Волюнтаризм

Волюнтари́зм (лат. voluntas — иреклек, теләк) — иреклекне барча асылларның нигезе итеп исәпләгән фәлсәфә агымы.

«Волюнтаризм» термины XIX гасырда социолог Тённис Фердинанд тарафыннан фәнгә кертелгән. Ләкин аннан алдарак волюнтаризм идеяләрен А. Шопенгауэр, Ф. Ницше вә А. Бергсон үз хезмәтләрендә искә алганнар.

Башка мәгънәләр:

Волюнтаризм — нәтиҗәләрне исәпкә алмыйча үз максатларына ирешү.
Икътисадый волюнтаризм — фән һәм чынбарлык шартларын исәпләмичә кабул ителгән хуҗалык өлкәсендә башбаштаклы карарлар (шундый мәгънәдә 1964—1985 елларда ССРБда Н. С. Хрущев эшчәнлеген билгеләгәннәр^[1]).