Эчтәлеккә күчү

Филипп де Шампань

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/Филипп де Шампань latin yazuında])
фр. Philippe de Champaigne
Сурәт
Ватандашлык  Франция патшалыгы[1]
Южные Нидерланды[d]
Туу датасы 26 май 1602(1602-05-26)[2][3][4][…]
Туу урыны Брюссель, Бельгия[2][5]
Үлем датасы 12 август 1674(1674-08-12)[6][7][8][…] (72 яшь)
Үлем урыны Париж, Франция патшалыгы[2][5]
Ире яки хатыны Charlotte Duchesne[d]
Балалар Catherine de Sainte-Suzanne[d]
Һөнәр төре рәссам, архитектурный чертёжник, сынлы сәнгать эшлеклесе
Эшчәнлек өлкәсе живопись[d]
Башкарган вазыйфа придворный художник[d]
Шәкертләр Николя де Платтемонтань[d]
Укытучылары Jacques Fouquier[d]
Активлык урыны Париж[2] һәм Брюссель[2]
Спонсор Мария Медичи
Сәнгать юнәлеше классицизм[d][9] һәм барокко в живописи[d][3]
Әгъзалык Академия живописи и скульптуры[d]
Жанр портрет[d][3][2], көнкүреш жанры[d][2], тарихи нәкышь[d][2], религиозное искусство[d][2] һәм ванитас[d][2]
Әсәрләр җыентыгы Штеделевский художественный институт[d], Миннеаполис сәнгать музее[d], Прадо[d], Музей искусств Нельсона-Аткинса[d], Auckland Art Gallery[d], Музей Гетти[d], АКШ Милли сәнгать галереясе[d], Шевитсә милли тасвирый сәнгать музее[d], Дворец изящных искусств[d][10], Художественный музей Филадельфии[d], Метрополитен-музей[d][9], Музей изящных искусств[d], Национальные галереи Шотландии[d], Museumslandschaft Hessen Kassel[d], Музей изящных искусств[d], Музей Тессе[d], Музей Августинцев[d], Художественный музей Уолтерса[d], Лондон милли галереясе[d], Музей искусств округа Лос-Анджелес[d], Эрмитаж музее[d], Национальный музей в Варшаве[d], Монреальский музей изящных искусств[d], Musée national de l'Éducation[d], Национальный музей западного искусства[d], Музей изящных искусств (Реймс)[d], Музей истории искусств[d], Музей изящных искусств[d], Баварские государственные собрания картин[d], Musée des Beaux-Arts de Bordeaux[d], Музей изобразительного искусства[d], Художественный музей Цинциннати[d], Музей изящных искусств Ренна[d], Музей изобразительных искусств[d], Моравская галерея (Брно)[d], Национальная галерея Канады[d], Художественный музей Кливленда[d], Музей изобразительного искусства Нанси[d], Институт изящных искусств Барбера[d], Музей Конде[d], Национальный музей искусств Азербайджана[d], Художественный музей Фогга[d], Гарвардский художественный музей[d], Художественный музей Милуоки[d], Художественный музей Сиэтла[d], Сент-Луисский художественный музей[d], Государственный музей изящных искусств в Гаване[d], Музей искусств Тимкена[d], Портлендский художественный музей[d], Museo de Arte de Ponce[d], Музей Боуз[d], Собрание Уоллес[d], Sınlı Sänğät Muzeyı, Государственный кунстхалле Карлсруэ[d], Государственная галерея искусств Штутгарта[d], Музей изобразительных искусств[d], Гамбургский кунстхалле[d], Базельский художественный музей[d], Художественный музей Мичиганского университета[d], Музей и художественная галерея Брайтон и Хоува[d], Musée des Beaux-Arts et de la Dentelle d'Alençon[d], University of Iowa Stanley Museum of Art[d], Карнавале[d], Musée des Beaux-Arts de Caen[d], Музей изобразительных искусств (Марсель)[d], Королевские музеи изящных искусств[d][11], Художественный музей Экленда[d][12], Musée d'art et d'histoire de Narbonne[d], Нью-Йоркское историческое общество[d], Musée des beaux-arts de Liège[d], Museum of Grenoble[d], Musée des Beaux-Arts de Tournai[d], Художественный музей Крокера[d], Ferens Art Gallery[d], Bob Jones University Museum and Gallery[d], Музей фюрера[d], Художественный музей Принстонского университета[d], Берлинская картинная галерея[d], Middlebury College Museum of Art[d], National Museum of Port-Royal-des-Champs[d], musée du Grand Siècle[d], Художественный музей Пикардии[d], Musée d'art et d'archéologie de Senlis[d], Музей изящных искусств Дижона[d], Musée des Ursulines[d], Музей искусств[d], Һантиңтон китапханәсе[d], Uffizi Gallery[d], Майнцский государственный музей[d], Немецкий исторический музей[d], Музей Гране[d], Bryan Gallery of Christian Art[d], Musée des Beaux-Arts d'Arras[d], Лионский музей изобразительных искусств[d], Musée des Beaux-Arts d'Orléans[d], Уффици[d], Musée des Beaux-Arts et d'Archéologie de Besançon[d], Музей Энгра[d], Музей Фабра[d], Royal Pump Rooms[d], Национальная портретная галерея[d], Музей Ашмола[d], Версаль[d], Musée des Beaux-Arts d'Agen[d], Musée des Beaux-Arts d'Angers[d], paintings collection of Musée des beaux-arts de Chartres[d][13][14], Музей Бойманса-ван Бёнингена[d][15], Музей Нортона Саймона[d], Музей истории Франции[d], Pierre de Luxembourg museum[d], Женевский музей искусства и истории[d], Кунстхаус Цюрих[d], Musea Brugge[d][16], Музей Луи-Филиппа[d], Weston Park[d], Schorr Collection[d], Cooper Gallery[d], Dundee Art Galleries and Museums[d], Musée du service de santé des armées[d], Музей изобразительных искусств Роже-Кийо[d], Музей изящных искусств (Руан)[d], Musée Thomas-Henry[d], Musée Jean de La Fontaine[d], Музей изящных искусств (Труа)[d] һәм Agnes Etherington Art Centre[d]
Автор буларак авторлык хокуклары халәте автор хокукларына иялек вакыты тәмам[d]
Файлы артиста по адресу Frick Art Research Library[d] һәм National Gallery of Art Library[d][17]
Commons Creator бите Philippe de Champaigne
 Филипп де Шампань Викиҗыентыкта

