GSC2359-692

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/GSC2359-692 latin yazuında])
GSC2359-692
Каталог коды 2MASS J03443118+3206220[1], GSC 02359-00692[1], IC 348 11[1], V705 Per[1], JP11 4460[1], TYC 2359-692-1[1], UBV 3529[1], Gaia DR1 216677904627822720[1], Gaia DR2 216677908924315904[1], UBV M 38588[1], Renson 5903[1], TIC 101256059[1] һәм Gaia DR3 216677908924315904[1]
Йолдызлык Персей йолдызлыгы
Җирдән ераклык 387,762 ± 15,457 парсек[2]
Скорость вращения звезды 86,22 ± 3,596 km/s[3]
Параллакс 2,5789 ± 0,1028 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −10,236 ± 0,072 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 4,624 ± 0,1 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 17,04 ± 2,13 km/s[3]
Спектраль сыйныф F3V[4]
Күренмә йолдызча зурлык 10,6[4]
Металличность −0,07[4]
Чор J2000.0[d][5][1]
Туры калкулык 56,12998596033 °[2]
Авышлык 32,10615349645 °[2]
Нәтиҗәле температура 7129 K[3]
Өслек гравитациясе 10 423 сантиметр на секунду в квадрате[3]

GSC2359-692Персей йолдызлыгында урнашкан F3V[4] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 10,6[4] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[6] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[7][8]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[9] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[10] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[11] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[12]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 V705 Per SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Longa-Peña P., Barba R., Kratter K. M. et al. Close Companions around Young Stars // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2019. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.3847/1538-3881/AB13B1arXiv:1903.10523
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 S. Leccia, G. Catanzaro, M. Marconi et al. Application of the Baade–Wesselink method to a pulsating cluster Herbig Ae star: H254 in IC348★ // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2013. — 10 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STT1963arXiv:1310.3078
  5. Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  6. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  7. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]