатның структурасын аңлатмый.[91]

Икеснең соңгысы олы чынлык белән эш итми. Ул рәсем формасында күрсәткән Җнаначакра (ज्ञानचक्र)[92] графигы (рухи космология сфералары) ярдәме белән Нигамананда микрокосм (тән) һәм макрокосм (Галәмдә) эчтә корылган аң катламнарын күрсәткән һәм соңыннан омтылучылар ирешә алган дәрәҗәләрне күрсәткән. Бу рәсемдә ул Шри Кришна һәм Шри Радһаның (яки Гуру-गुरु һәм Йогамайяның-योगमाया) Ниргуна Брахманның (निर्गुण ब्रह्म) күчешен күрсәткән [93] һәм Сагуна Брахманны (सगुण ब्रह्म) квалификацияләгән.[94][95] Аларны ул Нитья яки Бһавалока (भाव लोक) дип атаган.[96] (Йогамайя ул илаһи куәт формасы.[97] Алар бертуктаусыз җиргә бәйләнешле җаннарны җәлеп итәләр һәм аларның чын алкышлы табигатен аңларга һәм илаһи уенда катнашырга ярдәм итә.

Парамаһанса камил кеше буларак һәм Илаһ-кеше буларак танылырга тиеш. Шунда ул "Чинмайя" формасында, ягъни мәңге тәндә һәм мәхәббәт фонтаны (Прем) була.[98][99]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. Moni Bagchee (1987). Sadguru Nigamananda: a spiritual biography. Assam Bangiya Saraswat Math. p. 43. https://books.google.com/books?id=0l4qAAAAYAAJ. Retrieved 9 June 2011. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Banik, Nandadulal (2012). "Paramahansha, Nigamananda". in Islam, Sirajul; Jamal, Ahmed A.. Banglapedia: National Encyclopedia of Bangladesh (Second ed.). Asiatic Society of Bangladesh. http://en.banglapedia.org/index.php?title=Paramahansha,_Nigamananda. 
  3. Paramahamsa Prajnanananda (15 August 2006). My Time with the Master. Sai Towers Publishing. pp. 25–. ISBN 978-81-7899-055-2. https://books.google.com/books?id=9hrnJd9cRMcC&pg=PA25. Retrieved 18 March 2011. 
  4. Sher Singh; S. N. Sadhu (1991). Indian books in print. Indian Bureau of Bibliographies.. p. 572. ISBN 978-81-85004-46-4. https://books.google.com/books?id=-EMbAQAAMAAJ. Retrieved 2 April 2011. 
  5. Glory of India. Sadguru-Nigamananda. Motilal Banarsides. 1987. p. 98. https://books.google.com/books?id=1WpDAAAAYAAJ. Retrieved 16 July 2013. 
  6. Prof. Shrikant Prasoon (28 July 2009). Indian saints and sages. Pustak Mahal. p. 57. ISBN 978-81-223-1062-7. https://books.google.com/books?id=ZvJa5nTi3VsC&pg=PA57. Retrieved 1 April 2011. 
  7. Sri Chinmoy (January 1997). Jardin Del Alma. Editorial Sirio, S.A.. pp. 119–. ISBN 978-84-7808-230-8. https://books.google.com/books?id=PQQ8fJKFB0YC&pg=PA119. Retrieved 28 June 2011. (үле сылтама)
  8. Mohan Lal (1 January 2006). The Encyclopaedia Of Indian Literature (Volume Five (Sasay To Zorgot). Sahitya Akademi. pp. 3961–. ISBN 978-81-260-1221-3. https://books.google.com/books?id=KnPoYxrRfc0C&pg=PA3961. Retrieved 18 March 2011. 
  9. Prafulla Chandra Bhanja Deo; Jitāmitra Prasāda Siṃhadeba (2007). A Tantric scholar, and the British wrath on Bastar State: historical documentation relating to Rajkumar Prafulla Chandra Bhanja Deo, and Swami Nigamananda Saraswati. Punthi Pustak. pp. 4, 13, 20. ISBN 978-81-86791-66-0. https://books.google.com/books?id=KJfXAAAAMAAJ. Retrieved 9 June 2011. 
