Прекодолце
Внешний вид
Прекодолце | |
Дәүләт | Сербия[1] |
---|---|
Административ-территориаль берәмлек | Владичин-Хан һәм Владичин-Хан[d][1] |
Сәгать поясы | UTC+01:00 |
Диңгез дәрәҗәсе өстендә биеклек | 394 метр |
Прекодолце (серб. Прекодолце) — Сербиянең Пчинья округы Владичин-Хан һәм Владичин-Хан[d][1] җирлегендә (серб. општина) урнашкан торак пункт.[2][3][4]
Географиясе
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]Балкан ярымутравының төньяк өлешендә, диңгез дәрәҗәсе өстеннән 394 метр биеклектә урнашкан.
Климаты
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]Биредә кышлар кыска һәм карлы, җәйләр җылы. Иң салкын ай – гыйнвар, иң җылы ай – июль. Урта температура - 11 °C. Уртача еллык явым-төшем саны – 896 мм.[5]
Демография
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]Бу бүлек тәмамланмаган. Бүлекне төзәтеп һәм тулыландырып, сез проектка ярдәм итә аласыз. |
Искәрмәләр
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- ↑ 1,0 1,1 1,2 http://web.archive.org/web/20160530172604/http://www.rgz.gov.rs/upload/web/Spisak%20KO-20150521.zip — Republicki geodetski zavod.
- ↑ „Књига 9”. Становништво, упоредни преглед броја становника 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, подаци по насељима. webrzs.stat.gov.rs. Београд: Републички завод за статистику. мај 2004. ISBN 86-84433-14-9.
- ↑ „Књига 1”. Становништво, национална или етничка припадност, подаци по насељима. webrzs.stat.gov.rs. Београд: Републички завод за статистику. фебруар 2003. ISBN 86-84433-00-9.
- ↑ „Књига 2”. Становништво, пол и старост, подаци по насељима. webrzs.stat.gov.rs. Београд: Републички завод за статистику. фебруар 2003. ISBN 86-84433-01-7.
- ↑ Становништво, језик и вера. Упознајте Србију.
Әдәбият
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- Никифоров К. В. Сербия на Балканах. XX век. — Москва: Индрик, 2012. — 176 с. — ISBN 978-5-91674-209-1.
- Поспелов Е. М. Географические названия мира. Топонимический словарь / отв. ред. Р. А. Агеева. — 2-е изд., стереотип. — М.: Русские словари, Астрель, АСТ, 2002. — 512 с. — 3000 экз. — ISBN 5-17-001389-2.
- Љубоја, Бранко. Организација власти у локалној самоуправи у Републици Србији. — Београд: Стална конференција градова и општина — Савез градова и општина Србије, 2013. — 57 с. — ISBN 978-86-88459-08-2.
- Ђурић В., Танасковић Д., Вукмировић Д., Лађевић П. Етноконфесионални и језички мозаик Србије. — Београд: Републички завод за статистику, 2014. — 209 с. — ISBN 978-86-6161-126-1.
Бу — Сербия географиясе буенча мәкалә төпчеге. Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз. |