OTOA

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/OTOA latin yazuında])
OTOA
Нинди таксонда бар H. sapiens[d][1]
Кодлаштыра Otoancorin[d][2]
Генетик бәйләнеш autosomal recessive nonsyndromic deafness 22[d][2] һәм nonsyndromic deafness[d][3][4]
Хромосома кешенең 16-нчы хромосомасы[d][1]
Ген ориентациясе уңай ориентация[d][1]
Геномик башлангыч 21689835[1] һәм 21663968[1]
Геномик ахыр 21772050[1] һәм 21761935[1]
Цитогенетик өлкә 16p12.2|16p12.2[5]
Homologene идентификаторы 71803[5]
Ортолог гены Otoa[d][6], Otoa[d][6] һәм [d][6]
Экпрессия урыны талак[d][7], баш миенең префронталь кабыгы[d][7], сөяк җелеге[d][7], лимфатик төен[d][7], Верхняя лобная извилина[d][7], цитоархитектоническое поле Бродмана 9[d][7], күзәнәк[7], моноцит[d][7], үт куыгы[7] һәм бавыр[7]

OTOA (ингл. Otoancorin[d][2]) — кешенең 16-нчы хромосомасы[d][1] аксымы, шул ук исемдәге ген тарафыннан кодлана торган югары молекуляр органик матдә.[8][9]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Чыганаклар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Степанов В.М. (2005). Молекулярная биология. Структура и функция белков. Москва: Наука. ISBN 5-211-04971-3.(рус.)
  • Bruce Alberts, Alexander Johnson, Julian Lewis, Martin Raff, Keith Roberts, Peter Walter (2002). Molecular Biology of the Cell (вид. 4th). Garland. ISBN 0815332181.(ингл.)