  10. Chandra Bhanu Satpathy (1 July 2001). Shirdi Sai Baba and other perfact masters. Sterling Publishers Pvt. Ltd. pp. 717–. ISBN 978-81-207-2384-9. https://books.google.com/books?id=I70Hh7ecFiEC&pg=PA17. Retrieved 1 April 2011. 
  11. Narasingha Prosad Sil (1991). Rāmakṛṣṇa Paramahaṁsa: a psychological profile. BRILL. pp. 92–. ISBN 978-90-04-09478-9. https://books.google.com/books?id=1VvQ6XAWV8sC&pg=PA92. Retrieved 1 April 2011. 
  12. Moni Bagchee (1987). Sadguru Nigamananda: a spiritual biography. Assam Bangiya Saraswat Math. p. 105. https://books.google.com/books?id=nrkcAAAAMAAJ. Retrieved 17 March 2011. 
  13. David R. Kinsley (1979). The divine player: a study of Kṛṣṇa līlā. Motilal Banarsidass. pp. 296–. ISBN 978-0-89684-019-5. https://books.google.com/books?id=SYp8ZglBNysC&pg=PA296. Retrieved 15 March 2011. 
  14. List of Books-Page:102, Brahamcharya Sadhana, Yogi Guru, Gyani Guru, Tantrika Guru, Premika Guru, (Ami ki Chai) at Religious movements in modern Bengal By Benoy Gopal Ray Visva-Bharati, 1965
  15. Premika Guru, Bangla 4th Edition 2011 елның 15 август көнендә архивланган. By West Bengal Public Library Network
  16. Nigamananda (1926) (in bn). Yogi Guru - 7th ed.. Saraswat Math, Garohill Yogashram. https://archive.org/details/dli.bengal.10689.3826. 
  17. Moni Bagchee (1987). "Swami Nigamananda's Nirvikalpa Experience". Sadguru Nigamananda: a spiritual biography. Assam Bangiya Saraswat Math. p. 73. https://books.google.com/books?id=nrkcAAAAMAAJ&q=nirvikalpa+nigamananda&dq=nirvikalpa+nigamananda. Retrieved 15 April 2011. 
  18. 18,0 18,1 Srimat Swami Nigamananda Saraswati Paramahamsa Dev - Life Story. әлеге чыганактан 2011-10-04 архивланды. 2020-04-06 тикшерелгән.
  19. Ray, Benoy Gopal (1965). Religious movements in modern Bengal. Visva-Bharati. p. 100. https://books.google.com/books?id=6eVWAAAAMAAJ. Retrieved 9 June 2011. 
  20. Nilachal Saraswat Sangh (Purī, India) (2001). Sadguru Swami Nigamananda (The Bhattacharya Family of Kutabpur ed.). Nilachal Saraswat Sangha, Puri. p. 8. https://books.google.com/books?id=El8qAAAAYAAJ&q=bhattacharya. Retrieved 22 June 2011. 
  21. 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 Sangha, America Saraswata. Swami Nigamananda's Life Chronological Events. әлеге чыганактан 2011-09-02 архивланды. 2011-06-20 тикшерелгән.
  22. 22,0 22,1 22,2 Saraswata Sangha, Berhampur. Swami Nigamananda. Nilachala Saraswata Sangha, Puri. әлеге чыганактан 2012-02-02 архивланды. 2011-06-09 тикшерелгән.
  23. Palash Goswami. Assam Bangiya Saraswat Math - Swami Nigamananda Paramhansadev.
  24. Moni Bagchee (1987). Sadguru Nigamananda: a spiritual biography. Assam Bangiya Saraswat Math. p. 49. https://books.google.com/books?id=nrkcAAAAMAAJ. Retrieved 26 March 2011. 
