Николай Родимов
| Җенес | ир-ат |
|---|---|
| Хезмәт итүе | СССР |
| Туу датасы | 9 декабрь 1918 |
| Туу урыны | Идел районы |
| Үлем датасы | 26 август 1975 (56 яшь) |
| Сугыш | Алман-совет сугышы |
| Бүләкләр |
  |
Николай Ефимович Родимов (9. 12. 1918, Самара өлкәсе - 26. 08. 1975) — 930 нчы артиллерия полкы разведкасында хезмәт итә, ефрейтор — 1 дәрәҗә Дан орденын тапшыру вакытында,
Биографиясе[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
1918 елның 9 декабрендә Самара өлкәсе Вольский районының Подгоры авылында туган. 3 нче сыйныфны тәмамлый. Ул төбәк урман сәнәгате предприятиясендә йөк ташучы булып эшләде.
1939 елда Кызыл Армиягә алына. Ерак Көнчыгышта хезмәт итә. Бөек Ватан сугышы фронттарында 1941 елның ноябреннән. Ул Мәскәү янындагы һөҗүмдә, Волоколамскны азат итүдә катнашкан. Ул башыннан каты яраланды, өч ай госпиталләрдә ятты. Фронтка кире кайтып, ул 11 нче Гвардия мылтык дивизиясенең разведка ротасына билгеләнде. 1942 елның апрелендә ул тагы каты яраланды, бер елдан соң гына ул фронтка тагы кайта.
371 нче мылтык дивизиясенең 930 нчы артиллерия полкына разведка корректлаучысы итеп җибәрелгән. Бигрәк тә Балтыйк буе илләрен азат итү һәм Көнчыгыш Пруссиядә дошманны җиңү өчен барган сугышларда каһарманлыгы белән аерылып торды.
1944 елның июль урталарында, Вильнюска һөжүм алдыннан, Родимов төркем составында шәһәргә үтеп керде. Разведчиклар су манарасында күзәтү посты куйдылар һәм артиллерия әзерләү башлану белән утны көйләделәр. 3 августка каршы төндә, ул Неман елгасын кичеп, 57 нче мылтык дивизиясе бүлекчәләре биләгән кечкенә плацдармга килә. Разведчиклар күзәтү постын җиһазладылар һәм мылтык берәмлекләре белән элемтә урнаштырдылар. Күпер башы өчен көрәштә, аларның күзәтүләре һәм мылтык подразделениелары командирларының үтенечләре буенча, алар артиллерия утынчакырды һәм төзәтте. Артиллерия ярдәмендә мылтык отрядлары өч көчле һөҗүмне кире кактылар. Сугышның, дошман күзәтү пунктының үзенә үк килеп кергән кискен мәлләрендә, хәтта утны үзләренә чакырдылар. 1944 елның 21 октябрендә Кызыл Армия солдаты Родимов, Шталлупёнен шәһәреннән 5 км төньяк-көнчыгышта разведкада булганда, дошман засадасын тапты. Ул сугышка керде, берничә дошманны юк итте, яраланды, ләкин башка солдатлар белән бергә дошман артка чигенгәнче, мәсьәләне хәл итте. 1944 елның 31 октябре боерыгы белән Кызыл Армия солдаты Николай Ефимович Родимов 3 нче дәрәҗә Дан ордены белән бүләкләнде.
Көнчыгыш Пруссиядәге һөҗүм сугышларында һәм 1945 елның 17 гыйнварында Прегель елгасын кичеп, Норкиттен бистәсе янында, пехота сугыш формированиеләрендә хәрәкәт иткәндә, ату пунктына әверелдерелгән 4 дошман танкысын таба. Аның максатчан билгеләре буенча, алар полк артиллериясе тарафыннан юк ителә. 23 гыйнварда ул сиздермичә дошман пулемётчылары утырган бинага менә һәм аларны граната белән юк итә, пулемёты белән бер солдатны кулга ала. 1945 елның 16 март боерыгы белән Кызыл Армия солдаты Николай Ефимович Родимов 2 дәрәҗә Дан ордены белән бүләкләнде.
1945 елның 5 апрелендә ефрейтор Родимов, башка разведчиклар белән бергә, Клайн-Дребнау авылы янындагы дошман урынлашкан җиргә үтеп керде һәм сугышта күп дошман солдатларын үтерде. Бу сугышта ул тагы яраланды, һәм Җиңү көнен госпиталдә каршылый. 1945 елның ноябрендә Н. Э. Родимов демобилизацияләнде. Ул туган ягына кайтты.
Бөек Ватан сугышының соңгы этабында немец дошман басып алучылары белән сугышларда командир йөкләмәләрен үрнәк итеп үтәгән өчен, 1946 елның 15 маенда СССР Югары Советы Президиумы указы белән ефрейтор Родимов Николай Ефимовичка 1 нче дәрәҗә Дан ордены тапшырылды. Дан орденының тулы рыцаре булды.
Ул туган Подгора авылында яшәде, балык тоту коллектив хуҗалыгында бригадир булып эшләде. 1975 елның 26 августында вафат булды.
Ул Кызыл Йолдыз ордены, Дан орденының өч дәрәҗәсенә лаек булды, медальләр белән бүләкләнде.
Подгоры авылындагы бер урам аның исемен йөртә.
Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- Андреев Г. И., Вакуров И. Д. Солдатская слава. М., 1976. Кн. 4.
- Кавалеры ордена Славы трёх степеней: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии Д. С. Сухоруков. — М.: Воениздат, 2000. — 703 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-203-01883-9.
- Мужество. Куйбышев, 1969
Сылтамалар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
- «Илнең каһарманнары» сәхифәсендә Николай Ефимович Родимов