(4722) Агелай

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/(4722) Агелай latin yazuında])
(4722) Агелай
... хөрмәтенә аталган Агелай[d]
Әүвәлгесе (4721) Атауальпа[1]
Киләсе (4723) Вольфгангматтиг[1]
Ачучы яки уйлап табучы Хаутен, Корнелис Йоханнес ван[d][1][2], Хаутен-Груневельд, Ингрид ван[d][1][2] һәм Том Герельс[d][1][2]
Ачыш датасы 16 октябрь 1977[2]
Астраномик ачыш урыны Паломар обсерваториясе[d][2]
Кече планета төркеме троянские астероиды Юпитера[d][2], Trojan camp trojan asteroid[d][3] һәм Астероидлар билбавы
Ана җисем Кояш
Апоүзәк 5,786 а.б.[4] һәм 5,786253674236 ± 3,1006E−8 а.б.[2]
Периүзәк 4,629832 а.б.[4] һәм 4,615849512749 ± 3,7444E−8 а.б.[2]
Периүзәк аргументы 315,71616 °[4] һәм 315,49612389393 ± 2,4124E−6 °[2]
Точки Лагранжа L5-Jupiter-Sun[d]
Орбита эксцентриты 0,112, 0,1109843[4] һәм 0,112516107603 ± 2,9028E−9[2]
Орбита авышлыгы 8,81475 °[4] һәм 8,819058688501 ± 3,0233E−8 °[2]
Орбита дәвере 11,88 ел[4] һәм 4332,4660655782 ± 3,4823E−5 тәүлек[2]
Әйләнү периоды 18,438 сәг[2]
Зур ярымкүчәр 5,2078182 а.б.[4] һәм 5,201051593492 ± 2,787E−8 а.б.[2]
Калка төен озынлыгы 64,9846 °[4] һәм 64,986666429573 ± 3,8648E−7 °[2]
Уртача аномалия 141,3522 °[4] һәм 307,84413168027 ± 3,9643E−6 °[2]
Абсолют йолдыз зурлыгы 10[4] һәм 10,17[2]
Альбедо 0,076 ± 0,012[2]
Диаметры 50,378 ± 0,342 km[2]
Чор 13 сентября 2023 года[d][2]
Время периастра 2 460 828,1763911 ± 0,00010841 JD[2]
Вакытлыча атамасы 1988 TZ2[2] һәм 4271 T-3[2]

(4722) Агелай (лат. Agelaos) — Кояш системасының Марс һәм Юпитер орбиталары арасындагы өлкәсендә урнашкан Кояш тирәли әйләнеп йөрүче астероид.

Тарихы[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

1977 елның 16 октябрендә К. Й. ван Хоутен, И. ван Хаутен-Груневельд,Том Герельс тарафыннан Паломар обсерваториясендә ачыла. Астероидның вакытлыча атамасы булып баштан «4271 T-3» саналган.

Чыганаклар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Тышкы сылтамалар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]