Пламен Павлов
| Пламен Павлов | |
|---|---|
 | |
| Туган | 12 июль 1958 (65 яшь) Пейчиново, Болгария Халык Җөмһүрияте[d] |
| Ватандашлыгы |  Болгария |
| Әлма-матер | Великотырновский университет[d] |
| Һөнәре | тарихчы, университет профессоры, язучы-документалист, телеалыпбаручы, дәүләт хезмәткәре, шагыйрь, публицист |
| Эш бирүче | Великотырновский университет[d], Государственное агентство для болгар за рубежом[d] һәм СКАТ[d] |
| Гыйльми дәрәҗә: | докторлык дәрәҗәсе[d] (1991) |
| Фән өлкәсе: | тарих[1] һәм шигърият[1] |
| Эш урыны: | Великотырновский университет[d], Государственное агентство для болгар за рубежом[d] һәм СКАТ[d] |
| Гыйльми дәрәҗә: | докторлык дәрәҗәсе[d] (1991) |
Пламен Христов Павлов (болг. Пламен Христов Павлов) — Болгария тарихчысы, шагыйрь, журналист, телевидение алып баручысы.
Бүләкләре[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
2018 елда ул Васил Левский фонды президенты итеп сайланган. 2018 елның 22 мартында Велико-Тырновоның мактаулы гражданы дип игълан ителгән[2].
2020 елның 16 ноябрендә беренче дәрәҗә «Изге Кирилл һәм Мефодий»[ru] ордены белән бүләкләнгән[3]. Аның бүләге рәсми рәвештә 2021 елның 11 февралендә Президент Румен Радев тарафыннан тапшырылган.
Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- ↑ 1,0 1,1 Чешская национальная авторитетная база данных
- ↑ Игумнов Д.А. Кончина Александра III в освещении петербургской прессы (на примере изданий "Гражданин", "Новое Время") // Genesis: исторические исследования. — В. 4. — Т. 4. — С. 114–121. — ISSN 2409-868X. — DOI:10.25136/2409-868x.2018.4.25818
- ↑ Указ № 238 Обн. ДВ. бр. 99 от 20 ноември 2020 г.