HD109030

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD109030 latin yazuında])
HD109030
Каталог коды HD 109030[1], GSC 01989-01900[1], SAO 82354[1], HIP 61119[1], 2MASS J12313367+2552132[1], AG+26 1281[1], BD+26 2359[1], GCRV 7540[1], HIC 61119[1], PPM 101960[1], ROT 1836[1], TD1 16329[1], TYC 1989-1900-1[1], UBV 11259[1], UBV M 41722[1], uvby98 521110166[1], YZ 26 6150[1], FAUST 3201[1], FAUST NGP-53[1], GPM 187.890395+25.870399[1], GPM1 548[1], WEB 10881[1] һәм Gaia DR2 3960688518179342336[1]
Йолдызлык Вероника чәче йолдызлыгы[d][2]
Җирдән ераклык 190,0418 ± 3,2071 парсек[3]
Скорость вращения звезды 56 km/s[4]
Параллакс 5,262 ± 0,0888 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −15,296 ± 0,116 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −46,532 ± 0,147 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 12 ± 1,9 km/s[5]
Спектраль сыйныф A0p[6] һәм A0VpSr[6]
Күренмә йолдызча зурлык 7,88[1]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 187,89028822733 °[3]
Авышлык 25,870364141563 °[3]

HD109030Вероника чәче йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан A0p[6] һәм A0VpSr[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,88[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 109030 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. Uesugi A., Fukuda I. Catalogue of rotational velocities of the stars — 1970.
  5. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 Slettebak A., Wright R. R., Graham J. A. Spectra and colors of A-type stars in a North Galactic Pole region // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1968. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.1086/110610
  7. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]