GSC814-1911

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/GSC814-1911 latin yazuında])
GSC814-1911
Каталог коды GSC 00814-01911[1], 2MASS J08512643+1143506[1], NGC 2682 153[1], CSI+11-08487 3[1], GCRV 60198[1], JP11 4239[1], UBV M 33798[1], uvby98 226820153[1], TYC 814-1911-1[1], UCAC2 35931830[1], PM2000 913437[1], Gaia DR1 604910306435039360[1] һәм Gaia DR2 604910310730777472[1]
Йолдызлык Саратан йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 856,4577 ± 46,5052 парсек[3]
Параллакс 1,1676 ± 0,0634 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −2,692 ± 0,075 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −11,374 ± 0,115 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 32,72 ± 0,03 km/s[4]
Спектраль сыйныф A2V[5][6]
Күренмә йолдызча зурлык 11,269 ± 0,044[7]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 132,86013523938 °[3]
Авышлык 11,730760995438 °[3]

GSC814-1911 — Саратан йолдызлыгы[2]нда урнашкан A2V[5][6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 11,269 ± 0,044[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 2682 153 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ Latham D. W. Stellar radial velocities in the old open cluster M67 (NGC 2682). I. Memberships, binaries, and kinematics // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2015. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/150/3/97 — arXiv:1507.01949
  5. ↑ 5,0 5,1 Allen L. E., Strom K. M. Moderate-resolution spectral standards from lambda-5600 to lambda-9000 Angstroms // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1995. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/117370
  6. ↑ 6,0 6,1 Popper D. M. Spectral types of some of the brighter stars in the cluster M 67 // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1954. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/107061
  7. ↑ 7,0 7,1 A. Krone-Martins, C. Ducourant, R. Teixeira et al. Kinematic parameters and membership probabilities of open clusters in the Bordeaux PM2000 catalogue // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2010. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/200913881 — arXiv:1006.0096
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=GSC814-1911&oldid=2929599