Фили́пп де Шампань (искер.), Фили́пп де Шампе́нь[18] (фр. Philippe de Champaigne [ʃɑ̃paɲ][19], [ʃɑ̃pɛɲ][20]; 1602 елның 26 мае, Брюссель, Испан Нидерланды1674 елның 12 августы, Париж, Франция Корольлеге) — фламанд килеп чыгышлы француз живописецы һәм гравёры. XVII гасыр Париж художество мәктәбенең әйдәп баручы осталарының берсе, Людовик XIV хөкем итү чорының, аның католик ышануы белән тыгыз бәйле итальянлаштыручы агымның классицистик «зур стиленең күренекле вәкиле. Ул Парижда Король живопись һәм сынчылык академиясенең барлыкка китерүчеләрнең берсе булган.

Филипп де Шампень Брюссельдә (герцогство Брабант герцоглыгында, Көньяк Нидерланд) фәкыйрь гаиләдә, эрцгерцог Альберт һәм Изабелл хөкем итү вакытында туган булган. 1614 елдан 1618 елга кадәр туган шәһәрендә Жан Буйоннан (француз телендә: Jean Bouillon) өйрәнгән булган; 1618 елдан бирле живописец-миниатюрист Мишель де Бурдога өйрәнчек итеп килгән[21]. 1620 елда пейзажист Жак Фукьер өйрәнчеге булган. В 1621 елда году переехал в Парижга күчкән, анда кызына тиздән өйләнгән Никола Дюшен җитәкчелеге асытында Никола Пуссен белән Люксембург сараен бизәү өстендә эшләгән. Данына көнчесе килгән киләчәк каенатасының үлеменнән соң Шампень (ул Дюшенның кызына бары тик аның үлеменнән соң өйләнергә җөрьәт иткән) королева-ана Мария Медичи өчен эшли башлаган һәм шулай ук кардинал Ришельё өчен, аның заказы буенча ул росписьләр белән Пале-Рояль сараен, Сорбонна капелласы гөмбәзен һәм башка биналарны бизәгән. Людовик XIV чорының «зур стиле»нең башка вәкиле Симон Вуэ кебек Шампень король һәм кардиналның аеруча яклаулары астында булган. Шампень Ришельёны кардинал мантиясендә сурәтләргә рөхсәт ителгән бердәнбер рәссам булган, ул аны шулай унбер мәртәбә сурәтләгән [22]. Ул Париж Богоматере Соборы (1638) өчен берничә картина ясаган. Ул шулай ук Париж Гобеленнар Мануфактурасы өчен картоннар эшләп чыгарган. Шампень 1200 ливр пенсион белән королеваның беренче рәссамы булган. Ул шулай ук королева-ананың яраткан чиркәүләренең берсе кармелит Сен-Жак чиркәвен бизәгән. 1648 елда Филипп де Шампень Король живопись һәм сынчылык академиясенең нигезләүчеләренең берсе булган. 1640 елдан бирле Шампень янсенизм йогынтысын кичергән. Аның паралич суккан кызы диварларында торган Пор-Рояль монастырендә гаҗәп рәвештә дәваланганнан соң Шампень аның өчен типик булмаган эшне- «Ex-Voto de 1662» картинасын ясаган, хәзер ул Луврда, анда ул кызын һәм настоятельница-ана Аньес Арноны сурәтләгән. Тормышы ахырына рәссам Король академиясендә укыту белән актив шөгыльләнгән, аның өйрәнчекләре арасында аның энесе Жан Батист де Шампень (1631—1681), живописецлар Жан Морен, Робер Нантёйль һәм Никола де Платтемонтань булган[23]. Шампень басма хезмәтләр калдырмаган, әмма аның 1660-ынчы елларда Андре Фелибьен тарафыннан язылган лекция һәм комментарийлары калган. Ул Парижда 1674 елда үлгән.

