Мәшһар Гомәров

Мәшһар Гомәров
Мәшһар Гомәров
	Файл:.jpg
Туган телдә исем	Машкар Бәхретдин улы Гомәров
Туган	11 ноябрь 1927; БАССР Аскын районы Көбияз авылы
Үлгән	2002; Казакъстан, Алматы
Милләт	татар
Ватандашлыгы	ССРБ→; Казакъстан
Әлма-матер	Казакъстан милли университеты[d]
Һөнәре	язучы
Бүләк һәм премияләре	Сабит Муканов исемендәге бүләк (Казакъстан ССР язучылар берлеге)

Википедиядә Гомәров фамилияле башка кешеләр турында мәкаләләр дә бар.

Мәшһар Гомәров, Мәшһар Бәхретдин улы Гомәров (каз. Mas'qar (вариант: Mas'har^[1] Bahri'di'nuly Gy'merov, рус. Гумеров Машкар Бахридинович, 1927-2002) — балалар язучысы. Казакъстан ССР язучылар берлегенең Сабит Муканов исемендәге бүләге иясе.

Тәрҗемәи хәле[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

1927 елның 11 ноябрендә БАССР Аскын районы Көбияз авылында мулла гаиләсендә туган. 1937 елда гаиләсе белән Төньяк Казакъстан өлкәсенә күчеп килә. Казакъ урта мәктәбен, Ленинск авыл хуҗалыгы техникумын (1946), Казакъ дәүләт университетының филология факультетын (1953) тәмамлаган.

Хезмәт юлы[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

1942 елда, 8 сыйныфны укыгач, күмәк хуҗалыкта хисапчы булып эшли.
1946 елда техникум тәмамлагач, МТСта агроном булып хезмәт итә.
Югары уку йортынннан соң, Казакъстан ССР Главлитында цензор булып утыра. «Казакъстан пионерı» республика газетасының әдәбият һәм сәнгать бүлеге мөдире булып эшли.
1957-1977 «Қазақстан», «Жазушы», «Жалын» нәшриятларында мөхәррир.

Иҗаты[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Милләте татар булса да, әсәрләрен казакъ телендә иҗат итә. Башлыча балалар һәм яшүсмерләр өчен проза әсәрләре иҗат итә. Беренче җыентыгы «Ана һәм ул» 1956 елда басыла. 1960 елда беренче повесте – «Могҗизалы дару» нәшер ителә. Мәктәпкәчә яшьтәге һәм кече яшьтәге мәктәп балалары өчен күп санда китап-картинкалар яза: «Беренче очыш», «Яңа чиләк», «Урман табибы» («Лесной лекарь», 1964 елда русчага тәрҗемә ителгән), «Аю һәм бөркет».

Хикәяләр һәм әкиятләр җыентыклары берничә – «Өч көн, өч төн», «Куш (ике) чинар агачы», «Югалган ачкыч», «Әтинең әтисе».

Лирик повестьлар авторы – «Ярата-яратмый», «Каләмфер».

Фантастик повестьлары – «Серле нур», «Яшерен дәфтәр», «Ерактан килгән кунак».

Тәрҗемә өлкәсендә дә шөгыльләнә: В. Губаревның «Павлик Морозов», Роза Хафизованың «Курай-малай маҗаралары», Максим Зверев, Әхияр Хәкимовның повестьларын казакъчага тәрҗемә иткән.

Китаплары[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Китаплары
Ана белән бала (каз. Ana men bala). Алма-Ата, 1956; Өч көн, өч төн (каз. U's' ku'n, u's' tu'n). Алма-Ата, 1958; Могҗизалы дару (каз. Asyl da'ri). Алма-Ата, 1960; Куш чинар (каз. Qos s'ynar). Алма-Ата, 1963; Югалган ачкыч (каз. Jog'alg'an kilt). Алма-Ата: «Жазушы», 1965; Сөяме, сөймиме? (каз. Su'i'e me, su'i'mei' me?). Алма-Ата: «Жазушы», 1967; Хәзрәт каргаган авыл (каз. Haziret qarg'ag'an ay'yq). Алма-Ата: «Жазушы», 1970; Шыңырау. Алма-Ата: «Жазушы», 1975; Тугыз киртә (каз. Tog'yz tosqay'yl). Алма-Ата: «Жалын», 1977; Серле нур (каз. Jumbaq sa'y'le). Алма-Ата: «Жалын», 1985; Яшерен дәфтәр (каз. Qupi'i'a da'pter). Алма-Ата: «Жалын», 1987; Уртанчы ул (каз. Ortans'y ul). Алма-Ата: «Жалын», 1990. Девять преград. Алма-Ата: «Жалын», 1987.