Иван Бунин

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/Иван Бунин latin yazuında])
Иван Бунин
Туган телдә исем Иван Алексеевич Бунин
Әйтелеш
Туган 22 октябрь 1870(1870-10-22)
Воронеж
Үлгән 8 ноябрь 1953(1953-11-08) (83 яшь)
Париж, Франция
Үлем сәбәбе миокард инфаркты
Күмү урыны Сент-Женевьев-де-Буа зираты[d]
Милләт рус
Ватандашлыгы / Россия империясе->Франция байрагы Франция
Һөнәре язучы, тәрҗемәче, шагыйрь, прозачы, драматург
Җефет Анна Николаевна Цакни[d] һәм Вера Николаевна Муромцева-Бунина[d]
Кардәшләр Бунин, Юлий Алексеевич[d]

 Иван Бунин Викиҗыентыкта

Иван Алексей улы Бунин (рус. Иван Алексеевич Бунин, 1870 елның 10 (22) октябре, Воронеж  — 1953 елның 8 ноябре) — рус шагыйре, язучысы, академик (1909), Нобель бүләге лауреаты.

Лирик әсәрләрдә рус әдәбиятының классик традицияләрен күрсәткән, иң танылган әсәрләре: «Антоновские яблоки», «Деревня», 1910, «Суходол», 1911, «Господин из Сан-Франциско», 1915. Октябрь Революциясен танымаган һәм кискен тәнкыйтьләгән: «Окаянные дни» (1918) .

Чыганаклар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]