Симон Вуэ белән беррәттән Филипп де Шампень чорының иң ихтирамлы рәссамы булып торган. 1654 елдан ул корольнең беренче живописецы Шарль Лебрен белән көндәшлек иткән, аның җитәкчелеге астында Тюильри сараен бизәүдә катнашкан. Шампень күп картина, күбесенчә дини әсәр һәм портрет барлыкка китергән. Аның шәхси стиле П. П. Рубенс йогынтысы астында формалашкан, әмма соңыннан кырысрак һәм күбрәк классицистик булган. Филипп де Шампень картиналары буяулары ялтыравына һәм композицияләрнең академик рәвештә төзелгәненә күрә күренекле рәссам булып тора[24].

Портретларында ул бөтен француз сарай янын, француз аксөякләрен, король гаиләсе әгъзаларын, титуллы чиркәү һәм дәүләт вәкилләрен, парламентарийларны, архитекторларны һәм башка мәшһүр шәхесләрне сурәтләгән. Шагыйрь Винсент Войтюрның портреты 1649 ел тирәсендә аның әсәрләренең (алар үлеменнән соң 1650 елда нәшер ителгән булган) басмасы фронтисписы буларак иҗат ителгән булган (алар үлеменнән соң 1650 елда нәшер ителгән булган). Портрет Шампень аны Войтюр кызы монастырьга кергәннән соң үзе янында тота алыр өчен Изге Людовик (король Людовик IX) сурәтенә эшкәртелүе белән гадәти түгел булган. Иң мәшһүрләре булып кардинал Ришельёның сурәтләре, шул исәптән “өч яктан” оригиналь портрет (1637) булып тора. Бу картина мәшһүр булган, ихтимал, ул Антонис ван Дейкның: «Карл I өч яктан» (өч ракурста портрет, 1635) охшаш әсәре йогынтысында барлыкка килгән. Ул Мазарини, Людовик XIII, Жан-Батист Кольбер, виконт Тюренн, король Карла II Англияле һәм шулай ук Блез Паскаль, Венсан Вуатюр, архитекторлар Жак Лемерсье һәм Франсуа Мансар һәм шул чорның башка әһәмиятле шәхесләрнең портретларын ясаган[25][26]. Ул шулай ук макабрик сюжетларга салым түләгән һәм матди дөньяның фанилыгы атрибутлары сурәтләнеше белән «Vanitas» (фанилык) натюрмортларын ясаган.

