Анн Лакатон

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/Анн Лакатон latin yazuında])
Анн Лакатон
Туган 2 август 1955(1955-08-02)[1] (68 яшь)
Сен-Парду-ла-Ривьер
Ватандашлыгы  Франция[2]
Әлма-матер Бордо үнивирситите[d]
Һөнәре мигъмар

 Анн Лакатон Викиҗыентыкта

Анн Лакатон (2 август 1955 )[3] — педагог һәм француз архитекторы. Жан-Филипп Вассаль белән бергә Lacaton & Vassal архитектура бюросы җитәкчесе. Пар 2021 елда бергә Притцкер премиясына лаек була[4].

Биографиясе[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Анн Лакатон Сен-Пард-да-Ривьер 1955 елның 2 августында туган[5]. Бордо шәһәрендә Архитектура һәм ландшафтның милли мәктәбен тәмамлаган һәм 1984 елда Бордо университетында шәһәрне кору буенча магистр дәрәҗәсе ала[6][7]

Архитектура практикасы[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

1989 елда Лакатон Жан-Филипп Вассаль белән бергә Lacaton & Vassal компаниясенә нигез сала[8]. Башта компания Бордо шәһәрендә урнаша, ә 2000 елда Парижга күчә[9] Lacaton & Vassal ким сарыф белән төзелешкә туплана[10]. Күп проектлар заманча төзелеш концепцияләр һәм төрле технологияләр арасында гибридлардан, төзелеш подрядчыларның стандарт эш алымнарыннан китүдән гыйбарәт.[11]

Фирма Париждагы 2001 елда төгәлләнгән Palais de Tokyo хәзерге сәнгать галереясен торгыза. Ар-деко стилендәге ярты җимерек бинаны рекультивацияләнгән әлеге проект 2003 елда ЕС Mies Award премиясына номинацияләнә[12]

2005 елда компания Lacaton & Vassal компаниясе һәм архитектор Фредерик Дрюо 1957 елда архитектор Раймон Лопес проектлаган Tour Bois le Prêtre реконструкцияләү өчен Парижның төньяк читендә 17 катлы башняны сайлап ала. Команда юан фасад панельләренең күп өлешен кыркып ала, аның урынына балконнар һәм фатирларга табигый яктылык тәэмин итүче ачылмалы тәрәзәләр куя. Юнитлар шулай ук киңәйтелә һәм ачыла, фирма яңа сантехника, ванналар, вентиляция һәм электр системалары куя. Бу проект 2013 елда Бөекбританиянең Дизайн музее конкурсында икенче урын ала, «Архитектура» категориясендә беренче урынга лаек була[13].

Компания шулай ук Нантта Архитектураның югары милли мәктәбендә; Дюнкеркта FRAC Nord-Pas de Calais сәнгать әсәрләре коллекциясе проект өстендә; Кап Ферре торак бинасында[14] һәм Бордода Зур паркта (Фредерик Дро һәм Кристоф Юнен белән) эшли. Проектларның соңгыларының берсе 2019 елда Аурупада иң яхшы заманча архитектура өчен EU Mies премиясе лауреаты була.[15]

Lacaton & Vassal компаниясе Фредерик Дрюо белән бергә Plus исеме астында 1960 еллардагы иске социаль биналарны яңадан үзгәртеп тотрыклы торак төзелеше проектлары өстендә эшли[12] Plus — бу иске социаль йортларны уңайлырак торак биналарга алмаштыру буенча башлангыч. Алар проект буенча әдәбият бастырып чыгара.

Академик карьерасы[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Лакатонны Мадридның архитектураның югары техник мәктәбенә (2007-2013 елларда);[16] Швейцария федераль технологияләр институты (EPFL Lausanne ) (2004, 2006 һәм 2010-11); Флорида университетына (2012 й.); Буалоның Нью-Йорк Дәүләт университетына (2013 г.); Парижда Pavillon Neuflize OBC-Palais de Tokyo (2013-2014); һәм Гарвард университетына профессор итеп чакыралар[11] . Лакатон 2017 елда ETH Zurich архитектураның һәм дизайнның адъюнкт-профессоры итеп тәгаенләнә.[17]

Аның академик укытуы архитектурага идеология һәм социаль-сәяси карашта туплана. Анн Локатонның дизайн һәм конструкцияләр кеше файдасына юнәлтелә. Аның проектлары файдаланучыларның, мәсәлән реконструкция үтәчәк райондагы халыкны катнашуга дәртләндерүгә юнәлтелә.[11]

