Махавишну Оркестры
| Махавишну Оркестры | |
| Нигезләнү датасы | 1971 |
|---|---|
 | |
| Активлык чорнының башы | 1971 |
| Активлык чоры тәмамлануы | 1987 |
| Барлыкка килгән урыны | Нью-Йорк |
| Жанр | джаз-фьюжн[d], прогрессивный рок[d] һәм инструментальный рок[d] |
| Тавыш яздыру лейблы | Columbia Records[d] |
| Чыгыш иле |
 Америка Кушма Штатлары |
| Әгъзалары төркеме | [d] |
 Махавишну Оркестры Викиҗыентыкта | |
Маһавишну Оркестр Нью-Йорк шәһәрендә Англия гитаристы Джон МакЛафлин 1971 елда нигезләгән Американ джаз фьюжн музыка төркеме .[1] Төркем тарихы аша 1971 елдан 1976 га кадәр һәм 1984 елдан 1987 елга кадәр берничә үзгәрүен кичергән.[2] Аның беренче сызыгы Билли Кобһэм, Ян Хаммер, Джерри Гудмэн һәм Рик Лэрд сызыгыннан торган, төркем беренче танылуын Һинд классик музыкасы, джаз һәм психеделик рок катлаулы, интенсив музыкасы һәм 1971 ел һәм 1973 еллар арасында динамик туры эфир башкарулары өчен алган.[3][4]
Тарихы[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
1971–1974: Беренче инкарнация[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
Төркемнең беренче составына Англия гитаристы "Маһавишну" Джон МакЛафлин, Панама барабанчысы Билли Кобһэм, Ирландия басисты Рик Лэйрд, Чехословакия клавишнигы Ян Хаммер һәм Америка скрипкачысы Джерри Гудмэн булган.[5] МакЛафлин Кобһэм һәм Гудмэн белән өченче альбомы Минем максатымның тышы (1971) өстендә уйнаган, һәм ул Кобһэмны формалаштырырга теләгән яңа джаз фьюжн төркемендә катнашырга сорагач, ул кабул иткән. Скрипка МакЛафлинны балачагыннан ук кызыксындырган корал булып торган. Ул сайлаган Жан-Люк Понтины иммиграция проблемаларына күрә кертә алмаган. Скрипка белән берничә альбомны тыңлап узгач, ул The Flock төркеменнән Гудмэнны сайлаган. Гәрчә басист Тони Левин МакЛафлин төркемгә керткән беренче шәхес булса да,[6][7] Лэйрд МакЛафлинны берничә ел белгән иде һәм чакыруны кабул иткән. Хаммерны Weather Reportтан Мирослав Витоус белән үзара дуслык аша тапканнар .[5]
Төркем беренче мәртәбә очрашкан һәм бер атна репетиция ясаган. Аларның беренче тере тавыш башкаруы Нью-Йорк Шәһәрендә Cafe Au Go Go да булган, анда алар ачу тантанасында блюзмен Джон Ли Хукер белән булганнар.[8] МакЛафлин шулай дип әйткән: "Беренче сет калтыраучан булган әмма икенче сет яхшы булган һәм һәр кичне ул шәп булган. Алар безнең тагын уйнавыбызны теләгәннәр һәм икенче атнадан соң берничә көннән соң ... без студиягә бардык".[5]
МакЛафлин үзенең югары оригиналь жанр концепциясе буенча төркемнең музыка кораллары буенча махсус фикерләре булган – композициядә кушу. Аеруча аңа тулаем тавышына интеграль кертем ясаучы буларак скрипкачы кирәк булган. Төркем үсә башлап, МакЛафлин аның визуаль сәүдә тамгасы булганны кабул иткән — ике грифлы гитара (алты кыл һәм унике кыл) ул музыка текстураларында зур дәрәҗәгә ярдәм иткән — һәм Һаммер ансамбльдә Минимугта беренче уйнаучы булган, бу аңа гитара һәм скрипка белән күбрәк тавышлар һәм соло кертергә ярдәм биргән.
