Ябалак (уен)
| Ябалак | |
|---|---|
 | |
| күп | |
| урам | |
Ябалак — татар халык уены.
Уйнау тәртибе[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
I вариант[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
Уйнаучылар кулга-кул тотынып бер түгәрәк ясыйлар. Берәрсе кош тотучы булып уртага чыга. Түгәрәктәгеләр һәркайсы берәр кош исеме белән атала. Шуннан соң кош тотучы, кошлар исемен кыстырып, бер ирекле хикәя сөйли. Хикәядә нинди кошның исеме аталса, ул кош исемендәге уенчы шул кош булып кычкыра. Әгәр дә ул «кош балалары!» дисә, барысы бергә үз тавышлары белән кычкыралар. Кош тотучы сүз арасында «ябалак!» дисә, кошларның барысы да кулларын җәеп, очар кош кебек «кагынып» читкә качалар. Кош тотучы аларны куа. Кемне тотса, шул кош тотучы булып, уен яңадан башлана.
II вариант[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
Балалар түгәрәкләнеп басалар. Уртага берәү чыга. Ул — «ябалак», түгәрәктәгеләр «кошлар» булалар.
Ябалак «төн!» дип кычкырса, «кошлар» куллары белән кош очкандагы хәрәкәтләр ясыйлар. Ә «көн!» дисә, барысы да катып калалар. Әгәр шул вакыт берәрсе селкенсә, ул уеннан чыгарыла.
Уен шул рәвешчә түгәрәктә бер генә «кош» калганчы уйнала. Ул җиңүче була.
Чыганаклар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- Татар балалар фольклоры./Төзүчесе Рәшит Ягъфәров. — Казан: «Раннур» нәшрияты, 1999.