  25. Ray, Benoy Gopal (1965). Religious movements in modern Bengal. Visva-Bharati. p. 100. https://books.google.com/books?id=6eVWAAAAMAAJ. Retrieved 9 June 2011. "Suddenly he saw the shadowy image of his wife" 
  26. Moni Bagchee (1987). Sadguru Nigamananda: a spiritual biography. Assam Bangiya Saraswat Math. p. 50. https://books.google.com/books?id=nrkcAAAAMAAJ. Retrieved 9 June 2011. 
  27. Ray, Benoy Gopal (1965). Religious movements in modern Bengal. Visva-Bharati. p. 100. https://books.google.com/books?id=6eVWAAAAMAAJ. Retrieved 9 June 2011. "He went to the Theosophical Society at Adyar and discussed with theosphists..." 
  28. Moni Bagchee (1987). Sadguru Nigamananda: a spiritual biography. Assam Bangiya Saraswat Math. p. 112. https://books.google.com/books?id=nrkcAAAAMAAJ. Retrieved 15 July 2011. "a blessing of guru is very essential for success in spiritual sadhana" 
  29. Biśuddhānanda Sarasvatī (Swami) (1985). In quest of myself: an autobiography. a blessing of guru is very essential for success in spiritual sadhana. Nigamananda Ashram. p. 55. https://books.google.com/books?id=UVUqAAAAYAAJ. Retrieved 15 July 2011. 
  30. Satya Pal Ruhela (2000). The spiritual philosophy of Sri Shirdi Sai Baba. Diamond Pocket Books (P) Ltd.. pp. 174–. ISBN 978-81-7182-090-0. https://books.google.com/books?id=AN352ZpSMVYC&pg=PA174. Retrieved 15 July 2011. 
  31. Debabrata Sen Sharma (2007). Aspects of Tantra Yoga. Indica Books. p. 44. ISBN 978-81-86569-67-2. https://books.google.com/books?id=DoHXAAAAMAAJ. Retrieved 1 April 2011. 
  32. June McDaniel (1989). The madness of the saints: ecstatic religion in Bengal. University of Chicago Press. pp. 151–. ISBN 978-0-226-55723-6. https://archive.org/details/madnessofsaintse0000mcda. Retrieved 18 March 2011. 
  33. Benoy Gopal Ray (1965). Religious movements in modern Bengal. Universal mother seen in the form of "Sudhansubala" (wife of Nigamananda). Visva-Bharati. p. 100. https://books.google.com/books?id=6eVWAAAAMAAJ. Retrieved 7 April 2012. 
  34. Moni Bagchee (1987). Sadguru Nigamananda: a spiritual biography. Assam Bangiya Saraswat Math. https://books.google.com/books?id=nrkcAAAAMAAJ. Retrieved 15 March 2011. 
  35. Sri Chinmoy (1 March 2003). Wisdom of Sri Chinmoy. Motilal Banarsidass. pp. 81–. ISBN 978-81-208-1943-6. https://books.google.com/books?id=vKiFI67GIFMC&pg=PA81. Retrieved 15 March 2011. 
  36. Religious movements in modern Bengal Author-Benoy Gopal Ray, Visva-Bharati, 1965,His name was changed to "Nigamananda" .... Page -101
  37. Mahadham Orissa Review, June 2006 By Govt. of Orissa
  38. Benoy Gopal Ray (1965). Religious movements in modern Bengal. Visva-Bharati. p. 101. https://books.google.com/books?id=btYXAAAAIAAJ. Retrieved 10 September 2011. 
  39. Seven Sisters Post - Swami Nigamananda's Nirbikalpa Sidhia Sthal(निर्विकल्प सिद्धि श्थल )at Guwahati identified.
  40. Religious movements in modern Bengal Author-Benoy Gopal Ray, Visva-Bharati, 1965,After continuous search he found a Yogi Guru Sumeru Das ji.... Page -101
  41. Moni Bagchee (1987). Sadguru Nigamananda: a spiritual biography. Assam Bangiya Saraswat Math. p. 72. https://books.google.com/books?id=nrkcAAAAMAAJ. Retrieved 26 March 2011. 