Музыкаль стиль жанрларның оригиналь кушылмасы булган: аларда югары-тавышлы электр рок тавышы, аны беренче булып Джими Һендрикс эшләгән булган , гадәти булмаган вакыт язмаларда катлаулы ритмнар, алар МакЛафлинның Һинд классик музыкасында кызыксынуын чагылдырганнар һәм шулай ук фанк, һәм Европа классик музыкасыннан гаромоник йогынты. Төркемнең иртә музыкасы, The Inner Mounting Flame (1971) һәм Birds of Fire (1973) кебек альбомнарны чагылдырган, ул тулысынча музыка кораллары белән уйнала торган булган; аларның соңрак альбомнарында R&B һәм хәттә госпел/гимн-стиле вокаллары булган җырлар булган. Моңа кадәр ике альбомда төркем апбит жанрларның энергетик кушылмасыннан (моның чагылдыра торган мисалы булып “Тормыш Трансформациясе” була) бик тыныч, камера музыкасы сыман мелодияләргә кадәр, мәсьәлән, "Ирландия Агымнарында Лотос," бу акустик гитара, пианино һәм скрипка кушылмасы һәм "Мең Утрау Паркы," анда скрипка тавышы кермәгән һәм икеләтә түбән тавыш кертелгән; яки тирән ачкычтан шул ук өзектә кискен рәвештә күп сыйдырышлыга кадәр, мәсьәлән, "Open Country Joy."
Кискен дан килү, ару-алу һәм элемтә булмау басымнарына күрә, баштагы төркем 1973 ел дәвам итә торгач тарала башлаган. Стресс тагын да Лондонның Өч Япьле Студияләрендә котычкыч язу сессиясе белән көчәйтелгән булган, шуннан соң кайбер уйнаучылар бер-берсе белән сөйләшмәгәннәр дә. Аларның проекты беркайчан да тулысынча тәмамланмаган булган. Соңгы тамчы булып МакЛафлинның 'Crawdaddy журналында интервью укуы булган, анда Ян Хаммер һәм Җерри Гудмэн Джонның җитәкчелек стиле белән борчылуларын чагылдырганнар.[9] Хәлләре Нью-Йоркта кире кайтарырга тырышу уңышка ирешмәгән. Соңрак 1970-нче елларда, МакЛафлин Gig журналында раслаганча ул яхшы дип уйлаганча альбом чыгуын телгән дип раслаган. Үз чиратында Between Nothingness & Eternity альбомы чыгарылган булган, анда студия альбомыннан материал булган.[1] 30 ел диярлек соңрак, Махавишну музыкасының ренессансы башында Лондон язмасыннан тулы булмаган альбом The Lost Trident Sessions буларак чыгарылган булган.
1974–1976: Икенче инкарнация[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
Оригиналь төркем таралганнан соң ул 1974 елда реформалаштырып МакЛафлин белән яңа музыкантлар төркеме белән булган: Жан-Люк Понти (ул, скрипка белән Фрэнк Заппа һәм Ачышлар Анасы белән, клавишаларда Гейл Моран, түбән тавышларда Ральф Армстронг һәм перкуссия коралларында Нарада Майкл Уолдэн, Стивен Кайндлер һәм скрипкада Кэрол Шайв, альтта Марсиа Вестбрук, виолончельдә Фил Хирши, Латуньда Стив Франкевич һәм бакыр тынлы музыка коралында Боб Стив.[1] Бу "яңа" Маһавишну Оркестры (аның турында МакЛафлин сүз алып барганда "чын" Маһавишну Оркестры дип әйткән) 1974-енче елның Apocalypse һәм 1975 елда Visions of the Emerald Beyond арасында составын бераз алыштырган. Apocalypse Лондонда Майкл Тилсон Томасның идарәсе астында Лондон Симфония Оркестры белән язылган булган, Джордж Мартин продюссер һәм Джофф Эмерик сессияләрнең инженеры булган.[1] Төркем шуннан соң 1976-ынчы елның Inner Worlds өчен дүрт кешегә кадәр киметелгән булган, Жан-Люк Понти Visions өчен кредитларны язган өчен кайнар талаштан соң киткән һәм Гэйл Моран Стю Голдберг белән алыштырылган булган. Понти шуннан соң Понти Pegasus һәм Opus 1 өчен табылган акчасы өчен патшалыклар өчен киткән.
