Озад Хәбибуллин
Озад Хәбибуллин | |
---|---|
Туган телдә исем | Озад Гариф улы Хәбибуллин |
Туган | 26 июль 1949 (75 яшь) Үзбәкстан ССР, Бохара өлкәсе, Гиждуван |
Милләт | татар[1] |
Ватандашлыгы | ССРБ→ Үзбәкстан→ Россия |
Әлма-матер | Үзбәкстан дәүләт сәнгать институты[d] |
Һөнәре | рәссам, укытучы |
Бүләк һәм премияләре | СССР Рәссамнар берлеге премиясе (1984) Үзбәкстан халык рәссамы (2004) Татарстанның атказанган сәнгать эшлеклесе (2017) |
Озад Хәбибуллин, Озад (Азат) Гариф улы Хәбибуллин (Озад Хәбиб, 1949 елның 26 июле, ССРБ, Үзбәкстан ССР, Бохара өлкәсе, Гиждуван) — рәссам, Казан илкүләм тикшеренү технология университеты доценты[2]. Үзбәкстанның халык рәссамы (2004). СССР рәссамнар берлеге әгъзасы (1975 елдан). Татарстанның атказанган сәнгать эшлеклесе (2017).
Тәрҗемәи хәле
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]1949 елның 26 июлендә Үзбәкстан ССРның Бохара өлкәсе Гиждуван бистәсендә (1972 елдан шәһәр) туган. Дүшәнбе шәһәрендә сәнгать укуханәсен (1968), А. Островский исемендәге Ташкәнт театр-сәнгать институтын (Чыңгыз Әхмәров остаханәсе) (1973), ССРБ рәссамнар йорты (Сенеж иҗат йорты) каршында аспирантура тәмамлый.
Иҗаты
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]Рәссам-монументалист буларак иҗат итә. Шулай ук майлы буяу белән ясаган хезмәтләре дә бар. Сәнгатьнең мозаика, шамот, нәфис металл, скульптура төрләрендә дә эшли.
- Остазы – Чыңгыз Әхмәров, Үзбәкстанның һәм Татарстанның халык рәссамы.
- Кырык еллык иҗат гомерендә күп санлы метро тукталышларын, мәдәният сарайларын, матбугат үзәкләрен, банк биналарын, аэропортлар, вокзалларны бизәүдә катнаша.
- Ташкәнт (метро, фәннәр академиясе, консерватория, хөкүмәт аэропорты биналары), Петербург (элекке Синод бинасындагы Б.Ельцин исемендәге китапханә бинасы) шәһәрләрендә иҗат ителгән 70 монументаль сәнгать әсәренең авторы.
- Хезмәтләре Япония, Англия дәүләт галереяларында, АКШта, Канадада, Грециядә, Швейцариядә, Исраилдә шәхси кулларда саклана.
- 1977 елдан башлап, Үзбәкстанда һәм халыкара күргәзмәләрдә катнаша.
- Казан шәһәрендә рәссамның әсәрләрен «Хәзинә» галереясе, «Казан» милли-мәдәни үзәгендә күрергә мөмкин.[3]
Казанда
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- 2005 елда Казанның меңьеллыгын бәйрәм итүгә әзерләнгәндә, Казан метросының 2 тукталышын – «Г. Тукай исемендәге», «Кремль» тукталышларын бизәргә чакырыла. Классика шәкелендәге византия мозаикасы стилен кулланып, «Ана догасы», «Яңа Кисекбаш», «Фатыйма һәм сандугач», «Туган тел», «Кичке азан», «Бишек җыры», «Кышкы төн», «Кәҗә һәм сарык» панноларын ясый.[4]
- 2008 елда Казанда, Универсиада-2013 кә әзерләнү кысаларында, дәүләт башлыклары саммиты узачак «Корстон» үзәгендәге Наполеон залының 150 м² мәйданлы интерьерын (бизәлгән плафоннар (түшәмнәр)) бизәүче төркемнең җитәкчесе була.
- Зөя утравында «Барлык кайгыручылар шатлыгы» (Всех скорбящих радость) храмын яңадан торгызу эшләренә җитәкчелек итә.
Бүләкләре, мактаулы исемнәре
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- 1984 — СССР Рәссамнар берлеге премиясе — Ташкәнт метросындагы «Айбек» шамот горельефы өчен.
- 2004 — Үзбәкстан халык рәссамы — Ташкәнт консерваториясендәге панно (2002) өчен.
- 2017 — Татарстанның атказанган сәнгать эшлеклесе[5]
Кызыклы факт
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]Мәскәү рәссамнары ел ярымда эшләргә вәгъдә иткән Казан метросы тукталышларын бизәүне О. Хәбибуллин җитәкчелегендәге иҗат төркеме 3 ай эчендә эшләп чыга.
Искәрмәләр
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- ↑ атасы — татар, анасы — таҗик
- ↑ КМТТУ сайты
- ↑ БИМ.ру мәгълүмат порталы
- ↑ Казанские ведомости
- ↑ Признание заслуг. 2021 елның 27 ноябрь көнендә архивланган. «Республика Татарстан», 11.07.2017
Чыганаклар
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- О. Хәбибуллин. Аллаһылар бүләге. «Казань», 2014, № 11. ISSN 0869-6616 (рус.)
- Н. Вяткова. Үзбәкстан монументалисты - Казан метросын бизәүче. «Наш дом-Татарстан», 2009, № 4.(рус.)
- О. Иванычева. Метро бизәү - чын сәнгать ул. Казанские ведомости, 17.12.2012, № 188.(рус.)
Сылтамалар
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- Хабибулин Озад Гарифович. Үзбәк милли энциклопедиясе(үзб.)