  42. Nilachal Saraswat Sangh (Purī; India) (2001). Sadguru Swami Nigamananda. Nilachal Saraswat Sangha, Puri. p. 188. https://books.google.com/books?id=El8qAAAAYAAJ. Retrieved 26 March 2011. 
  43. Nigamānanda (2000). Divine way of life. B.Jain. pp. SEE FRONT PAGE reflection of the feeling and form of the universal guru was present in Sri Nigamananda it is absoutely true . ISBN 978-81-7021-911-8. https://books.google.com/books?id=s0UX8yjs9UQC. Retrieved 1 September 2011. 
  44. Srimat Swami Nigamananda Saraswati Paramahamsa Dev - Life Story. әлеге чыганактан 2011-10-04 архивланды. 2020-04-06 тикшерелгән.
  45. Rāmakumāra Rāya (1975). Encyclopedia of yoga. After Nirvikalpa Samadhi, the Yogi acquires right of becoming Jagdguru (Universal Master). Prachya Prakashan: distributors, Chaukhambha Orientalia. p. 287. https://books.google.com/books?id=Yc_WAAAAMAAJ. Retrieved 30 July 2011. 
  46. Nigamānanda (1997). The divine universal gospels of Sri Nigamananda: translation, a lucid word to word rendering to English. The total reflection of the feeling and form of the Universal Guru was present in Sri Nigamananda. Amitabh Giri. p. 8. https://books.google.com/books?id=WXTXAAAAMAAJ&dq=universal+guru+was+present+in+Sri+Nigamananda+it+is+absolutely+true&q=feeling+and+form. Retrieved 30 July 2011. 
  47. The Times of India - Swami Nigamananda's Nirbikalpa Sidhia Sthal(निर्विकल्प सिद्धि श्थल )at Guwahati identified.
  48. The Assam Tribune 2016 елның 4 март көнендә архивланган. - Swami Nigamananda's Nirbikalpa Sidhia Sthal(निर्विकल्प सिद्धि श्थल )at Guwahati identified.
  49. Sri Chinmoy (1 March 2003). Wisdom of Sri Chinmoy. Motilal Banarsidass. pp. 17–. ISBN 978-81-208-1943-6. https://books.google.com/books?id=vKiFI67GIFMC&pg=PA17. Retrieved 2 April 2011. 
  50. Moni Bagchee (1987). Sadguru Nigamananda: a spiritual biography. Assam Bangiya Saraswat Math. p. 73. https://books.google.com/books?id=nrkcAAAAMAAJ. Retrieved 2 April 2011. 
  51. Nilachal Saraswat Sangh (Purī; India) (2001). Sadguru Swami Nigamananda. Nilachal Saraswat Sangha, Puri. p. 140. https://books.google.com/books?id=El8qAAAAYAAJ. Retrieved 15 March 2011. 
  52. Monika Thiel-Horstmann (1983). Bhakti in current research, 1979-1982: proceedings of the Second International Conference on Early Devotional Literature in New Indo-Aryan Languages, St. Augustin, 19–21 March 1982. D. Reimer Verlag. pp. 118–120. ISBN 978-3-496-00750-0. https://books.google.com/books?id=6D8qAAAAYAAJ. Retrieved 1 April 2011. 
  53. Sri Chinmoy (1 March 2003). Wisdom of Sri Chinmoy. Motilal Banarsidass. pp. 81–. ISBN 978-81-208-1943-6. https://books.google.com/books?id=vKiFI67GIFMC&pg=PA81. Retrieved 19 March 2011. 
  54. Stories By Sri Chinmoy
  55. Sri Chinmoy (April 1998). El jardín del alma. Editorial Sirio, S.A.. pp. 119–. ISBN 978-84-7808-230-8. https://books.google.com/books?id=PQQ8fJKFB0YC&pg=PA119. Retrieved 1 April 2011. (үле сылтама)
  56. Sri Chinmoy (1 March 2003). Wisdom of Sri Chinmoy. Should one always consider his Guru the Highest. Motilal Banarsidass. pp. 82–. ISBN 978-81-208-1943-6. https://books.google.com/books?id=vKiFI67GIFMC&pg=PA82. Retrieved 30 July 2011. 