1984–1987: Өченче инкарнация[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
Оркестрның бу юрамасы таралуыннан соң, МакЛафлин Һинд музыкасында кызыксынуын өйрәнүе өчен яңа Шакти дип атаган төркемне барлыкка китергән;[1] шуннан соң ул One Truth Band һәм the Translators төркемнәрен эшләргә дәвам иткән һәм Al Di Meola белән гитара триосы оештырган һәм фламенко гитаристы Paco de Lucía белән эшләгән. 1984 елда МакЛафлин белән саксофонист Билл Эванс, бассларда Йонас Һеллборг, клавишаларда Митчелл Форман һәм барабаннарда Билли Кобһэм белән Махавишну Оркестрын оештырган. Кобһэм бу сессияләрдә үзләре атаган 1984 ел альбомында катнашкан, әмма тере тавыш белән җырлар өчен аны Дэнни Готтлиб алыштырган һәм Джим Бэйрд төркеменең соңгы чорында Митчелл Форман алыштырган. Бу төркемнең оригиналь тавышы оригиналь Махавишну Оркестрыннан үзгә булган, аерча МакЛафлинның синклавир синтезатор системасын киң кулланылышы белән.
Пост-Маһавишну Оркестры[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
МакЛафлин шуннан соң МакЛафлин Гитара Триосының күпсанлы инкарнацияләре белән эшләгән, аларның бөтенсе дә перкуссиядә Trilok Gurtuда төрле вакытта эшләгән һәм төрле вакытларда Джефф Берлин, Кай Экһардт һәм басста Доминик ди Пиацаа. Шуннан соң ул Free Spirits-ны, гитара, орган һәм барабаннар триосын фомалаштырган Хаммонд органында һәм торбада Джоуи Де Франческо белән һәм барабаннарда Дэннис Чеймберс белән, шулай ук Ал Ди Меола һәм Пако де Лусиа белән хезмәт иткән һәм язмалар ясаган. Билли Кобһэм шуннан соң соло артист буларак башкару эшләгән һәм күп альбомнар язган, аларга Total Eclipse, Crosswinds һәм Spectrum керә һәм күп еллар буена "Billy Cobham & George Duke Band" белән сәяхәт иткән. Ян Хаммер Джефф Бекк белән Wired альбомында хезмәттәшлек иткән (Нарада Майкл Уолдэн белән); һәм шуннан соң икесенең соңгысы белән тере альбомын яздырган. Ул берничә соло альбомын чыгарган һәм 1980-енче ТВ шоуы Miami Vice өчен тема һәм инцинденталь музыканы инша иткән. Джерри Гудмэн Маһавишну чыгарганы клавишачы Ян Хаммер белән Like Children альбомын яздырган. 1985 елдан башлап ул төркеме белән сәяхәт иткәндә Private Music өчен өч соло альбомын чыгарган һәм шулай ук Shadowfax һәм Dixie Dregs белән. Рик Лэйрд Стэн Гетц һәм Чик Кореа белән уйнаган һәм шулай ук соло LP, Soft Focus чыгарган, әмма музыка бизнесыннан 1982 елда киткән. Ул шуннан соң басс укытучысы һәм фотограф булып эшләгән.
Легитимлык[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
Маһавишну Оркестры төрле жанрларның йогынтысы буларак цитаталанган булган. Гитара уйнаучысы һәм хардкор панк төркеме Black Flag-ның төп композиторы һәм гитарист Грег Джинн аларның иртә язмаларын китергән алар аны күбрәк прогрессив гитара эшен һәм язма инструменталь альбомнарын яздырырга илһамландырган.[10] Соңгы елларда Маһавишну Оркестрына кызыксыну арткан һәм The Mars Volta,[чыганагы?] Cynic,[чыганагы?] Opeth төркемнәре,[11] and the Dillinger Escape Plan,[12] аларны йогынты буларак атаган. Биштән азрак түгел төп язма кертеме чыгарылган булган. Өстәвенә Уолтэр Колоскинның Power, Passion and Beauty: The Story of the Legendary Mahavishnu Orchestra (AbstractLogix Books) китабы чыгарылган булган. Анда төркемнең барлык әгъзалары һәм махсус рәвештә китап өчен цитаталары белән интервьюлар бар, аеручы бик мәшһүр фанатлардан, мәсьәлән, Джефф Бек, Пат Мэтени, сәнгать әһеле Питэр Макс, Бил Бруфорд һәм башкалардан. Маһавишну күбесенчә хәзерге музыкада мисал итеп китерелгән булган, иң билгелесе Massive Attack-ның "Unfinished Sympathy" трэкында, анда "Planetary Citizen" үрнәге китерелгән булган, нәтиҗәдә төркемгә Ральф Армстронг судка биргән һәм ул судтан тыш көйләвен алган.[13] "You Know, You Know" Massive Attack-ның "One Love" һәм Mos Def's "Kalifornia"-дә мисал итеп китерелгән булган.
