HD83809

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD83809 latin yazuında])
HD83809
Масса 2,12 M☉
Каталог коды HD 83808[1], HD 83809[1], HIP 47508[1], HR 3852[1], IRAS 09384+1007[1], SAO 98709[1], 2MASS J09410902+0953321[1], ο Leo, ADS 7480 A[1], PLX 2299[1], BD+10 2044[1], CCDM J09412+0954A[1], FK5 365[1], GC 13366[1], GCRV 6240[1], HIC 47508[1], IDS 09358+1021 A[1], IRC +10210[1], JP11 1844[1], N30 2313[1], PMC 90-93 261[1], PPM 156093[1], ROT 1500[1], SRS 30365[1], TD1 14176[1], TYC 821-2130-1[1], UBV 9195[1], YZ 10 3836[1], 1RXS J094110.2+095330[1], WDS J09412+0954Aa,Ab[1], WDS J09412+0954A[1], WDS J09412+0954Aa,Ac[1], SBC9 580[1], SBC7 386[1], [ZEH2003] RX J0941.1+0953 1[1], RX J0941.1+0953[1], PMSC 09358+1020Aab[1], PMSC 09358+1020Aac[1], PMSC 09358+1020[1], WEB 8912[1], Gaia DR2 588551497558573056[1], GSC 00821-02130[1], 14 Leo, Gaia DR3 588551501854159744[1], TIC 469018187[1], AG+10 1245[1], UBV M 15636[1] һәм Renson 23896[1]
Йолдызлык Әсәт йолдызлыгы
Җирдән ераклык 41,3264 ± 0,4112 парсек[2]
Скорость вращения звезды 16 km/s[3]
Параллакс 25,7594 ± 0,5591 миллисекунда дуги[4]
Склонение собственного движения −37,338 ± 0,184 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −142,621 ± 0,262 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 26,18 ± 0,05 km/s[5]
Тип переменной звезды спектрально-двойная звезда[d][1]
Спектраль сыйныф F8-G0III+A7m[6]
Күренмә йолдызча зурлык 3,52[7]
Абсолют йолдыз зурлыгы 0,51
Металличность 0,3[3]
Чор J2000.0[d][8][1]
Туры калкулык 145,28763769958 °[8]
Авышлык 9,89230838417 °[8]
Нәтиҗәле температура 6800 K[3]
Өслек гравитациясе 1740 сантиметр на секунду в квадрате[9]

HD83809 — Әсәт йолдызлыгында урнашкан F8-G0III+A7m[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 3,52[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 1,38 1,39 1,40 1,41 1,42 1,43 1,44 1,45 1,46 1,47 omi Leo SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Gebran, M., Paletou, F. A new method for the inversion of atmospheric parameters of A/Am stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2016. — 10 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201528052 — arXiv:1603.01146
  4. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  5. ↑ Pourbaix, D., Udry, S. SB9: The ninth catalogue of spectroscopic binary orbits // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2004. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20041213 — arXiv:astro-ph/0406573
  6. ↑ 6,0 6,1 N. Ginestet, Carquillat J. M. Spectral Classification of the Hot Components of a Large Sample of Stars with Composite Spectra, and Implication for the Absolute Magnitudes of the Cool Supergiant Components // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 2002. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/342942
  7. ↑ 7,0 7,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
  9. ↑ Adamczak J., Lambert D. L. Carbon and oxygen abundances across the Hertzsprung gap // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 2014. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1088/0004-637X/791/1/58 — arXiv:1407.2157
  10. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD83809&oldid=2929621