  57. Guru Stotram. әлеге чыганактан 2017-08-20 архивланды. 2020-04-06 тикшерелгән.
  58. Not the outer form, but the inner essence. әлеге чыганактан 2011-09-28 архивланды. 2020-04-06 тикшерелгән.
  59. Ādi Śaṅkara Advaita Research Centre (Madras, India) (1982). The Voice of Śaṅkara. Ādi Śaṅkara Advaita Research Centre. p. 140. https://books.google.com/books?id=pafWAAAAMAAJ. Retrieved 15 June 2011. "Non-difference between Guru and AcSrya JAGADGURU" 
  60. Michael Oren Fitzgerald (25 May 2008). Introduction to Hindu dharma: illustrated. World Wisdom, Inc. pp. 13–. ISBN 978-1-933316-48-2. https://books.google.com/books?id=SEhzDqhWiRcC&pg=PR13. Retrieved 15 June 2011. "The voice of the Jagadguru is an essential part of his message. But Hindus believe that the guru's presence is also part of his message because his spiritual presence can be felt by sincere spiritual seekers. ..." 
  61. Sri Chinmoy (1 March 2003). Wisdom of Sri Chinmoy (The Disciple Master relationship ed.). Motilal Banarsidass. pp. 82–83. ISBN 978-81-208-1943-6. https://books.google.com/books?id=vKiFI67GIFMC&pg=PA82. Retrieved 20 June 2011. 
  62. Nilachal Saraswat Sangh (Purī; India) (2001). Sadguru Swami Nigamananda. Nilachal Saraswat Sangha, Puri. p. 134. https://books.google.com/books?id=El8qAAAAYAAJ. Retrieved 15 March 2011. 
  63. Sri Chinmoy (1 March 2003). Wisdom of Sri Chinmoy. Motilal Banarsidass. pp. 82–83. ISBN 978-81-208-1943-6. https://books.google.com/books?id=vKiFI67GIFMC&pg=PA81. Retrieved 15 March 2011. 
  64. Shree Shree Thakur Nigamananda-Oriya Jeevani, See-"KUMBHA MELA" Writer: Durgacharan Mohanty, Banmali Das, Nilanchala Saraswata Sangha, Puri
  65. Kamal K. Mohanty (2001). Orissa, the lost footsteps. Vision Publications. pp. 384, 195. ISBN 978-81-87176-00-8. https://books.google.com/books?id=BDRuAAAAMAAJ. Retrieved 1 April 2011. 
  66. Global English Comprehension ((Baripada Fire) ed.). Allied Publishers. pp. 180–. ISBN 978-81-7764-987-1. https://books.google.com/books?id=QBryeCVo_SoC&pg=PA180. Retrieved 18 March 2011. 
  67. Assam Bangiya Saraswat Math and Cemetery of Swami Nigamananda
  68. The Telegraph – Calcutta (Kolkata) | Metro | Next weekend you can be at ... Halisahar. Telegraphindia.com (2008-06-29). 2011-03-15 тикшерелгән.
  69. Translated by Swami Swahananda (1997). Mahapurush Maharaj As We Knew Him (Swami Nigamananda's Sundarbans Ashram ). Vedanta Press. pp. 207–. ISBN 978-0-87481-053-0. https://books.google.com/books?id=uclhh0WxfkwC&pg=PA207. Retrieved 1 April 2011. 
  70. M. C. Behera (1 January 1998). Pilgrim centre Parashuram Kund: articulation of Indian society, culture, and economic dimension. Saraswata Math (Shanti Ashram) is a pilgrim sacred centre in India. Commonwealth Publishers. p. 18. ISBN 978-81-7169-503-4. https://books.google.com/books?id=QU0vAAAAYAAJ. Retrieved 11 April 2012. 
  71. Ray, Benoy Gopal (1965). Religious movements in modern Bengal. Visva-Bharati. p. 102. https://books.google.com/books?id=6eVWAAAAMAAJ. Retrieved 9 June 2011. "Sanatan Dharma which is eternal and changeless. Another aim is to impart proper Education...." 
