(13250) Danieladucato
| (13250) Danieladucato | |
| Әүвәлгесе | (13249) Marcallen[1] |
|---|---|
| Киләсе | (13251) Viot[1] |
| Ачучы яки уйлап табучы | Андреа Боаттини[d][1][2] һәм Тези, Лучано[d][1][2] |
| Ачыш датасы | 19 июль 1998[2] |
| Астраномик ачыш урыны | Астрономическая обсерватория Пистойезе[d][2] |
| Кече планета төркеме | Астероидлар билбавы[2] |
| Апоүзәк | 2,525 а.б.[3] |
| Периүзәк | 1,9355771 а.б.[3] |
| Периүзәк аргументы | 358,33066 °[3] |
| Орбита эксцентриты | 0,13 һәм 0,1320749[3] |
| Орбита авышлыгы | 3,95035 °[3] |
| Орбита дәвере | 3,33 ел[3] |
| Зур ярымкүчәр | 2,2301201 а.б.[3] |
| Калка төен озынлыгы | 240,0765 °[3] |
| Уртача аномалия | 145,3371 °[3] |
| Абсолют йолдыз зурлыгы | 15,3[3] |
| Вакытлыча атамасы | 1991 LH2[2] һәм 1998 OJ[2] |
(13250) Danieladucato — Кояш системасының Марс һәм Юпитер орбиталары арасындагы өлкәсендә урнашкан астероид.
Тарихы[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
1998 елның 19 июлендә А. Боаттини, Л. Тези тарафыннан Сан Марселло обсерваториясендә ачыла. Астероидның вакытлыча атамасы булып баштан «1998 OJ» саналган.
Чыганаклар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
- Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
- Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
- Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.
Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- (13251) Viot астероиды
