HD56578

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD56578 latin yazuında])
HD56578
Каталог коды 2MASS J07163683-2318562[1], HD 56577[1], HIP 35210[1], HR 2764[1], IRAS 07145-2313[1], SAO 173349[1], GSC 06537-03290[1], ADS 5951 A[1], CCDM J07166-2319A[1], CD-23 5189[1], CPD-23 2012[1], CSI-23 5189 21[1], CSI-23 5189 22[1], GC 9675[1], GCRV 4811[1], HIC 35210[1], IRC -20125[1], JP11 1527[1], NSV 3503[1], PLX 1709[1], PLX 1709.00[1], PPM 252026[1], RAFGL 1095[1], TYC 6537-3290-1[1], UBV 7077[1], UBV 7079[1], UBV M 13127[1], uvby98 100056577 A[1], WDS J07166-2319A[1], YZ 113 4680[1], WEB 7032[1], Gaia DR2 5618016960635836928[1], GEN# +1.00056577A[1] һәм SKY# 13175[1]
Йолдызлык Зур Эт йолдызлыгы[2]
Компаньон HD 56578[d][3]
Параллакс 1,4349 ± 0,1614 миллисекунда дуги[4]
Склонение собственного движения 2,248 ± 0,256 миллиарксекунд в год[4]
Прямое восхождение собственного движения −3,942 ± 0,252 миллиарксекунд в год[4]
Радиаль тизлек 28,05 ± 0,42 km/s[4]
Тип переменной звезды медленная неправильная[d][5]
Спектраль сыйныф K3Ib-[6]
Күренмә йолдызча зурлык 4,79[7]
Светимость 5248 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы −3,36
Металличность 0,03[8]
Радиюс 241 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][4]
Туры калкулык 109,15347791327 °[4]
Авышлык −23,315586942516 °[4]
Нәтиҗәле температура 3970 K[8]
Өслек гравитациясе 5 сантиметр на секунду в квадрате[9][8]

HD56578Зур Эт йолдызлыгы[2]нда урнашкан K3Ib-[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,79[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 145 CMa SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. Вашингтонский каталог визуально-двойных звёзд
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  5. Watson C., Henden A. A., Price A. AAVSO International Variable Star Index VSX — 2015.
  6. 6,0 6,1 Keenan P. C., McNeil R. C. The Perkins catalog of revised MK types for the cooler stars // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 1989. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.1086/191373
  7. 7,0 7,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  8. 8,0 8,1 8,2 R. Earle Luck Parameters and abundances in luminous stars // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2014. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.1088/0004-6256/147/6/137
  9. Ph. Prugniel, I. Vauglin, M. Koleva The atmospheric parameters and spectral interpolator for the MILES stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2011. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201116769arXiv:1104.4952
  10. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]