  72. Nilachal Saraswat Sangh (Purī; India) (2001). "Chapter-31". Sadguru Swami Nigamananda. Nilachal Saraswat Sangha, Puri. p. 339. https://books.google.com/books?id=El8qAAAAYAAJ. Retrieved 19 March 2011. 
  73. Religious movements in modern Bengal Author-Benoy Gopal Ray, Visva-Bharati, 1965,Ideals, Lead an ideal householder's life. Nigamananda laid great stress on the spirit of unity and co-operation(combined power, shangha shakti).... Page 101
  74. Nilachal Saraswat Sangh (Purī; India) (2001). Sadguru Swami Nigamananda. Nilachal Saraswat Sangha, Puri. p. 295. https://books.google.com/books?id=El8qAAAAYAAJ. Retrieved 23 March 2011. 
  75. An article published in www.geocities.com from Swami Chetanananda Saraswati
  76. Swami Chinmayananda. Srimad Bhagawada Gita: Chapter XVIII. Chinmaya Mission. pp. 146 or (484 10.39). ISBN 978-81-7597-098-4. https://books.google.com/books?id=VMX3-54zcYMC&pg=PA146. Retrieved 16 July 2011. 
  77. Moni Bagchee (1987). Sadguru Nigamananda: a spiritual biography. Assam Bangiya Saraswat Math. p. 76. https://books.google.com/books?id=nrkcAAAAMAAJ. Retrieved 2 August 2011. 
  78. Nigamānanda (1997). The divine universal gospels of Sri Nigamananda: translation, a lucid word to word rendering to English. THE PHILOSOPHY OF ACHARYA SANKARA AND PATH OF GOURANGA DEVA. Amitabh Giri. p. 122. https://books.google.com/books?id=WXTXAAAAMAAJ. Retrieved 15 October 2011. 
  79. Moni Bagchee (1987). Sadguru Nigamananda: a spiritual biography. Assam Bangiya Saraswat Math. pp. 111–112 ("I am No Avatar, just a Sadguru"). https://books.google.com/books?id=nrkcAAAAMAAJ. Retrieved 26 May 2011. 
  80. S. K. Gupta (1 January 1983). Elephant in Indian Art and Mythology. Abhinav Publications. pp. 31–. ISBN 978-81-7017-166-9. https://books.google.com/books?id=TjNGkTMTUpUC&pg=PA31. Retrieved 9 July 2011. 
  81. Nobody should call me an Avatar 2012 елның 14 март көнендә архивланган. collection at srichinmoylibrary.com
  82. Nilachal Saraswat Sangh (Purī; India) (2001). Sadguru Swami Nigamananda. Nilachal Saraswat Sangha, Puri. pp. Google search string "sadguru jagadguru god nigamananda". https://books.google.com/books?id=El8qAAAAYAAJ. Retrieved 4 April 2011. 
  83. Pada, Prabhu. PURPORT. Bhagavad-gita As It Is – Macmillan 1972 Edition. Prabhupad Book Stores. әлеге чыганактан 2011-08-10 архивланды. 2011-07-09 тикшерелгән. “One who knows the transcendental nature of My appearance and activities does not, upon leaving the body, take his birth again in this material world, but attains My eternal abode, O Arjuna.”
  84. Biśuddhānanda Sarasvatī (Swami) (1985). In quest of myself: an autobiography (Quote of Swami Nigamananda ed.). Nigamananda Ashram. p. 57. https://books.google.com/books?id=UVUqAAAAYAAJ. Retrieved 12 April 2011. 
  85. Sri Ramakrishna Math, Madras (1967). The Vedanta kesari. Sri Ramakrishna Math.. p. 492. https://books.google.com/books?id=pVNRAAAAYAAJ. Retrieved 9 July 2011. 
  86. Swami Nigamananda's JIVANMUKTA UPASANA (realisation of truth or liberation in the present life)THEORY, Book: Sadguru Swami Nigamananda (Page:207) By NSS Puri (India).
