Ингерманландлар

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/Ингерманландлар latin yazuında])
Ингерманландлар
фин. inkeriläiset
Байрак
Туган тел фин теле һәм рус теле

Ингерманландлар яки фин-ингерманландлар, яки ингерманланд финнары (фин. inkeriläiset, inkerinsuomalaiset, эст. ingerlased, швед. finskingermanländare) — бер версия буенча, XVI гасырлда тарихи Ингерманландия территориясендә барлыкка килгән финнарның субэтник группасы, башка версия буенча — Ингерманландия территориясендә барлыкка килгән аерым фин-угыр этносы.

Әлеге вакытта ингерманландлар, нигездә, Россияда (Санкт-Петербург, Ленинград өлкәләре, Карелия, Көнбатыш Себер) Эстония, Финляндия һәм Швециядә яшиләр. Ингерманланд теле (фин. inkerin murre) фин теленең көнчыгыш диалектларына карый. Диннәре буенча ингерманландлар лютеран чиркәвенә карыйлар, әммә аларның бер өлеше православие динен дә тота.

Чыганаклар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Александрова Е. Л., Браудзе М. М., Высоцкая В. А., Петрова Е. А. История финской Евангелическо-лютеранской церкви Ингерманландии / Браудзе М. М. — СПб: Гйоль, 2012. — 400 с. — ISBN 978-5-904790-08-0.
  • Кемпинен Мирья. Предпосылки и проблемы написания ингерманландского эпоса // «Калевала» в контексте региональной и мировой культуры. — Материалы международной научной конференции, посвящённой 160-летию полного издания «Калевалы». — Петрозаводск: Карельский научный центр РАН, 2010. — С. 51—56. — 554 с. — ISBN 978-59274-0427-8.
  • История ингерманландских финнов = Inkerin suomalaisten historia / Браудзе М. М. — СПб: Гйоль, 2012. — 512 с. — ISBN 978-5-90479-002-8.
  • Крестьянское хозяйство в Шлиссельбургском уезде // Материалы по статистике народного хозяйства С.-Петербургской губернии. — СПб: губернского земства, 1885. — Т. 2. — 310 с.