HD32549

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD32549 latin yazuında])
HD32549
Каталог коды HD 32549[1], HIP 23607[1], HR 1638[1], IRAS 05017+1520[1], 2MASS J05043414+1524150[1], SAO 94290[1], GSC 01282-02292[1], BD+15 732[1], FK5 1140[1], GC 6191[1], GCRV 3003[1], HIC 23607[1], JP11 973[1], N30 1076[1], NSV 1818[1], PLX 1138[1], PLX 1138.00[1], PMC 90-93 763[1], PPM 120559[1], ROT 715[1], SRS 31140[1], TD1 3942[1], TYC 1282-2292-1[1], UBV 4874[1], V1032 Ori[1], YZ 15 1382[1], YPAC 21[1], uvby98 100032549[1], WEB 4604[1], Gaia DR2 3393017330548004224[1], 11 Ori, TIC 303767154[1], AG+15 433[1], UBV M 10591[1] һәм Renson 8280[1]
Йолдызлык Орион йолдызлыгы
Җирдән ераклык 107,032 ± 4,5079 парсек[2]
Скорость вращения звезды 63,3 ± 3,6 km/s[3]
Параллакс 9,343 ± 0,3935 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −30,721 ± 0,628 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 15,094 ± 0,732 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 16,8 ± 2,8 km/s[4]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[d]
Спектраль сыйныф A1VpSiCr[5]
Күренмә йолдызча зурлык 4,661 ± 0,009[6]
Абсолют йолдыз зурлыгы −0,6
Металличность −0,34[7]
Радиюс 2,78 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][8][1]
Туры калкулык 76,14228817958 °[8]
Авышлык 15,4041047425 °[8]
Нәтиҗәле температура 10 800 K[3]
Өслек гравитациясе 4000 сантиметр на секунду в квадрате[3]

HD32549Орион йолдызлыгында урнашкан A1VpSiCr[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,661 ± 0,009[6] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 11 Ori SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  3. 3,0 3,1 3,2 Yakunin I. A., Kudryavtsev D. O., Semenko E. A. et al. Fundamental Parameters of CP Stars observed at the 6-m Telescope. I. Observations in 2009-2011 // Astrophysical BulletinSpringer Science+Business Media, 2019. — ISSN 1990-3413; 1990-3421
  4. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  5. 5,0 5,1 Abt H. A., Morrell N. I. The Relation between Rotational Velocities and Spectral Peculiarities among A-Type Stars // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 1995. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.1086/192182
  6. 6,0 6,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. Searle L., Lungershausen W. T., Sargent W. L. W. Studies of the Peculiar a Stars.IV. The Relative Abundances of Four Iron-Peak Elements // Astrophys. J. / E. VishniacIOP Publishing, 1966. — ISSN 0004-637X; 1538-4357doi:10.1086/148750
  8. 8,0 8,1 8,2 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20078357arXiv:0708.1752
  9. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]