Сергей Архангельский (тарихчы)
| Сергей Архангельский | |
|---|---|
| Туган | 22 гыйнвар 1882 Семёнов (шәһәр), Түбән Новгород губернасы, Россия империясе |
| Үлгән | 7 октябрь 1958[1] (76 яшь) Түбән Новгород, РСФСР, СССР |
| Күмү урыны | Красный зираты[d] |
| Ватандашлыгы | .svg){kind=small} СССР |
| Әлма-матер | Мәскәү университетының тарих-филология факультеты[d] |
| Һөнәре | галим |
| Эш бирүче | Нижгар дәүләт университеты[d] |
| Гыйльми дәрәҗә: | тарих фәннәре докторы[d] |
| Фән өлкәсе: | тарих |
| Эш урыны: | Нижгар дәүләт университеты[d] |
| Гыйльми дәрәҗә: | тарих фәннәре докторы[d] |
Сергей Иванович Архангельский ( 1882 елның 22 гыйнвары, Семенов шәһәре, Нижный Новгород губернасы - 7 октябрь, 1958, Горький шәһәре) - Совет тарихчысы, Тарихи фәннәр докторы, Горький педагогия институты профессоры , СССР Фәннәр академиясе әгъза-корреспонденты, Горький дәүләт университетының тарих факультетының 1 деканы.
Биографиясе[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
Дворяннардан. Әтисе вак түрә булып хезмәт иткән.
1900 елда ул Нижный Новгород дворяннар институтын алтын медаль белән тәмамлый. Мәскәү университетының тарих һәм филология факультетында укый. Аның укытучылары арасында П. Г. Виноградов, Р. Ю. Виппер, В. О. Ключевский, Д. М. Петрушевский, А. Н. Савин бар . 1902 елда ул революцион күтәрелешләрдә катнашкан өчен кулга алына. 1906 елда Мәскәү университетын беренче дәрәҗә диплом белән тәмамлый. 1906 елдан 1917 елга кадәр ул Түбәнге Новгород Мария кызлар гимназиясендә тарих һәм әдәбият укыта. 1917 елдан Түбәнге Новгород педагогия институтында укыта.
1934 елда профессор исемен ала, 1939 елда - тарихи фәннәр докторы (хезмәтләр җыелмасы буенча).
Бөек Ватан сугышы чорында җирле вакытлы матбугатта чыгыш ясый, Рәсәйнең һәм башка славян дәүләтләренең батыр үткәннәре турында лекцияләр укый.
1946 елда ул ГДУ-ның тарих һәм филология факультетын торгызу инициаторы була, аның беренче деканы ( 1950 елга кадәр) һәм Гомуми тарих кафедрасы мөдире.
1946 елда ул СССР Фәннәр академиясенең әгъза-корреспонденты итеп сайлана.
Фәнни кызыксынулар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
Медиевистика, антик тарих, туган якны өйрәнү өлкәсендә эшли, үзенә яңа тарих буенча тикшеренүләр белән билдәлелек ала ( Англиядә XVII гасыр революциясе вакытында җир турында законнар һәм аграр мөнәсәбәтләр).
Урта гасырларда һәм хәзерге вакытта Англиянең аграр тарихы Түбәнге Новгород мәктәбенә нигез салучы.
Бүләкләре[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- Кызыл Байрак Хезмәт ордены .
Төп хезмәтләре[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- Аграрное движение в Нижегородской губернии 1861—1906 гг. // Мат-лы по истории революционного движения. — Н. Новгород, 1922. — Т. IV.
- Крестьянство и крестьянское движение в Нижегородском крае в период 1906—1917 гг. // Нижегородский край. — Н. Новгород, 1926. — Ч. III.
- Локальный метод в исторической науке // Краеведение. — М., 1926. — № 2.
- Аграрное законодательство великой английской революции 1643—1648 годов. — М.—Л., 1935.
- История средних веков: Учебник. — Горький, 1937.
- Аграрное законодательство английской революции 1649—1660 гг. — М.—Л., 1940.
- Очерки по истории промышленного пролетариата Нижнего Новгорода и Нижегородской области XVII—XIX вв. — Горький, 1950.
- Крестьянское движение в Англии в 40—50-х гг. XVII в. — М., 1960.
- Английская революция XVII в. и аграрные отношения в Англии 1640—1641 гг. // Историк-марксист. — 1935. — № 5—6. 2020 елның 20 февраль көнендә архивланган.
Библиография[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- Интеллектуальная элита Нижегородской области. — Н. Новгород, 1998.
- Зыбко Н. В. С. И. Архангельский и нижегородское краеведение // Нижегородский край в эпоху феодализма. — Н. Новгород, 1991.
- Кеткова И. В., Телегина Э. П. Сергей Иванович Архангельский // Портреты историков. Время и судьбы. Т. 2. Всеобщая история. — М.—Иерусалим, 2000.
- Кузнецов Е. В. Метод и результат: к оценке творчества С. И. Архангельского //Англия и Европа: проблемы истории и историографии. — Арзамас, 2001.
- Лукоянов В. В. С. И. Архангельский — ученый, педагог // Проблемы британской истории и наследие С. И. Архангельского. — Н. Новгород, 1999.
- Минеева Т. Г. С. И. Архангельский в отечественной историографии // Исследования по истории России. — Н. Новгород, 1996.
- Парусов А. И. С. И. Архангельский как историк нашего края // Из истории нашего края. (УЗ ГГУ. Вып. 135). — Горький, 1971.
- Седов А. В. Сергей Иванович Архангельский // Записки краеведов. — Горький, 1983.
- Седов А. В., Телегина Э. П. Сергей Иванович Архангельский // Горьковский государственный университет. Выдающиеся учёные. — Горький, 1988.
Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- ↑ Архангельский Сергей Иванович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / мөхәррир А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
Сылтамалар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- [Архангельский Сергей Иванович Сергей Архангельский (тарихчы)] — ЗСЭ
- Профиль Сергея Ивановича Архангельского на официальном сайте РАН
- Статья на сайте «Летопись Московского университета»
- Статья на сайте «Открытый текст»
- Статья 2020 елның 9 гыйнвар көнендә архивланган. на сайте «Нижегородская область»
- Историческая справка на сайте Архива РАН
- Демашова Ю. Основатель исторической школы С. И. Архангельский 2020 елның 10 август көнендә архивланган.
- Кузнецов А. А., Мельников А. В. Новые источники по научной биографии С. И. Архангельского
- Кузнецов А. А. Научная и организационная деятельность С. И. Архангельского в Нижегородском научном обществе по изучению местного края
- Кузнецов А. А. О борьбе с космополитизмом в работах члена-корреспондента АН СССР С. И. Архангельского
- Из истории краеведческой идеи в Нижегородском крае (Мельников-Печерский — Гациский — Короленко) (1925)
- Локальный метод в исторической науке (1927) 2021 елның 28 сентябрь көнендә архивланган.
- Симбилейская вотчина Вл. Ив. Орлова (1929)
- Cogito. Альманах истории идей. Вып. 5: Foundation. — Ростов-н/Д., 2011. Раздел «Публикации» посвящён С. И. Архангельскому (с. 421—460) 2020 елның 31 март көнендә архивланган.