HD33254

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD33254 latin yazuında])
HD33254
Каталог коды h Ori, 2MASS J05091963+0949465[1], BD+09 743[1], CCDM J05093+0949A[1], CEL 547[1], FK5 1142[1], GC 6300[1], GCRV 3055[1], GSC 00702-02789[1], HD 33254[1], HIC 23983[1], HIP 23983[1], HR 1672[1], IDS 05038+0942 A[1], IRAS 05065+0946[1], JP11 4930[1], N30 1102[1], NSV 1849[1], PLX 1162[1], PLX 1162.00[1], PMC 90-93 765[1], PPM 148524[1], ROT 3909[1], SAO 112467[1], TD1 4092[1], TYC 702-2789-1[1], UBV 4945[1], uvby98 520250130[1], WDS J05093+0950A[1], YZ 9 2019[1], YPAC 22[1], SBC9 299[1], SBC7 208[1], WEB 4674[1], Gaia DR2 3290872562889409024[1], 16 Ori, Gaia DR3 3290872562889409024[1], TIC 415556221[1], AG+09 489[1], UBV M 41336[1] һәм Renson 8490[1]
Йолдызлык Орион йолдызлыгы
Җирдән ераклык 53,274 ± 0,5622 парсек[2]
Скорость вращения звезды 13 km/s[3]
Параллакс 18,771 ± 0,1981 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −7,443 ± 0,174 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 60,769 ± 0,249 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 43,9119 ± 0,0036 km/s[4]
Спектраль сыйныф A8IVms[5]
Күренмә йолдызча зурлык 5,43[6]
Абсолют йолдыз зурлыгы 1,74
Металличность 0,3[7]
Радиюс 2,75 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][8][1]
Туры калкулык 77,33184697113 °[2]
Авышлык 9,82958407609 °[2]
Нәтиҗәле температура 7500 K[7]
Өслек гравитациясе 1600 сантиметр на секунду в квадрате[7]

HD33254 — Орион йолдызлыгында урнашкан A8IVms[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,43[6] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 1,38 1,39 h Ori SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ Deliyannis C. P. WIYN open cluster study. LXXV. Testing the metallicity dependence of stellar lithium depletion using Hyades-aged clusters. I. Hyades and Praesepe // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2017. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.3847/1538-3881/AA5B86 — arXiv:1702.03936
  4. ↑ Leão I. C. Spectroscopic and astrometric radial velocities: Hyades as a benchmark // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2018. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STY3215 — arXiv:1811.08771
  5. ↑ 5,0 5,1 Barry D. C. Spectral Classification of a and F Stars // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1970. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/190209
  6. ↑ 6,0 6,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Gebran, M., Paletou, F. A new method for the inversion of atmospheric parameters of A/Am stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2016. — 10 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201528052 — arXiv:1603.01146
  8. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD33254&oldid=2933393