Эчтәлеккә күчү

(2095) Парсифаль

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/(2095) Парсифаль latin yazuında])
(2095) Парсифаль
... хөрмәтенә аталган Парсифаль[d]
Әүвәлгесе (2094) Магнитка[1]
Киләсе (2096) Väinö[1]
Ачучы яки уйлап табучы Корнелис Йоханнес ван Хаутен[d][1], Ингрид ван Хаутен-Груневельд[d][1], Том Герельс[d][1] һәм Паломар-лейденское обозрение слабых малых планет[d][2]
Ачыш датасы 24 сентябрь 1960[3]
Астраномик ачыш урыны Паломар обсерваториясе[d][3]
Кече планета төркеме Астероидлар билбавы[3]
Ана җисем Кояш
Апоүзәк 2,671 а.б.[4] һәм 2,664881017957 ± 6,1656E−10 а.б.[3]
Периүзәк 2,6103538 а.б.[4] һәм 2,617663760013 ± 1,3282E−9 а.б.[3]
Периүзәк аргументы 10,24246 °[4] һәм 15,473152362431 ± 4,0809E−6 °[3]
Орбита эксцентриты 0,01, 0,0115005[4] һәм 0,008938354511 ± 4,19299999E−10[3]
Орбита авышлыгы 3,58522 °[4] һәм 3,587128999531 ± 2,4263E−8 °[3]
Орбита дәвере 4,29 ел[4] һәм 1567,8994724628 ± 5,4413E−7 тәүлек[3]
Зур ярымкүчәр 2,6407234 а.б.[4] һәм 2,641272388985 ± 6,111E−10 а.б.[3]
Калка төен озынлыгы 332,34147 °[4] һәм 332,194710009 ± 6,5124E−7 °[3]
Уртача аномалия 160,20352 °[4] һәм 77,924677185426 ± 4,2998E−6 °[3]
Абсолют йолдыз зурлыгы 12,8[4] һәм 12,88[3]
Альбедо 0,173 ± 0,028[3]
Диаметры 9,212 ± 0,053 km[3]
Чор 21 ноября 2025 года[d][3]
Периастр вакыты 2 460 661,1164993 ± 1,8653E−5 JD[3]
Вакытлыча атамасы 1973 SF4[3], 1973 SS2[3], 1980 FD12[3], 1984 FD2[3], 1984 FK1[3], 1984 GV[3] һәм 6036 P-L[3]

(2095) Парсифаль (лат.  Parsifal) — Кояш системасының Марс һәм Юпитер орбиталары арасындагы өлкәсендә урнашкан Кояш тирәли әйләнеп йөрүче астероид.

Тарихы

[үзгәртү | вики-текстны үзгәрт]

1960 елның 24 сентябрендә К. Й. ван Хоутен, И. ван Хаутен-Груневельд,Том Герельс тарафыннан Паломар обсерваториясендә ачыла. Астероидның вакытлыча атамасы булып баштан «6036 P-L» саналган.

Чыганаклар

[үзгәртү | вики-текстны үзгәрт]
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Искәрмәләр

[үзгәртү | вики-текстны үзгәрт]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Minor Planet Center database
  2. ↑ JPL Small-Body Database
  3. ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 3,16 3,17 3,18 3,19 3,20 3,21 3,22 3,23 JPL Small-Body Database
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 https://www.minorplanetcenter.net/db_search/show_object?object_id=2095

Тышкы сылтамалар

[үзгәртү | вики-текстны үзгәрт]

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәрт]
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=(2095)_Парсифаль&oldid=2703905