Эчтәлеккә күчү

HD115271

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD115271 latin yazuında])
HD115271
Каталог коды 2MASS J13153197+4051188[1], GSC 03022-02305[1], HD 115271[1], HIP 64692[1], SAO 44531[1], HR 5004[1], BD+41 2374[1], BD+41 2374A[1], GC 17953[1], GCRV 7886[1], HIC 64692[1], N30 3039[1], PPM 53451[1], TD1 16728[1], TYC 3022-2305-1[1], uvby98 100115271[1], WDS J13155+4051AB[1], WEB 11438[1], Gaia DR2 1524888216726645248[1], 19 CVn[1], Gaia DR3 1524888216726645248[1], AG+41 1175[1], UBV M 19208[1], Renson 33307[1], TIC 180627122[1], CHR 180[1], GEN# +1.00115271[1], SKY# 24507[1], [HFE83] 935[1] һәм WISEA J131531.87+405119.1[2]
Йолдызлык Тазылар йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 68,084 ± 0,4265 парсек[3]
Скорость вращения звезды 110 km/s[4][5]
Параллакс 14,6877 ± 0,092 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 21,223 ± 0,053 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −111,773 ± 0,056 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −21,1 ± 2,6 km/s[6]
Спектраль сыйныф A7V[4]
Күренмә йолдызча зурлык 5,777 ± 0,009[7]
Абсолют йолдыз зурлыгы 1,42
Чор J2000.0[d][8][1]
Туры калкулык 198,88312406306 °[3]
Авышлык 40,85520268998 °[3]
Нәтиҗәле температура 7962 K[9]
Оценка возраста объекта 366 миллион лет

HD115271Тазылар йолдызлыгы[d]нда урнашкан A7V[4] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,777 ± 0,009[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 19 CVn SIMBAD Astronomical Database
  2. Gaia Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2022.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Collaboration G. Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  4. 4,0 4,1 4,2 F. Royer, J. Zorec, Gómez A. E. Rotational velocities of A-type stars. III. Velocity distributions // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20065224arXiv:astro-ph/0610785
  5. Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20020943arXiv:astro-ph/0205255
  6. R.-D. Scholz Astrophysical supplements to the ASCC-2.5: Ia. Radial velocities of ∼55000 stars and mean radial velocities of 516 Galactic open clusters and associations // Astron. Nachr.Wiley, 2007. — ISSN 0004-6337; 1521-3994doi:10.1002/ASNA.200710776arXiv:0705.0878
  7. 7,0 7,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  8. Collaboration G. Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  9. J. Zorec, F. Royer Rotational velocities of A-type stars. IV. Evolution of rotational velocities // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2012. — 22 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201117691arXiv:1201.2052
  10. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]