HD216336

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD216336 latin yazuında])
HD216336
Сурәт
Масса 2,63 M☉
Каталог коды IRAS 22497-3308[1], GSC 07508-01313[1], HD 216336[1], HIP 112948[1], HR 8695[1], SAO 214153[1], γ PsA, CPC 17 12376[1], GC 31895[1], GCRV 14359[1], HIC 112948[1], JP11 3542[1], N30 5031[1], NSV 14338[1], PLX 5536[1], PPM 303110[1], ROT 3326[1], SRS 44886[1], TD1 29414[1], UBV 19589[1], uvby98 100216336[1], CCDM J22525-3253A[1], GJ 9800 A[1], IDS 22470-3324 A[1], 2MASS J22523150-3252319[1], WDS J22525-3253A[1], Gaia DR2 6602839458218253824[1], WEB 20112[1], 22 PsA, Gaia DR3 6602839458218253824[1], TIC 206663039[1], UBV M 26673[1], ALS 19682[1], TYC 7508-1313-1[1] һәм Renson 59773[1]
Йолдызлык Көньяк Балык йолдызлыгы
Җирдән ераклык 68,334 ± 3,8262 парсек[2]
Скорость вращения звезды 50 km/s[3]
Параллакс 14,634 ± 0,8194 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −33,89 ± 0,626 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −30,953 ± 0,721 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 16,5 ± 2,7 km/s[4]
Тип переменной звезды вращающаяся переменная[d][5]
Спектраль сыйныф A0VpSrCrEu[6]
Күренмә йолдызча зурлык 4,51 ± 0,01[7]
Светимость 79,85 солнечная светимость
Радиюс 2,63 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][8][1]
Туры калкулык 343,13137565518 °[2]
Авышлык −32,87546048931 °[2]
Нәтиҗәле температура 10 600 K[9]
Оценка возраста объекта 214 миллион лет

HD216336Көньяк Балык йолдызлыгында урнашкан A0VpSrCrEu[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,51 ± 0,01[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 gam PsA SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. Uesugi A., Fukuda I. Catalogue of rotational velocities of the stars — 1970.
  4. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  5. Kochukhov O., Neiner C., David-Uraz A. MOBSTER - II. Identification of rotationally variable A stars observed with TESS in sectors 1-4 // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2019. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STZ1581arXiv:1905.08835
  6. 6,0 6,1 Abt H. A., Morrell N. I. The Relation between Rotational Velocities and Spectral Peculiarities among A-Type Stars // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 1995. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.1086/192182
  7. 7,0 7,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  8. Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  9. Sokolov N. A. The determination of T_eff_ of B, A and F main sequence stars from the continuum between 3200 A and 3600 A — 1995.
  10. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]