Александр Гаврилюк
| Александр Гаврилюк | |
|---|---|
| Туу датасы: | 10 (23) апрель 1911 яки 1911 |
| Туу урыны: | Лүблин воеводалыгы, Польша |
| Үлем датасы: | 22 июнь 1941[1] |
| Үлем урыны: | Львов, Украина Совет Социалистик Республикасы, СССР[1] |
| Эшчәнлек төре: | язучы, шагыйрь |
| Иҗат итү еллары: | 1929 |
| Жанр: | поэзия , памфлет |
Александр Акимович Гаврилюк ( 10 [23] апреля 1911, Заболотье авылы, Бельский өязе, Седлецк губернасы, Россия Империясе, хәзер Польша, - 1941 елның 22 июнендә, Львов, Украина ССР-ы ) - Украина язучысы - коммунист һәм публицист .
Биографиясе[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
Крестьян гаиләсендә туган. Көнбатыш Беларусия һәм Көнбатыш Украина җирләрендәге коммунистик подпольела актив катнашучы. 1929 елда ул Көнбатыш Беларусияның Коммунистлар партиясенә керә, аның өязг комитеты секретаре.
Ул Львовтагы Украина Коммунистлар партиясе Үзәк Комитетының яшерен газетасында эшләй. Ул Көнбатыш Украина пролетар язучылары «Горно» төркеме әгъзасы була, алар арасында язучылар Ярослав Галан һәм Степан Тудор була. 1936 елда Львовта мәдәният эшлеклеләренең антифашистлар конгрессын оештыручыларның һәм катнашучыларның берсе.
1929 - 1939 елларда ул 14 тапкыр Польша полициясе тарафыннан кулга алына, ике тапкыр Береза-Картузская концлагерендә була, һәм 1939 елның сентябрендә Кызыл Армия тарафыннан азат ителә.
Ул әдәби эшчәнлеген 1929 елда башлай. Александр Гаврилюкның «Воспоминания политзаключенного» дигән беренче шигыре төрмәдә язылган (соңрак шигырь сүзләре популяр революцион җыр тексты булып китә). «Львов» (1939) поэмасында ул 1936 елда Львовтагы эшчеләр хәрәкәтен чагылдыра. «Паны и панычи над „Кобзарём“» украин милләтчеләренә каршы брошюра авторы ( 1936 елда бастырылган). Үзенең «Песня из Берёзы» поэмасында (1937) һәм «Берёза» повесында (1941) ул концлагерь тоткыннары көрәшен сурәтләй.
Ул шулай ук публицист һәм әдәбият белгече буларак та билгеле («Пальцы на горле», «Учимся понимать и воспринимать поэзию» мәкаләләре һ.б. ).
1940 елдан - Украина совет язучылары Союзы әгъзасы, Әдәбият Фондының Львов бүлеге директоры.
Левовта Бөек Ватан сугышының беренче көнендә Степан Тудор белән бергә немец һава бомбасы очраклы эләгүдән үлә. 1957 елда Киевта урамга аның хөрмәтенә исеме бирелә. Элегерәк Львовта А. Гаврылюк исеме белән аталган урам була (хәзер ул үзгәртелә).
Лычак зиратында С. Тудор белән бер кабердә җирләнгән.
Әсәрләре[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- Гаврилюк О. Поезії. — Киев, 1941;
- Вибране. — Киев, 1955;
- Песни из Березы. — М., 1954.
Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- ↑ 1,0 1,1 Гаврилюк Александр Акимович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / мөхәррир А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
Чыганаклар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- Большая советская энциклопедия.
- «Вулиці Києва, Довідник» УЕ, Київ — 1995.