Наградалары[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Lacaton & Vassal[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Des Jeune Architecture de la Lauréats Albums, Франция — 1991
  • Jeune Talent милли архитектурасы гран-прие, Франция — 1999
  • Эрих Шеллинг премиясе — 2006
  • Эрих Шеллинг фонды, «Торак өлкәдә тотрыклы үсеш һәм инновацияләр» Карлсруэ премиясе, Мадрид, 2006 г.
  • Британия архитекторларының Король институты халыкара стипендиясе 2009 ел.[18]
  • 2008 елның милли архитектура гран-прие[19]
  • Париж, Equerre d'Argent премиясе (Дро белән Фредерик) — 2011
  • Paris Daylight & Building Components Award премиясе — 2011
  • Ел дизайн, архитектура категориясе (Дро Фредерик белән бергә) — 2013
  • 2014 елда визуаль сәнгать өлкәсендә Рольф Шок премиясе[20]
  • Бөтен ул эчендәге казанышлары — Trienal de Arquitectura de Lisboa — 2016
  • Académie de l'Architecture France — Алтын медале — 2016
  • Архитектура өлкәсендәге Саймон премиясе / Миса Ван дер Роэ Фонды — Тере урыннар (Фредерик Дро белән) — 2016[21]
  • 2016 елда Генрих Тессенов медале[22]
  • Глобаль өчен архитектура наградасы-тотрыклы (Дро Фредерик белән бергә) 2018 елда булган[23][24].
  • 2019 елда Миса ван дер Роэ премиясе[14].
  • Притцкер премиясе 2021 ел[4].

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ Тасвирый сәнгать әрхибе — 2003.
  2. ↑ RKDartists
  3. ↑ Albert.Anne Lacaton, Jean-Philippe Vassal et les clés de la maison Latapie(фр.)(неопр.) ?.www.LeMoniteur.fr(2 February 2012).Дата обращения: 7 марта 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 Wainwright. 'Sometimes the answer is to do nothing': unflashy French duo take architecture's top prize, The Guardian (16 March 2021). 17 март 2021 тикшерелде.
  5. ↑ Albert. Anne Lacaton, Jean-Philippe Vassal et les clés de la maison Latapie (фр.) (неопр.) ?. www.LeMoniteur.fr (2 February 2012). Дата обращения: 7 марта 2017.
  6. ↑ Jungblut (16 March 2021). Pritzker-Preis 2021 für Anne Lacaton und Jean-Philippe Vassal.
  7. ↑ Lacaton.
  8. ↑ Anne Lacaton – Clarkson Chair in Architecture. University at Buffalo (19 March 2013). әлеге чыганактан 2016-10-09 архивланды. 2021-04-27 тикшерелгән.
  9. ↑ Pritzker Architecture Prize awarded to Paris-based duo (16 March 2021).
  10. ↑ Jean-Philippe Vassal.(үле сылтама)
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Anne Lacaton | LafargeHolcim Foundation for Sustainable Construction. әлеге чыганактан 2021-04-27 архивланды. 2021-04-27 тикшерелгән.
  12. ↑ 12,0 12,1 Krasny (November 2008). «Plus: Mehr als das Existenzminimum. Anne Lacaton und Frédéric Druot im Gespräch / Plus: More than the bare minimum Anne Lacaton und Frédéric Druot in conversation».
  13. ↑ Chalcraft. Design of the Year Awards category winners announced (10 April 2013).
  14. ↑ 14,0 14,1 Hanselmann (16 March 2021). Pritzker-Preis 2021: Architekturpioniere Lacaton & Vassal gewinnen.
  15. ↑ Niall Patrick Walsh (11 May 2019). Grand Parc Bordeaux Wins 2019 EU Prize for Contemporary Architecture - Mies van der Rohe Award.
  16. ↑ Master in Collective Housing – Departamento de Proyectos Arquitectónicos (20 July 2017).
  17. ↑ INFO – STUDIO ANNE LACATON.
  18. ↑ Lacaton & Vassal Architectes. әлеге чыганактан 2017-03-12 архивланды. 2021-04-27 тикшерелгән.
  19. ↑ Le Grand Prix national de l'architecture.
  20. ↑ Anne Lacaton and Jean-Philippe Vassal – the Visual Arts. әлеге чыганактан 2016-12-20 архивланды. 2021-04-27 тикшерелгән.
  21. ↑ Lacaton and Vassal CV.
  22. ↑ Anne Lacaton. әлеге чыганактан 2021-04-27 архивланды. 2021-04-27 тикшерелгән.
  23. ↑ Winners by years.
  24. ↑ Global Award for Sustainable Architecture.

Сылтамалар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=Анн_Лакатон&oldid=4140433