Николай Пунин

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/Николай Пунин latin yazuında])


Николай Пунин
Туган 16 (28) ноябрь 1888[1][2] яки 28 ноябрь 1888(1888-11-28)[2]
Һелсинки, Южнофинляндское агентство регионального управления[d], Финляндия
Үлгән 21 август 1953(1953-08-21)[3][1][2] (64 яшь)
Абезьский лагерь[d], Абезь (Инта авыл җирлеге), Городской округ Инта[d], Коми Республикасы, РСФСР, СССР яки Воркутлаг[d], СССР
Ватандашлыгы Россия империясе
 СССР
Әлма-матер Царскосельская гимназия[d], историко-филологический факультет Санкт-Петербургского университета[d] һәм Питырбур дәүләт университетының тарих факультеты[d]
Һөнәре сәнгать белгече, журналист, сәнгать тәнкыйтьчесе, университет профессоры
Эш бирүче И. Е. Репин исемендәге Санкт-Петербург сынлы сәнгать, скульптура һәм архитектура институты[d], Государственный Русский музей[d], ГИНХУК[d] һәм Санкт-Петербург дәүләт университеты
Җефет Anna Axmatova һәм Anna Arens[d]
Өйдәш Anna Axmatova
Кардәшләр Пунин, Леонид Николаевич[d]

 Николай Пунин Викиҗыентыкта

Николай Николаевич Пунин (1888 елның 16 (28) ноябре1953 елның 21 августы) — Россия һәм совет сәнгать тарихчысы, сәнгать тәнкыйтьчесе[4].

Тормыш юлы[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Николай Пунин 1888 елның 16 (28) ноябрендә Гельсингфорста (Хельсинки) туган. 1907 елда бистә патша гимназиясен тәмамлаган, Иннокентий Анненскийда укыган[5]. 1907—1914 елларда Петербург университетында юридик, аннары тарих-филология факультетларында укый.

1913 елдан 1916 елга кадәр «Аполлон» журналы хезмәткәре, аның өчен аңа хәтта университет карьерасын калдырырга туры килә.

1913—1934 елларда Рус музеенда эшли, инкыйлабтан соң — Рус музее һәм Дәүләт Эрмитаж каршындагы комиссар.

Владимир Маяковский, Осип Брик һәм Эрнест Шталберг белән бергә «Коммуна сәнгате» газетасының редакция советына керә (1918 елның октябре)[6].

1921 елда «Петроград хәрби оешмасы» эше буенча кулга алына, гаепләүнең исбатланмаган булуы өчен ике айдан азат ителә[7].

1924 елдан башлап Сәнгать мәдәният институтының (ГИНХУК) гыйльми советы әгъзасы һәм гомуми идеология бүлеге мөдире була[8].

1927 елда Рус музеенда бүлекне җитәкли һәм сәнгатендә яңа агымнар экспозициясен оештыра.

1934 елда Рус музееннан азат ителә. 1935 елның 24 октябрендә Лев Гумилёв белән бергә «студентларның контрреволюцион террористик төркемендә катнашучы һәм рухландыручы» булып торуда гаепләнә[9]. Шуннан соң Пунинның хатыны Анна Ахматова шунда ук Мәскәүгә чыгып, Борис Пастернак ярдәмендә үтенечен Кремльгә тапшыра ала, шуннан соң Пунин һәм Лев Гумилёв азат ителә.

1939 елда аңа тарих фәннәре кандидаты дәрәҗәсе бирелә. 1942 елдан башлап Рәсем сәнгате, скульптура һәм архитектура институтының Көнбатыш Аурупа сәнгате кафедрасы мөдире, 1944 елдан ЛДУ тарих факультетының гомуми сәнгать тарихы кафедрасы профессоры була. 1944 елда Ленинград рәссамнар берлегенә кабул ителә.

1949 елның 26 августында террористик ниятләрдә, контрреволюцион агитациядә, контрреволюцион оешмада катнашуда гаепләнә. 1950 елның 22 февралендә 10 елга төзәтү-хезмәт лагерьларга хөкем ителә. Тоткынлыкта Минлагның Абезь бүлегендә була, 1953 елның 21 августында шунда вафат була[10].

1957 елда үлгәннән соң аклана.

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,0 1,1 Тасвирый сәнгать әрхибе — 2003.
  2. 2,0 2,1 2,2 Литераторы Санкт-Петербурга. ХХ век / мөхәррир О. В. Богданова
  3. Rusakova A. Punin, Nikolay // Grove Art Online / J. Turner[Oxford, England], Houndmills, Basingstoke, England, New York: OUP, 2018. — ISBN 978-1-884446-05-4doi:10.1093/GAO/9781884446054.ARTICLE.T070089
  4. Пунин Николай Николаевич Большой академический словарь.
  5. Статья Пунина об Анненском
  6. В. В. Маяковский. Стенограммы выступлений (1917—1930 годы) 2014 елның 26 август көнендә архивланган.
  7. Пунин Николай Николаевич (1888)
  8. Пунин Николай Николаевич
  9. А. Н. Козырев. КАК ЭТО БЫЛО. Материалы следственного дела Л. Н. Гумилева и Н. Н. Пунина 1935 года и комментарии к нему
  10. Портрет Н. Н. Пунина. Фотография, archived from the original on 2021-11-30, retrieved 2021-11-30