HD37043
HD37043 | |
Масса | 1,236 M☉ |
---|---|
Каталог коды | 2MASS J05352597-0554357[1], NGC 1976 721[1], GSC 04778-01401[1], HD 37043[1], HIP 26241[1], HR 1899[1], IRAS 05330-0556[1], SAO 132323[1], ι Ori, 1ES 0532-05.9[1], PLX 1279[1], ADS 4193 A[1], CCDM J05355-0555A[1], CEL 829[1], FK5 209[1], GC 6937[1], GCRV 3425[1], HIC 26241[1], IDS 05305-0559 A[1], JP11 5722[1], JP11 5724[1], JP11 5723[1], N30 1201[1], PPM 188225[1], ROT 3502[1], TD1 4942[1], TYC 4778-1401-1[1], UBV 5526[1], uvby98 900010721[1], PLX 1279.00[1], 1RXS J053526.3-055436[1], EUVE J0535-05.9[1], WDS J05354-0555Aa,Ab[1], WDS J05354-0555A[1], SBC9 343[1], CGO 100[1], GOS G209.52-19.58 01[1], HGAM 444[1], SBC7 242[1], [GC94b] 144[1], PMSC 05305-0559AP[1], PMSC 05305-0559Aab[1], PMSC 05305-0559A[1], SOXS 258[1], WEB 5136[1], 44 Ori, TIC 427395774[1], UBV M 51705[1], UBV M 51706[1] һәм ALS 14790[1] |
Йолдызлык | Орион йолдызлыгы |
Компаньон | iot Ori B[d] |
Скорость вращения звезды | 104 km/s[2][3] |
Параллакс | 1,4 ± 0,22 миллисекунда дуги[4] |
Склонение собственного движения | −0,46 ± 0,13 миллиарксекунд в год[4] |
Прямое восхождение собственного движения | 1,42 ± 0,21 миллиарксекунд в год[4] |
Радиаль тизлек | 31,3 ± 1,2 km/s[5] |
Тип переменной звезды | орионова переменная[d] |
Спектраль сыйныф | O9IIIvar[6] |
Күренмә йолдызча зурлык | 2,77[7] |
Абсолют йолдыз зурлыгы | 3,65 |
Металличность | 0,1[8] |
Чор | J2000.0[d][4][1] |
Туры калкулык | 83,85825794708 °[4] |
Авышлык | −5,9099009825 °[4] |
Нәтиҗәле температура | 32 200 K[9] |
Өслек гравитациясе | 10 000 сантиметр на секунду в квадрате[8] |
HD37043 — Орион йолдызлыгында урнашкан O9IIIvar[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 2,77[7] тәшкил итә.
Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]
Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]
Искәрмәләр
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 1,38 1,39 1,40 1,41 1,42 1,43 1,44 1,45 1,46 1,47 1,48 iot Ori SIMBAD Astronomical Database
- ↑ Castro, N., Herrero, A., Simón-Díaz, S. et al. The IACOB project. III. New observational clues to understand macroturbulent broadening in massive O- and B-type stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2016. — 17 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201628541 — arXiv:1608.05508
- ↑ A. Herrero, S. Simón-Díaz The IACOB project. I. Rotational velocities in northern Galactic O- and early B-type stars revisited. The impact of other sources of line-broadening // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2014. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201322758 — arXiv:1311.3360
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
- ↑ Pourbaix, D., Udry, S. SB9: The ninth catalogue of spectroscopic binary orbits // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2004. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20041213 — arXiv:astro-ph/0406573
- ↑ 6,0 6,1 Alfaro E. J., Gamen R. C., Barbá R. H. The Galactic O-Star Spectroscopic Survey. I. Classification system and bright northern stars in the blue-violet at R ~ 2500 // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 2011. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1088/0067-0049/193/2/24 — arXiv:1101.4002
- ↑ 7,0 7,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
- ↑ 8,0 8,1 Conti P. S., Loonen J. P. Coarse analysis of the helium weak B star iota Ori B // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1970. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
- ↑ Sokolov N. A. The determination of T_eff_ of B, A and F main sequence stars from the continuum between 3200 A and 3600 A // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1995. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
- ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
- ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
- ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
- ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
- ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
- ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
- ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
Әдәбият
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
- Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
- McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
- Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)
Шулай ук карагыз
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге. Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз. |