Семён Эльгер

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/Семён Эльгер latin yazuında])
(Семен Эльгер битеннән юнәлтелде)
Җенес ир-ат
Ватандашлык  Россия империясе
 СССР
Туу датасы 19 апрель (1 май) 1894
Туу урыны Ядернә өязе, Казан губернасы, Россия империясе
Үлем датасы 6 сентябрь 1966(1966-09-06) (72 яшь)
Үлем урыны Чабаксар, РСФСР, СССР
Кабер сурәте
Язма әсәрләр теле чуаш теле
Һөнәр төре шагыйрь, язучы, эссече, прозачы
Бүләкләр
Ленин ордены Хезмәт Кызыл Байрак ордены

Семён Эльгер, Семён Васильевич Эльге́р (чуаш. Çемен Элкер, 1894 елның 19 апреле (1 мае), РИ, Казан губернасы, Ядернә өязе, Зур Абакасы1966 елның 6 сентябре, СССР, РСФСР, Чуаш АССР, Чабаксар) — чуаш шагыйре, язучы, публицист, җәмәгать эшлеклесе, ССРБ язучылар берлеге әгъзасы. Чуаш АССР халык шагыйре (1940). Ленин һәм Хезмәт Кызыл Байрагы орденнары кавалеры[1].

Тәрҗемәи хәле[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

1894 елның 19 апрелендә (1 маенда) Казан губернасы Ядернә өязе (Чуашстанның хәзерге Епрәч районы) Зур Абакасы авылында туган.

1915 елда армиягә алынган. Беренче бөтендөнья сугышы фронтында ул каты яраланган (уң аягын югалткан) һәм Австрия-Венгриядә әсирлеккә төшкән.

« Әсирлектән Россиягә 1916 елның июлендә сугыш инвалиды буларак җибәрелә. Инвалидлыгы буенча (уң аягын югалту) Кызыл Армиядә хезмәт итә һәм Россиядә гражданнар сугышында катнаша алмый
С. Эльгер автобиографиясе[2]
»

.

Шул ук елны ул Элгер (Элгерин) псевдонимын алган, соңрак ул аның рәсми фамилиясенә әйләнгән. Казанда укытучылар әзерләү курсларын тәмамлаган. Туган авылының башлангыч мәктәбендә эшләгән.

1922―1935 елларда «Канаш», «Колхозник ялавĕ» (Колхозчы байрагы) (ул вакытта ― «Пирĕн ял» / «Безнең авыл»), «Сунтал»[3] басмалары хезмәткәре булган.

Чуаш китап нәшриятының матур әдәбият редакциясенең баш мөхәррире булып эшләгән.

РСФСР Югары Советы депутаты булган.

1966 елның 6 сентябрендә Чабаксарда вафат. Чабаксар шәһәренең мемориаль зиратында[d] җирләнгән.

Әсәрләре[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Чабаксар, Чуашстан. Соңгы елларда Чуашия халык шагыйре С. В. Эльгер яшәгән һәм эшләгән йорт
  • «Самана» (1928);
  • «Юмахсем» (1928);
  • «Хĕн-хур айĕнче» (1931, 1937, 1948);
  • «Шурăмпуç килсен» (1940);
  • «Çутă кунсем» (1945);
  • «Вун саккăрмĕш çул» (1948, 1953);
  • «Вутпа çулăм витĕр» (1949, 1982);
  • «Çырнисен пуххи» (5 томов, 1960—1964);
  • «Шĕнкĕл кайăк» (1974);
  • «Хурапа шурă», (1994);
  • «Вăл вилĕмсĕр» (поэма).

Хәтер[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Чуашия Журналистлар берлегенең еллык премияләренең 1974 елда булдырылганы Эльгер исемен йөртә[2].
  • Эльгер исеме белән Чабаксарның Мәскәү районында һәм Епрәч бистәсендә урамнар аталган[4].
  • Зур Абакасы мәктәбе бинасында С. Эльгер исемендәге әдәби музей булдырылган.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Кузьмин А. И. Художественная проза С. В. Эльгера. — Чебоксары: Чувашгосиздат, 1961. - 136 с.
  • Сироткин М. Творчество С. Эльгера // Записки НИИ яз., лит., истории и экономики при Совете Министров Чуваш. АССР. — Чебоксары, 1952. — Вып. 6. — С. 67-108.
  • Сироткин М. Народный поэт Чувашии Семен Эльгер // Дружба.- Чебоксары, 1956. — № 6. — С. 95—115.
  • Тихонов П. Памяти Семена Эльгера // Чебоксар. новости. — 1999. — 15 мая.
  • Элкер Семен Васильевич (1894—1966) // Ими гордится Чувашия. — Чебоксары, 1987. — С. 22-23.
  • Юхма М. Улица звездного человека // Юхма М. Имена улиц, твоих, Чебоксары! — Чебоксары, 2000. — С. 108—109.

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Сылтамалар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]