Төркем әгъзалары[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
| 1971–1973 |
|
|---|---|
| 1974–1975 |
|
| 1976 |
|
| 1976–1984 | Disbanded |
| 1984 |
|
| 1985–1986 |
|
| 1987 |
|
Вакыт сызыгы[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
Дискография[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
Студия альбомнары[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
| Атамасы | Альбом детальләре | Пик чарт позициясе | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| US [14] |
US Jazz [14] |
GER [15] |
NOR [16] |
UK [17] | |||||
| The Inner Mounting Flame |
|
89 | 11 | — | — | — | |||
| Birds of Fire | 15 | — | 29 | 18 | 20 | ||||
| Apocalypse with London Symphony Orchestra |
|
43 | 10 | — | — | — | |||
| Visions of the Emerald Beyond |
|
68 | 18 | — | — | — | |||
| Inner Worlds |
|
118 | 24 | — | — | — | |||
| Маһавишну альбомы |
|
— | — | — | — | — | |||
| Adventures in Radioland |
|
— | — | — | — | — | |||
| The Lost Trident Sessions |
|
— | — | — | — | — | |||
| "—" denotes a recording that did not chart or was not released in that territory. | |||||||||
Тере альбомнар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
| Атама | Альбом детальләре | Пик чарт позицияләре |
|---|---|---|
| АКШ [14] | ||
| Between Nothingness & Eternity |
|
41 |
| Unreleased Tracks from Between Nothingness & Eternity |
|
Компиляцияләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
| Атама | Альбом детальләре | Пик чарт позицияләре |
|---|---|---|
| US [14] | ||
| The Best of Mahavishnu Orchestra |
|
|
| The Complete Columbia Albums Collection |
|
Галерея[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
-
1973 елда Джон МакЛафлин. -
Билли Кобһэм
Чыганаклар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- Kolosky, Walter (2006). Power, Passion and Beauty: The Story of the Legendary Mahavishnu Orchestra
Тышкы сылтамалар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- Power, Passion and Beauty, The Story Of The Legendary Mahavishnu-Orchestra
- John McLaughlin Official Website
- Official Jan Hammer website
- Mahavishnu Orchestra, Miami Vice and More - Jan Hammer interview
- "Acceptible [sic] Fusion: the Mahavishnu Orchestra, 1973", by Dinky Dawson, Crawdaddy!, September 19, 2007. Archive of dead link.
- "Two Sides to Every Satori", a John McLaughlin interview, Crawdaddy!, November 1973.
- John McLaughlin video interview at allaboutjazz.com
- Jean-Luc Ponty interview at Allaboutjazz.com
Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Colin Larkin, ed (1997). The Virgin Encyclopedia of Popular Music (Concise ed.). Virgin Books. p. 787. .
- ↑ Mahavishnu Orchestra - Biography, Albums, & Streaming Radio. AllMusic. 10 June 2016 тикшерелгән.
- ↑ Smith, Roger L.. Rock and Schlock, The Harvard Crimson, The Harvard Crimson Inc (1972-02-11). 22 февраль 2019 тикшерелде. «McLaughlin has chosen to work toward a musical intensity that aims inward rather than outward. There is never a wasted note, yet the improvisation by each member of the group is always present, always building and directing the music.»