  1. KulturNav — 2016.
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 RKDartists
  3. 3,0 3,1 3,2 Encyclopædia Britannica
  4. Discogs — 2000.
  5. 5,0 5,1 The Fine Art Archive
  6. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: اوپن ڈیٹا پلیٹ فارم, платформа відкритих даних, платформа открытых данных, plateforme de données ouvertes, piattaforma di dati aperti, Opendata-Plattform, otevřená data platforma, åben-data-platform, տվյալների բաց շտեմարան, platforma za odprte podatke, plataforma de datos abierta, plataforma de dados aberta, платформа адкрытых даных, платформа на отворените данни, platforma otwartych danych, ашық деректер платформасы, ачык маалыматтарды платформа, açıq məlumat platforması, ochiq ma'lumotlar platforma, açık verilerin platformu, платформа отвореног података, platforma otvorenih podataka, platforma otvorenog podataka, platforma otvorených údajov, πλατφόρμα ανοικτών δεδομένων, platformu atklātā datu, platforma atvira duomenų, platvormi avatud andmete, avoimen datan foorumi, nyílt adatok platformja, პლატფორმა ღია მონაცემები, платформа за отворени податоци, нээлттэй мэдээллийн тавцан, platformă de date deschise, platformo de malferma datumoj, open data platform, плятформа адкрытых зьвестак, Усьтэм даннойёслэн платформазы, асыҡ мәғлүмәт платформаһы, açıq malümat platforması, açıq malümat platforması, ачык малюмат платформасы, öppen dataplattform, платформаи додаҳои боз, ачык кӧргӱзӱлердиҥ платформазы, гом бæрæггæнæнты платформæ — 2011.
  7. Philippe de Champaigne
  8. Philippe de ChampaigneOUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
  9. 9,0 9,1 Метрополитен-музей — 1870.
  10. http://pba-opacweb.lille.fr/fr/search-notice?type=list&filters%5Bfacets.id%5D%5B%5D=5cc2aedf5c0284355b8b4d3b
  11. https://www.fine-arts-museum.be/nl/de-collectie/artist/de-champaigne-philippe-1
  12. https://ackland.emuseum.com/people/5740/philippe-de-champaigne/objects
  13. https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k62435436/f26.item — 1875.
  14. https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k6524806f/f51.item — 1906.
  15. Collectie Boijmans Online — 2010.
  16. https://www.museabrugge.be/collection/work/id/2014_GRO2044_III
  17. https://library.nga.gov/permalink/01NGA_INST/1cl1g8d/alma992776373504896
  18. Власов, 1997, с. 509; Кудрикова, 2010, с. 322–330 и др.; БРЭ, 2017, с. 684
  19. Jean-Marie Pierret. Phonétique historique du français et notions de phonétique générale. — Louvain-la-Neuve: Peeters, 1994.анг--> — P. 103.
  20. Champaigne definition and meaning | Collins English Dictionary.
  21. Dictionnaire de la peinture. Larousse. 2017-01-07 тикшерелгән.
  22. Philippe de Champaigne ou Philippe de Champagne. Encyclopédie Larousse. 2017-01-07 тикшерелгән.
  23. Phillipe de Champaigne in the RKD [1] 2024 елның 5 июнь көнендә архивланган.
  24. Getty Artists Philippe de Champaigne. getty.edu. [2] 2024 елның 5 июнь көнендә архивланган.
  25. Philippe-de-Champaigne [His strongest works are the natural and lifelike psychological portraits]. global.britannica.com. [3] 2024 елның 3 июнь көнендә архивланган.
  26. Hyacinthe Rigaud. Philippe de Champaigne. Portraits (PDF). google.se. Archived from the original (PDF) on 3 March 2016. Retrieved 12 October 2014 [4]
Тормышы һәм иҗаты тасвирламалары
  • Маришкина В. Ф. Янсенистские портреты Филиппа де Шампеня / В. Ф. Маришкина // Западноевропейское искусство XVII века : публикации и исследования / ред. Ю. О. Каган, И. В. Линник. — Л. : Искусство, 1981. — С. 164–168. — 231 с. : ил..
  • Dorival B. Philippe de Champaigne, 1602—1674 : la vie, l'œuvre, et le catalogue raisonné de l'œuvre : Калып:Lg : in 2 vol. / Bernard Dorival. — Paris : L. Laget, 1976. — 269, 575 p. — Cont.: Калып:Публикация/содержание. — ISBN 2-85204-010-7.
  • Lesné Cl. Philippe de Champaigne et Port-Royal. Paris: Seuil, 1995
  • Mérot A. French Painting in the Seventeenth Century : Калып:Lg = La Peinture française au XVIIe siècle / Alain Mérot; translated by Caroline Beamish. — New Haven, London : Yale University Press, 1995. — 324 p. — ISBN 0-300-06550-7. — Калып:LCCN. — Калып:OCLC.
  • Marin L. Philippe de Champaigne, ou, La présence cachée : Калып:Lg / Louis Marin. — Paris : Hazan, 1995. — 420 p. — ISBN 2-8502-5386-3. — Калып:OCLC.
  • Philippe de Champaigne, 1602—1674: entre politique et dévotion / Alain Tapie, Pierre-Nicolas Sainte-Fare-Garnot, eds. Paris: Réunion des musées nationaux, 2007.
Альбом
  • Rosenberg P. Philippe de Champaigne : la più grande collana d'arte del mondo : Калып:Lg : album / Pierre Rosenberg. — Milano : Fratelli Fabbri, 1966. — (I maestri del colore ; no. 209).
Сүзлекләр һәм энциклопедияләр
  • Blumer M.-L. Champaigne (Philippe de) / M.-L. Blumer // Dictionnaire de biographie française : Калып:Lg / sous la dir. de M. Prevost,... et Roman d'Amat,... ; avec le concours de nombreux collab.. — Paris : Letouzey et Ané, 1959. — T. 8 : Cayron — Cléry. — Col. 308–310. — 1528 col. — Калып:OCLC.
  • Brême D. Champaigne, Philippe de / D. Brême // Allgemeines Künstlerlexikon : Die Bildenden Künstler aller Zeiten und Völker : Калып:Lg / Saur; [Chefred.: Eberhard Kasten et al.]. — München, Leipzig : Saur, 1998. — Bd. 18 : Cesari — Choupay. — S. 141–144. — XIV, 642 S. — ISBN 3-598-22740-X. — ISBN 3-598-22758-2 (Bd. 18). — Калып:OCLC.