Яңа алтай аты
| Яңа алтай аты | |
| рус. Новоалтайская | |
| Нигезләнү датасы | 1978 |
|---|---|
 | |
| Масса | 670 килограмм[1] |
| Чыгыш иле |
 РоссияАлтай таулары |
| Биеклек / буй | 1,5 метр |
 Яңа алтай аты Викиҗыентыкта | |
Яңа алтай аты, Новоалтай, яки Чарыш аты (рус. Новоалтайская, Чарышская) — ит өчен үрчетелүче атлар токымы. Токым совет зоотехниклары тарафыннан Алтайда үрчтелү һәм үстерү өчен планлаштырылган була, ул йөк атларына якын, ләкин селекция ярдәмендә итлелеге артыгырак булуы белән аерылып тора. Токымның беренче вәкилләре 1920-нче еллардан бирле очраса да, токымны чыгару эше 1978-нче елда башланган, һәм токымның рәсми раслануы 2000 елда булган.[2]
Зур башлы мускуллы ат, яңа алтай аты шулай ук сөт, иярләү һәм җир сөрү өчен дә яраклы. Ат шулай ук Казакъстанда таралса да, ул сирәк токым булып санала. Яңа алтай атлары 2016 елда якынча 2000 баш исәпләнгәннәр.
Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- ↑ Rousseau É. (unspecified title) — Delachaux et Niestlé, 2016. — ISBN 978-2-603-02437-9
- ↑ Лобанова Т. В., Трушников В. А. Алтайская лошадь и этапы ее преобразования //Вестник Алтайского государственного аграрного университета. — 2005. — Т. 17. — № 1.
Чыганаклар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- Багиров В. Генетические ресурсы животноводства //Животноводство России. — 2008. — №. 2. — С. 10-12.
- Никонова А. И. Генеалогическая структура и методы разведения новоалтайской породы //Коневодство и конный спорт. — 2012. — №. 4. — С. 4-7.
- Асанбаев Т. Ш., Громова Т. В., Шарапатов Т. С. Результаты использования новоалтайской породы лошадей в продуктивном коневодстве северо-восточной части Казахстана //Вестник Алтайского государственного аграрного университета. — 2016. — №. 4 (138).