Николай Алексеев
Алексеев Николай Алексей улы — тарихчы, этнограф, фольклорист, ышанулар өйрәнүче галим, ГЧИ мөдире, РФ фәненең ат казанган эшчәне, РФ фән һәм техника дәүләт премиясе лауреаты, тарих фәннәре докторы.
Тормыш юлы[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- 1938 елда Саха АССР Нюрба олысында III Бордонда туган булган.
- 1959 е. — Ленинград дәүләт университетын бетерә.
- 1959—1960 ее. — фәнни хезмәткәр, Саха АССР баш госархивында җитәкче булып эшли.
- 1961—1965 ее. — ССРБ ФА этнография Институтының аспиранты.
- 1965—1969 ее. — ССРБ Министрларының Советының өлкән инспекторы (Мәскәү каласы).
- 1967 е. — тарих фәннәре кандидаты булыр өчен «Традиционные религиозные верования якутов XIX—XX вв.» темасына диссертация яклый.
- 1969—1979 ее. — кече фәнни хезмәткәр.
- 1979—1987 ее. — ССРБ ФА СС СС ТЛИ Институтының өлкән фәнни хезмәткәре.
- 1987—1991 ее. — ССРБ ФА Себердәге тарих, филология һәм фәлсәфә Институтының фәнни хезмәткәре (Новосибирск каласы).
- 1988 е. — тарих фәннәре докторы булыр өчен «Ранние формы религии и шаманизма тюркоязычных народов Сибири» темасына диссертация яклый.
- 1991 е. — Россия ФА Себердәге филология Институтында.
- 1992 елдан — Россия ФА Себердәге археология һәм этнография Институтында баш фәнни хезмәткәр.
- 2007 елдан — Россия ФА Себердәге Гуманитар өйрәнүләр Институтында эшли.
Н. А. Алексеев — этнография һәм Себер халыкларының фольклоры белгече булып тора. Саха, Тыва, Бурятия республикаларының, Ханты-Манси округы һәм Себер галимнәренә белем бирә. Өйрәнчекләреннән 6 кеше белем кандидаты, 3 — фәннәр докторы[1].
Төп эшләре[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- «Традиционные религиозные верования якутов в XIX — начале XX вв.» (Новосибирск, 1975) — монография.
- «Ранние формы религии тюркоязычных народов Сибири» (Новосибирск, 1980) — монография.
- «Шаманизм тюркоязычных народов Сибири» (Новосибирск, 1989) — монография.
- «Традиционные религиозные верования тюркоязычных народов Сибири» (Новосибирск, 1992) — монография.
- «Shamans аnd their Religious Practices» (Сб.: «Shamanism: Soviet Studying of Traditional Religion in Siberia and Central Asia» (edited bu М. Ваizег, «М.Е. Sharpe, Inс.», Ormonk, New-York, London, England, 1990).
- «Якутские мифы (Саха өс—номохторо)» (Новосибирск, 2004).
Сылтамалар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- Биобиблиографический справочник 2016 елның 4 март көнендә архивланган.
Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- ↑ "Якутия" хаһыат, 2010, сэтинньи 5 к. 38 с.