Гжегож Пирамович

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/Гжегож Пирамович latin yazuında])
Сурәт
Җенес ир-ат
Ватандашлык  Реч Посполита
Туу датасы 25 ноябрь 1735(1735-11-25) яки 1735[1][2][3]
Туу урыны Львов, Львовская земля[d], Русское воеводство[d], Малопольская провинция[d], Польша кыйраллыгы[d], Реч Посполита
Үлем датасы 14 ноябрь 1801(1801-11-14) яки 29 декабрь 1801(1801-12-29)[1]
Үлем урыны Мендзыжетс-Подләски[d], Бяльский повет[d], Польша[4]
Язма әсәрләр теле поляк теле
Һөнәр төре фәлсәфәче, шагыйрь, укытучы
Әлма-матер Львовская иезуитская коллегия[d]
Монашеский орден иезуиты[d]
Әгъзалык Варшавское общество друзей наук[d] һәм Тарговицкая конфедерация[d]
Нинди веб-биттә тасвирланган wiki.ormianie.pl/index.php?title=Grzegorz_Piramowicz(пол.)
 Гжегож Пирамович Викиҗыентыкта

Гжегож Пирамович ( пол. Grzegorz Piramowicz Грзегорц Пирамович ; Григор Пирумян ; 25 ноябрь 1735(17351125) , Львов - 14 ноябрь 1801 , Мендзыжец-Подляски) - поляк педагогы, рим католик рухание, вәгазьче, педагог , язучы һәм шагыйрь, тәрҗемәче , философ.

Биографиясе[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Львов патрицийы Якуб һәм Анна Никорович әрмән сәүдәгәрләр гаиләсендә туган.

Луцк һәм Львовта иезуит коллегияләрендә укыган.

Иезуитлар ордены әгъзасы (1754-1773).

1767 елда Львов кастелянының улларына опекун сыйфатында Франциягә һәм Италиягә сәяхәт кыла, анда фәлсәфә һәм педагогикада төрле агымнар белән таныша.

1770-1773 елларда Львовта иезуит коллегиясендә философия укыта.

1773 елда Куровода рухани була (Пулава янында).

1773-1794 елларда Эдукация комиссиясе секретаре, Речь Посполитаядә мәгариф оештыру турында төп законны (1781) төзүчеләрнең берсе.

Халык мәктәпләре инспекторы функцияләрен башкара. 1775-1787 елларда Элементар дәреслекләр җәмгыятенең мәктәп эшләре буенча комиссиясе секретаре.

Тарговица Конфедерациясе әгъзасы (1792).

1794 елда поляк восстаниесе бастырылганнан соң эмиграциядә яши. Тарговица конфедерациясеннән соң, Пирамович үзенең барлык вазыйфаларын югалткан; фәкыйрьлеккә төшкән авыру, ул Польша магнатлары йортларында приют эзләргә мәҗбүр булган. Ачыкланмаган сәбәпләр аркасында ул Австрия Хөкүмәте тарафыннан вакытлыча төрмәгә озатылган (1797). 1797-1800 елларда Краковтагы полиция күзәтүе астында була.

Варшава фән дуслары җәмгыяте эшендә катнаша [5].

Мәгърифәтчелек эшчәнлеге[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Польшада милли мәгариф системасын торгызуга юнәлтелгән эшчәнлегендә ул дәүләт мәктәпләрен оештыруга аеруча игътибар бирә. Риторика буенча дәреслек, мәхәллә мәктәпләре өчен әлифба, балалар һәм яшьүсмерләр өчен шигырьләр һ.б. аның редакциясендә чыга.

Хәтер[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Кельц, Лодзь, Вроцлав, Щецин шәһәрләрендә Пирамович исемендәге урамнар бар.

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Сылтамалар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]