HD202444

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD202444 latin yazuında])
HD202444
Каталог коды 2MASS J21144746+3802429[1], HD 202444[1], HIP 104887[1], HR 8130[1], SAO 71121[1], τ Cyg, PLX 5114[1], LSPM J2114+3802[1], ASCC 532853[1], BD+37 4240[1], CEL 5280[1], CSV 102076[1], GC 29723[1], GCRV 13360[1], HIC 104887[1], IRC +40475[1], JP11 3325[1], LTT 16232[1], NLTT 50860[1], RAFGL 5591S[1], ROT 3096[1], TD1 27863[1], UBV 18373[1], tau Cyg[1], 1RXS J211447.4+380233[1], ASCC 2602929[1], Ci 20 1271[1], WEB 19071[1], 65 Cyg, Gaia DR3 1964791583368233088[1], Gaia DR2 1964791583368232832[1], TYC 3169-3876-1[1], PMSC 21108+3737A[1], Renson 56410[1], WDS J21148+3803A[1], UBV 21456[1], IDS 21108+3737 A[1], GJ 822.1 A[1], CCDM J21148+3803A[1], BD+37 4240A[1], ADS 14787 A[1], GJ 9728 A[1], TIC 167092249[1], AG+37 2092[1], UBV M 25569[1] һәм uvby98 100202444[1]
Йолдызлык Аккош йолдызлыгы
Җирдән ераклык 20,1709 ± 0,1885 парсек[2]
Скорость вращения звезды 90,4 km/s[3]
Параллакс 49,16 ± 0,4 миллисекунда дуги[4]
Склонение собственного движения 426,3 ± 24,5 миллиарксекунд в год[5]
Прямое восхождение собственного движения 173,3 ± 24,5 миллиарксекунд в год[5]
Радиаль тизлек −20,9 ± 0,8 km/s[6]
Тип переменной звезды δ Щита[d]
Спектраль сыйныф F2+ V[7]
Күренмә йолдызча зурлык 3,73 ± 0,009[8]
Абсолют йолдыз зурлыгы 2,2
Чор J2000.0[d][4][1]
Туры калкулык 318,697885511 °[4]
Авышлык 38,045317816 °[4]
Нәтиҗәле температура 6761 K[9]
Өслек гравитациясе 3500 сантиметр на секунду в квадрате[7]

HD202444Аккош йолдызлыгында урнашкан F2+ V[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 3,73 ± 0,009[8] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 1,38 1,39 1,40 1,41 1,42 1,43 1,44 tau Cyg SIMBAD Astronomical Database
  2. Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  3. C. Schröder, A. Reiners, J. H. M. M. Schmitt Ca II HK emission in rapidly rotating stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2009. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:200810377
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20078357arXiv:0708.1752
  5. 5,0 5,1 Martin E. C., Fajardo-Acosta S., Gelino C. R. et al. The AllWISE motion survey, part 2 // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 2016. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.3847/0067-0049/224/2/36arXiv:1603.08040
  6. R.-D. Scholz Astrophysical supplements to the ASCC-2.5: Ia. Radial velocities of ∼55000 stars and mean radial velocities of 516 Galactic open clusters and associations // Astron. Nachr.Wiley, 2007. — ISSN 0004-6337; 1521-3994doi:10.1002/ASNA.200710776arXiv:0705.0878
  7. 7,0 7,1 7,2 Corbally C. J. Contributions to the Nearby Stars (NStars) Project: Spectroscopy of Stars Earlier than M0 within 40 Parsecs: The Northern Sample. I // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2003. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.1086/378365arXiv:astro-ph/0308182
  8. 8,0 8,1 Oja T. UBV photometry of stars whose positions are accurately known. VII — 1993.
  9. J. Zorec, F. Royer Rotational velocities of A-type stars. IV. Evolution of rotational velocities // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2012. — 22 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201117691arXiv:1201.2052
  10. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]