(2495) Новиомагум

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/(2495) Новиомагум latin yazuında])
(2495) Новиомагум
... хөрмәтенә аталган Неймеген
Әүвәлгесе (2494) Инге[1]
Киләсе (2496) Фернандус[1]
Ачучы яки уйлап табучы Хаутен, Корнелис Йоханнес ван[d][1], Хаутен-Груневельд, Ингрид ван[d][1], Том Герельс[d][1] һәм Паломар-лейденское обозрение слабых малых планет[d][2]
Ачыш датасы 17 октябрь 1960[3]
Астраномик ачыш урыны Паломар обсерваториясе[d][3]
Кече планета төркеме Астероидлар билбавы[3] һәм внутренняя часть пояса астероидов[d][3]
Ана җисем Кояш
Апоүзәк 2,114 а.б.[4] һәм 2,113940375888 ± 3,6798E−10 а.б.[3]
Периүзәк 1,721388 а.б.[4] һәм 1,721504844909 ± 6,7017E−9 а.б.[3]
Периүзәк аргументы 136,50486 °[4] һәм 136,49421680144 ± 5,8335E−7 °[3]
Орбита эксцентриты 0,1, 0,1023471[4] һәм 0,102318116811 ± 3,7556E−10[3]
Орбита авышлыгы 21,12192 °[4] һәм 21,12651561893 ± 8,135E−8 °[3]
Орбита дәвере 2,66 ел[4] һәм 970,01200547295 ± 2,3094E−6 тәүлек[3]
Әйләнү периоды 6,645 сәг[3]
Зур ярымкүчәр 1,9176543 а.б.[4] һәм 1,917722608804 ± 3,0438E−9 а.б.[3]
Калка төен озынлыгы 199,73498 °[4] һәм 199,70836481435 ± 5,7158E−7 °[3]
Уртача аномалия 44,91651 °[4] һәм 278,77796358333 ± 4,729E−7 °[3]
Абсолют йолдыз зурлыгы 15,2[4] һәм 15,28[3]
Альбедо 0,614 ± 0,177[3]
Диаметры 1,696 ± 0,154 km[3]
Чор 13 сентября 2023 года[d][3]
Время периастра 2 460 419,3509662 ± 8,3987E−6 JD[3]
Вакытлыча атамасы 1976 UG13[3] һәм 7071 P-L[3]

(2495) Новиомагум (лат.  Noviomagum) — Кояш системасының Марс һәм Юпитер орбиталары арасындагы өлкәсендә урнашкан Кояш тирәли әйләнеп йөрүче астероид.

Тарихы[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

1960 елның 17 октябрендә К. Й. ван Хоутен, И. ван Хаутен-Груневельд,Том Герельс тарафыннан Паломар обсерваториясендә ачыла. Астероидның вакытлыча атамасы булып баштан «7071 P-L» саналган.

Чыганаклар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Тышкы сылтамалар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]