  87. Pada, Prabhu. PURPORT. Bhagavad-gita As It Is – Macmillan 1972 Edition. Prabhupad Book Stores. әлеге чыганактан 2011-08-10 архивланды. 2011-07-09 тикшерелгән. “One who is thus transcendentally situated at once realizes the Supreme Brahman. He never laments nor desires to have anything; he is equally disposed to every living entity. In that state he attains pure devotional service unto Me.”
  88. Benoy Gopal Ray (1965). Religious movements in modern Bengal. Visva-Bharati. p. 102. https://books.google.com/books?id=btYXAAAAIAAJ. Retrieved 9 July 2011. 
  89. Nigamānanda (1997). The divine universal gospels of Sri Nigamananda: translation, a lucid word to word rendering to English. THE PHILOSOPHY OF ACHARYA SANKARA AND PATH OF GOURANGA DEVA. Amitabh Giri. p. 122. https://books.google.com/books?id=WXTXAAAAMAAJ. Retrieved 1 October 2011. 
  90. Moni Bagchee (1987). Sadguru Nigamananda: a spiritual biography. Six Centers (Chakra)- Gyan Chakra (ज्ञानचक्र) is one. Assam Bangiya Saraswat Math. p. 256. https://books.google.com/books?id=nrkcAAAAMAAJ. Retrieved 1 October 2011. 
  91. Moni Bagchee (1987). Sadguru Nigamananda: a spiritual biography. Yoga philosophy in its metaphysical aspects is closely allied to Samkhya philosophy. Assam Bangiya Saraswat Math. p. 9. https://books.google.com/books?id=nrkcAAAAMAAJ. Retrieved 1 October 2011. 
  92. Linda Johnsen (25 January 2000). Meditation is boring?: putting life in your spiritual practice. Himalayan Institute Press. pp. 71–121. ISBN 978-0-89389-179-4. https://books.google.com/books?id=tk2FgXDMwoQC&pg=PA71. Retrieved 4 April 2011. 
  93. Moni Bagchee (1987). Sadguru Nigamananda: a spiritual biography. Nirguna Brahama. Assam Bangiya Saraswat Math. p. 108. https://books.google.com/books?id=nrkcAAAAMAAJ. Retrieved 1 October 2011. 
  94. Nigamānanda (1997). The divine universal gospels of Sri Nigamananda: translation, a lucid word to word rendering to English. Saguna Bramaha (Bramaha with qualities ). Amitabh Giri. p. 8. https://books.google.com/books?id=WXTXAAAAMAAJ. Retrieved 1 October 2011. 
  95. Arvind Sharma (1 July 2001). Classical Hindu thought: an introduction. (CHAPTER-III Brahman: Nirguna and Saguna). Oxford University Press. p. 43. ISBN 978-0-19-565871-2. https://books.google.com/books?id=CGkbAQAAMAAJ. Retrieved 11 July 2011. 
  96. R. Venugopalan (1 October 2001). Soul Searchers the Art of Breathing. (Bhava Loka). B. Jain Publishers. pp. 53–. ISBN 978-81-7021-963-7. https://books.google.com/books?id=bMnEpBPHnUAC&pg=PA53. Retrieved 11 July 2011. 
  97. Nigamānanda (1997). The divine universal gospels of Sri Nigamananda: translation, a lucid word to word rendering to English. Yoga Maya- The creative power of God. Amitabh Giri. p. 11. https://books.google.com/books?id=WXTXAAAAMAAJ. Retrieved 1 October 2011. 
  98. Grant H. Pealer (July 2007). Worlds Beyond Death: The Sacred Key. Ozark Mountain Publishing. pp. 98–. ISBN 978-1-886940-97-0. https://books.google.com/books?id=gD8MDdtHJ6MC&pg=PA98. Retrieved 16 July 2011. 
  99. Sri Ramakrishna Paramahamsa. Ramakrishna, His Life and Sayings. Forgotten Books. pp. 86–. ISBN 978-1-60506-646-2. https://books.google.com/books?id=3nZc1frHjPoC&pg=PA86. Retrieved 16 July 2011.