- ↑ Heckman, Don. Jazz: Mahavishnu - A Trip Into Rock, The New York Times, The New York Times Company (1972-07-07). 22 февраль 2019 тикшерелде. «...the Mahavishnu ensemble has gradually developed a form of jazz that dips into rock, blues, Indian music, “classical music” and electronics for source material, stylistic elements and aesthetic energy.»
- ↑ 5,0 5,1 5,2 (November 1973) «John McLaughlin & The Mahavishnu Orchestra: Two Sides to Every Satori». Проверено 16 January 2017.
- ↑ thodoris (8 October 2012). Interview:John McLaughlin (solo, Mahavishnu Orchestra, Miles Davis) – Hit Channel. 10 June 2016 тикшерелгән.
- ↑ thodoris (21 February 2013). Interview:Tony Levin (Stick Men, King Crimson, Peter Gabriel, John Lennon) – Hit Channel. әлеге чыганактан 2018-11-02 архивланды. 10 June 2016 тикшерелгән.
- ↑ Exclusive: After 40 Years, The Mahavishnu Orchestra Looks Back.
- ↑ WBTG - Articles - JmL on Crawdaddy. әлеге чыганактан 8 December 2012 архивланды. 10 June 2016 тикшерелгән.
- ↑ Shteamer, Hank (July 2012). #9: GREG GINN. әлеге чыганактан 2019-06-07 архивланды. 17 March 2017 тикшерелгән.
- ↑ Hodgson, Peter. INTERVIEW: Opeth’s Mikael Åkerfeldt. әлеге чыганактан 2011-10-15 архивланды. 14 March 2017 тикшерелгән. “Q: There’s an obvious fusion feel to a lot of the material on Heritage. Where did that come from?
Mikael Åkerfeldt: [...] the fusion aspect comes from Mahavishnu Orchestra [...]” - ↑ Tsimplakos, Jason (5 November 2013). The Dillinger Escape Plan interview. 14 March 2017 тикшерелгән.
- ↑ Kolosky, Walter. Mahavishnu Orchestra - Planetary Citizen. JAZZ.COM. әлеге чыганактан 18 May 2013 архивланды. 8 December 2012 тикшерелгән.
- ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 John McLaughlin - Awards. AllMusic. 10 June 2016 тикшерелгән.
- ↑ Home - Offizielle Deutsche Charts. 10 June 2016 тикшерелгән.
- ↑ Hung, Steffen. norwegiancharts.com - Norwegian charts portal. 10 June 2016 тикшерелгән.
- ↑ Official Charts Company. 10 June 2016 тикшерелгән.
- ↑ The Inner Mounting Flame - Mahavishnu Orchestra - Songs, Reviews, Credits. AllMusic. 10 June 2016 тикшерелгән.
- ↑ Birds of Fire - Mahavishnu Orchestra - Songs, Reviews, Credits. AllMusic. 10 June 2016 тикшерелгән.
- ↑ Apocalypse - Mahavishnu Orchestra - Songs, Reviews, Credits. AllMusic. 10 June 2016 тикшерелгән.
- ↑ Visions of the Emerald Beyond - Mahavishnu Orchestra - Songs, Reviews, Credits. AllMusic. 10 June 2016 тикшерелгән.
- ↑ Inner Worlds - Mahavishnu Orchestra - Songs, Reviews, Credits. AllMusic. 10 June 2016 тикшерелгән.
- ↑ Mahavishnu - Mahavishnu Orchestra - Songs, Reviews, Credits. AllMusic. 10 June 2016 тикшерелгән.
- ↑ The Lost Trident Sessions - Mahavishnu Orchestra - Songs, Reviews, Credits. AllMusic. 10 June 2016 тикшерелгән.
- ↑ Between Nothingness & Eternity - Mahavishnu Orchestra - Songs, Reviews, Credits. AllMusic. 10 June 2016 тикшерелгән.
|
Бу мәкалә тексты өлешчә инглиз телендә. Зинһар, аны татар теленә тәрҗемә итегез. |
Bu mäqälä tekstı öleşçä ingliz telendä. Zinhar, anı tatar telenä tärcemä itegez. |
This article has text written in English. Please, translate it into Tatar. |