Владислав Боуфал
| Владислав Боуфал | |
|---|---|
 | |
| Туган | 12 июль 1853 Гродно губернасы, Литва янарал-гөбернатырлыгы[d], Россия империясе |
| Үлгән | 20 ноябрь 1914 (61 яшь) Одесса, Херсон губернасы, Россия империясе |
| Күмү урыны | Одесса 2нче христиан зираты[d] |
| Һөнәре | хәрби хезмәткәр |
| Катнашкан сугышлар/алышлар | 1877-1878 еллардагы урыс-төрек сугышы[d] |
Владислав Боуфал (12 июль 1853, Гродно губернасы, Литва янарал-гөбернатырлыгы[d], Россия империясе — 20 ноябрь 1914 (61 яшь), Одесса, Херсон губернасы, Россия империясе) — РИ хәрби эшлеклесе, янарал-майор (1914, үлелменнән соң). 1877-1878 еллардагы рус-төрек сугышы, 1901 елгы Манҗурия явы катнашучысы. Рус-япун сугышы вакытында 34 нче җәяүле гаскәр дивизиясенең 2 нче бригадасы командиры. Беренче бөтендөнья сугышы вакытында 3 нче гренадерлар дивизиясе командиры.[1]
Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- ↑ Татарская энциклопедия. В 6 томах. Том 1. А — В