HD204038

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD204038 latin yazuında])
HD204038
Каталог коды GCRV 72166[1], GSC 02707-00173[1], HD 204038[1], HIC 105739[1], HIP 105739[1], 2MASS J21250036+3341150[1], PPM 86524[1], SAO 71307[1], uvby98 100204038[1], SBC9 1305[1], AG+33 2104[1], BD+33 4252[1], SBC7 856[1], Gaia DR1 1855066125411289600[1], WEB 19191[1], Gaia DR2 1855066129714099840[1], V1073 Cyg[1], TYC 2707-173-1[1], Renson 56830[1], TIC 163965682[1] һәм Gaia DR3 1855066129714099840[1]
Йолдызлык Аккош йолдызлыгы
Җирдән ераклык 184,437 ± 1,1702 парсек[2]
Параллакс 5,4219 ± 0,0344 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −24,429 ± 0,031 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −1,028 ± 0,025 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек −0,8 ± 1,1 km/s[3]
Тип переменной звезды эллипсоидальная переменная[d][4]
Спектраль сыйныф A1VpSi:[5]
Күренмә йолдызча зурлык 8,38[1]
Чор J2000.0[d][6][1]
Туры калкулык 321,25149120062 °[2]
Авышлык 33,68748300268 °[2]

HD204038 — Аккош йолдызлыгында урнашкан A1VpSi:[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 8,38[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 V1073 Cyg SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ S. Bilir, Y. Karataş, O. Demircan et al. Kinematics of W Ursae Majoris type binaries and evidence of the two types of formation // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2005. — 21 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1111/J.1365-2966.2005.08609.X — arXiv:astro-ph/0411291
  4. ↑ Smith A. M. S., F. Faedi, Barros S. C. C. et al. Eclipsing Am binary systems in the SuperWASP survey // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2014. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201323158 — arXiv:1402.7168
  5. ↑ 5,0 5,1 Abt H. A. MK classifications of spectroscopic binaries // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 2008. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1088/0067-0049/180/1/117
  6. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD204038&oldid=2936203