Софья Акимова

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/Софья Акимова latin yazuında])
әрм. Սոֆյա Վլադիմիրի Ակիմովա
Сурәт
Җенес хатын-кыз
Ватандашлык  Россия империясе
 РСФСР[d]
 СССР
Тугандагы исем әрм. Սոֆյա Վլադիմիրի Հեքիմյան[1]
Туу датасы 15 (27) март 1887[1]
Туу урыны Тбилиси, Россия империясе[1]
Үлем датасы 19 гыйнвар 1972(1972-01-19) (84 яшь)
Үлем урыны Санкт-Петербург, РСФСР, СССР[1]
Җирләнгән урыны Тихвин зираты
Ире яки хатыны Иван Васильевич Ершов[d][1]
Һөнәр төре опера җырчысы, музыка педагогы, пианист
Эш урыны Мариинский театры[d][1] һәм Санкт-Петербург дәүләт консерваториясе[d][1]
Әлма-матер Лейпцигская высшая школа музыки и театра[d][1]
Гыйльми дәрәҗә профессор[d][1]
Сәяси фирка әгъзасы Советлар Берлеге коммунистик фиркасе
Җырчы тавышы сопрано[d][1]
Музыкаль инструмент фортепиано[d] һәм тавыш[d]
Жанр опера
Бүләкләр

София Владимир кызы Акимова- Ершова (кызлыкта Экимян ; 15 (27) март 1887, Тифлис - 19 гыйнвар 1972 ) - опера һәм камера җырчысы, укытучы. Үзбәк ССРның атказанган артисткасы (1944).

Биографиясе[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

15 ел дәвамында Тифлис казна операсының элеккеге директоры булган генерал гаиләсендә туган, әрмән дворяннарыннан.

Өйгә җырчылар Надежда Папаян, Елена Терян-Корганова һәм башкалар килә. Балачактан ук ул фортепианога укый, 1904-1906 елларда - Тифлис музыка мәктәбендә (Матковский сыйныфы), 1906-1909 елларда - Лейпциг консерваториясендә ( К. классын тәмамлаган). Вендлинг ) укый. Ул Лейпциг консерваториясенең Зур залында чыгыш ясый (фортепиано һәм оркестр өчен концертлар куйды Р. Шуман, А. Рубинштейн, С. Рахманинов).

Ул вокал сәнгатендә осталыгын арттыра. 1909-1913 елларда ул Санкт-Петербургта танылган М.Славинадан җыр дәресләре ала. 1913 елда, С.Куссевицкий чакыруы буенча ул Рихард Вагнерның 100 еллыгына багышланган юбилей концертында чыгыш ясый. Шул ук елда ул Зиглинда партиясы белән Мариинский театрында беренче тапкыр чыгыш ясый, һәм ул 1929 елга кадәр җырлый. 1914 елның җәендә Германиядә, К.Шейдемант җитәкчелегендә, ул Элизабет ( Таннхаузер ) һәм Эльза ( Лохенгрин ) ролен әзерли. Танылган җырчы булып, 1920-нче еллар башында ул С.Мирович җитәкчелегендә вокал сәнгатен яхшырта.

Гаҗәеп музыкальлек, йогышлы темперамент һәм күренекле драматик талантка, матур тавышка ия булган (замандашлары әйтүенчә - "сирәк көч һәм яктылык"). Репертуар якынча 20 партиядан тора. Иң яхшы партиялары: Феврония; Брунхилда (" Гибель богов "), Элизабет ("Тангейзер"), Эльза ("Лоэнгрин"), Зиглинда (А. Вольская белән бергә Вольской Мариин театры сәхнәсендә бу өлешнең иң яхшы башкаручыларының берсе саналды).

1919 елда Петроград консерваториясенә (М.Фигнер һәм М. Славина белән бергә) укырга чакырыла, анда 1925 елга кадәр һәм 1929-1952 елларда (1934 елдан профессор, шулай ук декан һәм вокал кафедра мөдире булып эшли.1953 елда ул Ленинград консерваториясендә музыка мәктәбендә җырлау дәресен укыта. Укучылары: С. Альбирт, Э. Андреева, И. Бугаев, А. Ганорская, М. Довенман, В. Килчевский, М. Коган-Сердечкова, В. Кудрявцева, Т. Лавров, М. Лейбович, Л. Неверов.

Архивлар һәм ире һәм сәхнә партнеры Иван Ершов турында хатирәләр өстендә күп шөгыльләнә. Ул үз тормышы һәм "Жырчының истәлекләре" турында китап яза, анда ул Мариинский театры сәхнәсендә яшәгән еллары, кешеләр һәм очрашулар турында кызыклы итеп сөйли. 1945 елдан Советлар Берлеге коммунистик фиркасе әгъзасы [2] .

Александр Невский Лаврасының сәнгать осталары Некрополында ире янында җирләнгән

Гаиләсе[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Ире - Иван Васильевич Ершов (1867-1943), бөек рус опера җырчысы, Мариин театры солисты.
  • Улы - Игорь Иванович Ершов (1916-1985) - рәссам: график рәссам[3]. Аның әсәрләре Россия музеенда, Третьяков галереясында һәм Франция һәм Англиядәге шәхси музейларда саклана. 1932 елда И.И. Ершов Ленинградтагы И.E Репин исемендәге Рәсем, скульптура һәм архитектура институтының әзерлек бүлегенә укырга керә, И. Я. Билибин җитәкчелегендә укый. Искиткеч баритонга ия булган, ике сезон (1946-1948) Ленинградтагы Мали опера сәхнәсендә җырлый. 1947 елда институтны тәмамлый [4] .
  • Оныгы - Ксения Игоревна Кривошейна (кызлыкта Ершова; 1945 елда туган) - Парижда яши; рәссам, язучы, җәмәгать һәм дин эшлеклесе; Әбисе София Владимировна Акимова (Ершова) "Об увлечении великим Вагнером " истәлекләр җыентыгы язган; биографик роман авторы [5] .

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Әрмән совет энциклопедиясе / мөхәррир Վ. Համբարձումյան, Կ. ԽուդավերդյանՀայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
  2. Казанский Н. М. {{{башлык}}} // Театральная энциклопедия / под ред. С. С. Мокульского. — Советская энциклопедия. — Т. 1.
  3. Русские художники. Ершов Игорь Иванович
  4. Биография И. И. Ершова (Тикшерелгән 4 декабрь 2011)
  5. Ершова-Кривошеина К. Русская рулетка: Роман. — Звезда. — 2003. — № 12.

Сылтамалар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]